Το πέτυχα σερφάροντας στο διαδίκτυο και είπα να το ανεβάσω!
Έ καλά τώρα, αν πάρει κάποιος κατά γράμμα τους στίχους όλων των λαϊκών τραγουδιών πολλές αναλύσεις θα μπορούσε να κάνει. Ο Βαμβακάρης ήθελε να " σφάξει " όλες τις γυναίκες ,για όλες είχε μια “φλόγα” στην καρδιά και ήταν ψυχούλα.
Αυτή είναι συνέντευξη του 76 και ο Καζαντζίδης αντιδρά στην αναβίωση του ρεμπέτικου, όπως αντέδρασαν πολλοί άλλοι μουσικοί των προηγούμενων δεκαετιών. Ο Θεοδωράκης νομίζω μίλησε για ρεμπετομανία. Δεν νομίζω ότι αυτή η αντίδραση εκφράζει τις απόψεις με τις οποίες ξεκίνησε την καριέρα του ο Καζαντζίδης, σε μια εποχή που οι ρεμπέτες είτε μεταλλάσσονταν σε λαϊκούς, είτε ήταν ξεχασμένοι.
Υπάρχει διαφορά: το σφάξιμο, το κάψιμο με πετρέλαιο κλπ. είναι εμφανώς ρητορικές υπερβολές. Οι άνθρωποι που όντως τα κάνουν αυτά δεν τα προαναγγέλλουν και με τραγούδι! Αυτό που μένει σαν πραγματικό νόημα είναι απλώς ότι είναι εξοργισμένος μαζί της.
Ενώ τα λόγια του Υπάρχω μπορούν κάλλιστα να εκληφθούν κυριολεκτικά: πιστεύω στ’ αλήθεια ότι είμαι της ζωής σου ο Ένας κλπ.
Σημειωτέον ότι αυτά τα λέω εγώ, που -για λόγους που έχω εξηγήσει αλλού- δεν έχω πρόβλημα μ’ αυτές τις φραστικές ακρότητες κάποιων τραγουδιών του Μάρκου. Είναι άλλοι που λένε, πιο κάθετα, «εγώ αυτό το τραγούδι δεν το λέω, γιατί είναι απαράδεκτο». Αυτοί μάλλον θα σου έλεγαν ότι οι ακρότητες του Μάρκου δε δικαιολογούν τις ακρότητες του Στέλιου.
Το καλως μας ηρθες Βασιληα, ειναι κομματαρα π.χ.
Δεν ειμαι βασιλικος βεβαια, αλλα καταλαβαινω τι λεει ο ποιητης. Και μαρεσει το τραγουδι.
Ο Πουλικάκος το είπε και σε κανονική συναυλία, 17 του Φλεβάρη του 1980 στο Σπόρτινγκ, και μάλιστα σαν τελευταίο κομμάτι της συναυλίας.
σπλεντιντ! η διασκευη πουλικακου μαρεσει παρ πολυ!
Ησουν εκει, ε?
Όχι, εκεί δεν ήμουν αλλά έχω διαβάσει σχετικά ρεπορτάζ μουσικών περιοδικών.
Ο Πουλικάκος στο σίγουρα στο《Δράκουλα》το λέει ή στη 《Σαπουνόπετρα》;
Όχι. Το είπε στην περίφημη συναυλία της βροχής στις 10/6/1979 στου Ζωγράφου, αλλά δεν το είχε τότε συμπεριλάβει στον δίσκο της συναυλίας («Crazy Love στου Ζωγράφου»)
Μεγάλη μορφή ο Πουλίκας!
Εδώ λέει τον “Μπάμπη τον Φλου” ρεμπετοποιημένο:
Γεια σου βρε Άνθιμε το είχα ξεχάσει αυτό τελείως.
Να το παίζουμε στις μαζώξεις μας
Αυτό, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να είναι με Πιλαλί, σε δικό του δίσκο (του Πιλαλί). Πρέπει να είχε άλλη μια παρόμοια διασκευή, καθώς και τουλάχιστον δύο αντίστροφες, από ρεμπέτικο σε μπλουζ: τον Μπουφετζή και τη Ζούλα (Ζεμπεκάνο Σπανιόλο).
Α μπιεντό Ζωρζ!
Θα το είπε και στις δυο συναυλίες, ίσως και αλλού. Θέλω να πω ότι η διασκευή προϋπήρξε του Δράκουλα
Τον μπουφετζή αν θυμάμαι καλά τον έπαιξε και σαν φιλοξενούμενος στο Jammin, κάπου θα υπάρχει το βίντεο. Αλλά ξεφύγαμε από τον Καζαντζίδη.