Λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί στην θέση να επιθυμούμε να κάνουμε (κάποιοι από 'δω ίσως και να έχουνε κάνει) μια κανταδούλα σε κάποια που μας ενδιαφέρει. Για τους ενδιαφερόμενους, και από άποψη μελέτης αυτών των συγκεκριμένων τραγουδιών αλλά και για πράξη του σκοπού τους, καλό θα ήταν να φτιάξουμε έναν κατάλογο με ρεμπέτικες καντάδες και ποια τραγουδια παρόμοιου ύφους θα μπουρούσαν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Παραθέτω λίγα http://www.youtube.com/watch?v=X3m6wq85NO8 (ας ερχόσουν για λίγο), http://www.youtube.com/watch?v=fd15RmgxFX0 (χαράματα η ώρα τρεις), http://www.youtube.com/watch?v=Ytz2QS5oyG8 (νοστιμο μικρό τρελό μου). Πιστεύω πως θα μπορουσε να εμπλουτιστεί αρκετά αυτό το θέμα με πληθώρα τραγουδιών απο τον παπαιωάννου, τον σκαρβέλη, τον σουγιουλ κλπ
Θα έλεγα ότι οι απόλυτες ρεμπέτικες καντάδες είναι το Μινόρε της Αυγής και η Φαληριώτισσα.
Τραγούδι που δεν είναι ρεμπέτικο αλλά προσφέρεται για τέτοια χρήση, και που θεωρητικά είναι πολύ ωραίο αλλά δυστυχώς μας το ‘χουν βγάλει ξινό από τη μύτη με την υπερκατάχρηση, είναι επίσης το Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία.
???
Εντελώς άλλο ύφος.
Τετριμμενη επιλογη, αλλα παντα κλασικη, “Το μινορε της αυγης” http://www.youtube.com/watch?v=S2MynMibAAM
Επισης “Τα μπλε παραθυρα” http://www.youtube.com/watch?v=CPYwCdRL8GU
Και το “Εισαι εσυ ο ανθρωπος μου” http://www.youtube.com/watch?v=EeRDeVL859s , που εχει γινει και της μοδας.
“Απόψε να μην κοιμηθείς” Αμπατζή-Στελλάκης-Τσιτσάνης
Ό,τι κι αν πώ δεν σε ξεχνώ (Τσιτσάνης)
Έχω κάνει τα μπλε παράθυρα πριν από πολλά χρόνια. Μπουζούκι με κιθάρα. Ωραία ήταν
Πάμε στο Φάληρο (Χατζηχρήστος-Βαμβακάρης-Καλδάρας)
Το ακρογιάλι (Περιστέρης-Χατζηχρήστος-Σταμούλης)
Εγώ για σένα ξενυχτώ (παραδοσιακό-Κατσαρός)
Έλα να πάμε τσάρκα (Χατζηχρήστος)
Βουνό με βουνό (Χιώτης)
Σα μαγεμένο το μυαλό μου (Μπαγιαντέρας)
Pepe σαφώς και έχετε δίκιο. Εγώ δεν το έθεσα σωστά. Είναι τραγούδια περίπου ίδιας εποχής που χρησιμοποιήθηκαν και ως καντάδες και γι αυτό δεν εκφράστηκα ορθά. Πάντως είναι πολύ ωραία και ας αναφέρουμε και το Λίγες καρδιές αγαπούνε της ίδιας ερμηνεύτριας. Το Σ΄αγαπώ γιατί είσαι ωραία υπάρχει σε καμμία εκτέλεση γνήσια και παλιά? Μόνο εκτελέσεις live βρίσκω και θα προτιμούσα κάτι πιο … Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ισως να ταιριαζει η λέξη αυθεντικό αλλά απ΄όσο ξέρω είναι παραδοσιακό και δεν μπορούμε να βρούμε πρώτη εκτέλεση. τελος πάντων, ας αναφέρουμε τα http://www.youtube.com/watch?v=jwjXvIbd7BI (εσούρωσα κι απόψε), http://www.youtube.com/watch?v=NJ8aOszUoSw (μα τι να κανω σε αγαπω), http://www.youtube.com/watch?v=_87x6zi81KA (απόψε θα περάσω), ναζιαρα σε φωνάζουνε, η νυχτερίδα (μπαγιαντέρα) για μια γλυκια μελαχροινη (παπαιωάννου), που να βρω γυναίκα να σου μοιαζει, τι θα γίνω εγώ χωρίς εσένα, τι ομορφη που είσαι οταν κλαις.
Φαληριωτισσα http://www.youtube.com/watch?v=Wowf0wBhWyY
Το τραγουδι της αγαπης (Ζουσα μοναχος χωρις αγαπη) http://www.youtube.com/watch?v=GIus67kzE3g
Ας προσθέσω και εγώ εκτός από όσα αναφέρθηκαν ήδη:
[b] Κόρη μάγισσα.[/b]
[b]Μποέμισσα[/b]
Υ.Γ. Το “Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία” με τίποτε δεν θα το πρόσθετα στον κατάλογο αυτό.
Έχω την εντύπωση ότι υπογράφεται από τον Αριστείδη Μόσχο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι δικό του: το πιθανότερο είναι να είναι παραδοσιακό τραγούδι που κυκλοφορούσε μόνο προφορικά, και που ο Μόσχος ήταν ο πρώτος που το «ανακάλυψε» και το έκανε γνωστό, και επ’ ευκαιρία το καπάρωσε και για πνευματικά δικαιώματα. Δεν έχω ψάξει τι ηχογραφήσεις κυκλοφορούν. Αν όντως είναι παραδοσιακό, τότε είναι προφανές ότι δεν υπάρχει πρώτη εκτέλεση. Πρώτη ηχογράφηση όμως μπορεί να υπάρχει…
Εξαιρετικό κατά τη γνώμη μου και το μάλλον άγνωστο "έμορφη Σμυρνιά μου"του Μπαγιαντέρα με τον Στράτο.
Κι όμως καλή μου, σφάλεις τα μάλα! Το προσυπογράφω λόγω προσωπικής μου εμπειρίας!
ΥΓ Στοιχηματίζω άφοβα, ότι οι κυρίες και δεσποινίδες που μας διαβάζουν θα τόχαν (κρυφό ή φανερό) καμάρι να τις κορτάρουν με καντάδα!..(όσο η σύνθεση/στιχουργική δεν είναι επιπέδου Καρβέλα, Μηλιώκα ή Λάκη Παπαδόπουλου…η επιλογή του άσματος είναι ελάσσονος σημασίας!)
Ο φίλος με το αρχικό του μήνυμα αναφέρθηκε σε ρεμπέτικες καντάδες, επομένως και εξ ορισμού το “Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία” δεν εντάσσεται σ’ αυτή την κατηγορία.
Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι παλιό, μικρασιάτικο, παραδοσιακό.
Θανάση, σίγουρα είναι θέμα γούστου και δεν αμφιβάλλω ότι κάποιοι/ες θα το προτιμούν και ως καντάδα.
Προσωπικά, με αφήνει ασυγκίνητη, όχι μόνο γιατί έχει κακοποιηθεί με τις τόσες επανεκτελέσεις, παραγγελιές και επιλογές για γέμισμα προγράμματος για τουρίστες και για το ότι παίζεται ακόμα και στο δρόμο με συνοδεία π.χ. ενός ακορντεόν.
Είναι χορωδιακό περισσότερο και δεν διαθέτει τη σπιρτάδα των στίχων και του ρυθμού π.χ. του “Χαράματα η ώρα τρεις” του Μάρκου, το οποίο θεωρώ ως την απόλυτη λαϊκή καντάδα, όπως και αρκετά από τα υπόλοιπα που αναφέρθηκαν.
Γούστα είναι αυτά. :089:
Και έχει σίγουρα περιληφθεί (κι ας μην έχω στοιχεία) στο ρεπερτόριο των απανταχού της Ελλάδας αστικών μαντολινάτων / χορωδιών του όψιμου 19ου και 20ού αιώνα, που συνέβαλαν δραστικά στη διαμόρφωση του ρεπερτορίου των απανταχού των άστεων κανταδόρων. Και εμένα με αφήνει παντελώς ασυγκίνητο*, για τους λόγους ακριβώς που αναφέρει και η Ελένη.
Ναι, Περικλή, ο Αρ. Μόσχος το είχε “ανακαλύψει”. Δεν ξέρω, και δεν με ενδιαφέρει αν έκανε τον κόπο να πάει και μέχρι την ΑΕΠΙ (όπου βέβαια, δεν θα τον έδιωχναν…).
Για το “χαράματα η ώρα τρεις” προσυπογράφω και με τα δύο χέρια!
*και λίγα λέω…
δεν ξέρω και πολλά από καντάδες, και αυτά που θα έλεγα ήδη αναφέρθηκαν. αλλά μαζί μπήκαν και κάποια ζεϊμπέκικα και καρσιλαμάδες, ή κάποια με γενικά ερωτικούς στίχους και όχι απευθυνόμενους στο αντικείμενο του πόθου.
νομίζω “εξ ορισμού” η καντάδα είναι 2/4 (μοιάζει με χασάπικο χωρίς να είναι στην αίσθηση, αν και στις ρεμπέτικες καντάδες προφανώς πάει προς το χασάπικο), σε απλό ματζόρε ή μινόρε, και με διφωνίες. δυτικά (ιταλικά) πράγματα δηλαδή. παρ’όλα αυτά οι ρεμπέτες γράψανε εκπληκτικά κομμάτια στο ύφος αυτό (κυρίως παπαιωάννου και μπαγιαντέρας). ιδίως μετά τον μεταξά, όπου η καντάδα θεωρούνταν καθώς πρέπει και νόμιμη.
καλή τύχη στους απανταχού κανταδόρους, κι ό,τι ποθούν να το πάθουν! καντάδα δεν έχω κάνει αν και θα το ήθελα, έχω αφιερώσει όμως πολλά κομμάτια “εν θερμώ”…
Δοκιμάστε το Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ, πιάνει !! 
Ο φίλτατος liga rosa έχει δίκιο: θα πάτε βρε αθεόφοβοι ρεμπέτες να γλυκοηξυπνήσετε και να πάρετε την ψυχή της αγαπημένης σας με καρσιλαμάδες και χασαποσέρβικα; Διαλέχτε μελιστάλαχτα χασάπικα, γλυκά και πονεμένα, καμιά χαμπανερίτσα (μην πεταχτεί κανείς παρακάτω και μου πει ότι έκανε καντάδα το “μάνα μου είμαι φθυσικός” και φάγαμε κουβά! είπαμε ερωτικού περιεχομένου)…
Εγώ πάντως άμα πήγαινα σήμερα θα έκανα το Νυχτοπούλι του Χατζηχρήστου._
Να προσθέσω και εγώ ένα(αν και είναι βαλσάκι…) Μενεξέδες και ζουμπούλια
Δεν το 'χα σκεφτεί έτσι, αλλά συμφωνώ. Ωστόσο,
και το βαλς -που άλλωστε πληροί όλες τις προϋποθέσεις ευρωπαϊκότητας- είναι εξίσου πρόσφορο.
Εννοείται ότι η καντάδα δεν είναι ξενόφερτο έθιμο. Στη δημοτική παράδοση υπάρχουν σκοποί για καντάδες, που στην Ήπειρο είναι ηπειρώτικοι, στην Κρήτη κριτικοί κλπ… Στο πλαίσιο όμως όπου συζητάμε, συμμερίζομαι την ως άνω αισθητική.
Ντάξει, δεν έχεις κι άδικο Ελένη… Κι εγώ βαριέμαι να το ακούω. Αλλά δε φταίει το ίδιο το τραγούδι γι’ αυτό! Πάντως, πέρα από γούστα και προσωπικά …τραύματα, στίχος και μουσική είναι κατάλληλοι για καντάδα (άνοιξε το ένα φύλλο…).
Μα ειναι κανταδα το “Σ’αγαπω γιατι εισ’ωραια”, δηλαδη ως τετοια τραγουδιοταν και στη Σμυρνη.
Προσωπικα, δεν ειναι οτι θεωρω το συγκεκριμενο τραγουδι “ακατάλληλο” για το σκοπο, αλλά, όπως και το “Μενεξέδες και ζουμπούλια”, είναι παραδοσιακά τραγούδια. Φέρουν μια σφραγίδα, μια εντοπιότητα, που δε μου βγαίνει να την κάνω καντάδα. Αν και απο τη μεριά της μάνας μου έχω καταγωγή απο τη Σμύρνη, και ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πόλη -δηλαδή είμαι κι εγώ φορέας αυτής της παράδοσης, δεν την αισθάνομαι ξένη- εντούτοις δύσκολα θα μου πήγαινε να κάνω καντάδα με τέτοιο ρεπερτόριο. Το θεωρώ πολύ ιδιαίτερο, -πχ και το “Σαν τα μαρμαρα της Πόλης” θεματολογικά ταιριάζει, αλλά δύσκολα θα το έβαζε κανεις στη λίστα νομίζω.
Μόνο αν ήξερα οτι η κοπέλα για κάποιο λόγο αρέσκεται σε τετοιο ρεπερτόριο (λόγω καταγωγής? λόγω ενασχολησης με την παραδοσικακή μουσική? λόγω λολαμάρας?) θα το αποτολμούσα.