Πελαγία και λίλα καρά συγχαρητήρια για τους στίχους και την έμπνευσή σας, είναι πολύ καλοί όλοι οι στίχοι
ειναι μια εισπραξη ζωης
αυτα που γραφω Νικο
φαινεται στο χαμογελο
εγω πια δεν ανηκω …:106:
αλλωστε αναφερθηκα
στην μια τους την οψη
διορθωσε με , φιλε μου
αυτη εχω υποψη …:084:
αλλα αν πλητει η συντροφια
και οποιον θελεις ρωτα
στο πλοιο εγω που κυβερνω
ευθυς θ` αλλαξω ροτα …:088:
Από συντονιστή: Διαγραφή διπλού κειμένου
το φεγγαρι ο αλητης
εγινε πραματευτης
τα ονειρα μου να πουλησει
ηθελε τοις μετρητοις …
παραμονευε που λετε
καθε που θα κοιμηθω
κι εκλεβε απ` το μυαλο μου
ο.τι ειχα ακριβο …
ειχε κανει συνεταιρο
την πλανευτρα την νυχτια
και τ` αστερια τσιλιαδορους
να φυλανε στη σκοπια …
δες ξεδιαντροπια Θεε μου
ο,τι εχω στην καρδια
να μου κλεβουν την αγαπη
διχως πονο και σπλαχνια …
τι χειροτερο υπαρχει
να μπορεις να παζαρεψεις
ενα ονειρο , μια αγαπη
που `χες καποτε πιστεψει ???
και γελουσε το φεγγαρι
για την ομορφη πραματεια
ενα μοναχα δεν ειδε
δυο δακρυα στα ματια …
παρτα και αυτα μαζι σου
πουληστα για να ξυπνησω
διχως ονειρα και δακρυα
αλλο , δεν θελω να ζησω …:106:
καποτε ειμασταν παιδια
μας λεγαν παραμυθια
και ητανε μοναχα αυτα
ολη μας η αληθεια …
μα μεγαλωσαμε και μεις
κι αυτο που μας τρομαζει
περασε μεσα στο " πετσι "
κατι , που δεν αλλαζει …
γραφω στιχακια γλαφυρα
" μπραβονωμαι " αβερτα
κι αλλα περνανε στα " ψιλα "
σαν μια φτωχη πατεντα …
δεν ειναι ετσι φιλοι μου
να τρωω τζαμπα ψωμι
μεσα στα " προσπερασημα "
κρυβεται το ζουμι …
ουτε σκοπευω απο δω
να γινω διασημοτης
γιατι ως γνωστον , μεσ` την ζωη
τα παντα , ματαιοτης …
μοναχα σας παρακαλω
και δωστε λιγη βαση
μη ξεπερνατε το " καλο "
με μια προχειρη βιαση …
εις το πολυ δεν ειν` το ευ
το λεω υπευθυνως
και σταματω εδω , μα φευ
πια ζω , επικινδυνως …
οταν αρχιζεις να σκορπας
διχως πια να σκεφτεις
δεν σου απομενει το λοιπον
παρα να εκτεθεις …
απλα ζηταω απο σας
πολυ την προσοχη σας
και καθε " μπραβο " ειλικρινα
να βγαινει απ` την ψυχη σας …:088:
Ξανά “μπράβο” Πέλι μου!!!
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 11:01 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 10:43 —
Επειδή ένα μπράβο είναι λίγο γι αυτούς τους υπέροχους στίχους!!!
:109:
Aφιερωμένο στην Πελαγία από καρδιάς!!!
Καρδιά μου βάστα.
Πόσα χωράνε στο κιτάπι της ζωής,
αυτά που πέρασαν κι’ αυτά που μέλλει νά 'ρθουν.
Πόσα χωράνε στο κιτάπι της ζωής,
αν τα σωριάσω και βουνό θα ξεπεράσουν.
Πόσα φαρμάκια, πόσες πίκρες και καημοί
και οι χαρές στα δάχτυλά μου μετρημένες,
σ’ αυτόν τον κόσμο πως να παρηγορηθείς,
τόσες αξίες και αγάπες προδομένες.
Πόσα ν’ αντέξεις κι’ από που να κρατηθείς,
που να μιλήσεις και ποιος χέρι να σου δώσει,
σ’ αυτόν τον κόσμο που να γύρεις να κρυφτείς,
αφού κι’ ο φίλος με το χρήμα θα σε νιώσει.
Καρδιά μου βάστα, μη λυγίσεις, μη χαθείς,
σ’ αυτόν τον κόσμο βασιλεύει το σκοτάδι.
Καρδιά μου βάστα, μη λυγίσεις, μη χαθείς,
κράτα τιμόνι κι’ άντε πάμε στο φεγγάρι.
(Pelagie,με αγάπη!)
Πελαγία και Λίλα.Μέχρι τώρα έχουμε πάθει πλάκα με τα ποιήματα και τα στοιχάκια σας.Εγώ προσωπικά θέλω να μας πείτε στοιχάκια μικρά,βαρια και ασήκωτα,να κρύβουνε νταλγκά και πόνο.Πολύ πόνο.Να ματώνει η καρδιά.Να τα θυμάμαι και να τραγουδάω μονος μου αμανέδες και να κλαίω.Κάντε μου αυτή την μικρή χάρη άν μπορείτε και αν θέλετε φυσικά.
Τελευταια μας το παιζεις κουλτουριαρης…
μας τη βγαινεις και λιγακι αναρχικος
σε προσπερασε ο καιρος ρε φουκαριαρη
κι εχεις μεινει μια ταινια προσεχως
Τα βραδακια απο νωρις στην Εξαρχειων…
με το γονατο σκισμενο στο ΜΠΛΟΥ-ΤΖΙΝ
τα καταφερες και βγηκες παλι μειον
στο βιβλιο της ζωης σου ενα πλην…
Η ζωη σου εκκρεμες σε κουναει θες δε θες…
δεξια …κι’ αριστερα …σε μπερδεψαν φουκαρα…!
Τo weekend κυριλε στο Κολωνακι
ουισκακι …στο μπαρακι ξενικο
μια αντιφαση και παλι αδερφακι
με το μαυρο σου γιαλι το Γαλλικο…
Προσπαθω μα δεν σε πιανω φιλαρακο
κι’ η ζωη μας ιδια ειναι τελικα
αφου σκαβουμε μαζι τον ιδιο λακκο
για να πεσουμε ΑΛΑ-Ελληνικα…
Η ζωη μας εκκρεμες …μας κουναει θες δε θες
δεξια κι’ αριστερα…μας τη φεραν φουκαρα…!
γεια σου ρε Γρηγορη με τα τραγουδακια σου , ωπλες …:109::110::109:
εισαι δυναμη Γρηγορη
το πιο μπανικο αγορι
δεν φορας ποτε σκισμενο
κι εχεις το γυαλι βγαλμενο …:089:
τα υπεροχα τα ματια
αλλοι ταχουνε για μοστρα
κι αλλοι βαζουνε τα Γκουτσι
μοιαζουνε με Κοζα Νοστρα …
στη ζωη δεν μπαινουν ολα
πισω απο μια βιτρινα
και γι αυτο σου λεω , αμολα
την καλουμπα και ξεκινα …:088:
οσο για τον ιδιο λακκο
δεν τον σκαβετε μαζι
παντα προηγειται ο ενας
στης Ελλας το μαγαζι …:026:
αλλα πως τα καταφερνει
δες η τυχη η μπαμπεσα
αλλουνου σαν σκαψεις λακκο
πεφτεις πρωτος παντα μεσα …:092:
Η ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΚΑ
ΚΑΚΑ …ψυχρα κι’ αναποδα …τα οικονομικα
Κι’ ομως εκατομμυρια … δινουν για τον ΚΑΚΑ…
Στη μια μερια ο Αραβας …στην αλλη ο Μπερλουσκονι
Εκατομμυρια ΕΥΡΩ…σκορπουν λες κι’ ειναι σκονη…!
Κι’ οι φιλαθλοι παρακαλουν… ΚΑΚΑ …κατσε στ’ αυγα σου
Μεινε στη ΜΙΛΑΝ δια παντος…να κανεις τα ΚΑΚΑ σου…!
Και ο ΚΑΚΑ αποφασισε … ΚΑΛΟΥ-ΚΑΚΟΥ να μεινει
Οσα εκατομμυρια… … ο Αραψ κι’ αν του δινει …!!
Και ΜΙΑ φωνη ακουστηκε …σειστηκε το ΜΙΛΑΝΟ
Ψωμι κι’ ελια με τον ΚΑΚΑ… ακομη κι’ αν πεθανω…!!
Μάζεψε μάγκα τα μυαλά.
Τα φράγκα σε χαλάσανε μάγκα μου αλανιάρη,
σού 'χουν φουσκώσει τα μυαλά,σε έχουνε ντοπάρει.
Ξέχασες τους παλιόφιλους, ξέχασες το σεβντά σου,
έφυγες απ’ τη γειτονιά κι’ άλλαξες τ’ όνομά σου.
Σε λίγο θα σε ψάχνουμε στα κοσμικά σαλόνια,
μεταξωτά πουκάμισα, Βερσάτσε παντελόνια.
Μάζεψε μάγκα τα μυαλά και άσε το καλάμι,
το χρήμα το αμαρτωλό χαλάει και αλάνι.
Κοσμοπολίτικα νησιά και κοσμικά σαλόνια,
θα σου φορέσουν μάγκα μου και φουστοπαντελόνια.
Τον ταύρο απο τα κέρατα βούτα τον στο θεό σου
και στο κεφάλι μάζεψε το έρημο μυαλό σου.
ελα να σε κουνησω
θελω να σε ζαλισω
να με παρακαλας
Θεε μου , να σταματησω …
ελα να σε ωθησω
και να σε κυβερνησω
να δω τι θ` απογινεις
οταν θα σε αφησω …
κουνω τα ονειρα σου
και παιρνω τα μυαλα σου
τυραννισα τα θελω
μα παλι ειμαι δικια σου …
ελα να σε κουνησω
φοβαμαι να σ` αφησω
μετεωρο κει πανω
μοναχη πως θα ζησω ???
κι αν μαρνηθεις ,καλε μου εγω θ αποφασισω
τον τροπο , πριν πεθανω
να σε γκρεμοτσακισω …:106:
μια μπαμια ερωτευτηκε
το ομορφο φασολι
που `τανε μαυροματικο
και το ζηλευαν ολοι …
παντα το κρυφοκοιταζε
σαν εβγαζε λουλουδια
και τρεχανε τα σαλια της
του εγραφε τραγουδια …
αυτο , αθωο κι αβγαλτο
πρασινιζε στα φυλλα
κι εκεινη απο χαμηλα
φιλια του `στελνε χιλια …
το αισθημα καταλαβε
η κυρα μελιτζανα
μια τροφαντη μελαχροινη
ζωηρη μα και νταρντανα …
θελησε την κατασταση
λοιπον να βοηθησει
κι η μπαμια το φασολι της
μια μερα ν` αποχτησει …
της λεει , " δεν το συζητω
και σε καμμια περιπτωση ,
πρεπει να πας σ` αισθητικο
να κανεις αποτριχωση " …
" για δες εμενα την καλη
τι λειο εχω σωμα " ,
στ` αυτια της μπαμιας αντηχουν
τα λογια της ακομα …
και μια και δυο σε κηπουρο
πηγαινει , μεστην ζαλη , να σωσει την κατασταση το χνουδι ν αποβαλει …
μα οσο κι αν παιδευτηκε
και μ` οποια καλλιεργεια ,
για να σας φυγει και εσας
τυχον , η περιεργεια …
εαν με τριχα γεννηθεις
θα μεινεις " εις την τριχα "
και παρτην λιγο και αλλιως
" τι εχασα , τι ειχα " ???
οι ταξικες οι διαφορες
ανωνυμε διαβατη
ρυθμιζουνε τον ερωτα ,
ως και στο ζαρζαβατι …
μπαμια λοιπον αν γεννηθεις
σε φινο περιβολι ,
στα χαμηλα θα σερνεσαι
μακρια απ` το φασολι …:089:
η αλεπου ορεχτηκε ενα κοτοπουλακι
που ειχε ματια εμορφα , ητανε κι αγορακι …
μα πριν το φαει σκεφτηκε , για να το φχαριστησει
να το χαιδεψει τρυφερα , να το γλυκοφιλησει …
εκεινο εκαταλαβε τις πονηρες προθεσεις
παρ` ολο που του εταζε δωρακια και ανεσεις …
δεν προλαβε το δυστυχο αμεσως να την κανει
του `χε στημενο η αλεπου περιτεχνο δοκανι …
ετσι επεσε στο στομα της , το `πιασε με την γλωσσα
κι εκεινο εθυμηθηκε την μανα του την κλωσσα …
εκεινη ξαφνου αρχισε τα φλογερα φιλια
τοσο , που του εκοπηκε ακομα κι η λαλια …
το εγλυφε , το βυζαινε σ` ολοκληρο το σωμα
κι εκεινο ανατριχιαζε , μα υπεμενε ακομα …
κολλησαν και τα πουπουλα επανω στο κορμι του
μουσκεμα απ` το παιδεμα εγινε η κεφαλη του …
αργησε , αλλα ψιλιαστηκε τι ηθελε η κυρια
και τελος αποφασισε να μπει στην ιστορια …
της λεει , κυρα αλεπου , πριν με καταβροχθισεις
καταλαβα για τα καλα , πως θες να με γλεντησεις …
και μια και δυο το εξυπνο και φινο κοκορακι
τα ματια της επεταξε κι ητανε και μορτακι …
γιατι ενω ξηγιοτανε , αγρια και σερετικα
στο ραδιο της εβαζε ν` ακουει τα ρεμπετικα …
ετσι , αυτη τρελαθηκε και εμεινε μαζι του
να νοιωθει την λαχταρα του , την προστυχη ηδονη του …
και απο τοτε φιλοι μου , στο ιδιο το τσαρδι
η αλεπου κι ο κοκορας , μενουνε πια μαζι …:088:
Φανταστικό Πελαγία,
Αμα θές γράψε περισότερα {ακατάλληλα}, μου αρέσουν πολύ.
πανε εφυγαν τα χρονια
και με επιασε μανια
ολο βλεπω τον καθρεφτη
μοχθηρα και με κακια …
ολοκληρωσα τον κυκλο
αλλα ειμαι μερακλου
και γουσταρω , δεν το κρυβω
ναμαι ακομα … γαιβουκλου …
κατι φταινε οι κοιλιες μου
κατι το πεσμενο στηθος
οι σακουλες απ` τα ματια
κι χαλαρωση , ως συνηθως …
δοστου βαζω τα χερακια
δεξια κι αριστερα
να τσιτωσω την μουτρακλα
κι ολοι λεν , δεν πας καλα …
αφησα τον εαυτο μου
μεσα στον Αρμαγεδωνα
κι εγινε η επιδερμιδα
σμιριδοπανο - σεντονα …
να οι κρεμες δεκα - δεκα
και απτην πολυ γιαλαδα ολοι λενε σαν με δουνε οτι μ εγλυψε αγελαδα …
και το αποτελεσμα μου ???
στο πηλικο , ενα μηδεν
τραβα για το χειρουργειο
σιγουρα??? αμ πως και δεν …
εκει τι θα ανακτησω
την χαμενη μου νεοτης ???
ειπαμε σ` αυτο τον κοσμο
ολα ειναι ματαιοτης …
κι αιντε κι εχτισα τον τοιχο
απο μεσα οι σοβαδες ???
ετοιμοροποι ολοι χασκουν
σαν σαθρες χιονοστοιβαδες …
απο δω και περα ειμαι
υπ` ατμον και σε ανταρα
ειχα μαπα σαν κουφετο
και καταντησε , μανταρα …
αλλα ολο ταναβαλλω και μισω το αλλο φυλον εως οτου παραδοσω "την ψυχη μεθ αλλοφυλων" …:mad:
Κουκουλωματα & Κουκουλες…γενικως
Οταν λεμε «κουκουλωμα»… σημερα στην Ελλαδα
Εννοουμε ταση «εθνικη» .. και δη διαχρονικη
Καθ’οτι στα «κουκουλο-ΣΠΟΡ» ...ως και στη φασουλαδα
Εχουμε τη μοναδικη....και σουπερ-συνταγη ...!!
Στο ΒΑΤΟΠΕΔΙ με ΕΦΡΑΙΜ.... μιζες, χρηματιστηριο
Σιεμενς , βαλιτσες με Ευρω..... και σε υποκλοπες
Το «ΕΛΛΑΣ» ειν’ το καλυτερο ..... «κουκουλο- φροντιστηριο»
Που θα το ζηλευαν πολλοι: Λαμογια και…. Ληστες...!!
ΕΠΩΔΟΣ Α’
Τι κι ‘αν δηλωνουν κι’ αν σου λεν ...πως ως το κοκκαλο θα φτασει το μαχαιρι
Εσυ πια ξερεις φουκαρα......πως σε δουλευουν....γιατι σ’ εχουνε στο χερι …
Πρωτοι ομως και καλυτεροι... και σε «κουκουλοφορους»
Που ‘ναι παιδια με «αγωγη» ... κι’ «ευγενεια» στην καρδια
τοση...που σαν καννιβαλοι ...ξεχυνονται στους δρομους
Και σπανε τ’ αυτοκινητο του καθε φουκαρα...
Κι’ αφου με τοση «λεβεντια» .......τα σπανε και τα καινε
Σαν «τζαμπα μαγγες» τρεχουνε.... στ’ ασυλο να κρυφτουν
Και κατω απ’ τις κουκουλες τους ... χαμογελουν και λενε
“Στο ΕΛΛΑΔΕΞ που ειμαστε....τα παντα ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ”...!
ΕΠΩΔΟΣ Β’
Πικρα γελας ...κι’ ολο μου λες ....πως αλλο βαρος... η καρδια σου δε σηκωνει
Κι’ οπως παλια οι ποιητες .....χιλιες φορες.... πως η Ελλαδα σε πληγωνει...!!ρωτησατε ποτε ενα παγκακι
ενα απ` αυτα , που βρισκονται στα παρκα
εκει που καθεται το καθε ζευγαρακι
οταν στην τσεπη λιγοστα ειναι τα φραγκα …
ρωτησατε ποτε τι μαρτυραει
ποσα φιλια και ποσα ονειρα τα βραδια
οταν γλυκο φορτιο κουβαλαει
και ξετυλιγονται κει πανω του τα χαδια …
ρωτησατε ποτε ενα παγκακι
που χει στο σωμα τις καρδιες τις χαραγμενες με τ αρχικα που μπηκαν με μερακι
απο καρδιες στο φουλ ερωτευμενες …
ρωτησατε αν εγινε κρεβατι
στον αστεγο , που χτυπησε η μοιρα
και εμεινε επανω του αμανατι
σαν βαρκα μεσ` της ζησης την πλημυρα …
ρωτησατε ποτε σας το παγκακι
αν ειδε και την “δοση του θανατου”
που εβαζε στο αιμα του “σαρακι”
με συριγγα παλια , που `χε μπροστατου …
μην ειδατε να κλαιει ενα παγκακι
για οσα εχει δει μεσ` τη ζωη του
τον νεο , τον κλοσαρ , το ζευγαρακι
ο,τι εχει απομεινει στην ψυχη του …:106:
Διαβάζοντας τα τόσα ωραία που μας γράφει εδώ και καιρό η pelagia, σκέφτηκα μήπως θα έπρεπε όλα αυτά τα ποιήματα να βγουν και εκτός των ορίων του φόρουμ.
Να γινόταν ίσως μία ραδιοφωνική εκπομπή από τον Aris, ή ακόμα καλύτερα να αναλάμβαναν οι υπεύθυνοι του φόρουμ με τις γνωριμίες και τα μέσα που πιστέυω ότι έχουν για μία τηλεοπτική (π.χ. “Τα Παντελόνια”).
Πιστεύω και με τη συνδρομή μιας ζωντανής ορχήστρας (ας πούμε με καταξιωμένα στο είδος παιδιά του φόρουμ) θα είχε αρκετό ενδιαφέρον, μιας και το υλικό της pelagia είναι πλούσιο, ποικίλο και αξιόλογο, ενώ η ίδια από όσο έχω καταλάβει είναι και αυθεντική και αυθόρμητη.
Όλα αυτά βέβαια εφόσων δέχεται η ίδια να εμφανιστεί δημόσια.
Τι λέτε;
Εδώ δε φτάνει μόνο ένα μπράβο,το βρίσκω λίγο,
!!!