Καλησπέρα, με αφορμή τον τίτλο του θέματος που θίχτηκε ήδη,
θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να αναφέρω κάτι παρόμοιο…
Σκοπός μου είναι περισσότερο να ενημερώρω όλους, παρά να προσβάλω
τους αναφερόμενους…
Βρισκόμενος στην Κέρκυρα ώς φοιτητής τα τελευταία πέντε χρόνια,
αυτό που βλέπω και που ζώ, απο διάφορα παιξίματα σε ταβερνάκια αλλά και
ώς ακροατής, είναι ότι το κίνημα του ρεμπέτικου στο νησί, είναι αρκετά περιορισμένο,
(περίπου 10-15 άτομα ενεργά), μιάς και, καλώς ή κακώς, η τουρκοκρατία δεν πέρασε ποτέ απο εδώ!
…να είναι καλά ο φίλος ο Blekos δηλαδή και η υπόλοιπη παρέα που το υποστηρίζουν
και το κρατάνε ζωντανό!! …και εμείς μαζί με αυτούς όσο μπορούμε.
Κάνοντας αυτόν τον πρόλογο, θα αναφερθώ σε ένα μαγαζί, που αυτοπροβάλεται, όπως θα δείτε και στο βίντεο,
ώς το αυθεντικό ‘ρεμπετάδικο’ του νησιού.
https://www.youtube.com/watch?v=CmdrLC71lQM
Ξαναλέω δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν, ούτε τους οργανοπαίχτες, ούτε την ίδια την τραγουδίστρια,καμιά φορά βέβαια είναι αναπόφευκτο…τα συπεράσματα δικά σας!
Καθώς γύριζα σπίτι σήμερα, και περνώντας απο το μαγαζί, γιατί είναι στο δρόμο μου,
κοντοστάθηκα και άκουσα…
‘μάτια που κλαίνε…μην τα πιστεύεις…θα σε γελάσουνε…αν τα αγαπάς…’
Αυτό ήταν η αφορμή να θίξω το θέμα, με σκοπό απλά να πληροφορίσω…!
Μα θα μου πεί κάποιος κάποιος πως αυτά μπορεί να συμβούνε, μπορεί να το ζήτησε κάποιος…
Ναί, σύμφωνοι και εγώ μαζί του… απλά το αναφέρω!
Απο την άλλη όμως, εσύ διαμορφώνεις τον κόσμο σου και του μαθαίνεις να ακούει αυτά που παίζεις,
και αν δεν του κάνεις δεν ξανάρχεται…
Αυτά τα ολίγα, ελπίζω να καταλάβατε την προθεσή μου, και συγνώμη αν κούρασα!