Μουσικός περιοδικός τύπος

Η οικονομική κρίση δεν γινόταν να μην επηρεάσει και τον έντυπο περιοδικό τύπο.

Μια ενημέρωση για τα περιοδικά [έντυπα αλλά και ηλεκτρονικά] γύρω από τη μουσική, [b][u]εδώ[/b][/u].

Δυστυχώς, ανάμεσα σ’ αυτά που αναστέλλουν την κυκλοφορία τους είναι και αρκετά με θεματολογία γύρω από τη μουσική.

Το πρόβλημα είναι ότι πριν από την οικονομική κρίση υπήρξε και μια μακρόχρονη κρίση πολιτισμού στην Ελληνική κοινωνία. Έτσι ακόμη και περιοδικά με σημαντική συνεισφορά στο παρελθόν, τα τελευταία χρόνια το είχαν ρίξει στη life style πλευρά της μουσικής (για να μην πω τίποτε χειρότερο). Η οικονομική κρίση ήλθε και απλώς επιβεβαίωσε την ρηχότητα αυτών των εκδόσεων.

Βέβαια φωτεινές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα. Αλλά αυτές συνήθως δεν βασίζονται στα “νούμερα” και στις πωλήσεις, αλλά στο μεράκι του εκδότη που δεν περιμένει να πλουτίσει από τη δραστηριότητα αυτή.

Θα συμφωνήσω για την κρίση πολιτισμού και το αποτέλεσμά της, τη ρηχότητα στα έντυπα μέσα, γενικά.

Όταν το επιχειρηματικό ενδιαφέρον στρεφόταν - ανάμεσα στʼ άλλα – και στον Τύπο, από καιροσκοπισμό και αποβλέποντας μόνο στο κέρδος, επόμενο ήταν να οδηγηθούμε σε μια βιομηχανική δημοσιογραφική παραγωγή, η οποία οδήγησε σʼ αυτή τη ρηχότητα.
Στην πλειονότητά τους τα έντυπα έχασαν την όποια αξιοπιστία διέθεταν παλιότερα, με αποτέλεσμα και τη συρρίκνωσή τους και δυστυχώς τα επακόλουθά της, τη δημοσιογραφική ομηρία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας ή την ανασφάλιστη εργασία, τις αυθαίρετες απολύσεις και τελικά το κλείσιμο εφημερίδων και περιοδικών.

Πάντως, τα λουκέτα που μπήκαν στα περισσότερα έντυπα ήταν αντιστρόφως ανάλογα της ποιότητάς τους, με τις όποιες εξαιρέσεις που απλά – πιστεύω – επιβεβαιώνουν τον κανόνα αυτό.
Π. χ. έκλεισε η «Γαλέρα», «Το Ποντίκι», όμως παρέμειναν στη θέση τους τόσα ανούσια και κατακίτρινα έντυπα…

Σίγουρα η οικονομική κρίση έπληξε τον Τύπο [εφημερίδες, βιβλία και περιοδικά].
Έπεσε η αναγνωσιμότητα, άρα μειώθηκαν οι εισπράξεις και από τη διαφήμιση μέσω των εντύπων, με αποτέλεσμα τις συγχωνεύσεις, τη συρρίκνωση τευχών ή το οριστικό κλείσιμο.
Μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι δηλώνουν χρεοκοπία και μεταβιβάζονται σε εξευτελιστικές τιμές, όπως το δημοφιλές πολιτικό περιοδικό Newsweek, το οποίο μετά τη χρεωκοπία του αγοράστηκε …μόλις με 1 ? … από τον καινούριο ιδιοκτήτη του…
Η μεγαλύτερη και παλαιότερη εφημερίδα του Κολοράντο, η «Rocky Μountain Νews», που κυκλοφορεί από το 1859, ανέστειλε και αυτή την κυκλοφορία της, στην Ισπανία το 20% του συνολικού συντακτικού δυναμικού των εφημερίδων αναμένεται να χάσει την εργασία του,ενώ περίπου ίδια είναι η εικόνα και στα καθʼ ημάς.

Νομίζω όμως πως η κρίση στον Τύπο έχει να κάνει με την εισβολή του Διαδικτύου, με το ηλεκτρονικό διάβασμα εφημερίδων και όχι μόνο, με τα φόρουμ, τα sites, τα blogs κ.λπ., τα οποία και συνδυάζουν εικόνα + ήχο + κείμενο και παρέχουν κάτι ιδιαίτερα γοητευτικό, να είσαι, ταυτόχρονα και εναλλακτικά, και πομπός και δέκτης πληροφοριών.
Η δύναμη του διαδικτύου φαίνεται και από τα υψηλά ποσοστά αναγνωσιμότητας και συμμετοχής του κοινού, ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και στο ότι αναδείχθηκε πρώτο σε απορρόφηση διαφήμισης ξεπερνώντας και την T.V…

Η τριπλή αυτή κρίση άγγιξε και τα μουσικά έντυπα, δυστυχώς.
Ας ελπίσουμε να μη συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα, κάποια από τα οποία είναι πραγματικά διαμάντια στο χώρο τους και αρκετά γνωστά σε όλους μας - αναφερόμαστε αναλυτικά στην ύλη τους εξάλλου, σε κάθε νέο τεύχος που κυκλοφορούν.

Η δε δύναμη του διαδικτύου επιβεβαιώνεται και εδώ.
Είναι αρκετά τα sites και τα φόρουμ με θεματολογία γύρω από τη μουσική, με αρκετά υψηλό ποσοστό αναγνωσιμότητας.
Το ίδιο και τα σχετικά διαδικτυακά «περιοδικά», όπως και η «ΚΛΙΚΑ», η οποία μνημονεύεται.
Σε μια εποχή καιροσκοπισμού και ευδαιμονισμού σαν κι αυτήν που βιώνουμε, τέτοιες άδολες πρωτοβουλίες παροχής γνώσης , έστω προβληματισμού γύρω από το λαϊκό μας τραγούδι, πρέπει και να μνημονεύονται και να επιβραβεύονται. :088:

Μπράβο Ελένη. Ωραίο θέμα ανοίγεις. Αυτό με το Newsweek σαν αστείο ή κόλπο δεν έρχεται ;;;

Κλείνει και το “Δίφωνο”.

Με συνεχή παρουσία από το 1995, αποτέλεσε θεσμό στα πολιτιστικά δρώμενα, όπως λένε και οι εργαζόμενοι σ’ αυτό.
Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Είναι το τρίτο κατά σειρά που κλείνει, μετά τα «Ποπ & Ροκ» και «Όασις» που ανήκουν στην ίδια εταιρεία, του Γιαννίκου.
Γι’ αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι του Διφώνου, θεωρούν ως μοναδικό υπεύθυνο τις κομβικές επιλογές της ιδιοκτησίας του περιοδικού, επιλογές οι οποίες αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του.
Ένας ιστορικός τίτλος , λοιπόν, κλείνει, σε αντίθεση με τις διαθέσεις και τη στήριξη που τόσο η συντακτική ομάδα όσο και το πολυπληθές αναγνωστικό κοινό εξέφραζαν προς το περιοδικό.

Οι συντάκτες του “Δίφωνου” παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο συνέχισαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους.
Όπως λένε και οι ίδιοι, γι’ αυτούς το “Δίφωνο” δεν ήταν μόνο ένα μέσο βιοπορισμού, αλλά ένα πεδίο έκφρασης και δημιουργίας που πήγαζε από την αγάπη για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, μια όαση ποιότητας στην έρημο του ευτελούς «πολιτισμού».

Στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι σ’ αυτό διαμαρτύρονται για το κλείσιμο του περιοδικού και διεκδικούν τη συνέχιση της έκδοσής του.
Απαιτούν την άμεση και πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων τους, καθώς και την απορρόφηση των μισθωτών συναδέλφων τους σε άλλες θέσεις του ομίλου, σε περίπτωση που δεν συνεχίσει η έκδοση του Δίφωνου.

Επίσης, εάν η έκδοση του περιοδικού δεν είναι εφικτή υπό το τωρινό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλώνουν την πρόθεσή τους να αγωνιστούν οι ίδιοι, με κάθε πρόσφορο μέσο για τη συνέχεια ύπαρξης του Διφώνου.

Ελένη, ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Ένα ακόμα κρίμα (εκτός αν “έκλεισε τον κύκλο του” , που λένε…).

Πολύ λυπηρή είδηση και συμφωνώ με το φίλο Γιάνννη

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:47 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:42 —

Πάντως από ότι με έχουν ενημερώσει υπάρχει μια εκστρατεία που έχει ως στόχο τη δήλωση αντίθεσης ως προς το κλείσιμο του δίφωνο.Ειδικότερα σας παραθέτω και μια url της musicheaven που επαληθεύει τα όσα λέω. Πάντως πρέπει να υπάρξει μια αντίδραση και να ανατραπεί αυτή η απόφαση που όλους μας λυπεί

Ίσως συνεχίσει σε ηλεκτρονική μορφή.

Αυτό ενδεχομένως θα μετρίαζε τη λύπη

εργαζομενος στον τυπο μου ειπε χθες ότι θα κλεισει τι διφωνο και θα ξανανοιξει με νέες συμβασεις εργασίας. θα δείξει.