Μια δημοτική μελωδία που πέρασε στο ρεπερτόριο του ρεμπέτικου

Αυτό το τραγούδι, που δεν ήξερα ότι το έχει πει ο Βιδάλης και το είχα ακούσει μόνο από τον Καρναβά μια φορά σε σπίτι φίλων, μπορεί να μην έχει σχέση με τα ρεμπέτικα αλλά το έψαχνα για άλλους λόγους, προσωπικούς μου μεν αλλά συναφείς:
Έχει περάσει, γύρευε πώς, στην Όλυμπο (Κάρπαθος) ως επιτραπέζιο. Στην Όλυμπο, φυσικά, επίσης δεν έχουν τσάμικα, και μάλιστα δεν καταλαβαίνουν καν το ρυθμό. Έτσι το λένε μ’ ένα περίεργο ρυθμό που αλλάζει πολλά μέτρα. Το είχα ακούσει και υπέθετα ότι θα είναι προσαρμογή κάποιου “ξένου” τραγουδιού με ασυνήθιστο για τα νησιά ρυθμό, αλλά δεν είχε πάει ο νους μου στα τσάμικα. Φανταζόμουν ότι θα ήταν απτάλικο, μικρασιάτικο. Όταν άκουσα την ηχογρ. του Καρναβά, όχι στο πρώτο λεπτό αλλά όταν κατάφερα να κάνω την ταύτιση (δεν είναι πολύ προφανής), είχα μείνει κάγκελο.