Δεν το πολυκατάλαβα.
Μάλλον το άρθρο αποτελεί εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας, στην οποία όροι όπως «οργανικός διανοούμενος» φαίνεται να έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, το οποίο όμως αγνοώ. Βέβαια το ίδιο το άρθρο προεφέρει και μια στοιχειώδη εισαγωγή στην ορλογία, αλλά από την άλλη ομολογεί ότι στην πράξη τέτοιες έννοιες είναι πολύ ρευστές.
Πέρα από τη θεωρία, η χειροπιαστή πληροφορία είναι ότι σε ρεμπέτικα τραγούδια εξαίρονται οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες, ότι σε περιθωριοποιημένες ομάδες αποδίδεται μια αξία που η κρατούσα ιδεολογία τούς την είχε αρνηθεί (αυτό ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο), και ότι εκφράζεται αντικαπιταλιστική ιδεολογία (επειδή περιφρονείται το χρήμα…).
Το πρώτο και ιδίως το τρίτο τα βρίσκω τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά. Το δεύτερο είναι μια επισήμανση, αν μη τι άλλο, πρωτότυπη (προσωπικά δε θυμάμαι να την έχω ξαναδιαβάσει έτσι ξεκάθαρα, ούτε την είχα σκεφτεί από μόνος μου). Δεν είμαι έτοιμος να την κρίνω, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να προσεχτεί.