Ξεσκευρωμα μπουζουκιου. Τροποι και επιπτωσεις

Μετα απο μια αναζητηση ειδα πως το θεμα δεν εχει συζητηθει αρκετα.
Απο οσο γνωριζω υπαρχουν δυο τροποι για να ξεσκευρωσεις ενα μπουζουκι. Ο ενας ειναι να αλλαξεις τα ταστα βαζοντας τα αναλογα παχη αναλογα με την κλιση. Αυτο αναφερθηκε ως καταστροφη του οργανου, αλλα για ποιο λογο? Ο δευτερος τροπος που ειδα σε ενα μαστορα ηταν να βαλει ενα ξυλο μεσα απο τις χορδες (σαν μεγαλο καβαλαρη πανω στην ταστιερα) ,να θερμανει το ξυλο με μια λαμπα τραβωντας ταυτοχρονα και τις χορδες! η αληθεια ειναι πως μου φενεται αρκετα περιεργος (μπακαλιστικος:019:) τροπος και τα αποτελεσματα ηταν πολυ μετρια αν και ο μαστορας φημιζεται οτι φτιαχνει αγγελους… Εγω παντως καπως ετσι μονο μαγγουρες φτιαχνω!!! Δεν μπορω να πιστεψω οτι ετσι “ερχονται” τα οργανα και δεν θα θελα να δω το γκομενακι μου πανω στην μεγγενη να το τραβολογανε…!:112:
Τι επιπτωσεις εχουν τα ξυλα απο αυτες τις μεθοδους? Υπαρχει καποιος αλλος τροπος επιδιορθωσης?
Ισως καποιος τεχνικος να μπορεσει να μας διαφωτισει.

Αυτός ο τρόπος με την θέρμανση δίνει προσωρινό αποτέλεσμα. Μετά από κάποιον καιρό το όργανο θα ξανασκευρώσει.

Ο τρόπος που ανέφερες με τα τάστα πράγματι δίνει αποτέλεσμα όχι όμως σε όλα τα όργανα. Η φιλοσοφία της μεθόδου αυτής είναι ότι βάζοντας παχύτερα τάστα σε επιλεγμένα σημεία της ταστιέρας σπρώχνουν την ταστιέρα προς τα πίσω κάνοντα καμπούρα που με την τάση των χορδών ισιώνει. Αν αυτό γίνει μερικές φορές τότε οι σχισμές υποδοχής των τάστων φαρδαίνουν με αποτέλεσμα την επόμενη φορά να χρειάζεται να μπεί παχύτερο τάστο κλπ. Βέβαια αυτό δεν θα γίνει πολλές φορές, αλλά κάθε φορά που θα χρειάζεται να αλλάξουμε τάστα λόγω φυσιολογικής φθοράς θα βρίσκουμε μπροστά μας το πρόβλημα.
Ο λόγος που δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα όργανα οφείλεται στην διαφορετική κατασκευή του μπράτσου από μάστορα σε μάστορα.

Ένα άλλος τρόπος ο οποίος δίνει μόνιμα αποτελέσματα είναι η αφαίρεση όλων των τάστων, το ξύσιμο - πλάνισμα της ταστιέρας σε συγκεκριμένες θέσεις και η επενατοποθέτηση των τάστων. Αυτή η μέθοδος είναι η πιό δύσκολη και χρειάζεται μεγάλη εμπειρία.

Βέβαια να αναφέρουμε ότι σε αρκετές περιπτώσεις οργάνων, ειδικά σε αυτές που χρησιμοποιούνται σκληρά ξύλα στην κατασκευή του μπράτσου, συμβαίνουν μικρομεταβολές πίσω μπρός δηλαδή σε υγρασία μετακίνηση προς τα πίσω και σε ξηρότητα προς τα εμπρός.

Όσο αφορά την επίπτωση στο όργανο, το ξεσκεύρωμα βέβαια έχει ως αποτέλεσμα να γίνει πιο ευκολόπαιχτο το όργανο, αλλά σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να αλλάξει η ποιότητα και η χροιά του ήχου ανάλογα εάν η πίεση του καβαλάρη στο καπάκι αυξηθεί ή μειωθεί.

1 «Μου αρέσει»

Το εχω δει με αναπτηρα αντι για ξυλο,και εχω δει και το πλεον κουφο.Εβαλε το μπουζουκι μπρουμητα πανω σε δυο καρεκλες( στα κεφαλαρια) περασε πανω απο το μπρατσο ζωνη μεσης( αυτη για το παντελονι ) και κρεμασε αλτηρακι 2κιλο στη ζωνη.Τα σχολια δικα σου

Θα ήθελα μερικα σχόλια απο τους γνώστες της οργανοποιείας του φορουμ, γιατι το βίντεο μου φάνηκε λίγο “χασάπικο” και δεν εννοώ τον χορό.

Αν πάντως κάποιο δικό μου όργανο παρουσιάσει κάποτε τέτοιο πρόβλημα ή άλλα προβλήματα, στον μάστορα θα το πάω, δεν θα ανατρέξω στο βίντεο…

Και κάτι ακόμα: πείτε του φίλου μας του μάστορα, αν θέλει να γυαλοχαρτάρει ομοιόμορφα ταστιέρα ή τάστα, το μπράτσο του οργάνου πρέπει να είναι καλά σταθεροποιημένο με σφιχτήρια, ώστε το «γυαλοχαρτόξυλο» να μπορεί να οδηγείται με τα δύο χέρια, όχι με ένα. Αλλιώς, θα εμφανιστεί το πρόβλημα που και ο ίδιος εντόπισε (3.00 κ. ε.): όπου δεν εφαρμόστηκε πίεση, το ξύλο δεν φαγώθηκε αντίστοιχα.

1 «Μου αρέσει»
1 «Μου αρέσει»

Σχετικά με τον κύριο του #5 και τα «χασάπικα» «ξεσκεβρώματα» μπουζουκιών: Αν κάποιος νομίζει ότι ο «ξεσκεβρωτής» είναι έμπειρος οργανοποιός, να του παραθέσω το βιντεάκι που βρήκα πριν λίγο, σερφάροντας:

Επιπλέον σχόλιο δικό μου, για όσους παρακολούθησαν ολόκληρη την κατασκευή: Φιλόζωος καθώς είμαι από παλιά, έχοντας σώσει και υιοθετήσει μπόλικα σκυλάκια και γατάκια απ’ τους δρόμους, μπορώ να πώ ότι ενώ οι γάτες ξέρουν πολύ καλά πόση ποσότητα φαγητού πρέπει να καταναλώνουν, οι σκύλοι αυτό δεν το ελέγχουν. Αν βρεθούν μπροστά σε υπερβολικά μπόλικη τροφή, είναι άξιοι να την φάνε όλη σε μία καθισιά τους, διακινδυνεύοντας θάνατο από πολυφαγία. Το ότι η τροφή απ’ τον γκαζοντενεκέ φεύγει λίγη – λίγη, δεν εμποδίζει τον αχόρταγο σκυλάκο να καταναλώσει ολόκληρο τον ντενεκέ, αφού δεν είναι σε θέση να πει «Αρκετά!» όπως η γάτα… Ο κύριος Παντοφτιάχτης*, αυτό σίγουρα δεν το είδε ποτέ…

( * ) Ψάχτε και για άλλες “πατέντες” του!

2 «Μου αρέσει»