Έπεσα σε μια ιστοσελίδα κάποιου τύπου που ανακυκλώνει διάφορα αντικείμενα…απο μουσικά όργανα μέχρι αρβύλες, περνώντας απο πάνω τους τη δική του τέχνη.
Έπεσε λοιπόν στα χέρια του και ένα παλιό μπουζούκι , νομίζω Παναγή, του οποίου τον σύνδεσμο επισυνάπτω εδώ.
Ανοίγω το θέμα κυρίως γιατί δεν μπορώ να αποφασίσω αν υπάρχει καλλιτεχνική αξία …ή βανδαλισμός
Ειναι μεγάλη συζήτηση για το τι ειναι τέχνη και τι όχι
εγώ προσωπικα δεν το βλέπω ως καλλιτεχνία μιας και το μωσαϊκό μπρος και πίσω , ουτε εναρμονίζεται με το θέμα , ουτε με την παράδοση του μουσικού οργάνου , ουτε και η πρόσθεση του μωσαϊκού γίνεται συνολικά σε όλο το οργανο για μα υπάρχει μια αλληλουχία
και εαν σκεφτούμε πως το οργανο ηταν ΑΦΟΙ ΠΑΝΑΓΗ μάλλον ως κιτς βανδαλισμο θα το χαρακτήριζα μιας και μπουζούκια της πρώιμης περιόδου έχουν και ιστορική αξία
πατρωνιά 
Σιγά μήν ήξερε ο ευαίσθητος καλλιτέχνης Marcia το όργανο ή τους Παναγήδες…
Έ ρε κατακαημένο ζητιανόξυλο…ποιός ξέρει τί θα είδες στη ζωή σου, σε ντύσανε και τραβεστί στην κηδεία σου…:240:
Εγώ εαν ήμουν στη θέση του " καλλιτέχνη" και έβρισκα οργανο με ταμπέλα , το ποιο απλό που θα έκανα ηταν να ρωτήσω και μια μικρή έρευνα πριν το καταδικάσω
το πουλάει στα 750.00 δολάρια εαν δε κάνω λάθος
εαν το άφηνε ως εχει τουλάχιστον αυτά τα λεφτά θα τα έπιανε στο εβαυ
τωρα θα μου πεις πως ο μοναδικός καλλιτέχνης Marcia , πως θα εκφράζοταν και θα μετέφερε την έμπνευση του στον τυχερό αγοραστη
Κατι σε μαύρα κοράκια άσπρα κοράκια μουρχεται στο νου
Διόρθωση, νομίζω Τσακιριάν είναι!
Πριν απο μια δεκαετία περίπου, κάποιος ερασιτέχνης ξυλουργός στην Αμερική αγόρασε ένα τσέλλο απο το γειτονικό του παλαιοπωλείο, με σκοπό να το κόψει στη μέση και να το κάνει ράφια.
Εκεί που πήγε να κόψει με το πριόνι λέει…και δεν το πάω στο γείτονα μου πρώτα που κάνει βιολιά …να μου πει μήπως αξίζει κάτι;
Σύντομα έμαθε ότι ήταν ένα στραντιβάριους κλεμμένο απο την Νέα Υόρκη, ανεκτίμητης αξίας. Το όργανο επεστράφη στον ιδιοκτήτη του.
την ιστορία τη διάβασα σε κάποιο περιοδικό πριν αρκετά χρόνια
είδατε την θήκη; λέει ότι είναι η αυθεντική και την περιγράφει ως σκληρή, δερμάτινη με βελούδο από μέσα. και τα αρχικά γ.κ. στο καράολο δείχνουν πως ίσως δεν ήταν τυχαίο μπουζούκι…
Βανδαλισμός. Μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει στην συγκεκριμένη περίπτωση. Είχα απαξιώσει να “περιηγηθώ” τις υπόλοιπες φωτογραφίες και είχα δει μόνο την πρώτη, όπου η αισθητική της “επένδυσης” του καπακιού δεν είναι και από τα χειρότερα δείγματα αυτού του “καλλιτέχνη”, που μόνο με εισαγωγικά μπορώ να αναφερθώ στην ιδιότητά του. Τώρα, με την επισήμανση του Νικόλα, αξιώθηκα και έφριξα ακόμα περισσότερο. Και μαλάκας να είσαι, θα καταλάβεις ότι αυτό το όργανο δεν προσφέρεται για τη δική σου “τέχνη”.
Καλά, εδώ βλέπεις Έλληνες οργανοποιούς να καταστρέφουν Μούρτζινους και άλλα ιστορικά όργανα, ο/η Αμερικάνος/α τί περιμέναμε; κρίμα γιατί προφανώς ήταν ειδική παραγγελία όργανο και θα τολμήσω να πω ότι Γ.Κ. θα μπορούσε -δυστυχώς- να είναι Γιάννης Καραμπεσίνης (δείτε σε αυτήτη φώτο π.χ. ότι υπέγραφε Ι.Κ. στο σχεδόν ίδιο καραόλο)…
πολύ πολύ κρίμα…
Πολύ πειστικό. Αυτό με τα Γ. Κ. ίσως το παρήγγειλε κάποια χρόνια μετά τα Ι. Κ. ενώ στο μεταξύ, η δημοτική είχε κερδίσει πόντους.
Άσχετο: το “renaissance” στη σελίδα του Αμερικάνου, πού κολλάει;
Δεν το βλέπεις Νίκο ότι το όργανο ξαναγεννήθηκε;
Ε, σωστά, να τον έχουμε υπόψη μας…
Κρεμαλα στο Σύνταγμα…:080:
Στο χωριο μου λεμε. Καλαμ στον κω…ο κι αμολυμα
Από τη συντονιστική ομάδα: Ας προσπαθούμε να αποφεύγουμε εκφράσεις που παραπέμπουν σε βασανισμό ζώων (ή ανθρώπων, φυσικά).
Τι να πει κανείς για την άγνοια του καλλιτέχνη…
Γιώργο το70αρι που σου παρήγγειλα έτσι θέλω να ναι …
Αν καταφέρω να γδάρω και αυτή τη φιγούρα,μάλλον πρέπει να κόψω και το μικρό δάχτυλο …
Τακη μη φοβασαι θα σου βαλω οστρακα στο οργανο
ΟΛΟΚΛΗΡΑ…
Αν τολμας ακουμπα μετα δαχτυλακι στο καπακι
Δε νομίζω να δουλέψει … καλλίτερα βάλε αχινούς, ηλεκτροφόρα χέλια και σαλάχια με διπλό κεντρί
Δυστυχώς είναι των Αφών Παναγή (το δυστυχώς πάει στο ότι τα μπουζούκια των Παναγήδων είναι σχετικά λίγα). Στο εσωτερικό του μπουζουκιού του “καλλιτέχνη” φαίνεται η άκρη του κλειδιού του Σολ που χρησιμοποιούσαν οι Παναγήδες στην ταμπέλα τους.
Τώρα που το παρατήρησα, τα κλειδιά του συγκεκριμένου μπουζουκιού είναι αυτοσχέδια… απλές βίδες!!!.
Εγώ τουλάχιστον δεν έχω ξαναδεί τέτοια κλειδιά. Αν είναι τα αυθεντικά, ίσως αποτελούν μοναδικό κομμάτι ιστορίας.
Νομίζω απλά πέρασε βίδες η καλλιτέχνις…
Χθες νευρίασα και της έγραψα και, προς τιμήν της , είπε ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει το όργανο στην αρχική του κατάσταση αν και, το σκάφος είναι σπασμένο
