Σιγα την αμαξα
Κιθαρα Βασω Μποτη Μπουζουκι Ευριπιδης Σκρεττας Το κουρδισα καραντουζενι (ρε σολ λα) νομιζω οτι του παει
Σιγα την αμαξα
Κιθαρα Βασω Μποτη Μπουζουκι Ευριπιδης Σκρεττας Το κουρδισα καραντουζενι (ρε σολ λα) νομιζω οτι του παει
καλο το καραντουζένι..
αλλά το καποτάστο (πρώτη φορά το βλέπω σε μπουζούκι) και το νάιλον της κιθάρας σε τι βοηθάνε?
Για ολα υπαρχει πρωτη φορα! Ο Ευρυπιδης ειναι γνωστης των κουρδισματων και το καποταστο το χρησιμοποιει με τη λογικη τη γνωστη, για να βρισκει τον τονο που θελει. Αν δεν το εβλεπα, δε θα ακουγα το καποταστο. Η κλασσικη κιθαρα δεν ειναι το οργανο που χρησιμοποιουσαν, αλλα δεν ειναι ασχημο το αποτελεσμα! Εμενα μου αρεσαν τα φωνητικα!
Πολύ όμορφη εκτέλεση! Και οι φωνές αλλά και τα όργανα ταιριάζουν αρμονικά. Το καραντουζένι του πάει όμορφα!!
Μπράβο παιδιά…
Μια χαρά ταιριάζει και η κλασική κιθάρα, ειδικά αν η παίκτρια ξέρει τι κάνει, όπως εδώ. Η Βάσω είναι γνωστή και καταξιωμένη. Παλιά έπαιζαν με ότι είχαν. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Αλλιώς θα ψάχναμε όλοι εννιάχορδες.
Απλό και μερακλήδικο. Όμορφο, μπράβο!
Τα ντουζένια, εκτός των άλλων, δε δίνουν και δυνατότητες εναλλακτικών τόνων, χωρίς να αλλάξει η βασική τονικότητα του οργάνου; (Εννοώ με την πρώτη πάντα Ρε.) Δεν το λέω σαν διόρθωση αντί του καποτάστου, που είναι μια χαρά (θα το έβαζαν κι οι παλιοί αν το ήξρεαν, είμαι σίγουρος), πιο πολύ σαν απορία.
Δεν ξερω αν καταλαβα ακριβως την ερωτηση, αλλα αν καταλαβα, τα ντουζενια αναλογως δινουν την δυνατοτητα αλλων τονων, αλλα οχι πολλα πραγματα. Εκτος αν παιζεις καποιο ντουζενι πιο ουδετερο. Π.χ. το καραντουζενι μπορει να αποδωσει-τελεια-το χιτζασκιαρ, αλλα ειναι κυριως μινορε κουρδισμα. ΑΠο την αλλη το ρε λαλα προσφερεται για περισσοτερους τονους.
ΑΠοψη μου φυσικα, δεν ειμαι και ο πιο μελετημενος.
Εννοώ το εξής: ορισμένους δρόμους μπορώ να τους παίξω (όχι εγώ, γενικά λέμε) εξίσου καλά στο ρε-σολ-ντο από τονική Ρε και στο ρε-σολ-λα από τονική Λα. Άρα γιατί να υπάρχουν και τα δύο; Και είχα φανταστεί ότι μία απάντηση, ανάμεσα σε πιθανές άλλες, είναι για να διαλέγω τόνο ανάλογα τη φωνή μου.
και για το χρωμα και τους αντιστοιχους συνηχισμους! ειναι και αυτο σιγουρα
Υπάρχουν ντουζενια χτισμένα πάνω σε ένα δρόμο (πιο σωστά: σε μια βαθμίδα) όπως το Συριανό (1η) Καραντουζενι (2η) Αραμπιεν (3η), και υπάρχουν ντουζενια πιο ευέλικτα όπως το Ραστ ή το Ανοιχτό ή το Ίσιο.
Από κει και πέρα, το καθένα έχει το δικό του χρώμα και δακτυλοθεσία που ευνοεί κάποιες φράσεις κλπ, κυρίως με βάση τις βαθμίδες που υπάρχουν στις ανοιχτές χορδές και τα διαστήματα μεταξύ τους.
Κάποιοι δρόμοι παίζονται σε περισσότερα από ένα ντουζενια, και εκτός από τις διαφορετικές τονικότητες αλλάζει και ο χειρισμός κάθε φορά. Ο ίδιος σκοπός σε διαφορετικό ντουζενι αναδεικνύει διαφορετικές παραλλαγές της μελωδίας και διαφορετικά στολίσματα.
Υπέροχο αποτέλεσμα, ευγενικός ήχος με όλη τη μαγκιά μέσα, εύγε παιδιά !
Λουκά προσυπογράφω, ναι, μην ψάχνετε οι άλλοι, μέχρι να βρω εγώ τουλάχιστον !!!
Με το πάθος για τα ντουζενια ξεχασα να γράψω για το βιντεάκι…
Παιδιά μπράβο σας, και για την επιλογή του κομματιού και για την πρωτοτυπία στην εκτελεση. Είναι γνωστή η αξία σας και περιμένουμε τα επόμενα.
Αυτή είναι η σωστή χρήση του καποταστου, να διατηρείς το ανοιχτό παίξιμο αλλά να μπορείς να αλλάζεις τονικότητες (και ηχόχρωμα όταν πάει τόσο ψηλά).