Η Βαθιά Νοσταλγία (Deep Nostalgia) ειναι μια καινουργια τεχνική αυξησης της αναλυσης και δημιουργιας κινησης απο παλιές φωτογραφίες που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη (Deep learning).
Νομίζω ειδικά τον Δελιά τον πέτυχε.
Δοκιμάστε το και με τις δικιές σας φωτογραφίες.
Η αύξηση της ανάλυσης δουλεύει, αν και ο Ανέστος πάλι έχει κάτι σαν δαχτυλικό αποτύπωμα πάνω στα μαλλιά του, μήπως πρέπει να γίνει καλύτερη αποθορυβοποίηση ή να βελτιωθεί το feature detection; Για την κίνηση ζητούνται εθελοντές γεροντόμαγκες να εκπαιδεύσουμε τον αλγόριθμο γιατί δε μας τα λέει καλά 
Εγώ πάντως τάισα τη σελίδα με μια φωτογραφία μου, αλλά η «ενσάρκωση» με απογοήτευσε πλήρως: Όχι, ούτε τα μάτια μου ανοιγοκλείνω με τέτοιον τρόπο, ούτε το δικό μου χαμόγελο ήταν αυτό που είδα, τίποτε δεν με έπεισε….
Σε καινουργιες φωτογραφιες δεν ειναι τοσο εντυπωσιακο απο οσο εχω δει. Ειναι πιο χρήσιμο για παλιες φωτογραφιες σε χαμηλη αναλυση.
Xμμμ, λογικό αυτό. Όμως, να ανεβάσω μια φωτογραφία του παππού μου, που πέθανε πριν γεννηθώ εγώ, και να αρχίσει να με κοιτάει και να μου γελάει, έστω όπως τον θέλει το πρόγραμμα, όχι η ψυχή του ε, λιγάκι ιεροσυλία το νοιώθω….
Κι εμένα μου φάνηκε λίγο μακάβριο να ζωντανεύει ο Μπάτης κι ο Αρτέμης.
Καλημέρα. Όντως λίγο μακάβριο για τον Μπάτη τουλάχιστον. Ο Ανέστος βγήκε πολύ καλύτερος και να σας πω μου φάνηκε ζωντανός. Όντως ομορφόπαιδο βρε παιδί μου
Ο Ανέστος, ζωντανεμένος, δε θυμίζει ούτε στο ελάχιστο βαρύμαγκα. Θυμίζει εστέτ, θυμίζει δανδή, θυμίζει κάτι σειρές της ΕΡΤ για τον Καβάφη και τον Καρυωτάκη.
Αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ακριβώς το ίδιο θυμίζει και η ακίνητη φωτογραφία του! Δε νομίζω δηλαδή ότι πρόκειται περί λάθους, αστοχίας, του προγράμματος. Απλώς στο ρεμπέτικο δεν ήταν όλοι βαρύμαγκες (ούτε καν αυτοί που έγραφαν «θα 'ρθω με το κουμπούρι μου και θα σε ξεφτιλίσω»!)
σε μια φάση, που τον εκανε το νευρωνικό να χαμογελάει λίγο, μου φάνηκε τρέλα εμένα πάντως. Σαν να είδα και την φώτο που εχουμε δει 1000 φορες με λιγο διαφορετικό μάτι.
΄Έχεις δίκιο Πέπε. Νομίζω το γράφουν αρκετοί ανάμεσα τους και ο Μάρκος, ότι ο Ανέστος ποτέ δεν ήταν βαρύμαγκας. Όλοι καλό παιδί τον ανεβάζουν, ψυχούλα τον κατεβάζουν, και σαν να τον είχαν υπό την προστασία τους μου φαίνεται. Σαν να ήταν το παιδάκι ας πούμε της παρέας, ο πιό “αγνός”.