Φαντάζομαι το έχετε δει αρκετοί. Εγώ εντυπωσιάστηκα και από το παίξιμό της αλλά και από την επιλογή της.
Είναι ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας, το ότι υπάρχουν άνθρωποι
σ`αυτό τον κόσμο, που γνωρίζουν την μουσική μας κληρονομιά
είτε από έρευνα και μελέτη, είτε γιατί κάποτε επισκέφτηκαν την
πατρίδα μας και τους εντυπωσίασαν τα δικά μας ακούσματα…
Μπράβο στην κοπέλα που εκτίμησε την μουσική του Β.Τσιτσάνη
και δικαιώθηκε από το χειροκρότημα των συμπολιτών της …
Στο encore των συναυλιών τους οι καλλιτέχνες επιλέγουν ξεχωριστά και αγαπητά στους ίδιους έργα.
Η επιλογή της 25χρονης Ολλανδής βιολονίστριας να κλείσει με τα “Ωραία του Τσιτσάνη” δικαιώνει τη φήμη που έχει ήδη κατακτήσει και το ταλέντο της.
Και - όπως επισημαίνει και η Πελαγία - το εκκωφαντικό χειροκρότημα του κοινού επιβραβεύει επίσης την επιλογή της αυτή.
Εϊναι η απάντηση στο ανεκδιήγητο τύπο που έγραψε το άρθρο ‘‘Όχι άλλο μπουζούκι’’.
Μπράβο στην 25χρονη.
Λοιπόν, κοίτα να δεις: ενώ το έχουμε ξανασυζητήσει, φαίνεται ότι το είχα ακούσει ξώφαλτσα, κι ας νόμιζα το αντίθετο. Το αντιλαμβάνομαι τώρα, από το πόσα προσέχω που δεν τα είχα προσέξει πριν.
Πρώτ’ απ’ όλα, το κανονικό κομμάτι δεν είναι από αυτά που θα έλεγα ότι τα ξέρω. Φυσικά ήξερα ότι υπάρχει, έχει τύχει να το ακούσω κάμποσες φορές, αλλά μέχρι εκεί. Τώρα έψαξα και το άκουσα προς σύγκριση.
Έχει μερικά θέματα που με το παίξιμο της κοπελιάς μοιάζουν λες κι είναι γραμμένα εξαρχής για κλασικό βιολί. Ενώ δεν είναι, η ακρόαση του Τσιτσάνη δεν αφήνει αμφιβολία περί αυτού. Μαγκιά της.
Υπάρχει και κάτι πιο ενδιαφέρον όμως:
Από τη βιολονίστρια πρώτα, και από τον Τσιτσάνη που το επιβεβαίωσα στη συνέχεια, βλέπω ότι μερικά από τα θέματα είτε προέρχονται από τον Καροτσέρη είτε ίσως είναι εμπνευσμένα από αυτόν. Ας πούμε ότι στον Τσιτσάνη έχουμε διασκευή ορισμένων μελωδικών πυρήνων του Καροτσέρη, οπότε με τη βιολονίστρια έχουμε διασκευή της διασκευής. Εγώ τον Καροτσέρη τον πρωτόμαθα από τη μαντολινάτα του Ιερόθεου Σχίζα (δίσκος «Το ρεμπέτικο τραγούδι στην Αμερική» Νο κάποιο από τα 5) και αναπόφευκτα κάθε διαφορετική του εκτέλεση την «ακούω» σε αντιπαραβολή μ’ εκείνην: ως ρεμπέτικο, ως πολίτικο, ως κυπραίικο, ως ελληνοτουρκικό, με λόγια, χωρίς λόγια, με μικροδιαφορές στα θέματα ή στη σειρά τους, με μπουζούκια, με σαντουρόβιολα, με Γκολέ, με Σινόπουλο-Τουρκάν, με Παπαδέα κλπ…
Κάποια στιγμή λοιπόν άρχισα να αντιλαμβάνομαι (ίσως και με τη βοήθεια κάποιας συζήτησης εδώ, δεν είμαι σίγουρος) ότι το κομμάτι ανήκει σ’ εκείνη τη βαλκανική φλέβα που ενώνει Ρουμανία, Ουγγαρία, Μαύρη Θάλασσα κλπ. με την Πόλη (και που στη συνέχεια από την Πόλη διαχύθηκε προς διάφορες άλλες περιοχές του ελληνισμού), μαζί με διάφορα άλλα (χασαπο)σέρβικα/σίρμπες, ντόινες/σκάρους/τζαμάρες κλπ. - το είδος που προχείρως θα ονόμαζε κανείς “βαλκανοτσιγγάνικα βιολιά”.
Ε λοιπόν, η διπλή διασκευή της Ολλανδής βιολονίστριας λες και αποκαλύπτει κάτι από αυτή την προέλευση του κομματιού, που ούτε στον Τσιτσάνη ούτε στον Σχίζα φαίνεται, αλλά ούτε και σε πολλές άλλες εκτελέσεις ή διασκευές ή προσαρμογές, αλλά ωστόσο ούτε και είχε κρυφτεί τόσο βαθιά ώστε να μην μπορεί να βγει στην επιφάνεια ευκαιρίας δοθείσης.
Προσωπική ανάγνωση βέβαια, και μάλιστα βασισμένη σε παραδόσεις τις οποίες δεν έχω σπουδάσει καθόλου.
Δεν υπάρχει, νομίζω, καμμία αμφιβολία για το ότι το κομμάτι έχει καταγωγή “μαυροθαλασσίτικη”, όπως βέβαια και το σύνολο σχεδόν των “πολίτικων” λεγόμενων χασάπικων και “σέρβικων”. Είναι κομμάτια από τη λαϊκή παράδοση των χωρών της βόρειας βαλκανικής, η οποία εκφράζεται, και σε αυτούς βέβαια, από τους τσιγγάνους. Η κοπέλα σίγουρα το είδε αυτό, γιαυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή της, μετά από ένα κομμάτι που ονομάζεται “Η τσιγγάνα”.
Άλλωστε η συναυλία είναι αφιερωμένη αν δεν κάνω λάθος στο τσιγγάνικο βιολί,εννοώντας τις συνθέσεις των τσιγγάνων στο όργανο. Το σόλο δεν είναι του Τσιτσάνη. Κάποτε είχα βρει πηγές που επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο κύριος Νίκος.Τσιγγάνων της Ρουμανίας αν δεν κάνω λάθος.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 05:38 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 05:13 —
Λάθος μου. Απλά η τύπισσα έχει κάνει στο παρελθόν δουλειά με τσιγγάνικες μουσικές στο βιολί…
Πάντως το σόλο, στην πρώτη εκτέλεση γιατί το έχει τρεις εκετελέσεις μόνο ο Τσιτσάνης, είναι πολύ ευρηματικό και έχει μέσα κάποια ‘‘μη μπουζοτξήδικα’’ θα έλεγε κανείς πράγματα. Και τρομερά έξυπνη δακτυλοθεσία.
νομίζω πάντως ότι η κοπέλα έχει δουλέψει πάνω σ’ αυτή την εκτέλεση:
είναι στον ίδιο τόνο και στα ίδια μέτρα με πιο γρήγορο όμως τέμπο και χωρίς τον αυτοσχεδιασμό μεταξύ 1:10-2:45
Άγη διαφωνώ. Αν η κοπέλα το έχει δουλέψει από τον Τσιτσάνη, είναι σίγουρα η πρώτη εκτέλεση, κάτι που αποδεικνύει έυκολα το δεύτερο μέρος του σόλο (σε λα ματζόρε που πάει). Οι μετέπειτα εκτελέσεις του Τσιτσάνη του έχουν αλλαγμένο ενώ στην πρώτη είναι ίδιο με του βιολιού.
Στο μεταξύ, ας είναι καλά το Σήλαμπς, βρήκα και πως “ονοματίζει” το κομμάτι η κοπέλλα: Griekse volksmusiek, δηλαδή “ελληνική λαϊκή μουσική”.
Ανεστάκο, τι εννοείς
;
Ότι αντλεί από παλιότερες μουσικές το βλέπω και μόνος μου, αλλά η πλήρης συγκεκριμένη σύνθεση έτσι όπως την παίζει ο Τσιτσάνης υπήρχε και προ Τσιτσάνη;
Μπορεί να χεις δίκιο. Μήπως υπάρχει πρόχειρο κάποιο λινκ για αυτή την πρώτη εκτέλεση;
Αν πράγματι αυτά είναι τα λόγια που λέει στην αρχή, είναι μάλλον σίγουρο ότι δούλεψε πάνω σε εκτέλεση του Τστσάνη.
Μα αυτό είναι βέβαιο. Η σελίδα “Βασίλης Τσιτσάνης” έχει από το Φεβρουάριο δημοσιεύσει λίνκ για το ανκόρ μόνο, όπου λέει ότι πρόκειται για σύνθεση του Τσιτσάνη (ε, δεν λέει και “πρωτότυπη”…) και δεν το έχει διαψεύσει ή αμφισβητήσει ούτε η κοπέλα, ούτε ο φορέας που έκανε τη συναυλία ούτε οποιοσδήποτε άλλος.
Ανέστη αυτό;
Aνεστάκο ήθελα να πω!!!
Nαι φίλε Άγη αυτό. Που παίζει με Κυρομύτη δεύτερο μπουζούκι και είναι κατ’εμε και η καλύτερη εκτέλεση. Δες το δεύτερο μέρος αυτού και το δεύτερο του άλλου που παρέθεσες (με ανέστη γύφτο δεύτερο μπουζούκι). Σε αυτό είναι ίδιο με της βιολιτζούς. Ανέστη-ανεστάκο δεν έχει σημασία! Να’ναι καλά ο Δελλιάς!
Πέπε είχα βρει μια πηγή που το ανέφερε ώς παραδοσιακή τσιγγάνικη μελωδία. Πάντως δεν το βρίσκω με την καμία εδώ και ένα χρόνο που το ξανάψαξα…Δεν το δένω βέβαια και κόμπο ότι ισχύει, αλλά όπως προανέφερα το σόλο έχει μοτίβα που είναι ‘‘μη μπουζουξήδικα’’. Π.χ οι συνηχισμοί στο 4ο μοτίβο κ.λ.π…
Υ.Γ το’χω βγάλει ακριβώς όπως την πρώτη εκτέλεση και πρέπει να πώ ότι είναι τρομερή παικτική εμπειρία. Τόσο τρομερή που έκανε το βλάχο να το χτυπήσει τρεις φορές σε δίσκο. Η άλλη πέρα από του Άγη είναι εδώ, στο κλείσιμο του αδιάφορου κομματιού αυτού:
Πάλι με Ανέστο γύφτο στο δεύτερο μπουζούκι.
Mια χαζή ερώτηση διότι ουτε απο βιολί καταλαβαίνω
Εχει αλλάξει κουρδισμα η κοπέλα στην χοντρή χορδή ( να την πω μουργκανα θα πέσει γέλιο ) για να βγάλει τη σύνθεση ;
Ρωτάω διότι όταν αρχίζει να παίζει το σόλο/μελωδία στη Χανδρή χορδή οι πίσω βιολιστριες σαν να χαμογελούν ξαφνιασμένες απο τον ήχο των χορδών
ούτε εγώ ξέρω από βιολί (διότι όπως λέει κι ο λαός, αν ήταν το βιολί…), αλλά νομίζω ότι μείναν χαζές επειδή τους φάνηκε περίεργο το άκουσμα γενικά!
με την ευκαιρία, ανασύρω αυτό το πολύ ενδιαφέρον θέμα, σχετικά με τα κουρδίσματα του τσιτσάνη και του χατζηχρήστου.