Γεια και χαρα σε ολους!
Ειμαι ο Γιαννης Διλβερογλου,
σε καποιους ισως γνωστος και ως “yann”.
Αυτο ειναι το πρωτο μου μηνυμα,και το γραφω εδω,
γιατι ειμαι προσωπικος φιλος του Παναγιωτη Βαρλα και εχω διατελεσει βοηθος του,
και με τη δικη του προτροπη αποφασισα να εγγραφω. (Ως γνωστον,δεν τα παει καλα με τους κομπιουτερες…)
Πιθανως με καποια μελη να γνωριζομαστε και προσωπικα (με τον ιδιοκτητη του οργανου εδω αριστερα,…σιγουρα! )
Ειμαι και εγω οργανοποιος,με προτιμηση στα ηλεκτρικα αφου ροκας μεγαλωσα και με οργανο μου το μπασσο…(με προσωπικο εργαστηριο αλλα χωρις νομιμη επιχειρηση,οποτε και δεν αναλαμβανω εργασιες ουτε παραγγελιες,και φυσικα δεν αποσκοπω σε κανενα κερδος απο την εγγραφη μου στο φορουμ,αφου ακομη και αν κανω ποτε επιχ/ση εχω ηδη “την κλικα μου”).
Η δικη μου σχεση με το ρεμπετικο: Εκτος του οτι ηταν η μονη ελληνοφωνη μουσικη που μ’αρεσε πιτσιρικι,μεγαλος και ροκας πια καταλαβα οτι ηταν το ροκ (μην πω πανκ) της εποχης του και της αισθητικης της,και αυτο “μ’αγγιζει”…
-Τωρα γιατι ξεχωριζω το Χιωτη που δεν ητανε και τοσο ρεμπετης,αλλα ποπ,ειναι αλλη ιστορια!
-Για κλαψα μοιρολατρεια λαϊκο και σκυλομοντερνο λαϊκοποπ μη μου λετε μονο…
Οσο για τη σχεση μου με το μπουζουκι (που παντα μ’αρεσε σαν κατασκευη,σαν οργανο και σαν ακουσμα,αλλα δεν ειχα “την παιδεια” του,μονο τα “φασονιστικα”) “ζεσταθηκε” διπλα στον Παναγιωτη,μεχρι τοτε το’χα δουλεψει μονο παραγωγικα. Εκει,στο “βουρδουλα” της παραγωγης γνωρισα και το Βαρλα (που περασε να χαιρετησει) και απο λιγες του κουβεντες καταλαβα οτι υπαρχει μαστορας που ξερει τι του γινεται πριν αυτο καν γινει…
Και αυτο τον κανει ξεχωριστο,εκτος του οτι ειναι γεννημενος για αυτο που κανει:
το οτι η επιτυχια του καθε οργανου που φτιαχνει,αγγιζει το 100% απο το ζητουμενο στο σταδιο του σχεδιασμου (φορμας ή ηχου)!
Ενω ξερω το φορουμ καιρο,δεν “τολμουσα” να εγγραφω γιατι εχω αναλογη και οχι τοσο καλη εμπειρια με τα φορα…
Ειμαι ηδη μελος σε αλλο φορουμ του “ηλεκτρικου πεδιου” (περισσοτερο),και συχνα αναγκαζομαι να διαθεσω χρονο που δεν εχω!
Γι’αυτο θα παρακαλεσω αν υπαρξουν ερωτησεις προς εμενα για τον Παναγιωτη και τη δουλεια του,ας μην ειναι ολες μαζι,κι’αυριο μερα ειναι…(το λεω αυτο γιατι το εχω ζησει σε φορουμ του εξωτερικου).
Και φυσικα δεν θα απαντησω σε κανενα μηνυμα που θα με ρωταει (στην πλακα και καλα) ποιο ειναι το μυστικο του…
Γνωριζομαι προσωπικα με αρκετους απο τους οργανοποιους,και με καποιους που διαβασα γραπτα τους εδω,στο ρεμπετικο φορουμ.
Εχω να πω οτι θα’πρεπε να ειμαστε προσεκτικοι (οι οργανοποιοι σε οτι γραφουμε),
γιατι υπαρχει παντα ο αντιλογος,και αν δεν ειμαστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ για οτι γραφουμε,
καλυτερα ας το αφηνουμε…
-Και φυσικα οσοι “ψαχνονται για να αναβαθμησουν τις τεχνικες τους”…
σιγουρα δεν μπορουν να κατεχουν τον τιτλο του “μαστορα”…
που για να ειναι ΜΑΣΤΟΡΑΣ πρεπει να τις ξερει ολες,“αναβαθμηση” δεν υπαρχει,
εκτος και αν μιλαμε για “αναβαθμηση ρυθμου παραγωγης”!
Μεταφερω σε ολους τους χαιρετισμους του Παναγιωτη,
και την αγαπη του για καποιους (ξερουν αυτοι)
μαζι με το παραπονο του για την υποκρισια,τη διπροσωπια,τον τυχοδιωκτισμο και την αχαριστια ορισμενων (ξερουν και αυτοι…οπως ξερω και εγω αφου τους εζησα…)
…πραγματα που συχαινομαι και εγω,γι’αυτο και ημουν,ειμαι και θα ειμαι
(χωρις αυτο να εχει σχεση με την οργανοποιϊα,αλλα με την προσωπικοτητα του και μονο)
φιλος του Παναγιωτη Βαρλα…
Χαιρετω επισης,
yann…ο “νιουμπης” ! 
