Σοβαρά μιλάς;
Δηλαδή όλα τα χρόνια που είχαμε κασέτες τις φύλαγα λάθος, πέρασαν οι κασέτες, πέρασαν μερικές δεκαετίες ακόμη, και το μαθαίνω τώρα; !!!
Αλλά για κάτσε: η ταινία της κασέτας έχει κι από τις δύο άκρες αρχή (προς το ένα καρούλι την αρχή της Α πλευράς και προς το άλλο την αρχή της Β). Δεν ξέρω αν ισχύει και για τις μπομπίνες το ίδιο.
δυστυχώς οι κασέτες και ορισμένες μπομπίνες είναι 4 track και δε γλυτώνεις τη ζημιά.
οσο πιο δυνατά γραμμένες ,τόσο χειρότερα
είναι το φαινόμενο print through ,που λέμε στα Ελληνικά !
βγήκα και στο αρχείο της ΕΡΤ μάστερ “μαζεμένα αριστερά” !
Θυμάμαι πέρισυ ο συλλέκτης Ηλίας Μπαρούνης μου είχε πει ότι έχει και δεύτερη καλύτερη κόπια από τον δίσκο “Αρνάκι”.
απο την Ρεμπετοσελιδα και τον marco21nis
περισσοτερα βιογραφικα στοιχεία.
<<Η Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου, πιο γνωστή και ως Μαρίκα η Πολίτισσα γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1898. Οι γονείς της Χρήστος και Αλεξάνδρα την βάφτισαν Ουρανία, αλλά όλοι την φώναζαν Μαρίκα, πιθανότατα επειδή ήταν το πιο κοινό όνομα ανάμεσα στους πρόσφυγες.>>…
Εντάξει, τρία και βάλε χρόνια πέρασαν, τη χαρήκαμε τη δουλειά. Σε ένα ξαναπέρασμα όμως, σήμερα, κόλλησα στον «τίτλο» που δόθηκε στη έκδοση του δίσκου:
«Όλα τα μέρη σκοτεινά».
Πρώτη, εύκολη, παρατήρηση: σωστότερη γραφή θα ήταν
«Όλα τα μέρη, σκοτεινά»
. Άιντε, ας το δεχτούμε και έτσι, μικρολεπτομέρεια…
Όμως, η έκφραση «Her yer karanlık» σημαίνει, απ΄ ό,τι τουλάχιστον εγώ νομίζω, «Παντού σκοτάδι». «Όπου και να κοιτάξεις, σκοτάδι». Άλλο, λοιπόν, τα «σκοτεινά μέρη» ενός (μη κατ’ ανάγκην παντελώς σκοτεινού) όλου, και άλλο το «Παντού, σκοτάδι!». Δεν γίνεται λόγος για μέρη, για το όλον μιλάει το κομμάτι. Καλό θα ήταν, κάποιος από τους συντελεστές της έκδοσης να είχε συμβουλευτεί κάποιον τουρκομαθή.
Αφού «Όλα τα μέρη σκοτεινά» τραγουδάει! Συμφωνώ κι εγώ ότι είναι κάπως άγαρμπο, το «Παντού σκοτάδι» ακούγεται καλύτερο, και νομίζω ότι όντως υπάρχει σε άλλη ελληνική μετάφραση του τραγουδιού, αλλά της Μαρίκας αυτό είναι.
Edit: Μπα, μάλλον λάθος κάνω:
[ Έχει τραγουδηθεί επίσης από τους Νταλγκά (‘‘Της ξενητειάς ο πόνος’’), Ρόζα (‘‘Ο φθισικός’’) και τον Ασίκη (‘‘Χερ γερ καρανλίκ’’),και απ’ τον Στελάρα (‘‘Her yer karanlık’’). ]
(Σίλαμπς, στην ανάρτηση μιας τούρκικης εκτέλεσης. Αναφέρεται το «Παντού σκοτάδι» ως απόδοση του τίτλου, εκ μέρους του ανεβάστορα, αλλά όχι σε γνωστές ελληνικές εκτελέσεις.)
Η πρώτη απόδοση μου μοιάζει λίγο ξεκρέμαστη, γραμματικά. Κάτι της λείπει. Η δεύτερη μου φαίνεται καλύτερη, αφού το κόμμα μας προτρέπει να υπονοήσουμε μόνοι μας το ρήμα «είναι», που λείπει.
(αλλά, αρκετά, νομίζω, επί του συγκεκριμένου θέματος…)