Απολύτως σωστό είναι αυτό που λέει ο Νίκος. Εκτός των κυνηγών ψαριών,(λαβράκια ,λίτσες, γοφάρια κ.λ.π.) ισχύει αυτός ο κανόνας. Για να είμαστε όμως απολύτως ακριβείς, επειδή μαζί με την σορό έβαζαν και ένα βάρος ώστε να πάει γρήγορα στο βυθό, το πιθανότερο είναι το φάγωμα να μην γίνονταν από ψάρια αλλά από σκολοπέντρες, καβούρια , αστακούς,κ.λ.π. Αν κάποιο κομμάτι λόγω αποσύνθεσης αρχίζει να ανεβαίνει, μια χαρά θα φάνε και οι καλογρίτσες, και τα άλλα ψάρια των μεσόνερων.Ότι όμως πάει στο βυθό, δεν το ακουμπούν.Ο Λουκάς πιο πάνω έγραψε σωστά. Όταν ήθελαν να κάνουν καλή ψαρόσουπα, έπιαναν με ένα δίκτυ μερικές καλογρίστες και τις έβραζαν έως να λιώσουν. Μετά στράγγιζαν και έπαιρναν ένα γάρο (ψαρόζουμο), που είχε δυνατή γεύση και με αυτό έκαναν την ψαρόσουπα.
Και για τους κυνηγούς ισχύει αυτό: Δεν είναι το στόμα τους κατάλληλα σχεδιασμένο ώστε να σκίζει σάρκες. Καταπίνουν και αυτά το θήραμά τους ολόκληρο. Και βεβαίως, πάντα ισχύει «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Εξαίρεση τα πιράνχας, που όμως οι Έλληνες στιχοπλόκοι δεν τα γνώριζαν. Άσε που δεν ξέρουμε (εγώ τουλάχιστο) και τί χρώμα -τα έχουν.
Συγγνώμη ρε παιδιά, κάνετε πλάκα τώρα ή σοβαρολογείτε;
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο στίχος μιλάει για χρώματα ψαριών, και μάλιστα πέφτει και σε λάθη ιχθυοδιατροφολογίας;
«Σαν πεθάνω στο καράβι»:
για να δούμε, πού βρίσκεται το καράβι; Στεκάμενο είναι, στο απάνεμο λιμανάκι; Μην είναι στην ακροθαλασσίτσα, μην είν’ στην παραλίτσα; Μπα! Αν ήταν στην ακρογιαλίτσα, πώς είναι δυνατόν να παράγγελνε να τον ρίξουν σχεδόν πάνω στους λουομένους;
Πέρα στα πέλαγα βρίσκεται ο ήρωάς μας και θαλασσοδέρνεται, και εκεί θέλει, στη θάλασσα («γιαλό»), να γίνει ο υγρός του τάφος.
Βαθιά, στη μαυρίλα («γλυκιά η ζωή/κι ο θάνατος μαυρίλα»), στα μαύρα ψάρια…
Γιέ μου και πού΄ν΄τα μάτια σου, και πούν’ η κεφαλή σου
Και τ’ αποδέλοιπο κορμί, πού βρίσκεται ριμμένο;
Ήνταν στον πάτο του γιαλού, το τρών τα μαύρα ψάρια
(1865)
Μα όχι, στα σοβαρά ρωτάω:
Συμφωνούμε όλοι ότι το«μαύρα» είναι μεταφορικό, ή όχι όλοι;
Συμφωνούμε, αλλά κάνουμε και την πλάκα μας… (θα μου πεις, τί φταίνε οι άλλοι, να πρέπει να τις διαβάζουν αυτές τις πλάκες; )
Απόσπασμα από τον Ερωτόκριτο είναι αυτό.
νομιζω οτι οι συντονιστες αποσυντονισατε το θεμα…
Μιχάλη, αν ψάξεις να βρεις πώς ξεκίνησε η συζήτηση σ’ αυτό το θέμα θα βρεις ότι δεν ξεκίνησε, προέκυψε. Για κάτι άλλο συζητάγαμε, κάπου αλλού, κάποιοι παρέθεσαν κάτι, κάποιος έκανε κάποιες εκτιμήσεις, κάποιος άλλος κάτι είπε, παρενεβλήθη και ο Κατσαρός και καθόρισε τον τίτλο του καινούργιου αυτού θέματος, επεκταθήκαμε απ’ την Αμερική του Κατσαρού στο Αιγαίο, την Αζοφική, τη Βιέννη, το πώς μάθαμε να ψαρεύουμε, ποια ψάρια τρώγονται και ποια τρώνε, εξετάσαμε μαύρους βυθούς, πελαγίσιους και ρηχούς γιαλούς και φουνταρίσματα σφόδρα ατυχησάντων ναυτών, παρασυζητήσαμε για ψάρια μαύρα, πράσινα ή ροζ και αυτό στάθηκε αφορμή για να ξεφύγουμε ακόμα μια φορά από το θέμα, γεννήσαμε λοιπόν καινούργιο θέμα περί ψαριών και άλλων κάπου αλλού, επιμείναμε λίγο στα μαύρα χρώματα ψαριών και, ε, κάπου φαίνεται ότι κουραστήκαμε, ώστε από ένα ρυθμό περίπου 10 δημοσιεύσεων την ημέρα επί 5 συνεχείς ημέρες, να μην δημοσιευτεί απολύτως τίποτα για 12 συνεχείς ημέρες, μέχρι σήμερα.
Έτσι είμαστε, εδώ σ’ αυτό το φόρουμ. Δεν είμαστε πανεπιστήμιο, να θέτουμε ερευνητικούς στόχους και να προσπαθούμε να τους ικανοποιήσουμε σε όσο γίνεται αποτελεσματικότερη χρονική ανέλιξη. Για την ευχαρίστησή μας βρισκόμαστε εδώ, και αν βγεί και κάτι θετικό από τις συζητήσεις μας, που δόξα να ΄χει ο θεός πολλά τέτοια έχουν βγει αυτά τα αρκετά χρόνια, ακόμα καλύτερα. Αλλά μέχρις εδώ.
ξερω πως ξεκινησε η συζητηση, γι’αυτο το ειπα…
Εννοείς από τον Σακαφλιά, έτσι;
τωρα αυτο διαβαζα… απο ενα θεμα καταληξαν τρια τελικα…
Φαίνεται ότι οι στίχοι κυκλοφορούσαν και με άλλες μουσικές, εδώ π.χ σαν συρτός με κατακλείδα «Ελενίτσα μου»
http://eliaserver.elia.org.gr:8080/lselia/rec.aspx?id=387006
υπαρχει και σε αυτο το βιβλιο του 19ου αιωνα. κυκλοφορει ακομα!
Ο συγγραφέας συνέγραψε αυτό το βιβλιαράκι μετά από επίσκεψή του στη Σμύρνη.
Ποιά μελωδία, ζειμπέκικος ή συρτός;
δεν ξερω φιλε μου διοτι δεν γνωριζω να παιξω απο παρτιτουρα. ηταν να παω σε καποιον να μου το δειξει αλλα δυστηχως το αμελησα και τωρα εχω ολα τα βιβλια πακεταρισμενα. ο κατσαρος ελεγε το εμαθε απο τον παππου του στο νησι. τα λεει στις συνεντευξεις του κουναδη στην σελιδα του. επισεις, (νομιζω στον σχορελη?) ελεγε οτι το λεγανε και οι παλιοι μικρασιατες ως παλιο σμυρνεικο. τωρα σε τι μουσικη, δεν ξερω. καπου πρεπει να εχει τους στιχους μεσα στο βιβλιο.
ευχαριστώ, και εγώ κάπου το έχω σε ένα βιβλίο με κυπριακούς χορούς και τραγούδια, θα το βρω και θα επανέλθω.