Ποια είναι τελικά τα καλύτερα κ πόσο επηρεάζουν τον ήχο και την μακροβιότητα του οργάνου ; Αν ένα όργανο έχει λουστραριστεί με άλλον τρόπο μπορούμε να αφαιρέσουμε το αρχικό λούστρο και να το ξαναλουστράρουμε με διαφορετικό τρόπο ; Θα επηρεάσει τόσο πολύ τον ήχο του στην πορεία του χρόνου ; Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί θέλω να μάθω πολλά από όσους γνωρίζουν κ πιστεύω θέλουν να μάθουν πολλά και άλλοι εδώ μέσα. Έχουν γίνει μικρές συζητήσεις σε άλλα θέματα αλλά δεν το αναλύσαμε καθόλου από όσο πρόσεξα.:241:
Καλησπερα σε ολους.Το θεμα με τα λουστρα εχει συζητηθει πολλες φορες.Οι αποψεις πολλες.το σιγουρο ειναι οτι επηρεαζουν το ηχητικο αποτελεσμα του οργανου.προσωπικα πιστευω οτι καθε ξενο σωμα πανω στο ξυλο εχει αρνητικα αποτελεσματα στο τελικο ηχητικο αποτελεσμα.Δυστυχως ομως χωρις τα βερνικια δεν υπαρχει προστασια του ξυλου απο τους διαφορους εξωγενεις παραγοντες οπως καιρικες συνθηκες,επαφη με ξενα σωματακλπ.Αρα χωρις βερνικια μειωνεται η ζωη των ξυλων και κατ επεκταση του οργανου οταν χρησιμοποιειται.
Στην αγορα αυτην την στιγμη κυκλοφορουν πολλω ειδων βερνικια.Ποιο ομως απο αυτα μπορει να κανει την μικροτερη "ζημια"στο ηχητικο αποτελεσμα?Υπαρχει καποιος συνδιασμος ισως που ειναι ισως αυτο που πρεπει?Σε ποιον θα μπορουσε καποιος να απευθυνθει για να μαθει ολες τις ιδιοτητες του χ βερνικιου?Και εαν βρεθει αυτο που πρεπει τι ποσοτητα πρεπει να χρησιμοποιηθει και ποσεσ στρωσεις πρεπει να πεσουν?ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΑΟΣ.
Οι παλαιοτεροι οργανοποιοι χρησιμοποιουν ακομα τις φυσικες ρυτινες θεορωντας οτι το αποτελεσμα ειναι καλυτερο.Κατα ποσο ομως εχουν δικιο?Το μονο σιγουρο ειναι οτι η μεθοδος αυτη ειναι πιο δυσκολη και χρονοβορα.Το δευτερο μειονεκτημα ειναι οτι χρειαζεται συντηρηση και φρεσκαρισμα.Το τριτο μειονεκτημα ειναι το τελικο φινιρισμα.Τα βερνικια αυτα δεν μπορουν να εχουν το τελικο αποτελεσμα οπως τα συνθετικα.Το μεγαλο πλεονεκτημα τους ομως ειναι οτι δεν βαραινουν το καπακι με αποτελεσμα να παλεται πιο ελευθερα.
Οι νεωτεροι οργανοποιοι χρησιμοποιουν τα βερνικια δυο συστατικων που υπαρχουν στο εμποριο για επιπλα.Σαφως πιο ευκολη υποθεση στην χρησιμοποιηση τους(ριξιμο με πιστολι,τελικο φινιρισμα με βουρτσες κτλ)Το αποτελεσμα στην εμφανιση και στην αντοχη σαφως πιο αναβαθμισμενο.Βασικο μειονεκτημα οτι προσδιδουν μεγαλυτερο βαρος ειδικα στο καπακι οποτε ο παλμος του επιβαρυνεται αρνητικα.
και οι δυο τροποι ,ο καθενας απο την μερια του,εχει πλεονεκτηματα και μειονεκτηματα.Αυτο ομως που θα πρεπει να μας προβληματισει ειναι το τι θα γινει μετα το 2012 που θα απαγορευτουν τα συνθετικα βερνικια και θα γινουν ολα βερνικια νερου!!!Αυτο ειναι σιγουρο οτι θα το βρουμε μπροστα μας διοτι ειναι οδηγια της ευρωπαικης ενωσης.
Ηδη υπαρχουν τετοια βερνικια στην αγορα τα οποια ομως ειναι μακραν χειροτερα απο αυτα που χρησιμοποιουμε ηδη.θα μπορεσει η τεχνολογια να δημιουργησει βερνικια νερου που θα ειναι εφαμιλα και καλυτερα απο τα υπαρχοντα που χρησιμοποιουμε?αυτο ειναι ενα μεγαλο ερωτηματικο.Εαν το αποτελεσμα δεν ειναι το αναμενομενο τοτε η οργανοποιοια θα δεχθει ενα μεγαλο πληγμα.Αυτο βεβαια οχι για τα οργανα παραγωγης που προοριζονταΙ για το εμποριο οσο για τα καλα οργανα που κατασκευαζονται απο ολα τα εργαστηρια.
Μπορεί κύριε Στάμκο ένα μπουζούκι το οποίο είναι ψεκασμένο να αφαιρεθεί το λούστρο κ να περαστούν φυσικά λούστρα ; Θα έχει αισθητή διαφορά στον ήχο ; Αφαιρούνται τα ψεκασμένα λούστρα εύκολα η εισχωρούν στην δομή του ξύλου ; Ευχαριστώ για την μεγάλη σας απάντηση και για την επισήμανση που κάνατε για το 2012.:110:
Φυσικα και γινεται φιλε μου.Απλως θελει προσοχη στο τριψιμο διοτι θα πρεπει να φτασεις ως το ξυλο.Το βερνικι με το πιστολι να ξερεις οτι δεν ποτιζει το ξυλο τοσο οσο το βερνικι μπαλας.Γεμιζει τους πορους επιφανιακα περισσοτερο και οχι σε βαθος.Οποτε ειναι και πιο ευκολη η απομακρυνση του.
Οσο για το θεμα του ηχου δεν γνωριζω να σου πω διοτι δεν εχω χρησιμοποιησει βερνικι μπαλας εως τωρα.Πιστευω ομως οτι εαν γινει σωστη δουλεια τοτε σιγουρα θα εχεις πολυ καλο αποτελεσμα.εαν δεν γνωριζεις τα βερνικια μπαλας ρωτα καποιον οργανοποιο που τα χρησιμοποιει.Νομιζω οτι εαν ρωτησεις τον κο Φρονιμοπουλο που τα γνωριζει καλα θα σε βοηθησει.
και οι δυο τροποι ,ο καθενας απο την μερια του,εχει πλεονεκτηματα και μειονεκτηματα.Αυτο ομως που θα πρεπει να μας προβληματισει ειναι το τι θα γινει μετα το 2012 που θα απαγορευτουν τα συνθετικα βερνικια και θα γινουν ολα βερνικια νερου!!!Αυτο ειναι σιγουρο οτι θα το βρουμε μπροστα μας διοτι ειναι οδηγια της ευρωπαικης ενωσης.
Ηδη υπαρχουν τετοια βερνικια στην αγορα τα οποια ομως ειναι μακραν χειροτερα απο αυτα που χρησιμοποιουμε ηδη.θα μπορεσει η τεχνολογια να δημιουργησει βερνικια νερου που θα ειναι εφαμιλα και καλυτερα απο τα υπαρχοντα που χρησιμοποιουμε?αυτο ειναι ενα μεγαλο ερωτηματικο.Εαν το αποτελεσμα δεν ειναι το αναμενομενο τοτε η οργανοποιοια θα δεχθει ενα μεγαλο πληγμα.Αυτο βεβαια οχι για τα οργανα παραγωγης που προοριζονταΙ για το εμποριο οσο για τα καλα οργανα που κατασκευαζονται απο ολα τα εργαστηρια.[/QUOTE]
Τα βερνίκια νερού όπως προανέφερες ήδη υπάρχουν στην αγορά και σίγουρα είναι υποδεέτερα στην ποιότητα αλλά όχι και τόσο πολύ. Το βασικό τους μειονέκτημα είναι η τιμή που είναι 3-πλάσια έως 5-πλάσια και κάποιες ιδιαιτερότητες στην εφαρμογή και αποθήκευση. Στα εργαστήρια ήδη δουλεύονται οι επόμενες γενιές υδατοδιάλυτων βερνικιών και έως το 2012 εκτιμώ πως θα έχουν αντικατάσταθεί τα βερνίκια οργανικών διαλυτών με αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Υπάρχει παράγραφος που εξαιρεί πάντως τα χρώματα/βερνίκια με διαλύτες για την περίπτωση της συντήρησης μνημείων και παλαιών έργων τέχνης άρα ένα παραθυράκι θα βρεθεί. Στην Αμερική ήδη χρησιμοποιούνται τα υδατοδιάλυτα ευρέως. Ειδικά σε προβλήματα πάντως αντοχής σε περιβάλλοντα ‘‘όχι επιθετικά’’ όπως λέγονται (εσωτερικοί χώροι, όχι έκθεση σε UV ακτινιβολία κ.α.) που διατηρούνται τα όργανα η συμπεριφορά τους δεν έχει πρόβλημα. Στο θέμα του φινιρίσματος σιγά σιγά και όταν εξοικοιωθούν οι λουστραδόροι/βαφείς με την χρήση τους τα αποτελέσματα θα είναι καλύτερα (you can not teach an old dog new tricks).
Ελπίζω να μην σας κούρασα.
εγω πιστευω οτι αναλογα το οργανο ταιριαζει και το λουστρο πχ , αν κανεις ενα οργανο με μαυρη παστα και κλαρες οστρακα κτλ, δεν νομιζω να κανεις δουλεια με μπαλα , μια φορα που το δοκιμασα δηλαδη δε μου αρεσε καθολου αλλα σε μπαγλαμαδακια που εχω κανει ειναι μια χαρα.
το αλλο μπουζουκι που πηρα το ειχε ενας λαμαρινας ο οποιος το περασε σκληρο στιλπνο πολυ ψιλη στρωση μα πολυ ψιλη ο κερατας 
, ισως και με αερογραφο δε ξερω αφου το κανεις με το δαχτυλο και με δυσκολια καταλαβαινεις οτι εχει λουστρο και ειδικα πιστολι , καποιος μου ειπε να περασω μια αλοιφη για γυαλισμα αυτοκινητων για να γυαλισει και λογικα εχει δικιο .
φιλε Σακκαλη αυτα που γραφεις ειναι πολυ σωστα.Ηδη εχω κανει και εγω μια προσπαθεια με βερνικια της εταιρειας ICA και μπορω να πω οτι το αποτελεσμα στο φινιρισμα ηταν αρκετα ικανοποιητικο.Απλως θελει αλλη λογικη και αλλο πιστολι με πιο μεγαλο μπεκ.Αυτο που δυσκολευει περισσοτερο ειναι η αρχικη μορφη του οταν πεσει πανω στο οργανο.Ειναι σαν παχυρευστο γαλα το οποιο υλικο αν και θολο στην αρχη μετα απο 3 ωρες γινεται διαφανο.Αυτο δεν σε βοηθαει καθολου ως προς την ποσοτητα που πρεπει να ριξεις με αποτελεσμα αν πεσει πιο πολυ να βγαζει μικρες φουσκαλες.Σιγουρα ομως εαν εξικιωθεις μπορεις να εχεις καλυτερα αποτελεσματα.
Οταν εχεις φτασει σε ενα καλο αποτελεσμα μετα απο χρονια με συγκεκριμενα υλικα σε προβληματιζει πολυ οταν θα πρεπει να κανεις μια αλλαγη η μια καινοτομια.Σιγουρα η προσαρμογη θα ειναι δυσκολη.Η οργανοποιοια ειναι μια τεχνη που εξελισεται οπως τα παντα γυρω μας.Οπως εχω ξαναπει το ανοιχτο μυαλο και το ψαξιμο σε βαθος μπορουν να δωσουν ωθηση στην τεχνη αυτη.
Κανονικά τα υδατοδιαλυτά βερνίκια, πρέπει να δουλεύονται με πιστόλια airless (απουσίας αέρα).
Για όσους δε γνωρίζουν, η εκτόξευση του βερνικιού βασίζεται στην συμπίεση του και όχι στην απορρόφησή του από τον αέρα. Έτσι υπάρχει δυνατότητα μεγαλύτερης αραίωσης και ρήψη λιγότερης ποσότητας στην ξύλινη επιφάνεια, χωρίς την πρόσμιξη και τον εγκλωβισμό αέρα. Το μεγάλο μειονέκτημα είναι η πολύ υψηλή τιμή αγοράς τέτοιας συσκευής.
Πάντως, έχω δει δουλειά με αυτή τη μέθοδο και είναι εφάμιλλη, ίσως και καλύτερη, των βερνικιών πολυουρεθάνης.
Και μη ξεχνάμε το μεγάλο πλεονέκτημα ότι τα βερνίκια νερού είναι πολύ ελαστικά και πιο ανθεκτικά στις χημικές επιδράσεις.
Φίλοι ένα θέμα ξανανοίχθηκε στο φόρουμ με άλλες διαστάσεις βέβαια. Η πρώτη ερώτηση που έθεσε ο φίλος ApostolosK θεωρώ ότι είναι και η πλέον δύσκολη σε απάντηση. Και αυτό γιατί με τον ορισμό «καλύτερα» δεν μπορείς να κατηγοριοποιήσεις έτσι εύκολα και αβασάνιστα ολόκληρες κατηγορίες βερνικιών. Είναι σαν να ζητάς από κάποιον να σου πει π.χ. την θεωρία όλης της χημείας σε 10 λέξεις. Πάντως για να μην υπεκφεύγω και για να δοθεί απάντηση θα έλεγα ότι ΟΛΑ ΤΑ ΒΕΡΝΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ σύμφωνα πάντα για την εκάστοτε ανάγκη και τον εκάστοτε σκοπό. Για αυτό υπάρχουν πολλές ποικιλίες βερνικιών, και δουλεύουν όλες, λίγο, πολύ. Το πόσο επηρεάζουν τον ήχο,είναι και αυτό ένα τεράστιο θέμα ,που δεν απαντιέται μέσα από τις σελίδες ενός φόρουμ, αλλά είναι θέμα διπλωματικής εργασίας και έρευνας από μόνο του. Το δικό μου συμπέρασμα σε λίγες γραμμές, είναι ότι έχουμε δει καλά όργανα, και κακά όργανα, με όλων των ειδών τα βερνίκια, και με όλους τους συνδυασμούς μεταξύ τους. Δηλαδή ο καθοριστικός παράγοντας είναι ο οργανοποιός, η τέχνη του, και με τι υλικά έχει συνηθίσει να δουλεύει ώστε να έχει ένα αποδεκτό και καλό αποτέλεσμα.
Αυτό είναι και η απάντηση στο επόμενο ερώτημα. Αν το όργανο είναι σωστό και έχει τον προσδοκώμενο ηχητικό αποτέλεσμα , δεν είναι καθόλου σίγουρο, ότι αν αλλάξουμε την φιλοσοφία των βερνικιών , δεν θα έχουμε γκρίνιες του τύπου, «του το πήγα και το μούγκανε», ή « το έκανα με μπάλας αλλά δεν μου αρέσει, γιατί άπλωσε ο ήχος» και άλλα τέτοια ωραία.
Εδώ θα διαφωνήσω μερικώς με τον φίλο ΣΤΑΜΚΟ για το φινίρισμα των φυσικών βερνικιών. Ναι δεν έχουν το αποτέλεσμα των στιλπνών 2 συστ. , Αλλά εγώ προσωπικά θεωρώ ότι το καθένα βερνίκι έχει την δική του ομορφιά στο φινίρισμα .Μπορεί τα φυσικά βερνίκια να μην αστράφτουν σαν καθρέπτης, έχουν όμως ένα «βάθος» που με τα βερνίκια 2 συστ. Για να το καταφέρεις , πλησιάζεις σε μέρες εργασίας εκείνες των φυσικών βερνικιών. Δηλαδή τα φυσικά βερνίκια θέλουν γύρω στις 15 ημέρες περίπου, καθημερινής ασχολίας , πάντα σύμφωνα και με την υγρασία του καιρού. Ένα βερνίκι 2 συστ. Για να κατορθώσει να έχει αυτό το αποτέλεσμα, και να μην «αστράφτει» μόνο, θέλει γύρω στις 10-13 ημέρες. Όποιος έχει δει όργανα βγαλμένα από το «χέρι» του φίλου ΚΩΣΤΑ ΚΑΚΑΝΙΑΡΗ, ή ενός φίλου του ΒΙΚΤΩΡ ΓΚΑΡΜ, θα καταλάβει τι εννοώ.
Έχει όμως δίκιο ο φίλος ΣΤΑΜΚΟΣ για την αγωνία του τι θα γίνει το 2012 ημερομηνία που έχει δοθεί από την ΕΥΡ. ΕΝΩΣΗ ως τελευταία. Και αυτό γιατί δεν έχουν φροντίσει οι υπεύθυνοι , να ενημερώσουν σωστά τον κόσμο. Πολύ καλά ενημερώνει ο φίλος sakkalis για την αξία των υδροδιαλυτών βερνικιών. Όσο για την διαφορά τιμής έχει πέσει αισθητά και τείνει να πέφτει κι άλλο ειδικά όταν τα πετρελαιοειδή ανεβαίνουν .
Να πούμε όμως και λίγα πράγματα για τους φίλους που ασχολούνται με την οργανοποιία. Ο φίλος ΣΤΑΜΚΟΣ χρησιμοποίησε βερνίκια της εταιρείας INDUSTRIA CHIMICA ADRIATICA γνωστής ως I.C.A. και καλά έκανε δεδομένου ότι η εν λόγω εταιρεία είναι από τους πρωτοπόρους στην ΕΥΡΩΠΗ σε θέματα έρευνας και ανάπτυξης προϊόντων νερού. Πρέπει να αλλάξει όμως η συνήθεια των τεχνιτών. Υπάρχει άλλη λογική και θα πρέπει να προσαρμοστούμε. Σε αυτό ξαναλέω δεν φταίει μόνο η ξεροκεφαλιά , αλλά περισσότερο η μη σωστή ενημέρωση. Φίλε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ το μεγαλύτερο μπεκ χρειάζεται όταν ρίχνεις τα υδροδιαλυτά υλικά με συμβατικό πιστόλι. Όπως λέει και ο ΡΕ Μινόρε υπάρχουν αντλίες airless και airmix που είναι κατάλληλες γι αυτήν την δουλειά. Φαντάσου ότι ρίχνουν με μπεκ το πολύ 1000-1200,ενώ τα συμβατικά βερνίκια τα ρίχνουμε μα 1400-1800. Για πιο μικρές παραγωγές υπάρχουν απλά πιστόλια με ΆΝΩ ΒΑΖΟ με ατμοσφαιρική πίεση του δοχείου. Δηλαδή ένας ρυθμιστής ανεβάζει πίεση μέσα στο βάζο, και αυτή με την σειρά της πιέζει το υλικό προς το μπεκ, και έτσι εξαφανίζεται η ανάγκη «αναρρόφησης» , άρα χρειαζόμαστε μικρότερο μπεκ , άρα δεν έχουμε το φαινόμενο φλούδας πορτοκαλιού,(αποτέλεσμα των μεγάλων μπεκ) στην επιφάνεια, άρα καλύτερο στρώσιμο, άρα και καλύτερη επιφάνεια. Θα αναφέρουμε ότι τα βερνίκια νερού έχουν και αυτά κάποια ποσότητα διαλύτη. Και αυτό γιατί χωρίς αυτή την μικρή ποσότητα διαλύτη τα βερνίκια δεν θα στέγνωναν ποτέ, και θα έμεναν επάνω στην επιφάνεια σαν μια ζελατινώδης ύλη. Ο σχηματισμός φιλμ στα βερνίκια νερού γίνεται με διαφορετικό τρόπο από ότι στα ανάλογα βερνίκια διαλύτη. Αμέσως μετά την εφαρμογή του βερνικιού εμφανίζεται σαν μια υδατώδης στρώση περιέχοντας πολύ μικρά μόρια αιωρούμενα ρητίνης. Καθώς το νερό εξατμίζεται, τα μόρια έρχονται όλο και πιο κοντά , μέχρι που να έχουν επαφή μεταξύ τους. Εκεί έχουμε πλέον το φαινόμενο της συσσωμάτωσης. Δηλαδή τα κοντινά σταγονίδια αλλοιώνονται και ενώνονται μεταξύ τους μέχρι να σχηματίσουν, αφού τελειώσει η εξάτμιση του νερού, ένα ομοιόμορφο φιλμ ρητίνης. Σε αυτή την φάση ο παράγοντας συσσωμάτωσης που είναι ο διαλύτης που αναφέραμε παραπάνω έχει την λειτουργία να μαλακώσει τα μόρια που έρχονται σε επαφή διευκολύνοντας έτσι την αλλοίωσή τους.
Για να γίνει αυτό σωστά θέλουμε τις εξής συνθήκες.
Αεριζόμενους χώρους με θερμοκρασία πάνω από 15C και σχετική υγρασία όχι πάνω από 70% .
Οι εγκαταστάσεις θα πρέπει να δουλεύουν και μετά το τέλος του σταδίου εφαρμογής του υλικού.
Σε συνθήκες περιβάλλοντος με θερμοκρασία κάτω των 15C και υγρασίας πάνω από 70% και με ανεπαρκή εξαερισμό τότε ο διαλύτης εξατμίζεται πριν από το νερό , οπότε δεν μαλακώνουν τα μόρια , δυσκολεύονται να ενωθούν και έτσι έχουμε αλλοιώσεις (ζελατινώδη επιφάνεια που δεν στεγνώνει ποτέ.)
Εδώ έχουμε μία σύγκριση, βερνικιών 2 συστ. διαλύτη, 2 συστ. νερού, δικτυωμένου(βερνίκι νερού ενός συστ. όπου προστίθενται υλικά δικτύωσης για την βελτίωση των ιδιοτήτων, πολλές φορές τα παρουσιάζουν ως 2 συστ. νερού ,όπου όμως δεν είναι)και ενός συστ. νερού.
Μπορείτε να δείτε ότι τα βερνίκια 2 συστ νερού αργούν να αποκτήσουν την τελική σκληρότητα, σε σχέση με τα βερνίκια διαλύτου αλλά μετά την τέταρτη ημέρα είναι ίδια. Η δοκιμή έχει γίνει με την μέθοδο του εκκρεμούς που μετράει τον αριθμό ταλαντώσεων ενός βερνικωμένου γυαλιού. Η μέγιστη σκληρότητα που προκύπτει από το αβερνίκωτο γυαλί είναι 240.
Εδώ αναφέρονται οι αντοχές βερνικιών σε χημικές καταπονήσεις. Τα συμπεράσματα δικά σας. Θα πρέπει ακόμα να αναφέρουμε την εξαιρετική τους πρόσφυση και ελαστικότητα.
Ακόμα στο σχόλιο του φίλου sakkalis περί «παραθυρακίων» για τα βερνίκια θα πω τα εξής.
ΤΑ ΒΕΡΝΙΚΙΑ ΔΙΑΛΥΤΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!!!
ΑΠΛΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΤΑ ΣΤΕΡΕΑ ΤΟΥΣ. Δηλαδή πάνω από 90% στερεά. Πολλές εταιρείες έχουν ήδη κυκλοφορήσει τέτοια προϊόντα με την επισήμανση ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΥΤΟ!!! Δηλαδή σε απλά λόγια. »εγώ στο πουλώ σύμφωνα με την οδηγία αν εσύ όμως δεν μπορείς να το δουλέψει ς καλά ,ε βάλτου και λίγο διαλυτικό βρε αδερφέ δεν χάλασε κι κόσμος. Πρόσεξε μόνο μην σε πιάσει το υπουργείο βιομηχανίας ή το όργανο που θα περνά από έξω» Και βέβαια όλα αυτά φίλοι για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, όπου η βιομηχανική χρήση των διαλυτών κατηγορείται για το 6-8% του συνολικού ποσοστού.
Είμαι βέβαιος ότι σας κούρασα πολύ πιστεύω όμως ότι οι φίλοι πού ασχολούνται με την κατασκευή οργάνων –και όχι μόνο- θα πήραν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες.
Τα airless sprays δεν είναι απαραίτητα για τα υδατοδιάλυτα. Τα airless μπορούν να ξεκάσουν μεγαλύτερη ποσότητα χρώματος για αυτό και απαιτούν μικρότερες αραιώσεις. Είναι απαραίτητα για χρώματα με μεγαλύτερα ιξώδη μεγαλύτερα ειδικά βάρη και για την κάλυψη μεγαλύτερων επιφανειών. Στα βερνίκια παραδοσιακά χρησιμοποιούν τα convetional sprays (τα γνωστά σε όλους μας με το δοχείο -βάζο- πάνω ή κάτω από πιστόλι) στα οποία λαμβάνει χώρα μίξη του χρώματος με αέρα. Τα airless sprays φυσικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βερνίκια αλλά με χαμηλότερες πιέσεις, μικρά μπεκ/νόζλες και με απαίτηση καλύτερου τεχνίτη γιατί δεν ‘‘συγχωρούν’’ τα λάθη.
ΥΓ
Νομίζω πως το ειδικεύσαμε αρκετά και ξεφύγαμε από το αρχικό θέμα.
Φίλε sakkalis δεν θα διαφωνήσω μαζί σου σε ότι λες εκτός του ότι οι αντλίες θέλουν καλύτερο τεχνίτη. Στα απλά πιστόλια πάντα το ζητούμενο είναι το “χέρι” του πιστολαδόρου,ενώ στις αντλίες και πιό άπειροι τεχνίτες κάθονται και ρίχνουν,ακριβώς λογω της καλύτερης διασποράς υλικού και απλώματος. όσο για το αρχικό θέμα νομίζω μέσα είμαστε αφού μιλάμε για λούστρα.
Φιλε νικοςν τι να πω.ησουν περα για περα διαφωτιστικος και μπορω να πω οτι αυτοι που γνωριζουν το αντικειμενο καταλαβαν οτι εισαι γνωστης.
Οι περισσοτεροι οργανοποιοι που κανουν μονοι τους τα λουστρα δεν γνωριζουν ουτε τα μισα απο αυτα που λες.και ειναι φυσικο βεβαια διοτι για να το κανεις σωστα πανω απο ολα θελει χωρο,οργανωση και χρονο για να εχεις καλο τελικο αποτελεσμα.
Τι μπορεις να κανεις ομως οταν ρωτας τον υπευθυνο της εταιρειας των βερνικιων και η ενημερωση που σου κανει ειναι ελειπης?Οι περισσοτεροι απο εμας δουλευουμε τελειως εμπειρικα με αποτελεσμα να μην ξερουμε ποσο κακο κανουμε στα αληθεια στα οργανα που κατασκευαζουμε.Η μπορει να πει καποιος οτι ο τροπος που δουλευει τα βερνικια μπαλας ειναι σωστος.Αυτο που ακουω απο πολλους παλιους μαστορους ειναι για καποιο χαρμανι που φτιαχνουν δηλ συνταγη στις φυσικες ρυτινες για ναπετυχουν το επιθ υμητο αποτελεσμα.Δυστυχως ομως οταν τους ρωτας κανουν τους κινεζους
ΤΕΛ.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.Εισαι πραγματικα τελειως μονος σε ενα απο τα πιο δυσκολα κομματια της κατασκευης.Εαν σε βοηθησει και λιγο η τυχη μπορει να βρεις μια καλη φορμουλα και να εχεις εν ικανοποιητικο αποτελεσμα.
Υ.Γ.Ολη η αναλυση απο μεριασ μου εγινε καλοπροαιρετα και χωρις να θελω να το παιξω γνωστης.Εαν μπεις στο νοημα του τελ συμπερασματος θα καταλαβεις τι ενοω.Αυτο το λεω γιατι ο τονος και οτροπος εκφρασης του μυνηματος σου δεν ηταν ο σωστος κατα την αποψη μου.Αισθανθηκα βρε αδερφε οτι μου γινεται μια "μικρη "επιθεση???
Φίλε Π. ΣΤΑΜΚΟ καλημέρα.Δεν κάνω προσωπικές επιθέσεις ποτέ,ίσως εκτός ελαχίστων περιπτώσεων όπου συντρέχει λόγος , και πάντα στα πλαίσια της κοσμιότητας.Στην δική σου περίπτωση ,δεν συντρέχει κανένας τέτοιος λόγος,και πραγματικά “ψάχνομαι” να βρω που είμαι επιθετικός στα γραφόμενά μου σε σένα προσωπικά. Εδώ θέλω να τονίσω ότι μετά τα είκοσι πέντε χρόνια ενασχόλησης μου με την (ερασιτεχνική)οργανοποιία ,σέβομαι όλους τους οργανοποιούς που ασχολούνται με αυτό το δύσκολο επάγγελμα,και ειδικά εκείνους που κάνουν παραγωγή , γιατί έχουν άλλου είδους δυσκολίες.Πάντως για αποφυγή κάθε παρεξήγησης καταθέτω δημόσια ότι δεν είχα καν σκέψη να σε θίξω με κανένα τρόπο. Σκοπός μου είναι να δώσω πληροφορίες (εκ των έσω) σε όλους τους φίλους οργανοποιούς , για ένα θέμα που συχνά πυκνά αναφέρεται,ή σε δημόσιες συζητήσεις ή κατ΄ιδίαν.Θεωρώ ότι η γνώση δεν είναι κάτι που πρέπει να κρύβεται,- και σε εμένα έτυχε όταν ξεκινούσα να βρίσκω πολλές “πόρτες κλειστές” - ,και πρέπει να δίδεται απλόχερα.Απο κει και πέρα όποιος κατάλαβε,κατάλαβε.Θα χαρώ πολύ να βοηθήσω όποιον ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο αντικείμενο,είτε με πληροφόρηση είτε με γνωριμίες.
Παρακαλω διευκρινιστε μας το εξης , στα μουσικα οργανα , καλον θα ειναι , μετα
το περας της κατασκευης τους (ξυλα) , να επεμβαινει “ειδικος” για τα λουστρα ???
οπως ακριβως γινεται και στα επιπλα ???
Γιατι τοτε παμε σε αλλη ειδικοτητα , λουστραδορος μουσικων οργανων … ευχαριστω!
Συνήθως έτσι συμβαίνει…
Αγαπητη ΠΕΛΑΓΙΑ εμείς εώ στην ΑΘΗΝΑ έχουμε τουλάχιστον τρείς λουστραδόρους οργάνων.Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει εργασία που να μπορεί να συντηρεί αυτούς τους ανθρώπους.Είναι ειδικευμένοι στα όργανα.Πάρα πολλοί όμως κατασκευαστές έχουν τον “αέρα” του ριξίματος,και προτιμούν να έχουν οι ίδιοι την συνολική ευθύνη,της ολοκλήρωσης του οργάνου.Αυτό είναι και το πιο σωστό.
Συμφωνω με τον νικο πανω στο ερωτημα της αγαπητης Πελαγιας.Μπορει να κανεις την τελεια δουλεια σε ενα οργανο και να παει στραφι μονο απο τα βερνικια.ουτε μπορει καποιος ειδικευμενος βερνικας πιστευω να μπορει να καταλαβει τι ακριβως θελεις οταν του πας το οργανο για λουστρα.Μπορει να σου δωσει ενα οργανο κουκλα αλλα να εχει ριξει τοσο ωστε να χασει τον μισο ηχο.Συνηθως οι βερνικαδες οργανων δεν ειναι οργανοποιοι οι ιδιοι.Αυτη ειναι η μεγαλη διαφορα.
Αν και λίγο αργά ήθελα να ρωτησω άν το βερνίκι μπάλας είναι ανθεκτικό ή αν ξύνεται με το παίξιμο του μπουζουκιού , άν ναί είναι εφικτό να αραιώσουμε πολύ το βερνίκι 2 συστατικών ώστε να το κάνουμε εμποτισμού και να το περάσουμε με μπάλα ώστε να είναι και στιλπνό αλλα και πολύ ανθεκτικό;
Θα προσπαθήσω να τα πώ πολύ απλά,γιατί η ερώτηση είναι λίγο περίεργη.Το βερνίκι μπάλλας έχει εκείνες τις ιδιότητες , για τις οποίες σχεδιάστηκε.Δηλαδή ένα βερνίκι νίτρου (νιτροκυτταρίνης) με εξαιρετική σκληρότητα,και σχετικά καλή πρόσφυση. (ότι σκληρό όμως , τρίβεται ευκολότερα από ότι μια επιφάνεια πιο ελαστική, π.χ. η πλαστελίνη δεν τρίβεται) ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΒΕΡΝΙΚΙ ΚΡΟΥΣΤΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΤΙΣΜΟΥ.Αν το βάλουμε σε τόσο μικρή ποσότητα που δεν κάνει σχηματισμό κρούστας δεν έχουμε κανένα αποτέλεσμα.Τα βερνίκια πολυουρεθάνης πάλι έχουν εξαιρετική σκληρότητα μα και εξαιρετική ελαστικότητα. Είναι όμως και αυτά βερνίκια κρούστας,ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΠΟΤΙΣΤΙΚΑ.Χάνουν τις ιδιότητές τους. Πολλές φορές με ρωτούν διάφοροι φίλοι,που φτιάχνουν κάποιο όργανο σε κάποιον κατασκευαστή , τι είδους βερνίκια να χρησιμοποιήσουν, δηλαδή φυσικά π.χ. γομαλακα,ή πολυουρεθανικά ή νίτρου. Δυστυχώς η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη , γιατί είναι του τύπου τι είναι καλύτερο μια ΡΟΛΛΣ ΡΟΥΣ ή μια ΦΕΡΡΑΡΙ; Και βέβαια έχουμε εδω δύο εξαιρετικά αυτοκίνητα , φτιαγμένα όμως για διαφορετικές ανάγκες. Για να μην πολυλογούμε λοιπόν , έχεις ένα όργανο ιδιαίτερης αισθητικής , με αρκετή καλλιτεχνική εργασία, το οποίο το μεταχειρίζεσαι,μαλακά, και με σεβασμό, τότε βάλε φυσικά βερνίκια σε κάποιον τεχνίτη όμως που τα κατέχει καλά. Αν έχεις κάποιο όργανο,- ίσως μεγάλης αξίας-, με το οποίο βγάζεις τον επιούσιον , σε μαγαζιά που γίνεται χαμός,πιτσιλάνε σαμπάνιες, είναι πολύ στριμωχτά και γραντζουνιέται εύκολα , και άλλα τέτοια όμορφα, τα βερνίκια δύο συστατικών είναι μονόδρομος. Και προσοχή υπάρχουν τεχνίτες εξειδικευμένοι που φινίρουν όργανα , με εξαιρετικό σεβασμό, και με τους δύο τρόπους.
Σας ευχαριστώ πολύ γιά την ενημέρωση!!!