Στέλιος Βαμβακάρης

Και ο σεβασμός στο πρόσωπό μας από τους άλλους δεν είναι δεδομένος, κερδίζεται.:089:

Προς ατυχίαν μας όμως, δεν ήσουν κοντά του να τον δασκαλεύεις!..

ε οχι και να τον δασκαλευω.:230:

Εξακολουθώ να συμφωνώ με όλους, ή πάντως να κατανοώ τη θέση τους.

Ο Αρχάριος είναι σκληρός. Ναι, αλλά είναι ο αποδέκτης της μουσικής του Στέλιου, ακόμη και του Μάρκου, καθώς και της όλης δημόσιας παρουσίας του πρώτου. Και ως αποδέκτης έχει απόλυτο δικαίωμα να λέει «αυτό που μας παρουσίασες δεν το βρίσκω αρκετά καλό». Δε χρειάζεται να είμαστε καλύτεροι από τον Μάρκο για να μπορούμε να του κάνουμε κριτική, αλίμονο. Κάποιος σε άλλη συζήτηση (νομίζω Νίκο Π. εσύ πρέπει να ήσουν) είχε γράψει για έναν αμανέ του Μάρκου ότι «απλά δεν το κατέχει». Είναι πολύ σκληρή κουβέντα, αλλά αφού έτσι πιστεύει αυτός που το λέει, ασφαλώς και θα το πει. Δε νομίζω ότι συνιστά ασέβεια προς το σύνολο του Μάρκου (ή του Στέλιου ή όποιου εκάστοτε).

Ο Στέφανος πάλι, ανάμεσα σε άλλους που τάσσονται υπέρ του Στέλιου, είναι ίσως ο θερμότερος υποστηρικτής. Μέχρι σημείου που μου μοιάζει σαν να κοντεύει να απολογηθεί γι’ αυτό: «ρε παιδιά σόρι, εσείς ξέρετε καλύτερα αλλά εμένα ταπεινά μ’ αρέσει…» Πρώτον, μαγκιά σου Στέφανε που σ’ αρέσει και που υποστηρίζεις την επιλογή σου, πολύ καλά κάνεις. Δεύτερον, είχες την τιμή και την τύχη να συνεργαστείς μαζί του: έχεις άλλη οπτική από του απλού ακροατή (όσο για μένα, δεν είμαι καν απλός ακροατής, έχω ακούσει ελάχιστα από Στέλιο). Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Προσωπικά τα λίγα δείγματα που ξέρω από τον Στέλιο εξακολουθούν να μη με κάνουν να θέλω ιδιαίτερα να τον μάθω πιο καλά. Αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι ένας κορυφαίος που δεν τον έχω ακούσει παρά σε λιγοστές ατυχείς στιγμές. Τι να κάνουμε, θα ζήσει και χωρίς εμένα. Αλλά αφού αρέσει σε άλλους, πάντα χαίρομαι (ειλικρινά και κυριολεκτικά) όταν κάποιος βλέπει την αξία και την ποιότητα εκεί όπου εγώ δεν μπόρεσα ή δεν έτυχε να τη δω.

Δεν το έγραψα σε συζήτηση (αν και πιθανόν να το επανέλαβα σε κάποιαν), αλλά [u]στη δουλειά μου για τους αμανέδες[/u]. Και βεβαίως, με τίποτα δεν είχα τότε αισθανθεί ότι ασεβώ προς τη μνήμη του Μάρκου (honi soit qui mal y pense!), κάτι που ειδικά εγώ θα προσπαθούσα να το αποφύγω για λόγους που, όσοι με ξέρουν, τους γνωρίζουν.

Φίλε αρχαριε δεν υπάρχει Τίποτα κρυφό πια για τα ντουζενια. Όλα είναι γνωστά κι οποίος θέλει Μπορει να τα μελετήσει και να παίξει μ αυτα.
Ότι Ήταν να ειπωθεί ειπώθηκε. Ευτυχώς ότι είναι να παιχτεί δεν παίχτηκε . Αν βάλουν όλοι απο ένα χεράκι Μπορει και να το προχωρήσουμε λίγο το πράγμα. Μην τα περιμένουμε όλα απ τους άλλους.

Συγκεκριμενα για τα ντουζενια, προσφερεται αρκετο υλικο απο τον Κηρομυτη, σε παλια ραδιοφωνικη του συνεντευξη. Με μια προχειρη αναζητηση θα βρειτε και την αντιστοιχη συζητηση στο φορουμ.

[ Αρχικό μήνυμα από Δημήτρης Μυστακίδης Φίλε αρχαριε δεν υπάρχει Τίποτα κρυφό πια για τα ντουζενια. Όλα είναι γνωστά κι οποίος θέλει Μπορει να τα μελετήσει και να παίξει μ αυτα.

Ολα εκτος απο ενα ,το ραστ ντουζενι ακομα αποτελει μυστηριο,ελπιζω καποια στιγμη να αποφασισουν τα παιδια του Μαρκου να δωσουν καποιες απο τις μπομπινες στην δημοσιοτητα οπου ο Μαρκος μιλαει για τα ντουζενια και παιζει αδεσποτα .Γιατι περα απο τα κουρδισματα που τωρα τα ξερουμε υπηρχαν και κομματια πανω σε αυτα που σαφως δεν τα ξερουμε και αυτα ειναι η πραγματικη παραδοη του οργανου.

Ή αυτή η κομματάρα !!!

Είναι όντως άψογο αυτό το κομμάτι!

Το περίεργο είναι ότι, η συνολική εντύπωση από την κουβέντα για τον Στέλιο Βαμβακάρη, αν ζυγίσουμε τις τοποθετήσεις, είναι αρνητική και καταγγελτική. Σίγουρα δεν του αξίζει αυτή η πολεμική. Αυτό που φαίνεται, αν διαβάσει κάποιος άσχετος το φόρουμ, είναι ότι ο Βαμβακάρης είναι ένας ανεπαρκής μουσικός, αδιάφορος, μέτριος συνθέτης και εμπαθής άνθρωπος που κρύβει τα μυστικά του οργάνου και το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται το όνομα του πατέρα του.
Το φόρουμ όμως δεν είναι για άσχετους, απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν να γίνουν σχετικοί με το αντικείμενο, με το ρεμπέτικο τραγούδι, ως ακροατές, ως φίλοι, ως μουσικοί κλπ.
Γεγονός λοιπόν είναι ότι οι γιοί των μεγάλων προσωπικοτήτων (σε όλα τα πεδία και πέραν της τέχνης) εξαφανίσθηκαν (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) στη σκιά των γονέων τους. Πέντε - δέκα άνθρωποι στέκονται και διαγράφουν αυτόνομη πορεία, ενώ όλοι οι άλλοι γιοί και κόρες έχουν χαθεί στη λήθη της ιστορίας.
Αντίθετα, ο Βαμβακάρης υπάρχει στα πράγματα για δεκαετίες, στα στούντιο, στα μαγαζιά, στο συνθετικό πεδίο. Και είναι μουσικός αξιοπρεπής, επαρκής και κάποιες συνθέσεις τους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Είναι επίσης σεμνός άνθρωπος, μετρημένος και δεν προκαλεί. Αντίθετα, πρόκληση και αμετροέπεια είναι να λέμε εδώ μέσα για τον “Φούφουτο” “τί ενδιαφέρουσα περίπτωση”, “τί σπουδαίος”, να διαφημίζουμε το ασήμαντο και να μειώνουμε από την άλλη έναν καλλιτέχνη, που δεν διεκδίκησε και τίποτα “δάφνες” και “στεφάνια”… Η αποκάλυψη ή όχι της τέχνης είναι προσωπικό θέμα (μπορεί να τον όρκισε ο Μάρκος να μην μιλήσει). Είναι δυνατόν, αν υποθετικά ισχύει αυτό και δεν το γνωρίζουμε να καταγγέλουμε κάποιον δημόσια και αβασάνιστα για ένα τόσο προσωπικό ευαίσθητο ζήτημα;;;
Ας μην χάνουμε λοιπόν το μέτρο, εδώ μέσα έχουν γραφτεί μεγαλοπρεπείς κριτικές και πανηγυρικοί “δεκάρικοι” για τον “Τυχαρπαστιδοπουλιάδη” που παίζει στο καφενείο απέναντι από το κουρείο, διαγώνια με το “προποτζίδικο”…
Δεν είμαι λάτρης του και ακροατής του αλλά και δεν δέχομαι την υποτίμηση - ισοπέδωση του… Καλές οι γνώμες μας (μου) “του ποδαριού” λοιπόν αλλά ακόμη καλύτερες οι γνώμες φτασμένων, αναγνωρισμένων, δεξιοτεχνών μπουζουξήδων, οι οποίοι εκτιμούν και σέβονται τον Στέλιο…

παντως για την ιστορια,το ελληνικο λαικο τραγουδι δεν χρωσταει τιποτα στον Στελιο ειτε μας αρεσει ειτε οχι.
αλλα τι μπορει να περιμενει κανεις απο εναν λαο που ψηφηζει γιους και κορες ανθρωπων που μας χρεοκωπησαν και
μας οδηγουν στην φτωχεια αργα και σταθερα με σημαδια ανακαμψης μετα απο 20 χρονια και αν.

Νάσαι καλά φίλε μου!!Ακριβώς τής ιδιας γνώμης.
Καί εδώ μιά ηχογράφηση παράδειγμα,και εκεί πού λεγαμε,αν παίζει μάγκικα,καί αν βγάζει νταλγκά τό παίξιμο τού Στέλιου!!!

( προσπαθώ να βάλω το βιντεάκι αλλά δέν τά κατάφερα)

Όλο μαζί το κείμενο είναι μια πολύ ωραία τοποθέτηση. Παρόλο που πιο πάνω εκφράστηκα μάλλον αντίθετα από τον Τριτσιμπίδα, χαίρομαι πολύ που αυτή η τοποθέτηση ακούστηκε.
Διαφωνώ όμως έντονα με το κομματάκι που παραθέτω. Και ο καλύτερος μπουζουξής του κόσμου δεν έχει υποχρεωτικά πιο έγκυρη γνώμη, ως ακροατής, από έναν που είναι μόνο ακροατής ή που είναι ακροατής και μουσικός της σειράς ή αρχάριος. Αλίμονο αν μόνο οι μουσικοί είχαν γνώμη για τη μουσική! Θα σήμαινε ότι η μουσική έχει χάσει το βασικό της στόχο, τον κόσμο, και αναλώνεται στο εσωτερικό μιας κλειστής ομάδας.

Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι το 90% των φίλων τοποθετήθηκαν υπέρ του Στέλιου με επιχειρήματα. Μόνο ο arxarios ήταν αρνητικός. Δεν μπορεί να βασίζεται η συνολική αίσθηση που έχει ένας ο οποίος διαβάζει το νήμα στην άποψη ενός μέλους που εκτόξευσε σκληρές κουβέντες!!!
Τον Στέλιο τον τιμάμε και τον αγαπάμε ΟΧΙ γιατί είναι ο γιος του Μάρκου, αλλά διότι είναι ο Στέλιος που η πορεία του έδειξε ότι δεν εκμεταλλεύεται το όνομα κανενός.
Το αν χρωστάει το ελληνικό τραγούδι στον Στέλιο θα κριθεί από την ιστορία αγαπητέ arxarie. Η ταπεινή σου άποψη είναι δεκτή στα πλαίσια μιας κουβέντας, αλλά η αισθητική σου (ίσως λόγω ακουσμάτων) έχει άλλα κριτήρια, διαφορετικά, τα οποία (για μένα τουλάχιστον) δεν υπερβαίνουν κάποιες παγιωμένες απόψεις.
Έχεις επίσης μία εσωτερική σύγχυση για το ποιος είναι μεγάλος μουσικός και ποιος σου αρέσει εσένα (πάντα διαβάζοντας τα γραφόμενά σου). Επειδή εσένα δεν σου αρέσει ο Motzart δε σημαίνει ότι δεν είναι μεγάλος μουσικός (φαντάζομαι ότι το αντιλαμβάνεσαι αυτό). Οι κρίσεις για τους στίχους του Μάρκου στο μήνυμα #23 μου φάνηκαν πολύ επιφανειακές. Για να μπορείς να κρίνεις τη στιχουργική δημιουργία των ανθρώπων αυτών πρέπει να λάβεις υπόψη σου πολλούς παράγοντες που επηρέαζαν τη στιχουργία εκείνη την εποχή για τους οποίους όμως δυστυχώς δε νοιάζεσαι. Για τα ντουζένια και την καραμέλα που όλοι μασάνε ότι δηλαδή ο Στέλιος τα έχει κρατήσει κρυφά, απαντήθηκε από τους παραπάνω φίλους με τον πλέον έγκυρο τρόπο. Μαζί με όλα τα παραπάνω σου φταίει ΚΑΙ ο λαός που δεν ψηφίζει αυτούς που θα ήθελες να ψηφίζει.

Μήπως πρέπει να το δεις λίγο πιο καθαρά το όλο θέμα;

Admin
Καποτε σαυτην την χωρα πρεπει να μαθουμε να ξεχωριζουμε το πολυ καλο απτο καλο και το μετριο απτο το κακο.Αν κατσουμε και βαλουμε στο μυαλο μας τους μουσικους που εχει βγαλει αυτη η χωρα ,απο τον αψογο Χατζιδακη,τον πολυ καλο Θεωδορακη και τους καλους παλιους λαικους συνθετες, ε τοτε θα καταλαβετε οτι ο Στελιος ειναι σε πιο χαμηλα σκαλοπατια.Δεν τον μειωνω ,ετσι βλεπω εγω τα πραματα.
Εσεις μπορει να τα βλεπετε διαφορετικα, αμα ειναι να κατσουμε να τα βαλουμε κατω να δουμε τι εχει προσφερει ο καθενας με το εργο του.

Με τι κριτήρια έφτασες σε αυτό το συμπέρασμα δηλαδή; Ήδη μιλάς υποκειμενικά.
Άσ’ το αδερφέ, και δεν θα βγει άκρη.

υ.γ. Θεοδωράκη

Πέρα από ατομικές περιπτώσεις, ως γενική θεωρητική σκέψη αυτό που λέει ο Αρχάριος είναι αλήθεια. Πράγματι, υπάρχουν μεγέθη και μεγέθη. Και αυτό μερικές φορές το ξεχνάμε, όταν λ.χ. χαρακτηρίζουμε έναν μουσικό «μεγάλο» ή «τεράστιο» (!!), ξεχνώντας να προσθέσουμε «για την κατηγορία του».
Δεν έχει να κάνει με λογική κατάταξης. Δεν τίθεται θέμα να συγκρίνουμε ούτε τον Χατζιδάκι με τον Σ. Βαμβακάρη (παίρνω τώρα το πρόχειρο παράδειγμα) ούτε κανέναν άλλο. Η απόλυτη αξία της τέχνης δεν υπόκειται σε λογικές διαγωνισμών και τηλεπαιχνιδιών.

Απόλυτη αξία; Υπάρχει;

Τείνω να πιστέψω ότι ναι, υπάρχει μια αξία στην τέχνη που βρίσκεται πέρα από τα υποκειμενικά κριτήρια του ενός και του άλλου. Όταν όμως έρθει η ώρα να εκφέρω μια συγκεκριμένη γνώμη, αν ο Χ ανήκει στους μεγάλους ή στους πολύ καλούς ή στους καλούς κλπ., αναπόφευκτα (εγώ τουλάχιστον -άλλος ίσως όχι) πέφτω στον προσωπικό μου υποκειμενισμό.
Αν όμως εγώ ή ο ένας ή ο άλλος επιχειρήσει να ξεχωρίσει τα αντικειμενικά μεγέθη και τελικά αποτύχει (δηλ. δεν κάνει κάτι παραπάνω από μια υποκειμενική κατάταξη), δε σημαίνει ότι η προσπάθεια είναι ανέλπιδη. ΟΚ, εγώ δεν τα κατάφερα. Άλλος!

Να θυμίσω πως ο Στέλιος συνθέτει λαική μουσική σε μια εποχή που οι λαικοί συνθέτες εδώ και κάμποσες δεκαετίες δεν είναι παραπάνω από τα δάκτυλα του ενός χεριού. Η σπουδαιότητα κάποιου καλλιτέχνη πρέπει να κρίνεται ΚΑΙ με βάση τη δυσκολία της εκάστοτε εποχής…

Καταρχήν ως νέο μέλος του φόρουμ σας χαιρετώ εγκαρδίως.

Στο θέμα μας τώρα, συμφωνώ στην τελευταία τοποθέτηση του Αλκιβιάδη

Η σπουδαιότητα κάποιου καλλιτέχνη πρέπει να κρίνεται ΚΑΙ με βάση τη δυσκολία της εκάστοτε εποχής…

Η σύγκριση συνθέτη του 2012 με συνθέτες του 1930 και 1960 είναι ανούσια. Όπως ακριβώς δεν μπορούν να συγκριθούν ακόμα και μεταξύ τους άλλωστε, αφού το περιβάλλον που δημιούργησε π.χ. ο Μάρκος είναι τελείως διαφορετικό με του Χιώτη.

Το ερώτημα είναι τι χρειάζεται ένας λαικός συνθέτης σήμερα για να θεωρηθεί ''τεράστιος".

Κατά την γνώμη μου, αυτό εξαρτάται πρωτίστως από τον κόσμο στον οποίο απευθύνεται η μούσική του, γιατί στον κάτω κάτω, αυτοί τον αναγνωρίζουν ως τεράστιο, δεν αυτοανακηρύσεται. Άρα για να βγάλουμε συμπέρασμα ποιος είναι μεγάλος συνθέτης σήμερα, πρέπει να σκιαγραφήσουμε το κοινό που απευθύνεται.
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής αγοράς ΔΕΝ ακούει λαικά, σε αντίθεση με το 1960.
Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς που που ακούνε λαικό ΔΕΝ θέλουν να ακούσουν νέες συνθέσεις, σε αντίθεση με το 1930, για τους χ-ψ λόγους που δεν κατακρίνω.
Άρα σήμερα καλός συνθέτης-οργανοπαίχτης αναγνωρίζεται αυτός που ερμηνεύει καλά τις παλιές συνθέσεις.
Είναι ξεκάθαρο δηλαδή ότι δεν υπάρχει χώρος για νέο μεγάλο συνθέτη.

Για τον Στέλιο τώρα, όλοι μπορούμε να τον κρίνουμε για τις επανεκτελέσεις του, και όσον αφορά τις δικές του συνθέσεις, προσωπικά του αναγνωρίζω ότι έχει ψαχτεί πολύ με τα μπλουζ, προσπαθώντας να δώσει στο μπουζούκι ένα νέο ορίζοντα.