Παρουσιαση του cd "ικαρια μεθεξισ"

Επικαιρότητα
1

Το παρουσιάζω όπως μου το στείλανε στο Facebook για όποιον τον ενδιαφέρει.

πληροφορίες Παραδοσιακή μουσική και τραγούδια από την Ικαρία
Ικαρία… ή Δολίχη… που σημαίνει μακριά λόγω του μακρόστενου σχήματός της. Στα χρόνια την συναντάμε ως Οινόη, Ιχθυόεσσα, Ανεμόεσσα, και στο Βυζάντιο ως Μάκρη. Ονομάζεται Ικαρία και το πέλαγος γύρω από το νησί Ικάριο από το γνωστό μύθο του νέου που τόλμησε να αψηφήσει τον Ήλιο.

Κάποιος θα νόμιζε ότι αυτά είναι όλα κι όλα που έχεις να μάθεις για την Ικαρία. Αλλά θα είχε κάνει λάθος. Η Ικαρία έχει κρυμμένα μυστικά, ίσως πιο πολλά από κάθε άλλο νησί του ταλαιπωρημένου αυτού πελάγους. Ίσως επειδή συνδέεται τόσο έντονα με τη μυθολογία μας. Ίσως επειδή ζει αυτόνομη και ανεξάρτητη από τα γύρω δεινά, από τον υπόλοιπο κόσμο, με τον τρόπο της που μας κάνει συχνά να τη χαρακτηρίζουμε ιδιόρρυθμη. Ευτυχώς. Γιατί είναι αυτή η ιδιορρυθμία της που την κάνει μοναδική.

Ένας λόγος της μοναδικότητάς της είναι τα «ζεύκια», τα ολονύκτια δηλαδή γλέντια με μεζέδες, κρασοπότι, μουσική και ξέφρενο χορό, μια παράδοση βαθιά ριζωμένη στους Καριώτες και ιδιαίτερα αγαπητή σε όλους τους επισκέπτες του νησιού. Δεν είναι μόνο τα τραγούδια, είναι όλο το κλίμα, είναι η αίσθηση του να συμμετέχεις στο πανηγύρι. Και είναι το πανηγύρι αυτό που φτάνει σε εμάς μέσα από το ΙΚΑΡΙΑ ΜΕΘΕΞΙΣ.
Παραδοσιακή μουσική και τραγούδια από την Ικαρία, επιμελημένα και ενορχηστρωμένα με πολύ αγάπη από τον Alexander Spitzing, κάποια από αυτά δισκογραφημένα για πρώτη φορά, μεταφέρουν μοναδικά αυτό το οδοιπορικό στο χρονοχώρο του νησιού.
Συμμετέχουν δεκαπέντε μουσικοί και τραγουδιστές με επικεφαλής τον κορυφαίο Ικαριώτη βιολιτζή Λευτέρη Πούλη (Σκάτζακας). Μαζί του οι Γιάννης Λούκος, Χριστίνα Μέτσικα, Alexander Spitzing, Άρτεμις Ματαφιά, Αλέκος Σταματόπουλος, Μαρία Σταυριανουδάκη, Μαρία Θεοδώρου, Μάριος Παπαδέας, Ανδρέας Σίκκης, Γιάννης Πλαγιανάκος, Σπύρος Καούρης, Ιωακείμ Αλωνεύτης και Γιάννης Ζωϊτάκης. Φιλική συμμετοχή ο Γεράσιμος Ανδρεάτος.
Την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010, αυτή η «ζευκαλίδικη» παρέα θα σας περιμένει στον Ιανό, Σταδίου 24, στις 21:00, για να σας τα τραγουδήσει τα μαντάτα της. Θα είναι εκεί φίλοι και συνεργάτες για ένα μικρό πανηγύρι, «εγχώριο», κάτω απʼ τα φώτα της πόλης.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κα Ανθούλα Πατηνιωτάκη στο γραφείο TEXNIS - Τηλ: 210 9345 378 & 2109340 038 - email: prod@texnis.com για περισσότερες πληροφορίες

3

R-9206246-1476639097-4330
R-9206246-1476639097-4330444×599 115 KB

4

Καλά, όλη αυτή η μυθολογία για τα απίστευτα μερακλήκια και την απίστευτη παράδοση της Ικαρίας είναι απίστευτη. Είναι αμφίβολο αν υπάρχει άλλο νησί στο Αιγαίο που να έχει χάσει σε τέτοιο βαθμό την παράδοσή του. Τα πανηγύρια με τους χιλιάδες που χορεύουν «εκστατικά» Ικαριώτικο μέχρι αργά την άλλη μέρα υπάρχουν βέβαια, αλλά για τους ξένους: οι Ικαριώτες προσπαθούν να μην πατάνε σ’ αυτά.

Φαίνεται πως ακόμη και μέσα στο ίδιο το νησί υπάρχουν άνθρωποι τόσο βαθιά εμποτισμένοι με τον θρύλο του εξωτικού νησιού όπου όλα είναι «ιδιαίτερα» ώστε ξεχνάνε να παρατηρήσουν τι γίνεται γύρω τους. Ότι για παράδειγμα κανείς δεν ξέρει ούτε ένα παλιό ικαριώτικο τραγούδι!!!

1 «Μου αρέσει»
5

Στην Ικαρία βρέθηκα για πρώτη φορά κάποτε μέσα στη δεκαετία ΄90. Μου έκανε εντύπωση το πώς χόρευαν τον “καριώτικο”, με κάποιο τρόπο καθόλου φυσικό, όπου το κορμί στρέβλωνε προς μία κατεύθυνση και αυτό δεν μου άρεσε. Τον επόμενο χειμώνα, στην Αθήνα, στο σύλλογο του Καρά, κάποιος νεαρός καριώτικης καταγωγής χόρεψε, μαζί με φίλους του, καριώτικο. Αμέσως είπα “μα τί είναι αυτό; καμμία σχέση με τα στρεβλωτικά που είχα δεί το καλοκαίρι, εκπληκτικός χορός!” και ρώτησα τον νεαρό, να μάθω τί συνέβαινε. Μου εξήγησε ότι αυτό το “στρεβλωμένο” τους ήρθε απ’ την Αμερική, όπου φαίνεται ότι κάποιος δάσκαλος χορού είχε “διδάξει” μια παρόμοια παραλλαγή που την έφεραν οι Αμερικανοκαριώτες το επόμενο καλοκαίρι στο νησί, και δυστυχώς, επεκράτησε.

υ.γ. περί τραγουδιών, δεν έχω ιδέαν…

6

Άρα την έχεις καλύψει όλη την ύλη!

Από τα πιο γνωστά τραγούδια στην Ικαρία σήμερα είναι:

  • η Συμπεθέρα, η τραγουδιστή εκδοχή του Ικαριώτικου (που και χορευτικά διαφοροποιείται, χωρίς να ξέρω αν αυτή η διαφοροποίηση έχει βάση ή είναι κι αυτή κόλπο των χοροδιδασκάλων)
  • η Αμπελοκουτσούρα, που σε μια έρευνα που είχα παρακολουθήσει, από μεγάλους (ογδοντάρηδες ξερωγώ) δεν την ανέφερε ούτε ένας
  • Η χρυσή παρηγοριά μου, που είναι Τα παιδιά της γειτονιάς σου όπως τα κατέγραψε στην Ικαρία ο Καράς. Αν δεν υπήρχαν σ’ εκείνο τον δίσκο, ανάθεμα κι αν τα θυμόταν κανείς. Αλλά και που τα θυμούνται, οκέι δε λέω, σ’ όλα τα νησιά υπήρχαν Μ/ασιάτικες επιρροές, αλλά σίγουρα δεν το λες και σκληρό πυρήνα του ντόπιου ρεπερτορίου - και πάντως, η τοπική διαφοροποίηση είναι ελάχιστη.
  • Τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα «Βάλτε μας κρασί να πιούμε». Τα έκανε γνωστά η Σαμίου με μια πολύ μπριόζα ηχογράφηση: έπαιζε τσαμπούνα ο Αντώνης Σπανός από τους Φούρνους, ο οποίος φαντάζομαι θα της τα έμαθε, και στον δίσκο υπήρχε η σαφέστατη ένδειξη «Φούρνων Ικαρίας». Μέσα στη βροχή επανεκτελέσεων που ακολούθησαν, το «Φούρνων» εξέπεσε (είτε απλή αβλεψία είτε κάποιος νόμισε ότι είναι χωριό της Ικαρίας), το τραγούδι ξαναβαφτίστηκε ικαριώτικο, έχει γίνει γκραν σουξέ και το λένε πλέον και στην Ικαρία, για να… θυμηθούνε τα παλιά. Εντωμεταξύ οι παλιοί από αγιοβασιλιάτικα κάλαντα ξέρουν τα πανελλήνια!

Από τα παραπάνω, η Συμπεθέρα πρέπει μάλλον να είναι όντως ορίτζιναλ παλιό ντόπιο. Αυτή και οι διάφοροι οργανικοί Ικαριώτικοι, οι οποίο μάλιστα εξακολουθούν να εξελίσσονται όπως είναι το φυσικό και το υγιές σε μια παράδοση. Καθετί άλλο, π.χ. σκοποί του γάμου κλπ., σώζεται μόνο σε μορφή σπαραγμάτων, δηλαδή κάπου σ’ ένα απομονωμένο χωριό ζει κάποιος αιωνόβιος που λένε ότι ξέρει την πρώτη νότα, κάπου αλλού ένας την επόμενη…

Και πέραν αυτών έχει στάνταρ «νησιώτικο», έχει ρεμπέτικο, και έχει μια πόλκα και μερικά ταγκό και βαλς.