δεν ήμουνα εκεί (δυστυχώς) για να έχω δική μου γνώμη, αλλά μερικές σκέψεις από αντίστοιχες φάσεις:
καταρχήν κάποιος πρέπει να παίξει κιθάρα -και θα γούσταρα πολύ να δω τον πάππο στην κιθάρα, όπως και τον γκούμα, όπως και άλλους που τους ξέρουμε ως μπουζουξήδες αλλά είναι και εξαιρετικοί κιθαρίστες.
και δεύτερον, άμα το μαγαζί έχει φασαρία, γιατί δεν έχει καταφέρει να κρατήσει κάποιο ανεκτό επίπεδο θορύβου, ή γιατί έχουν τύχει μια-δυο μεγάλες (άρα πιο εύκολα φασαριόζικες) παρέες, οι μουσικοί τί να κάνουν; άμα αρχίσουν να γκαρίζουν για να σκεπάσουν την χάβρα, θα γκαρίξουν περισσότερο και οι πελάτες -και μουσική δεν θα βγεί. αντίθετα, πρέπει να προστατεύσουν τον ήχο τους, παίζοντας στην ένταση που χρειάζεται για να βγούν τα κομμάτια όμορφα. από κει και πέρα, αν υπάρχει συννενόηση για να γίνει σχετική ησυχία, έχει καλώς. αλλιώς πάει χαμένη η βραδιά…
Πάντως, ρεμπετοκίθαρο πολυβόλο ο Πάππος, όχι αστεία.
Ωραίο σύστημα για να βγάλει ο λαός τον σκασμό το έχει ο Πρίαμος. Βέβαια, μικρός ο χώρος εκεί… άμα έχεις μεγάλο μαγαζί, μάλλον δε γλιτώνεις μικρόφωνα…
Για τον σκασμο του κοσμου, εχοντας ζησει απο κοντα τη θρυλικη σκαλα του Μιλανου, οπου οποιος μιλουσε την “ακουγε” απο τους υπολοιπους θαμωνες, η πλεον καλυτερη αντιμετωπιση εδω πανω ειναι ή η κουδουνα στην Τομπουρλικα, οπου ανα τακτα χρονικα διαστηματα ακουγεται με μια “παρακληση” να σκασουν, ή αυτο που κανει ο Μυστακιδης (εκει τον παραδεχομαι!) οπου λεει, “παιδες αμα θελετε να μιλησετε να απτε αλλου!”… Η αληθεια ειναι πως πραγματικα και να μην επαιζα, αν πηγαινα καπου να ακουσω μουσικη (γιατι κακα τα ψεμματα, πηγαινοντας σε αυτα τα μαγαζια πας να ακουσεις την ορχηστρα, αλλιως πηγαινε στο υπολοιπο 90% απτα ταβερνακια που υπαρχουν και εχει το αναθεματισμενο το CD) θα ακουγα μουσικη…Αν θελω να μιλησω, θα παω πολυ απλα αλλου. Και εχει τυχει να ειμαι με παρεα, να μην θελουν τα παιδια να ακουσουν και να φυγουμε. Γιατι να χαλασουμε ολωνων τη βραδυα;
Κόσμος με αδέξια αυτιά και πληθωρική παρουσία υπέρ του δέοντος υπάρχει παντού. Να σκεφτείτε οτι την Δευτέρα στην Αυλαία παρ΄όλο που είχε μικρόφωνο και ενισχυτές ακούστηκε μια δυο φορές το σσσστ, ησυχία.
Ξέρω να αναγνωρίζω την ένταση. Και χτες έπαιζαν μόνο για τα τραπέζια δίπλα τους. Όταν έφευγα ήρθε ενας κύριος να τραγουδήσει και ακούστηκε σ’ όλο το μαγαζί η φωνή του.
Εγω που πήγα να ακούσω Πάππο - Παπαβασιλείου, ήθελα να καταλάβω την διαφορετική πενιά. Αλλιώς θα πήγαινα αλλού.
Μα ναι φιλε Νικο, αυτο που ειπα δεν εχει σχεση με σενα, ουσιαστικα περιεγραψα μια κατασταση που και ξερεις και περιεγραψες πριν…Αυτο - δυστυχως/ευτυχως - ειναι αλλο πραγμα…
στο τομέα του “σκασμού” συμφωνώ και διαφωνώ ταυτόχρονα. Ειδικά αν πρόκειται για ταβέρνα που ο κόσμος συζητά, τραγουδάει, καλαμπουρίζει τρώγοντας και πίνοντας απ΄τα παλιά χρόνια…
Γενικα θεωρω οτι ειναι πολυ οριακο το συγκεκριμενο θεμα…Κ πιστευω πρεπει να λυνεται απο τον ιδιοκτητη…Παει στο τραπεζι που κανει φασαρια και κανει παρατηρηση 1,2,3 ε κανονικα μετα πρεπει να τους παει τον λογαριασμο…
Πραγματι είναι περίεργο αυτό το θέμα…
Από τη μία ακούς τις πενιές μερακλώνεις και σου γεννιέται η διάθεση για πάσης φύσεως συζητήσεις, από την άλλη, γυρίσα μόλις τώρα από το λαικό ταβερνείο στα παλιά, όπου τα παιδιά παίζαν πολύ καλά, αλλά δυστυχώς μόλις που τους ακούγαμε από την τρελή βαβούρα…
Και να φανταστείς πως ήταν και μετα μικροφώνου. Οκ, δεν είμαστε και σε εκκλησία, αλλά το θεωρώ και λιγάκι ασέβεια προς τον καλλιτεχνη, να λύνεις εκείνη την ώρα όλα σου τα υπαρξιακά, και να μη δίνεις σημασία καθόλου στο περιβάλλον σου…
Κανα δυο σσσσστ από μια παρέα μερακλήδων ήταν φωνή βωόντος…
Όντως είναι οριακό το θέμα ειδικά σε ταβέρνα που ο άλλος θα φάει και θα πιει και θα καλαμπουρίσει…όποιος θέλει ακούει αν δεν ακούει κάνει παρατήρηση σε αυτόν που μιλάει ή παραπονιέται στον μαγαζάτορα να τους βάλει χέρι. Ο μουσικός λίγα μπορεί να κανει
Είναι λάθος αυτό… Η ταβέρνα δεν είναι χώρος ΜΟΝΟ μουσικός αλλά πρωτίστως παρείστικος και του να περναμε καλά. Δε μπορείς να μη μιλάς… Γινεται να τρως να πινεις και να μη μιλας?? δεν είναι παράσταση αλλά λαική βραδυά…
Σαφώς και η ταβέρνα δεν είναι χώρος ΜΟΝΟ μουσικός , - άλλωστε υπάρχουν και ταβέρνες ΧΩΡΙΣ μουσική - όταν όμως έχεις απέναντί σου ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ,και επιλέγεις να πας να τους ακούσεις,λίγος παραπάνω σεβασμός ,απέναντί τους δεν βλάπτει,απεναντίας ωφελεί.Μπορούμε και να τρώμε,και να πίνουμε, και να μιλάμε , και να περνάμε και καλά,εφ όσον τιθασεύουμε το εγώ μας,και γινόμαστε λίγο πιο διακριτικοί.
Έτσι ακριβώς ήταν! Αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με τον κόσμο και την φασαρία… Καθόμουν αρκετά κοντά τους, 2 τραπέζια πιο πέρα. Γιατί όταν πήγε κ τραγούδησε αυτός ο κύριος που λες έπεσε εκκλησιαστική σιγή κ μετά χειροκρότησε όλο το μαγαζί? Γιατί αυτός τα δωσε όλα! Εγώ έμεινα μέχρι τέλους (δηλαδή 6 ώρες σύνολο) για ν’ακούσω τον Βλάχο να παίξει μισή ώρα και πάλι όχι όπως τον ξέρουμε να παίζει…Εκνευρίστηκα και απογοητεύτηκα! Ε δεν πήγα ν’ακουσω τον Δουμουλιακα να παίζει μπουζούκι! Μόνο το δικό του ακουγόταν,ο Βλάχος το χάιδευε…Η κιθάρα του Πάππου ψόφια όπως και η φωνή του Δουμουλιακα! Έφαγα τόσες ώρες, αφήσαμε αρκετά χρήματα ως παρέα και περιμέναμε κοντά 2 ώρες για να φάμε γιατί υπήρχε μόνο ένας σερβιτόρος! Κρίμα, πραγματικά κρίμα για τέτοιους μουσικούς!
Υγ. και επειδή δε μ΄αρέσει να μιλάω πίσω από την πλάτη των άλλων φεύγοντας είπα στον Γιάννη ότι σήμερα δεν έπαιξε καθόλου…όσο για την απάντηση που πήρα…τρία πουλάκια κάθονταν και παίζανε μπουζούκι! ( ο νοών νοείτο!)
Βασικα λογω της προσελευσης του κοσμου θα γινουν καποιες αλλαγες απο οτι εμαθα διοτι δεν επεφτε καρφιτσα μεσα στο μαγαζι (καλο ειναι να κλεισετε τραπεζι πριν πατε) και ειναι αδυνατον μετα τα πρωτα τσιπουρα να κανεις καποιον να μη μιλησει … Καλο και το σκετα αλλα δυσκολο οταν μαζευονται 60 ατομα … 
. Στον Παπαδεα την Παρασκευη με ηχο ισα να καταλαβαινεις οτι εχουν μικροφωνα ηταν μια χαρα … και το προγραμμα τους φανταστικο… !
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συνδιαμορφώνουν μια τέτοια κατάσταση. Από τη μια είναι πρόβλημα άμα πλακώσει κόσμος και δεν υπάρχουν μικρόφωνα να επιβληθούν στη φασαρία. Οι μουσικοί κουράζονται και ο ακροατής επίσης κουράζεται. Όταν βρίσκεσαι 4-5-6 ώρες σε βαβούρα, το κεφάλι γίνεται καζάνι. Παράλληλα και ο κόσμος (όταν θέλει) μπορεί διακριτικά να μιλήσει, να καλαμπουρίσει (γιατί σε ταβέρνα είναι και όχι στο Ηρώδειο), όχι όμως να προσπαθεί να επιβληθεί της μουσικής, αυτό είναι γαϊδουρινή απρέπεια. Και τρίτον και βασικότερο κατ’εμέ (χωρίς να έχει ειπωθεί μέχρι τώρα όπως τα προηγούμενα) είναι ότι κάποιες “κέντες” πρέπει ρε μάγγα να τις πετύχεις!!! Δεν είναι δηλ. για χόρταση, μια φορά όμως να πετύχει το γλυκό, μπορεί να σε στείλει στο “πρώτων βοηθειών” για υπογλώσσιο… Και μετά, ας φας και τον κατμά… Θα έχεις όμως στην ψυχή σου ήδη αποθηκευμένο φορτίο δυνατό, να σε κρατάει σε εγρήγορση και αφυπνισμένο πάντα. Τέλος, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, όταν πλακώσει κοσμοσυρροή να χαθεί η γοητεία του αυθεντικού και σπάνιου (ακριβώς όπως όταν ανακαλύπτεις μια ερημική παραλία και μετά την “ανακαλύπτουν” και πολλοί άλλοι και η μαγεία τελικά “την κοπανάει” και αυτή για άλλη άγνωστη γωνιά).
Αυτά που γράφω δεν είναι δικαιολογία για κανέναν, λίγη οργάνωση πάντα βοηθά όλους να λειτουργήσουν καλύτερα. Και τέλος, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη κατάσταση, γενικά και ως αξίωμα: ΓΙΑΝΝΗ και ΜΑΝΩΛΗ ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΣΑΣ!!! ΚΑΛΟ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΖΗΤΑΝΕ!!! Άμα δε σέβεσαι τον γκαϊλέ του άλλου που έρχεται να ΣΕ ΑΚΟΥΣΕΙ, μην νομίζεις ότι θα μπορεί και αυτός πάντα να το ελέγχει και ότι θα έχει ψυχραιμία και υπομονή στις αντιδράσεις του… Γιατί θα πάρει καμιά ώρα ο τρελός τον Νόμο στα χέρια του και θα γίνει της κακομοίρας…
ΥΓ. Μια φανταστική ιστορία: Μια φορά και έναν καιρό στον Πειραιά, ο Μ… ανέβασε κάποιους στο μαγαζί που έπαιζε… ανέβηκε ένας με βιολί, έπαιξε δυο - τρία για ζέσταμα, ανέβηκε μετά και τραγουδιστής, ανέβηκε και ένας με λαούτο, πήγε ο συρτομπάλλος και τα πανηγυριτζίδικα νερό… Σκυλονησιώτικα, Κονιτόπουλος, Ματθαίος Γιαννούλη κλπ. Και κάποιες άλλες φορές, κατά τον μύθο, ο Γ… έδινε από δω και από κει το μπουζούκι και «τρέχα» - «τρέχα» κάτι παιδάκια, κάτι «περίεργοι» να προλάβουν το υπεραστικό και χάθηκε και το λεωφορείο και το αρεοπλάνο και το τρένο και το τραμ…
Εσυ πολυ μου αρεσεις … χααχαχαχα…
εχεις δικιο στα περισσοτερα … κατι τετοιες φασεις ειδικα σε μαγαζια 50-60 ατομων οπως ειναι ο κεραμικος και κατι σπασμενες καθημερινες σιγουρα δεν μπορει να ειναι τελειες απο αρχη … αρκει να καταλαβετε οτι την Δευτερα ο βλαχος εχει 3-4 χρονια εκει και πλεον τωρα ψιλοπαει να μην μπαινει μεσα το μαγαζι…
Τετοιες φασεις πρεπει και να στηριζονται αλλα και να διορθωνονται και αυτο με το θεμα ηχου μιας που παει πλεον η Τεταρτη θα λυθει πιστευω και ελπιζω οχι με ρευμα αλλα και με αλλους μουσικους … γιατι στην τελικη πρωτες,δευτερες μαζι απο δυο μεγαλους δεξιοτεχνες θελουμε να ακουσουμε ολοι και κιθαριτσα … εμεις απο μερια μας σαν πελτατες,φιλοι,μουσικοι καλο ειναι να τις στηριζουμε και να δινουμε ευκαιριες … ετσι και αλλιως μεσω των φορουμ,τσατ,τηλεφωνο ολοι μαθενουμε εαν ειναι καλα και ποσο καλα ειναι … συνκεκριμενα τις Τεταρτες η μουσικοι παιζουν απο 6 εως και 7 ωρες εκει και αυτο που γινεται με το ΄΄σκετο ΄΄ ισως να πρεπει να κρατηθει γιατι δινει ελευθερια στο μουσικο και εδω που τα λεμε τα φλατσα και τα πρασινα ειναι ωραια αμα τα βαλεις και αυτα σε μια σειρα … ασε που ετσι επαναφερετε κατι που εχει λειψει … να ακους τετοιους μουσικους σκετα …
Μιας που ολοι αγαπαμε αυτη την μουσικη αλλα και τους ερμηνευτες τους ας μην βιαστουμε να κρινουμε και να δουμε τις επομενες κινησεις του καταστηματος και μουσικων και να μην θαψουμε κατι με την πρωτη ευκαρια … καλο θα μας κανει σε ολους και στο τελος κερδος θα εχει η ιδια η μουσικη αλλα και εμεις που θα ακουσουμε κατι παραπανω … ξερω οτι πλεον ειμαστε απαιτητικοι στο αυτι αλλα ας ειμαστε πιο ελαστικοι στην αποψη και ας περιμενουμε λιγο ακομα … Πρεπει να το στηριξουμε ολοι μαζι να το φιλοσοφησουμε και να το σηζηταμε παντα με ευγενια και οχι απερισκεψια … αλλωστε μην μου πειτε … ολοι καταβαθος θελουμε να παει καλα ετσι δεν ειναι?
Παναγιώτη, ας σταματήσουμε να τα ρίχνουμε πάντα κ όλα στον κόσμο…Σαφώς κ υπάρχει το κοινό που δεν ενδιαφέρεται ν’ ακούσει κ πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί επιλέγει τέτοιους χώρους για τις εξόδους του. Σαφώς και πρόκειται για αστέρια μουσικούς, κανεις δε το αμφισβητεί αυτό! Σαφώς κ είναι κουραστικό να παίζεις σκέτα σε φασαρία κ σε χώρο αρκετα μεγάλο. Αλλά σε ρωτάω…γιατι δεν παίζουν με μικροφωνική όπως είχε κάνει ο Δρόμος 2 χρόνια πριν στο ίδιο μαγαζί? Μια χαρά ήταν τότε κ καθόλου ενοχλητικός ο ήχος. Και επειδή ήμουν τις προάλλες αυτόπτης μάρτυρας, σε πληροφορώ πως δεν πρόλαβαν να κουραστουν γιατί με το που ξεκίνησαν να παίζουν έπαιζαν ψόφια. Ξεκίνησαν έτσι…και τελέιωσαν έτσι με ένα διάλειμμα από τον Βλάχο για κανά μισάωρο. Τι μου λες όμως τώρα…πως πρέπει να είμαι και χαρούμενη για τις ‘‘κέντες’’ του αυτό το μισάωρο και να δικαιολογήσω τις υπόλοιπες 6 ώρες??? Εγώ δεν περίμενα να τους ‘‘χορτάσω’’ για τόσες ώρες να κεντάνε ασταμάτητα αλλά αν μη τι άλλο να παίξουν!
Ε όχι ρε συ Παναγιώτη γιατί ένιωσα κορόιδο! Και δεν έδωσαν τα όργανα αλλού παρά μόνο στο τέλος…που μακάρι να τα έδιναν κ πιο νωρίς για ν’ακουγα τουλάχιστον κάποιον να παίζει με κέφι κ μεράκι κ ας ήταν κ ερασιτέχνης! Κορυφαίοι μουσικοί ναι! Αναμφίβολα! Αλλά μετά λύπης μου διαπιστώνω πως στερούνται επαγγελματισμού! Γιατί ο επαγγελματίας μουσικός σέβεται και αυτό που κάνει και το κοινό που πάει να τον ακούσει…αλλιώς ας κρατήσει την μουσική για χόμπυ!
Έχω ακούσει απίστευτες χαζομάρες για τα μπλουζάκια του Μυστακίδη (που και με πυτζάμες να έπαιζε το ίδιο μου κάνει!), για τον Τατά ότι παίζει χωρίς ψυχή, για τον Βασίλα που κάνει συνέχεια παρατηρήσεις για ησυχία…Αυτοί όμως οι μουσικοί τιμούν και το έργο τους και εμάς που πάμε να τους ακούσουμε. Πότε δεν έφυγα δυσαρεστημένη…Κανείς όμως δεν βγήκε να μιλήσει για το πόσες φορές πχ ο Πάππος έχει στήσει μαγαζί γεμάτο με κόσμο που πήγε να τον ακούσει και εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ! Ε φτάνει…στο όνομα του ταλέντου δεν μπορεί να είναι όλα στο απυρόβλητο!
ΥΓ. και δυστυχώς απ’οτι εμαθα από άλλους που έχουν πάει να τους άκουσουν δεν φταίει ότι έπεσα σε μια άσχημη βραδια…
Φιλενάδα,
Γέμισες το τουφέκι και ρίχνεις στο ψαχνό. Δεν είπα ότι θέλει οργάνωση;;; Το είπα (δεν θα πω και δημοσίως κάθε λεπτομέρεια και ασχήμια). Διακριτικά το επεσήμανα… Με άλλα λόγια εμπεριέχονται στο κείμενο μου όλες οι ελλείψεις που περιέγραψες. Ο Νίκος ο Τατασσόπουλος είναι φουλ εργατικός και δίνει πάντα τον καλύτερο εαυτό του!!! Πάντα τον χαίρεσαι και ανήκει αυτό στα μεγάλα του προτερήματα. Και ο Βασίλας με τον Νώε παίζουν πάντοτε αξιοπρεπώς και χωρίς σκαμπανεβάσματα. Εν προκειμένω, ο Μανώλης με τον Γιάννη συναγωνίζονται ποιος δεν θα παίξει όχι ποιος θα παίξει και ποιος θα φανεί περισσότερο!!! Δεν χρειάζεται όμως να είμαστε και τόσο αυστηροί… Ο καθένας έχει την ομορφιά του και δίνει σπουδαία πράγματα!!! Άλλος δίνει πιο απλόχερα και άλλος είναι λίγο τσιγκούνης, τι να κάνουμε, να τους καταδικάσουμε; Αυτοί είναι οι άνθρωποι μας (όπως είπε και ένας καλός μου φίλος) με τα ελλατωματάκια τους…
Όσον αφορά την άλλη παρατήρηση για τα μπουζούκια θα επιμείνω λίγο περισσότερο. Εδώ στο φόρουμ υπάρχουν αγγελίες μελών για να βρίσκονται μεταξύ τους οι ερασιτέχνες να παίζουν. Δεν είναι ανάγκη να πάει δίπλα στον Βλάχο και τον Πάππο να παίξει κανείς. Εκεί είναι δουλειά, όπως σωστά είπες, και αυτό πρέπει να μην τους δίνεις αφορμή να το ξεχνούν. Όποιος θέλει να παίξει μπορεί να βγει στη δουλειά, να πάμε με χαρά να τον ακούσουμε, να τον μάθουμε, να τον καμαρώσουμε. Αλλά και οι περαστικοί επαγγελματίες έχουν και αυτοί το τσαρδάκι τους να τους ακούσουμε ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ. Δεν είναι παρέα το μαγαζί να ενώσω την καλαμπορτζά τη δική μου με τη δική σου και του διπλανού και να περάσουμε καλά… Πρέπει να κοπεί λίγο αυτή η νοοτροπία, να δίνουν το μπουζούκι στους περαστικούς. Έχει καταντήσει αηδία, δεν είναι μαγαζί πια, κάθονται γύρω - γύρω από το τραπέζι διάφοροι γνωστοί, φίλοι, συγγενείς περαστικοί, και ξεχειλώνει το σύστημα, χαλάρωση και “από δω παν οι άλλοι”…
Κλείνω λοιπόν και λέω ότι αν είσαι νέο ή μεγαλύτερο παιδί και έχεις ένα ταλεντάκι, μην το χαραμίζεις δίπλα στον Τατασσόπουλο, τον Πάππο και τον Βλάχο. “Βγες στο κλαρί” για να δικαιωθείς, επίσημα και με βιβλιάριο… Μην κλέβουμε τον χρόνο ακρόασης του Νίκου, του Μανώλη, του Γιάννη… Κέρδος είναι να ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΜΕ και όχι να ΜΑΣ ΑΚΟΥΝΕ!!! Και στο κάτω - κάτω δεν είσαι και ο Γκολές για να σε ακούσω επειδή μπήκες ως πελάτης σε ένα μαγαζί και πάνε τα χέρια σου ή έχεις φωνή… Έπαιξες ένα - δύο τραγουδάκια μια φορά, φτάνει, αρνήσου την επόμενη φορά, μην κάνεις κατάχρηση…
Ρε παιδια τι παει να πει ταβερνα ειναι και θα ειναι λαϊκη η βραδια επειδη ηρθε και να φαει ο αλλος…?Ημαστε με τα καλα μας?Να μην ερχονταν να φαει σε ταβερνα που εχει ζωντανη μουσικη!Να φαει σπιτι του, σε ενα γυραδικο, η σε μια ταβερνα που δεν εχει ζωντανη μουσικη.Γιατι επιλεγει δηλαδη να παει σε μια ταβερνα που εχει μεσα μουσικους που εχουν κοπιασει,εχουν βγαλει μερακι και στη τελικη εκεινη τη στιγμη δουλευουν?Ειναι δυνατον ρε φιλε να φωναζεις σαν … και μετα να εχεις το θρασσος να ζητας τραγουδι???Ειναι δυνατον να γραφεις στα…τους μουσικους,να δυσκολευεις και την δουλεια τους και να εχεις και την απαιτηση να παιξουν ο,τι σου …???Δηλαδη αν ερθω εγω εκει που δουλευεις και αρχιζω να φωναζω και να γελαω σαν να γκαριζει γαΙδαρος θα σου ειναι ευχαριστο???Κ ειναι σιγουρο οτι οι μουσικοι εκεινη τη στιγμη ειναι σε πολυ δυσκολη θεση,κ αν δεν ειναι κ “ονοματα” (δεν το λεω ειρωνικα,τα εισαγωγικα μπαινουν για να μην παρεξηγηθει κανεις απο την εκφραση) ντρεπονται κιολας οσο αξιολογοι κ αν ειναι.Ο ιδιοκτητης πρεπει να παρεμβει,να πει παρε πουλο,στο μαγαζι ειναι αλλοι 30 που θελουν να ακουσουν,με αυτους θελω να δουλεψω και αντε γεια…Αλλα ποιος το κανει αυτο?Κανεις,ιδιως τωρα που οι μερες δυσκολεψαν…
Εγώ έχω υιοθετήσει το εξής. Όταν η παρέα είναι νεαρής ηλικίας βάζω φίλο μου-πελάτη να τους κάνει παρατήρησει. Έτσι ούτε το μαγαζί φαίνεται, ούτε οι μουσικοί και προσβάλονται οπότε βγάζουν τον σκασμό.
Εάν είναι μεγαλύτερης ηλικίας κάνω διάφορα. Μέχρι που σταματάω το πρόγραμμα και πιάνω κουβέντα με τα πίσω-πίσω τραπέζια για να μιλάμε δυνατά ή λέω και κανένα ανέκδοτο. Αν και το καλύτερο είναι να απευθυνθείς στην φασαριόζικη παρέα και να τους πεις: "'μήπως έχετε κάποια προτίμηση σε τραγούδι; " Σταματάνε από αμηχανία μέχρι να βρουν τραγούδι, που δεν βρίσκουν δηλαδή!!! χα!χα!χα!
Φασαρία τέχνας κατεργάζεται :088: