Μιά Μέρα Που Καθόμουνα

Χαιρετώ πάλι την παρέα. Μήπως γνωρίζει κάποια-ος το τραγούδι αυτό;
Περιοχή Μαραθώνα, 4σημος και μελωδία που θυμίζει τα «Θειά μου Νικολάκαινα», «Πιπερίτσα»
Οι κόκκινες στροφές είναι λίγο ακαταλαβίστικες… Σας λένε κάτι οι λέξεις «πουρίχα», «μπουρέ», «πασπαλά»;
Θα μπορούσε να είναι κάπως αλλιώς;

«Μιά μέρα που καθόμουν΄ κει κάτω στα κλαδιά
βλέπω μιά κοπελούδα και μου πήρε τα μυαλά

Και μου πήρε το κεφάλι και με άφησε βουβάλι
και μου πήρε το μυαλό και με άφησε λωλό

Κοντά μου όλο ερχότανε και σουρνότανε (Χ 2)

Με τσιμπούσε με φιλούσε και κοντά της με τραβούσε
Μου ΄λεγε έλα κάνε μάκι στο λαιμό και στ΄ αχειλάκι

Τι έπαθα ο καημένος γω μπο-μπο-μπο-μπο
τι έπαθα ο καημένος γω μ΄ αυτό το θηλυκό

Απεφάσισα μπο-μπο ντρέπομαι να σας το ειπώ
απεφάσισα να κάνω ό,τι πρέπει παραπάνω

Σε εννέα μήνες πάνω είχα μωρό μεσ΄ στη φασκιά
το τάϊζα με πουρίχα μπουρέ και πασπαλά

Και χάρηκε η μαμάκα της σαν είδε τα βυζάκια της
Ντάχτιρ ντάχτιρ ντάχτιρ του μόσχος στα μπατζάκια του»:slight_smile:

“Μπουρέ” είναι βέβαια ο πουρές, πουρίχα πρέπει να είναι, ελληνοποιημένο, το αγγλικό porridge, κάτι ανάλογο και ο πασπαλάς, μωρουδιακή τροφή σε μορφή κρέμας. Σιγά μην το τάϊζε ο ίδιος!!

Φυσικά, είναι 20ού αιώνα και αναρωτιέμαι, πόσο χρόνο πήρε στο στιχοπλόκο μέχρι να βρεί κατάλληλη λέξη να ταιριάζει με το κεφάλι. Περίεργος στίχος, σπάνιος αλλά και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με ατέλειες στο μέτρο. Τέλος πάντων…

Είναι από τις καταγραφές με τους Γκερλιτσιώτες; αν ναι, είναι πολύ πιθανό το τραγούδι να φτιάχτηκε από τους ίδιους τους στρατιώτες, κάποια βραδυά μπιροποσίας

Έτσι νομίζω κι εγώ, αυτή ήταν και η γνώμη του Π. Μυλωνά, ο οποίος το χαρακτήρισε «τραγούδι της παρέας», ολίγον ανόητον και αν δεν υπήρχε ημερομηνία καταγραφής, θα το τοποθετούσε μέσα στην δεκαετία του ΄50.

Πράγματι, δε χρειάζεται να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για «υπαρκτό» τραγούδι. Μπορεί να είναι το αυθόρμητο προϊόν κάποιας βραδιάς διασκέδασης.

Σίγουρα λέει βουβάλι; Μου παραφαίνεται άκυρο… Μήπως είναι καμιά λέξη που ακουγεται παρόμοια; Με μπουκάλι ας πούμε θα υπήρχει κάποια ανάμηνηση της έκφρασης “με άφησε μπουκάλα”.

Ο πασπαλάς μάλλον σε μορφή σκόνης: πασπάλη είναι η σκόνη (ειδικότερα δε το ψιλό αλεύρι) με την οποία ως γνωστόν πασπαλίζουμε.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 18:05 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 18:04 —

Ε, και μετά βέβαια τη σκόνη την κάνουν κρέμα…

Περικλή, απ’ τη στιγμή που δεχόμαστε, όπως είναι και το πιό λογικό, ότι πρόκειται για προϊόν κρασοκατάνυξης (έστω μπιρο-) όλα παίζουν. Μάλιστα, αρχίζω τώρα να αναπαριστώ τη σκηνή:

και μου πήρε το κεφάλι, και μου πήρε το κεφάλι…

και μ’ αφήνει αμανάτι, - δεν πάει…
και με άφησε μανάρι, - άσχετο, άσ’ το
κεφάλι…
κεφάλι…
ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΒΟΥΒΑΛΙ!

  • Μπράβο ρε Γιάννη (Κώστα, Πελοπίδα, Βαγγέλη)! Άϊντ’ εβίβα! Καλόοοοοο! Άκου, και με άφησε βουβάλι! Πάμε απ’ την αρχή:
  • Μιά μέρα που καθόμουν’ …

Και προϋπόθεση, βεβαίως: Δεν δόθηκε δεύτερη, τρίτη, χιλιοστή ευκαιρία βελτίωσης στίχων, μέτρων κλπ. Μπορεί η ηχογράφηση να έγινε μόνο μέρες μετά, ίσως και το επόμενο πρωί. Ίσως και να μην υπήρξε δεύτερη επιτέλεση.

Τι καλό ρε Πελοπίδα!

Τέλος πάντων, άντε γεια μας! :102: :247:

:247:
πού το βρήκες, ρε; Καλό!

Ναι, σίγουρα «βουβάλι», είναι ευδιάκριτα γραμμένο στο πρωτόκολλο που κρατούσαν για τα τραγούδια, ακούγεται και πεντακάθαρα στην ηχογράφηση.

Να μην ξεχνάμε πως στην θέση του στρατιώτη, βρέθηκαν και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του. Κοριτσόκοσμος στο Γκοέρλιτς χωρίς αρσενικά στην ηλικία τους και ξαφνικά εμφανίζονται 6500 περίπου Έλληνες :slight_smile: Έγινε χαμός!
Εγώ, όταν βρέθηκα εκεί και επηρεασμένος από την ιστορία αυτή αλλά και από τον γεγονός ότι είχαμε επανάληψή της 30τόσα χρόνια αργότερα, όταν έφτασαν στο ανατολικό μέρος της πόλης (ανήκε πλέον στην Πολωνία και λέγεται Σκορτζέλετς) 13000 Έλληνες (αριστεροί αυτήν την φορά και όχι βασιλικοί :019:), έβλεπα συνεχώς ελληνικές φυσιογνωμίες στους δρόμους.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:33 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:10 —

Δείτε ένα βιντεάκι που έχω ανεβάσει στο Φέϊςμπουκ. Είναι γυρισμένο την παραμονή της εκδήλωσης των εγκαινίων της πλάκας με τα ονόματα των Ελλήνων στρατιωτών που πέθαναν και θάφτηκαν στο Γκοέρλιτς… Οι βασικές πληροφορίες είναι γραμμένες και φαίνονται στο βιντεάκι Redirecting...
Έχω τραβήξει και την εκδήλωση (βοήθησα στην οργάνωσή της, στην πρόσκληση απογόνων και είχα συμμετοχή στο μουσικό μέρος) αλλά δεν πρόλαβα να κόψω και να μοντάρω ένα βιντεάκι. Η εκδήλωση αυτή είχε δυο μέρη… Νεκροταφείο και στην Ρούμες Χάλε στην πολωνική πλευρά (οι Πολωνοί την λένε Ντομ Κούλτουρι).
ΥΓ Βάλτε HD