[Πάντως το “παίρνω νερό και νίβομαι” είναι αρκετά συχνό σε τραγούδια που αρχίζουν με ξύπνημα. Φυσικά όμως, το ξύπνημα δεν είναι το κύριο θέμα του τραγουδιού: κάποιος ξυπνάει για να κάνει αυτό που εξιστορείται στη συνέχεια! Τραγούδι που να καταπιάνεται μόνο με το ξύπνημα, το απλό και κυριολεκτικό, μόνο καντάδα μπορώ να φανταστώ.]
Για γυναίκα να το δεχτώ, ναι. Για τον Σαμαντάκα, πολύ πολύ δύσκολα…
Νίκο, γκούγκλαρε να δεις πού συνηθίζεται ο στίχος. Τα πρώτα και τα πιο πολλά ευρήματα αφορούν βέβαια ένα συγκεκριμένο αντάρτικο, άρα πολύ πρόσφατο τραγούδι, αλλά του αντάρτη πώς του ήρθε να βάλει τέτοιο στίχο;
Η απάντηση στα λιγότερα και πιο σπάνια ευρήματα.
Θεωρώ, Περικλή, ότι το γκουγκλάρισμα δεν είναι η ενδεδειγμένη μεθοδολογία. Και μόνη η ισχυρή παρουσία του συγκεκριμένου αντάρτικου, αρκεί για να ισχυροποιήσει τον ισχυρισμό μου.
Βρε Νίκο, κάνουμε την τρίχα τριχιά.
Ο στίχος υπάρχει. Είναι συνηθισμένος. Υπάρχει σε τραγούδια, τα τραγούδια σε βιβλία, και τα βιβλία στο Γκούγκλ.
Ένα από αυτά τα τραγούδια, επειδή μέσα στα τελευταία χρόνια είχε πολλές επανεκτελέσεις, κυριαρχεί στα ευρήματα του Γκουγκλ (όχι ευρήματα σε βιβλία - γενικότερα), οπότε προλαβαίνω την τυχόν αντίρρηση «βρίσκω παντού μόνο το αντάρτικο, που δεν είναι παλιό» επισημαίνοντας ότι δεν είναι μόνο το αντάρτικο.
Ανύπαρκτα ευρήματα δεν υπάρχουν στο Γκουγκλ. Το Γκουγκλ είναι πολύ απλά μια διέξοδος στο «κάπου το είδα αλλά δε θυμάμαι πού». Εγώ δε θυμάμαι, ο Γούγλης όμως θυμάται.
Οι άνθρωποι, όποτε έχουν τη δυνατότητα, ρίχνουν νερό στη μούρη τους για να ξυπνήσουν. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Την αδιάσπαστη συνέχεια αυτής της παράδοσης την πιστοποιούν και τα δημοτικά τραγούδια.
Αυτά.
Υπενθυμίζω δε ότι κανείς για κανένα θέμα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα «δεν υπάρχει». Αν το δεις, υπάρχει. Αν δεν το δεις, απλά δεν το είδες αλλά μπορεί και να υπάρχει.
Εγώ δεν ισχυρίστηκα ότι δεν υπάρχει θέμα, ότι δεν είναι το γκούγκλ η λύση ισχυρίστηκα. Υπάρχει λοιπόν ένα μοτίβο δημοτικού τραγουδιού, όπου κάποιος ξυπνάει άγρια χαράματα και ο μοναδικός τρόπος να «ξαγρυπνήσει» είναι το άφθονο κρύο νερό. Αν αυτός ο κάποιος, ως επόμενη κίνηση επιλέξει να ζώσει τ’ άρματά του και να πάρει τα βουνά, ε, νά τον σερβιρισμένος στο πιάτο ο σωστός στίχος για τον αντάρτη που έψαχνε πώς να φτιάξει το τραγούδι του Άρη.
Ο υμνητής του Σαμαντάκα τώρα, φαίνεται να μην αρπάχτηκε κι αυτός απ’ το ίδιο μοτίβο και έτσι, τον βάζει να ξυπνάει χωρίς νερό. Αυτά.