Μπάτης, ο "Ρήγας του ρεμπέτικου"

Με αφορμή τα 40 χρόνια από το θάνατο του Μπάτη, απόσπασμα από την “Ελευθεροτυπία”:

“Ο Ρήγας του ρεμπέτικου”

«Ο πατέρας μου ο Μπάτης ήρθε απ’ τη Σμύρνη το ‘22
κι έζησε 50 χρόνια σ’ ένα κατώι φτωχικό»,
λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος στο γνωστό του τραγούδι με τη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου.

Κάπως διαφορετικά από το Σαββόπουλο (που θέλησε πιθανότατα να προσδώσει μια πιο μυθολογική διάσταση), παρουσιάζουν οι πληροφορίες των ασχολουμένων με το ρεμπέτικο (χωρίς κι αυτοί να συμφωνούν μεταξύ τους) τα σχετικά με την καταγωγή και το βίο του Γιώργου Αμπάτη ή Μπάτη.

«Γνωστός με το ψευδώνυμο Μπάτης, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1890 και πέθανε το 1967», γράφει ο Τάσος Σχορέλης στη «Ρεμπέτικη Ανθολογία» (τόμος α’).

«Γεννήθηκε στα Μέθανα γύρω στα 1887 και πέθανε στον Πειραιά στις 10 Μαρτίου 1967», αναφέρει σε σημείωμα του ο Πάνος Σαββόπουλος.

Εκεί, συνεπώς, που δεν φαίνεται να διαφωνούν είναι η ημερομηνία του θανάτου. Αρα σήμερα συμπληρώνονται 40 ακριβώς χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή, στα 77 ή στα 80 του χρόνια, ο Μπάτης.

«Πρόκειται για έναν από τους θεμελιωτές του κλασικού πειραιώτικου ρεμπέτικου τραγουδιού, άσχετα αν ηχογράφησε μόνο 17 τραγούδια σε δίσκους γραμμοφώνου. Ήταν ένα από τα μέλη της περίφημης “Τετράδος της ξακουστής του Πειραιά”, που με την εμφάνισή της το καλοκαίρι του 1934 άλλαξε όλη την πορεία του λαϊκού τραγουδιού στις πόλεις και καθιέρωσε το μπουζούκι σαν το πιο εκφραστικό όργανο», σημειώνει ο Π. Σαββόπουλος.

Οι άλλοι τρεις της «Τετράδος» ήταν οι πασίγνωστοι Μάρκος Βαμβακάρης, Στράτος Παγιουμτζής, Ανέστης Δελιάς.

Έπαιζε πάρα πολύ ωραία μπαγλαμά και είχε δικό του «χοροδιδασκαλείο» στη Δραπετσώνα, γύρω στο 1925, γράφει ο Τ. Σχορέλης. «Μέχρις ότου καεί το Καραϊσκάκη, το 1937, διατηρούσε εκεί καφενείο - τεκέ, όπου σύχναζαν όλοι οι μάγκες της εποχής. Στη ζωή του έκανε πολλές δουλειές. Εκτός από το χοροδιδασκαλείο και το καφενείο-τεκέ, πουλούσε φάρμακα για τους κάλους και τα δόντια, έκανε το μικροπωλητή, είχε ενεχυροδανειστήριο κ.ά. Είχε αναπτυγμένο το αίσθημα του χιούμορ και έχουν αφήσει εποχή τα καλαμπούρια του και οι “πλάκες” που 'χε σκαρώσει σε πολλούς, χωρίς την παραμικρή δόση κακίας».

Από τους δύο αυτούς ερευνητές του ρεμπέτικου και οι πληροφορίες που ακολουθούν: «Στα 8 του χρόνια η οικογένειά του μετακόμισε στον Πειραιά, γι’ αυτό τον θεωρούν στην ουσία Πειραιώτη. Επρόκειτο για χαρακτήρα ατίθασο και ως εκ τούτου έκανε πάνω από 10 χρόνια στο στρατό». (Π.Σ.)

«Μέχρι το θάνατό του έπαιζε και τραγουδούσε πότε με συγκροτήματα και πότε μόνος του, γυρνώντας στα καφενεία και στις ταβέρνες. Ηταν πραγματικά ο αντιπροσωπευτικός τύπος του ρεμπέτη καλλιτέχνη. Οι παλιοί τον θυμούνται πάντα καλοντυμένο να παίζει στα λεμονάδικα, καθισμένος πάνω σ’ ένα καρότσι, με το μικρό οργανάκι του, που το έκρυβε μέσα στην τσέπη του σακακιού του. Ο πιο όμορφος χαρακτηρισμός που γίνηκε για τον Μπάτη είναι αυτός που έκανε ο γερο-Τσακιριάν, που τον γνώριζε καλά. “Ηταν ο Ρήγας του Πειραιά”. Είναι ένας χαρακτηρισμός που μαζί του συμφωνούν όλοι όσοι τον γνώρισαν. Οταν θάψανε τον Μπάτη, του βάλανε μαζί τον αγαπημένο του μπαγλαμά που του 'χε φτιάξει ο Τσακιριάν». (Τ.Σ.)

«Πέθανε από προβλήματα στα πνευμόνια. Λίγο πριν πεθάνει ο Μπάτης έγραφε τη διαθήκη του:

“Ο Μπαρμπα-Γιώργος γέρασε,
δυο κόκαλα έχει μείνει,
μα το μπαγλαμαδάκι του
στιγμή δεν το αφήνει.
Με μπαγλαμάδες αγκαλιά πέρασε τη ζωή του,
με μια στερνή διπλοπενιά θ’ αφήσει τη ζωή του.
Να μην τον συγχωρήσετε,
δεν έχει κάνει κρίμα,
μόν’ θέλει να τον θάψετε
με μπαγλαμά στο μνήμα.
Ο Μπαρμπα-Γιώργης ο Πειραιώτης,
γερομάγκας και τσικ ιππότης,
μπουζουκοπροσωπικότης,
ο Μπαρμπα-Γιώργης ο Πειραιώτης”». (Π.Σ.)

Γνωστά τραγούδια του Μπάτη είναι η «Γυφτοπούλα», οι «Φυλακές του Ωρωπού», ο «Θερμαστής», το «Βάρκα μου μπογιατισμένη», το «Ζεϊμπεκάνο Σπανιόλο» («Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα») και ο θρυλικός «Μπουφετζής» -απ’ όπου οι στίχοι με τους οποίους θα κλείσω αυτό το σημείωμα: «Θέλω να γίνω μπουφετζής σε τούρκικους τεκέδες / να 'ρχονται οι χανούμισσες να πίνουν ναργιλέδες». Και στο φινάλε, η επωδός:

«Γεια σου, λεβέντη μου Μπάτη».

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/03/2007

3 «Μου αρέσει»

…και μια καταπληκτική φωτογραφία του Μπάτη, απο την συμμετοχή του στη ταινία “Της νύχτας τα καμώματα” του Αλέκου Σακελλάριου. Η υπόθεση της ταινίας είναι η νυχτερινή περιπολία ενος αστυφύλακα (Βασίλης Αυλωνίτης) και οι διάφορες γλυκόπικρες καταστάσεις που αντιμετωπίζει.
Σε μια απο αυτές τις καταστάσεις που εξελίσσεται σε μια αποθήκη, ο Μπάτης, παριστάνει τον κουμανταδόρο στο μπαρμπούτι που έχει στηθεί και παίρνει αυτή τη μοναδική έκφραση, μόλις τα ζάρια φέρνουν άσσους.

Ελένη μου, πρόσθεσα άλλες δύο φωτογραφίες απο την ταινία.
Στην μία απο αυτές, στον καυγά που ακολουθεί στην ίδια σκηνή, ο Μπάτης δεν διστάζει και τραβάει το μπαγλαμαδάκι απο την κωλότσεπη, να καταμπαγλαμαδιάσει (κατα το καταχεριάσει:) ) τους υπολοίπους!!!

image image image

1 «Μου αρέσει»

Μπράβο, Κυριακή!.

Και ο “Θερμαστής” του Μπάτη:

Λίγα ακόμα αναλυτικότερα βιογραφικά για τον Μπάτη - για κάποιους νεώτερους, που ίσως δεν τα γνωρίζουν.

(Δεν είναι “και άψογα” όλα στην περιγραφή, αλλά θα βρείτε κάποια πράγματα που σίγουρα δεν γνωρίζετε).

Τα Μέθενα και η Κορσική “γέννησαν” το Γιώργο Μπάτη

Ο μεγάλος ρεμπέτης του Πειραιά Γιώργος Τσωρός, γνωστός ως Γιώργος Μπάτης ή Αμπάτης ήταν από τους πρώτους μάγκες και ρεμπέτες του Πειραιά που έπαψε νάχει εδώ και πολλά χρόνια.

Γιατί, πώς να το κάνουμε, στον Πειραιά «ανδρώθηκε» το μπουζούκι, στον Πειραιά βγήκαν οι πρώτοι «μπουζουξήδες», και δημιουργήθηκε το πρώτο λαϊκό συγκρότημα. Στον Πειραιά γεννήθηκαν οι πρώτοι αριστοκράτες μάγκες, ο Γιώργος Αμπάτης ή Μπάτης, ο Μήτσος Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας ο Στέλιος Κερομύτης και άλλοι που δίδαξαν το μπουζούκι και το λαϊκό ή «αλανιάρικο» τραγούδι.

Ο Γιώργος Αμπάτης ή Μπάτης , ψευδώνυμο του Γιώργου Τσωρού, γεννήθηκε στα Μέθενα - στη Μούσκα - το 1886. Οταν ήταν οκτώ ετών η οικογένειά του μετακόμισε στον Πειραιά. Πήρε το ψευδώνυμο Αμπάτης ή Μπάτης γιατί οι πρόγονοί του είχαν συγγενέψει με τον Κεφαλλονίτη ταγματάρχη Ιωσήφ Αμπάτη που ήταν στο στρατό του στρατηγού Φαβιέρου ο οποίος στα 1826 έφτιαξε κάστρο στο στενό των Μεθάνων. Στον ταγματάρχη αυτό το Ελληνικό Κράτος, μετά την απελευθέρωση, είχε δωρίσει μια μεγάλη έκταση γης στην Καλλονή για την προσφορά του προς το Εθνος. Ο Ιωσήφ Αμπάτης έμεινε μόνιμα στην Ελλάδα και έφτασε μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη. Αναφέρεται ότι ο αγωνιστής αυτός είχε έρθει από το Βονιφάτιο της Κορσικής, και γι αυτό είχε ονομαστεί Φιλέλληνας. Εθεωρείτο δε ευγενούς καταγωγής, γι αυτό και ο Μπάτης έκανε ψευδώνυμό του το Αμπάτης, που για λόγους ευκολίας προφοράς κατέληξε σε Μπάτης.

Ο Γιώργος Μπάτης ή Αμπάτης ( Τσωρός), χωρίς κανένας από τους δικούς του να είναι μουσικός, χωρίς να έχει κανέναν να τον σπρώξει στο τραγούδι, έγινε μουσικός.

Στο σπίτι του διατηρούσε μια μεγάλη συλλογή από λαϊκά και ρεμπέτικα όργανα. Είχε πέντε μπουζούκια, δυο μπαγλαμάδες, ένα μισομπούζουκο, μια κιθάρα και μια ρομβία-λατέρνα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 άνοιξε το χοροδιδασκαλείο του " Κάρμεν".
Στα 1931 άνοιξε έναν καφενέ, το “Ζωρζ Μπατέ”, στα Λεμονάδικα του Καραϊσκάκη (Ακτή Τζελέπη) που έμελλε να γίνει λίκνο του λαϊκού μας τραγουδιού.

Η αγάπη του για το μπουζούκι κάνει τον καφενέ του στέκι όλων των μπουζουξήδων και των ρεμπέτηδων της εποχής. Εκεί σύχναζαν ο Βαμβακάρης, ο Στράτος, ο Δεληάς, ο Κερομύτης, Ο Μουφλουζέλης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου και άλλοι φίλοι του ρεμπέτικου. Ο Μουφλουζέλης μάλιστα, χρησιμοποιεί το καφενείο και για σπίτι του, αφού κοιμάται εκεί. Ο Γιώργος Μπάτης είχε μια παθολογική αγάπη για το μπουζούκι και το μπαγλαμά. Όλοι οι νέοι που ήθελαν να μυηθούν στο μπουζούκι σύχναζαν στο καφενείο του (ντεκέ) και μάθαιναν τα «κόλπα» του μαγικού οργάνου.

Το 1932 ο Μπάτης δημιούργησε το πρώτο λαϊκό συγκρότημα. Πήρε με το ζόρι το Μάρκο που ήταν εκδοροσφαγέας στη Δραπετσώνα, το Στράτο που ως τότε ασκούσε το επάγγελμα του βαρκάρη και τον μπουζουξή Δεληά. Εκαναν πρόβες, συγχρονίστηκαν και σε λίγες μέρες παρουσίασαν δικό τους πρόγραμμα στο Χαϊδάρι.

Το 1937 του κλείνουν το καφενείο στου Καραϊσκάκη, και τότε αναγκάζεται να κάνει άλλο στο Γιουσουρούμ του Πειραιά. Και στο νέο του καφενέ συνεχίζει να διδάσκει το μπουζούκι.

Αλλά εκτός από τη μουσική αυτή «μυσταγωγία» στο καφενείο οι φίλοι ακούνε και τα γνωστά του καλαμπούρια. Λέγεται ότι στο καφενείο του Μπάτη σύχναζε και ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης, ο οποίος έδωσε πολλά ποιήματά του στους ρεμπέτες της εποχής να τα μελοποιήσουν. Όμως τα τραγούδια δεν τα εξέδωσε ποτέ ο Λαπαθιώτης, γι’ αυτό δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι δικά του.

Ο Μπάτης, όπως και ο Μασέλος, ντυνόταν πάντα στην «πένα». Στο κλασικό στυλ του «παλιόμαγκα», με μαύρο κουστούμι, άσπρο πουκάμισο, παπιγιόν, σκληρό καπέλο και κρατούσε μπαστουνάκι. Φορούσε στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα, χαρακτηριστικά παπούτσια των «Κουτσαβάκηδων».

Έγραψε πάρα πολλά τραγούδια, που όλα σχεδόν έγιναν επιτυχίες. Τα πιο γνωστά είναι:

Η ΑΤΣΙΓΓΑΝΑ , ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΡΑΒΟΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ, Ο ΘΕΡΜΑΣΤΗΣ, ΓΚΑΜΗΛΙΕΡΙΚΟ, ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΑ (ΣΤΟ ΧΑΜΑΜ), ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ ΜΠΟΓΙΑΤΙΣΜΕΝΗ, ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΜΠΑΡΜΠΕΡΑΚΙ, Ο ΦΑΣΟΥΛΑΣ, ΟΙ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΕΣ, ΟΙ ΦΩΝΟΓΡΑΦΗΤΖΗΔΕΣ, ΜΠΑΤΗΣ Ο ΔΕΡΒΙΣΗΣ, ΣΟΥ ΄ΧΕΙ ΛΑΧΕΙ, ΖΕΜΠΕΚΑΝΟ ΣΠΑΝΙΟΛΟ (Ζούλα σε μια βάρκα) - το πασίγνωστο “Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα, στη σπηλιά του Δράκου βγήκα” *.[b]

* Η σπηλιά του Δράκου[/b] βρισκόταν πίσω από τον Κερατόπυργο στο Κερατσίνι, αριστερά όπως εισπλέουμε προς τον όρμο, κάτω από το λεγόμενο “θρόνο του Ξέρξη” - έναν ισόπεδο βράχο. Στη θέση αυτή υπήρχε κυλινδρικός πύργος, μάλλον ανεμόμυλος, ο λεγόμενος μύλος του Δράκου, από τα ερείπια του οποίου χτίστηκε πυριτιδαποθήκη, που όμως καταστράφηκε από έκρηξη των πυρομαχικών.

Για την αντιγραφή: Ι.Κ. - από τη σελίδα του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΝ. ΚΟΥΤΟΥΖΗ


Ας θυμηθούμε και την διασκευή του τραγουδιού τού Μπάτη, την “τουίστ” εκδοχή τού “Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα” από τον άλλο μεγάλο απόντα -την ίδια μέρα, 10 Μαρτίου 1992- Γιώργο Ζαμπέτα.

3 «Μου αρέσει»

Ιωαννα …απο τα παροντα στοιχεια του Β.Κουτουζη, σε σχεση με τον Σχορελη που εχει πολλα ομολογουμενως στοιχεια για τον μεγαλο Γιωργο Μπατη οι διαφορές ειναι :

  1. Στην “προελευση” του ονοματος Μπατης δηλαδη απο τον Κορσικανο αυτο αξιωματικο και ευγενη. Ο Σχορελης λεει οτι ο πατερας του κουνουσε το πουγγι με τα λεφτα στον αερα διπλα στη θαλασσα και ορκιζοτανε οτι θα τα φαει ωσπου να φυσηξει ο Μπατης…
  2. Στην ορθογραφια του ονοματος Τσωρός, ο Τ.Σ. το γραφει Τσορός.
  3. Το χοροδιδασκαλειο ανοιξε το 1925 στην οδο Αιμου διπλα στο σπιτι του.
  4. Το καφενειο στου Καραισκακη ανοιξε το 1929.
    Για μενα το λικνο και η απαρχη του ρεμπετικου !!!
  5. Για τη δημιουργια της τετραδας απο τον Μπατη τα στοιχεια ειναι αληθοφανη και συγκλονιστικα συναμα. Αληθοφανη ειναι γιατι μονο καποιος μεγαλυτερος (48 χρονων τοτε) εμπειρος και μπασμενος στα κολπα θα μπορουσε να τους “ενωσει” αυτους τους τρεις.
  6. Οτι παιξαν στο Χαιδαρι ακουγεται πρωτη φορα. Το που ακριβως και πως και ποτε το αναζητουμε …
    Στην αυτοβιογραφια του Μαρκου δεν αναφερεται τιποτα, ουτε και ο Μαθεσης λεει κατι …

Συμπτωματικα προχθες “ανακαλυψα” τον ιδιοκτητη του σπιτιου που βρισκεται απεναντι απο τη μαντρα του Σαραντοπουλου στου Κερατζακη. Κερατζακης ηταν καποιος ονομαστος που ειχε σπιτι εκει παλια εξ ου και το ονομα της περιοχης. Ο Σιμος Π. που παιζει ερασιτεχνικα μπουζουκι και εχει παντρευτει Χανιωτισα, μου ειπε για τον παπου του το Σιμο γεννηθεις του εξη, που πηγαινε καθε μερα στη μαντρα και ηξερε βεβαια καλα ολους απο την ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΤΕΤΡΑΔΑ. Ο παππους εφυγε πριν μερικα χρονια και στην ερωτηση μου αν εχει ακουσει ιστοριες, δε θυμοτανε ο ιδιος απλα ακουγε που λεγανε … ενω ο πατερας που ζει τωρα στο Περαμα ξερει πολλες ιστοριες απο τα παλια. Το σπιτι το νοικιαζουν ενω η μαντρα εχει γινει σχολειο.

1 «Μου αρέσει»

Μια απορία μια και μιλάμε για τον Μπάτη:

Στο τραγούδι του Μάρκου “Όταν πίνω τουμπεκάκι” παίζουν μπαγλαμά οι δυο τους.
Και ακούγεται η φράση: “Μπάτη, αδελφέ μου, βαράς πενιές μαγκιόρες”.
Ποιος λέει αυτή τη φράση; Ο ίδιος ο Μπάτης μήπως;
Μου φαίνεται ότι δεν είναι η φωνή του Μάρκου.

Ο Μπάτης το λέει. Συχνά οι ρεμπέτες μέσα στα τραγούδια τους χαιρετίζουν ακόμη και τον εαυτό τους, αν δεν υπάρχει άλλος να το κάνει. Ο Μπάτης το έκανε συχνά. Θα ακούσετε συχνά το Στράτο να λέει “Γεια σου και σένα ρε Στράτο” ή τη Ρίτα Αμπατζή να λέει “γεια σου Ριτάκι”. Ο Μπάτης στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι …κόκκαλο (κάτι όχι ιδιαίτερα σπάνιο).
Κορυφή πάντως παραμένει το “Γεια σου ρε Μπάτη με το μπαγλαμά σου” που λέει ο ίδιος Μπάτης στο “Κουτσαβάκι” και το συμπληρώνει μ’ ένα αυτοσαρκαστικό “Μπραβό!”.

1 «Μου αρέσει»

“Ριτάκι» δεν θυμάμαι, το κλασικό είναι «γιάάά σου Ρίίίίτα!" Και μην ξεχνάμε και το άλλο κλασικό, «γειά σου Κάβουρα παραπονιάρη» του ίδιου του Κάβουρα βεβαίως.

Δεν ξέρω αν η σκηνή είναι ΚΑΙ “στης Νύχτας τα καμώματα”, πάντως είναι σίγουρα στους ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ (Σακκελάριος) του 1949. Είναι συχνό φαινόμενο της εποχής, ειδικά στις φτηνές παραγωγές, με ένα γύρισμα να κάνουν 2-3 ταινίες…

Κάποια στιγμή θα την κάνω όλη την ταινία mpg (ακούς μάστορα?), διότι περιέχει
α) δυο μεγάλες σκηνές με τον Μπάτη
β) δυο τραγούδια ζωντανά από το συγκρότημα Καλφόπουλου - κανένα δεν έχω ακούσει από δίσκο
γ) ένα playback με τον Ευγενικό, ο οποίος δεν εμφανίζεται στο συγκρότημα που υποτίθεται ότι το παίζει στο κέντρο - επίσης άγνωστο
ε) τους Σταυρίδη, Ρίζο και Κοκκοβιό να τραγουδάνε τους “τρεις καβαλλάρηδες” του Περιστέρη
στ) ένα άγνωστο σε μένα τύπο να λέει έναν εξαιρετικό αμανέ - και καλά στην φυλακή
ζ) τον Κοκκοβιό με τον Σταυρίδη να τραγουδάνε συνοδεία μπαγλαμά το “Οτι γράφει δεν ξεγράφει” - ζεϊμπέκικο του Βέλλα το οποίο βγήκε μετά με κιθαριστικό τρίο σε δίσκο.

Ωραία πράματα…

1 «Μου αρέσει»

Αγαπητέ Φρανκ
Πριν κάνεις την ταινία mpg, στέλενεις μια κανονική κόπια για να τη δω
Αντε πια. Βαρέθηκα να αναλύω τα αυτονόητα!

Πράγματι, ο frank έχει απόλυτο δίκιο. Ενα λάθος filename στο αρχείο μου και το λάθος έγινε. Είναι όντως “οι Παπατζήδες”. Η ταινία όμως είναι του ΄54 και όχι του ΄49. Στη μία φωτογραφία φαίνεται η ορχήστρα του Καλφόπουλου όπως εμφανίζεται στην ταινία και στην άλλη ο θρυλικός Κοκοβιός. Ο Κοκοβιός λάτρευε να κάνει παρέα τους ρεμπέτες και ήταν φίλος πολλών καλλιτεχνών. Στην τρίτη φωτογραφία ο Κοκοβιός με το καβουράκι, στο καφενείο του Μάριου, ανάμεσα στους Χρηστάκη, Δερβενιώτη και Μπακάλη.

image image image

1 «Μου αρέσει»

Μάλιστα. Έγιναν οι διορθώσεις… Μιας και από τη δεκαετία του '80 έως περίπου και τα μισά του '90 με είχε πιάσει “μανία” συλλογής ελληνικών ταινιών (με αποδελτίωση των τραγουδιών κλπ.) και έχω ένα εξαιρετικό αρχείο 1.300 ταινιών περίπου, ας παραθέσω κάποιες σημειώσεις μου:

  1. ΟΙ ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ (1954-Αλέκου Σακελλάριου σε σενάριο Πέτρου Γιαννακού-Κοκοβιού) παραγωγή της Σπέντζος Φιλμ.
    Παίζει το συγκρότημα του Σπύρου Καλφόπουλου.
    Ακούγονται τα εξής τραγούδια :
    [b] - Μην ξηγιέσαι άπονα
  • Απ’ τα κιτάπια μου θα σε ξεγράψω
  • Αν είσαι άντρας με χαρακτήρα[/b]
  • Αμανές με Κοκοβιό - στη φυλακή
    (Φασαρία σε μαγαζί, Μαχαλόμαγκας, Μπάτης κλπ…)

ΣΗΜ 1 :
Στα τραγούδια αυτά, δεν έχω ψαχτεί να βρω σε ποιούς ακριβείς τίτλους αντιστοιχούν, αλλά πιθανότατα αν ακούσουμε προσεκτικά την δισκογραφία Καλφόπουλου να αποκαλυφθούν κάποια γνωστά.

ΣΗΜ -Για την ιστορία :
Ήταν η περίοδος που έκανα την βιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα και είχαμε τα απογεύματα “ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή”. Θυμάμαι, πως τον έπαιρνα τηλέφωνο για να μου λέει τα πρόσωπα που εμφανίζονταν στις ελληνικές ταινίες. Έτσι, έχω καταγράψει αρκετούς μουσικούς που παίζουν σε ταινίες.
Την επόμενη μέρα από την προβολή αυτής της ταινίας άρχισε στις συζητήσεις μας και η αναλυτική περιγραφή των προσώπων του ρεμπέτικου.
Ναι, ο Ζαμπέτας με έκανε να αγαπήσω και να “ψάξω” το ρεμπέτικο !

  1. ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ (1957 - Αλέκου Σακελλάριου σε σενάριο των Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου). Παραγωγή Τζαλ Φιλμ.
    Μουσική επένδυση : Αργύρης Κουνάδης
    [b] Τραγουδάει ο Τάκης Μπίνης ( σε πλαίη μπακ !)
  • Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω
  • Το παλιό δρομάκι (του Μάνου Χατζιδάκι ->>> 1η και μοναδική εκτέλεση !!! )[/b]

ΣΗΜ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ :
Ο Τάκης Μπίνης μου είχε πει για τη συμμετοχή του στην ταινία του Σακελλάριου “Ουδέν το αξιοσημείωτον”. Πως ηχογράφησε δυο τραγούδια τού Μάνου Χατζιδάκι για την ταινία, πολύ βιαστικά -ένα ξημέρωμα μετά από μια κραιπάλη…- και σε μια βδομάδα έφυγε για την Αμερική κι έτσι δεν ήξερε την τύχη των ηχογραφήσεων.
Όσο και να έψαχνα τόσα χρόνια (σε βιβλία κινηματογράφου, στο Αρχείο της ΕΡΤ, στην Ένωση Ελλήνων Σκηνοθετών…) δεν είχε καταγραφεί ποτέ τέτοια ταινία !
Φέτος, την Πρωτοχρονιά, γυρίζοντας στο σπίτι στις 5.30 το πρωί, άνοιξα τυχαία την τηλεόραση και είδα να παίζει μια ελληνική ταινία. Σε ένα πάλκο είναι ο Μπάμπης Μπακάλης -με μπριγιαντίνη στο μαλλί- και ένας τραγουδιστής λέει το : “Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω”. Η φωνή είναι του Τάκη Μπίνη !!! Όποιος και να μου έλεγε πως έχει αντίρρηση εκείνη την ώρα, θα τον “έσφαζα” !!! Άκουγα τον Μπίνη.
Παθαίνω πανικό Πρωτοχρονιάτικα… Δεν είχα ξαναδεί αυτή την ταινία. Δεν την είχα καταγράψει! Κόντευα να βάλω τα κλάματα…
Αρχίζω τα τηλέφωνα στην ΕΡΤ. Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς…Ποιόν να βρεις ; Βρίσκω κάποια στιγμή άκρη, γιατί σε έξαλλη κατάσταση, ζητάω την ροή προγράμματος και ένας ευγενικός τεχνικός βάρδιας συμβουλεύεται τα χαρτιά του και μου λέει πως παίζει η ταινία : “Της νύχτας τα καμώματα”.
Περιττό να σας πω, πως ανακάλυψα σε 2-3 μέρες πως [b]η ταινία “Της νύχτας τα καμώματα” είναι η κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού έργου του Σακελλάριου “Ουδέν το αξιοσημείωτον”.

[/b]Στις 7 Ιανουαρίου το απόγευμα, με παίρνει για τα Χρόνια Πολλά -της ονομαστικής μου εορτής- η γλυκειά μας Κυριακή. Και μέσα σ’ όλα με ρωτάει αν γνωρίζω για κάποια συμμετοχή τού Μπίνη σε ελληνική ταινία, γιατί έχει την ταινία και είναι σίγουρη πως ακούει τη φωνή του Μπίνη.
Μόνο που δεν λιποθύμησα ! Την ταινία την έχει η Κυριακή !!!
(μου την χρωστάει ακόμα βέβαια, αλλά όπως είπε, είναι σαν να την έχω ! )

Και οι δυο είναι ταινίες ντοκουμέντα !
Καθώς και πολλές άλλες…

Κυριακήηηηηηη… Την κόπια μου !!!

1 «Μου αρέσει»

Φιλενάδα,:slight_smile: Τι λες για κρασάκι μεσοβδόμαδα? Να κανονίσουμε στο “Μπουρή” με κιθαρομπούζουκα?

Βάλε τη λατρεία που έχω στη φωνή του Μπίνη, βάλε και την αδυναμία μου στο Μ. Χατζιδάκη, ας μου συγχωρεθεί λοιπόν η προσθήκη των στίχων για “Το παλιό δρομάκι”.
Που να ακούγατε και τη μουσική…χάρμα συνδυασμός.

Απόψε ήρθα πάλι στην παλιά τη γειτονιά
Και κοίταζα την γρίλια την κλειστή
Την γρίλια που μου έκλεισες με τόση απονιά
Απόψε στην παλιά ξανάρθα γειτονιά.

Απόψε ήρθα πάλι στο δρομάκι το στενό
Δεν τό 'βλεπε του φεγγαριού το φως
Σαν την καρδιά μου μαύρο ήτανε και σκοτεινό
Απόψε το παλιό δρομάκι το στενό.

Απόψε το φεγγάρι που με είδε μοναχό
Μου κράτησε λιγάκι συντροφιά
Καταλαβέ για χάρη σου το πόσο δυστυχώ
Απόψε που με είδε τόσο μοναχό.

…και δύο φωτογραφίες της ορχήστρας απο την ταινία.

Μπράβο Κυριακή ! Καλά έκανες και έβαλες τους στίχους…

Λοιπόν, στη φωτογραφία -πρώτη σειρά- δεξιά με το μπουζούκι ο Μπάμπης Μπακάλης, ο τραγουδιστής και αριστερά με την άλλη κιθάρα πρέπει νάναι ο Γιάννης Παπαδόπουλος (99%, έχω μια επιφύλαξη -ελάχιστη) ο πρώην άντρας της Λέλας.
Ο τραγουδιστής γνωστός φατσικά. Δεύτερο όνομα… Δεν είμαι σίγουρη πώς τον λένε…
Τον έχουμε “συναντήσει” και στις ηχογραφήσεις. (Ρουμελιώτης, Τζιβάνης, Λαγουρός… τέτοιου βεληνεκούς τραγουδιστής).
Πού θα πάει; Θα τον βρω !

ΥΓ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΟΣΥΝΑΝΤΗΣΗ :
Μιλάμε για Τετάρτη; Θέλει κανας άλλος;
Γιατί την Πέμπτη θα πάω στο Σπίτι της Κύπρου - Παρουσίαση βιβλίου, Σοβιετική Λογοτεχνία. Συμπαρουσιαστής ο Στέλιος Ελληνιάδης. Θα γράψω αναλυτικά…
(αν αξιωθούν και με ενημερώσουν εγκαίρως δλδ…)

Ιωάννα μου, θα σε πάρω τηλ. αύριο να το κανονίσουμε για τη Τετάρτη που μας έρχεται γιατι αύριο θα αργήσει στη δουλειά ο Δημοσθένης. Οποιος θέλει να έρθει… καλοδεχούμενος!

Σε αυτή τη φωτογραφία ίσα-ίσα που διακρίνεται ο πιανίστας, αλλα είναι η μοναδική σκηνή που γυρίζει το κεφάλι του. Ποιός είναι?
Και εμένα μου φαίνεται πολύ γνωστός ο τραγουδιστής, σπάω το κεφάλι μου, αλλα δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι :108: .

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες!.

Και μια λίστα με όλες τις ταινίες από το 1948-1962, όπου εμφανίζονται λαϊκοί καλλιτέχνες:

1948, “ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Ακούγεται το τραγούδι «Ψαροπούλα» του Δημήτρη Γκόγκου ή Μπαγιαντέρα και παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη, με τον Ανδρέα Σπαγγαδώρο στο τραγούδι «Εσύ ‘σαι η αιτία που υποφέρω».
1948, “ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΣ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Με τον Μάνο Κατράκη. Λαϊκό τραγούδι «Πότε θ’ αλλάξουν οι καιροί», με τον Δημήτρη Περδικόπουλο και «Νεράιδα».
1950, “ΑΜΑΡΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ”. Σκ. Χρήστος Σπέντζος. Μουσ. Μενέλαος Παλλάντιος Βασίλης Τσιτσάνης «Φτώχεια που με κουρέλιασες».
1950, “ΕΛΑ ΣΤΟ ΘΕΙΟ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Τραγουδά το Ντούο Χάρμα στο τραγούδι «Το ξυράφι και τ’ ακόνι»
1950, “ΑΠΑΧΗΔΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ”. Σεν.-Σκ. Ηλίας Παρασκευάς. Μουσ. Νίκος Χατζηαποστόλου. Μεταφορά στην οθόνη της ομώνυμης οπερέτας του Ν. Χατζηαποστόλου με τους Λάμπρο Λεονταρίδη κανονάκι, Αγάπιο Τομπούλη ούτι, και Γρηγόρη Ασίκη πάντζο, οργανικό τσιφτετέλι με χορό χανουμακίου.
1950, “ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ”, Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδούν οι Πρόδρομος Τσαουσάκης και Ρένα Στάμου (τραγούδι «Κάποια μέρα»)
1951, “ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Μίμης Κατριβάνος (Λαϊκά τραγούδια).
1951, “ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΓΑΠΟΥΝ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζουν Άννα Καλουτά και ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Ακούγονται τα τραγούδια «Άστα τα μαλλάκια σου» και «Θα γυρίσει κι ο τροχός».
1952, “ΔΥΟ ΚΟΘΩΝΙΑ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ”. Σεν.-Σκ. Κώστας Δρίτσας. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γιάννη Τατασόπουλου.
1952, “ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ με αρχοντορεμπέτικα «Άλα». Τραγουδά ο Τάκης Σκούταρης
1952, “Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ”. Σκ. Γ. Ασημακόπουλος. Moυσ. Αργύρης Κουνάδης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη και τραγουδά η Άννα Χρυσαφή τα τραγούδια «Μακάρι να μην ήσουνα» χα «Μια γυναίκα δύο άντρες».
1953, “Ο ΚΟΚΟΒΙΟΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ”. Σκ. Α. Δημήτριεφ. Moυσ. Γιώργος Μαλλίδης. Παίζει το συγκρότημα Γιάννη Τατασόπουλου, ακούγονται τα τραγούδια «Όλο τον κόσμο γύρισα», «Μαυρομάτα» «Κακαβιά» και «Το κορμί σου λύγισε το».
1953, “ΣΑΝΤΑ ΤΣΙΚΙΤΑ”. Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζουν Βασίλης Λογοθετίδης και Ίλια Λυβικού. Αρχοντορεμπέτικα τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ. Τραγούδι «Άρχισαν τα όργανα».
1953, “ΤΟ ΣΩΦΕΡΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη - Γιάννη Τατασόπουλου. Τραγούδι «Μια ζωή την έχουμε».
1953, “Η ΩΡΑΙΑ TOΥ ΠΕΡΑΝ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας με το τραγούδι «Τουρκοπούλα μου».
1953, “ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ”. Σεν.-Σκ. Γ. Καρύδης. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και ακούγονται τα τραγούδια «Το μονοπάτι πήρες το κακό» και «Δεν μου δίνεις σημασία…»
1954, “ΟΙ ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ”. Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Παίζει το συγκρότημα Σπύρου Καλφόπουλου και τραγουδά ο Θανάσης Ευγενικός, παίζουν μπαγλαμά και τραγουδάνε ο Γιώργος Μπάτης και ο Πέτρος Γιαννακός ή Κοκοβιός.
1955, “ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης.
1955, ΛΑΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης, τραγούδια Μάνου Χατζηδάκη, «Γαρύφαλλο στ’ αυτί» «Είμαι άντρας», «Αχ βρε παλιομισοφόρια».
1955, “ΤΟ ΦΙΝΤΑΝΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Ιάσων Νόβακ. Μουσ. Μίμης Κατριβάνος. Παίζει συγκρότημα λαϊκής μουσικής.
1955, “ΓΛΕΝΤΙ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ -Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη και ο Κώστας Καπλάνης μπαγλαμά, Αρχοντορεμπέτικα τραγούδια με τη Σμαρούλα Γιούλη και την Σπεράντζα Βρανά «Απόψε είσαι για φιλί…»
1955, “ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ”. Σκ. Γιάννης Τριανταφύλλης. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά η Μαρίκα Νίνου τα τραγούδια «Ζαΐρα» «Για να σε κάνω άνθρωπο» και τα «Καβουράκια»…
1955, “ΣΤΕΛΛΑ”. Σκ. Μιχάλης Κακογιάννης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης, παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και η Μαρίκα Νίνου τραγουδά τα τραγούδια «Ο μήνας έχει δεκατρείς» και «Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι».
1955, “Ο ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ”, Παίζει κιθάρα ο Μετής τότε Άρης Σαν (Αριστείδης Σαϊσανάς).
1956, “Ο ΔΡΑΚΟΣ”. Σκ. Νίκος Κούνδουρος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Λαϊκά τραγούδια Μάνου Χατζηδάκη.
1956, “ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”. Σεν.-Σκ. Ανδρέας Λαμπρινός. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα Στέλιου Κερομύτη.
1957, “ΤΖΙΠ, ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ”. Σκ. Μαρία Πλυτά. Σεν. Κώστας Μαίανδρος. Ακούγεται ένα αρχοντορεμπέτικο ζεϊμπέκικο.
1957, “ΛΑΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΓΑΡΙΦΑΛΟ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Λαϊκά τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη, «Παλιομισοφόρια»
1957, “Ο ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΑΣ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Ζαμπέτα και ο Δημήτρης Ρουμελιώτης τραγουδά το τραγούδι «Πιάνω την καλή…».
1957, “ΤΑ ΜΑΝΑΒΑΚΙΑ”. Σκ. Πέτρος Γιαννακός. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Παίζει το συγκρότημα Σπύρου Καλφόπουλου.
1957, “ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγούδι αρχοντορεμπέτικο «Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει»…
1958, “ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Παίζει η ορχήστρα Μιχάλη Σουγιούλ το ομώνυμο αρχοντορεμπέτικο «Μια ζωή την έχουμε…».
1958, “Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ”. Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Ακούγεται το τραγούδι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου «Την αγάπη μου έχω χάσει…».
1958, “Ο ΚΟΜΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ”. Σκ. Κώστας Ανδρίτσος. Μουσ. Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη.
1958, “Ο ΛΕΦΤΑΣ”. Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Ελαφρά ορχήστρα παίζει ένα αρχοντορεμπέτικο.
1959, “ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΠΕΤΙΝΙΤΣΑ”. Σκ. Βασίλης Γεωργιάδης. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και τραγουδά η Μαίρη Λίντα το τραγούδι «Ο ουρανός ξημέρωσε».
1959," ΓΙΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ". Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη με τη Λάουρα «Σατράπισσα με λένε» και «Το καράβι».
1959, “ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΠΟΥΜΠΟΥΝΑ”. Σκ. Πέτρος Γιαννακός. Μουσ. Χρήστος Μουραμπάς. Παίζει το συγκρότημα Μπάμπη Μπακάλη.
1959, “Ο ΘΥΜΙΟΣ ΤΑ 'ΚΑΝΕ ΘΑΛΑΣΣΑ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Τάκης Μωράκης. Λαϊκά τραγούδια.
1959, “ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΤΩΧΟΠΑΙΔΑ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Ζακ Ιακωβίδης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και Μαίρη Λίντα. Τραγουδά το τραγούδι «Απότομα».
1959, “ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ.
Μανώλης Χιώτης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη με τη Μαίρη Λίντα και τραγουδούν το ομώνυμο τραγούδι.
1959, “Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ”. Σκηνοθεσία: Βασ. Γεωργιάδης. Σενάριο: Θάνος Κωτσόπουλος. Μουσ. Χρ. Μουραμπάς. Παίζει δημοτική ζύγια (κλαρίνο, σαντούρι, λαούτο). Ακούγονται τα τραγούδια: «Η Βλάχα», «Η Σαμιώτισσα» και το ρεμπέτικο «Η Αντριάνα». (Το έργο αυτό εκφράζει την παρακμή του Καραγκιόζη που σταδιακά εκτοπίζεται από τον κινηματογράφο).
1960, “ΜΙΑ TOΥ ΚΛΕΦΤΗ ΔΥΟ TOΥ ΚΛΕΦΤΗ”. Σεν.-Σκ. Δημήτρης Ιωαννόπουλος. Μουσ. Μίμης Πλέσσας. Ακούγονται δύο τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη το «Στης θάλασσας το κύμα» και το «Τραγούδι του φυλακισμένου».
1960, “Η ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ”. Σκ. Ροβήρος Μανθούλης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδούν ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα τα τραγούδια, «Ζιγκουάλα» και «Για μας ποτέ μην ξημερώσει».
1960, “ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ”. Σκ. Ερρίκος Θαλασσινός. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα Θόδωρου Δερβενιώτη, τραγουδούν Μανώλης Αγγελόπουλος, Νότα Παπανικολάου τα τραγούδια «Στο κατάκλειστο το σπίτι» και «Η αγάπη του τσιγγάνου».
1960, “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΟΥ”. Παίζει το συγκρότημα του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
1960, “ΤΟ ΚΛΩΤΣΟΣΚΟΥΦΙ”. Σκ. Ντίνος Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδούν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Μπουζούκια Γρηγόρης Μπιθικώτσης και τραγουδάει η Αλίκη Βουγιουκλάκη στα τραγούδια «Το κλοτσοσκούφι» και «Το σπουργίτι» (Τσίου Τσίου).
1960, “ΤΟ ΚΟΡΟΪΔΑΚΙ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΣ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη, τραγουδά η Άννα Χρυσαφή με συνοδεία μπουζουκιών.
1960, “ΠΟΘΟΙ ΣΤΑ ΣΤΑΧΥΑ”. Σκ. Πητ Γιαννόπουλος. Μουσ. Άκης Σμυρναίος. Τραγουδά ο Παντελής Τιτάκης.
1960, “ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΩΝ”. Σεν.-Σκ. Φρίξος Ηλιάδης. Παίζει συγκρότημα μπουζουκιών και τραγουδά η Άννα Χρυσαφή και ο Χρηστάκης το ζεϊμπέκικο «Χίλιες γυναίκες γνώρισα» και το ποτ-πουρί με τραγούδια του Μητσάκη (Είναι κρίμα κ.ά.)
1960, “ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Γιάννης Σακελλαρίδης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη που τραγουδά το τραγούδι, «Είμαι παιδάκι έξυπνο».
1960, “ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ”. Σεν.-Σκ. Κώστας Καραγιάννης. Μουσ. Γιώργος Κατσαρός. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη που τραγουδά ο ίδιος τη «Συννεαιασμένη Κυριακή».
1960. “ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ”. Σεν.-Σκ. Ζυλ Ντασσέν. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Μουσική επένδυση με μπουζούκι, και ακούγεται το τραγούδι του Μάνου Χατζηδάκη, «Τα παιδιά του Πειραιά».
I960, “ΑΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ”. Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Παίζει το συγκρότημα του Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη «Δροσούλα» και «Αρχόντισσα», και ο Κώστας Μαυρομιχάλης με την Καίτη Γκρέυ τα τραγούδια «Στρώσε μου να κοιμηθώ» και το «Παλιόσπιτο»
1960. “Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα με τους Πέτρο Αναγνωστάκη και Σούλη Σαμπάχ.
I960, “ΑΛΗΤΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ”. Τραγούδια, με τον Οδυσσέα Μοσχονά, «Αλήτης με καρδιά» και «Να μας ζήσουν οι ψαράδες».
1960, “ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ”. Σκ. Ντ. Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδά η Αλίκη Βουγιουκλάκη κρατώντας ένα μπουζούκι.
I960, “ΤΑ ΝΤΕΡΒΙΣΟΠΑΙΔΑ”. Σκ. Στέλιος Τατασόπουλος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει ο Γιώργος Μπάτης.
1960. “ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ”. Σκ. Κώστας Στράντζαλης. Παίζει το συγκρότημα Γιάννη Παπαδόπουλου, τραγούδι «Στο τέλος θα νικήσει η αγάπη μας».
1961, “ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ”, (Μιράντα του Πειραιά). Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
1961, “Η ΛΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ”. Σκ. Ντίνος Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Παίζουν τα μπουζούκια του Γιώργου Ζαμπέτα.
1961, “ΦΤΩΧΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Μίμης Πλέσσας. Μπουζούκια Μανώλη Χιώτη, τραγουδά η Μαίρη Λίντα τα τραγούδια, «Φτωχαδάκια και λεφτάδες» (χασάπικο) και «ΙΙερασμένες αγάπες».
1961, “ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΨΕΥΤΗΣ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Γεράσιμος Λαβράνος. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γρηγόρη Μπιθικώτση.
1961, “ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ”. Σκ. Χρήστος Κυριακόπουλος. Μουσ. Χρήστος Μουραμπάς. Παίζουν μπουζούκια.
1962 “ΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ”. Σκ. Νέστορας Μάτσας. Μουσ. Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γιώργου Μητσάκη, τραγουδάει ο Μπιθικώτσης το «Συννέφιασε ο Ουρανός». Ακούγονται τα τραγούδια «Άρχισαν τα όργανα» και «Σάντα Τσικίτα».

[Τα στοιχεία αυτά είναι από το βιβλίο του Διονύση Μανιάτη “Οι Φωνογραφητζήδες- Πρακτικών μουσικών εγκώμιον” Αθήνα 2004, εκδόσεις “Πιτσιλός”]

Για το τυπικό της υπόθεσης, ας σημειώσουμε πως η λίστα που παράθεσε η Ελένη, είναι από την πολλή καλή σελίδα για το Ρεμπέτικο Τραγούδι, του φίλου (φοιτητή ιατρικής) Κώστα Χ.
Rempetika.com ( http://www.rempetika.com/diafora/cinema.htm )

Εκεί, μπορείτε να δείτε και απόσπασμα από την ταινία “ΓΙΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ” - 1959, σε σκην. Γιώργου Ζερβουλάκου, που ακούγεται το τραγούδι “Το καράβι” του Τσιτσάνη με ερμηνεύτρια την Λάουρα.

ΥΓ: Η λίστα Μανιάτη δυστυχώς είναι ελλειπής…

Α, την ιστοσελίδα δεν την είχα εντοπίσει.
Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο του Μανιάτη, όπως έγραψα.

Συνεχίζω με άλλα στοιχεία.

Ελα καλέ Ελένη ! Τι χρειαζόταν η απάντησή σου τώρα ;
Με ίδια κόμματα (και τα ίδια ορθογραφικά λάθη) τα πληκτρολόγησες κι εσύ -όπως και ο φίλος ;
Δεν σου “την είπα” -έτσι κατάλαβες; Γιατί συνεχώς αυτή η άμυνα;
Απλά ήθελα να σημειωθεί η πηγή. Ο άνθρωπος που κάθισε και κόπιασε, για να τα έχουμε εμείς έτοιμα…

Έλα τώρα…

ΥΓ:
Ναι, απ’ του Μανιάτη το βιβλίο τα έφτιαξε και αυτός. Γιαυτό σημείωσα και πριν ότι είναι ελλειπής η λίστα.