στα πρώτα βήματα ο καθένας έχει ανάγκη από προσωπική επαφή με κάποιο δάσκαλο ή απλά κάποιον έμπειρο παίχτη για να αρχίσει να παίζει. και οι αυτοδίδακτοι από κάπου είδανε και αντιγράψανε. όσο προχωράει όμως και αποκτάει αντίληψη της μουσικής και του οργάνου, όλο και περισσότερο ανεξαρτητοποιείται στη μελέτη και μπορεί να χρησιμοποιήσει βιβλία, βίντεο, κλπ.
προσωπικά είμαι υπέρ της προσωπικής επαφής και του ομαδικού παιξίματος με καλύτερους παίχτες, καθώς και της μελέτης των πρώτων εκτελέσεων. από κει και πέρα, ένα μουσικό ήδη κάποιου επιπέδου ίσως να τον βοηθήσουν και κάποια άλλα μέσα -όπως το ίντερνετ.
όσο για τις τιμές, νομίζω (διορθώστε με) ο ιορδάνης έλεγε πως ένα καλό μπουζούκι πρέπει να κοστίζει το πολύ ενάμισι μέσο μισθό (δηλ 1500, το πολύ 2000 ευρώ σήμερα, τιμή που όντως ισχύει σε πολλούς οργανοποιούς). κάτι ανάλογο πιστεύω και για τα μαθήματα -να μπορεί να κάνει ο καθένας αλλά να ζεί αξιοπρεπώς και ο δάσκαλος.
Παιδιά σας παρακαλώ , επειδή το θέμα μου κέντρισε το ενδιαφέρον (αν και άσχετη , εννοώ από όργανο , αλλά “δυνατό” αυτί) ,
ας γράψει κάποιος από εσάς με δυο λόγια , πως επιτυγχάνεται να μάθεις π.χ. μπουζούκι μέσω οθόνης υπολογιστή ?
Το στήσιμο των χεριών - δαχτύλων επάνω στο όργανο και πολλές άλλες λεπτομέρειες φαντάζομαι , που δεν γνωρίζω , πως είναι
δυνατόν να της υποκαταστήσει η διδασκαλία αυτού του είδους ? Μέσω Skype ? Ευχαριστώ …
Σιγά σιγά τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους. Ο Φώτης και ο Μπάμπης βοήθησαν πολύ σ’ αυτό.
Τα μαθήματα μέσω Ιντερνετ όπως προανέφεραν απευθύνονται σε αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε κάποιο δάσκαλο λόγω απόστασης.
Αναφέρανε πολύ ευστοχα τους Ελληνες τους εξωτερικού. Για παράδειγμα εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να πάω σε κάποιο δάσκαλο τακτικά, γιατί απλά δεν υπάρχει εδώ που είμαι, και παιδεύομαι μόνος μου.
Ο Αλκης έχει δίκιο στην τοποθέτηση του, εφόσον κάποιος έχει να διαλέξει μεταξύ ενος δασκάλου από κοντά και το Ιντερνετ. Αν όμως δεν την έχει; Θα παιδεύεται μόνος του, όπως εγώ, για να καταλάβει ύστερα από κάποιους μήνες, ότι κρατούσε λάθος την πένα; Και ακόμα δεν ξέρω αν την κρατάω σωστά.
Τώρα κατα πόσο θα είναι αποτελεσματικό, αυτό έχει σχέση με το δάσκαλο, το επίπεδο του μαθητή και την τεχνολογία.
Πελαγία το Skype αρκεί. Μια καλή σύνδεση, μιά σωστή βιντεοκάμερα, και μια περίοδο προσαρμογής αρκεί. Ας μη ξεχνάμε ότι τα video conferencing και οι διαλέξεις εξ αποστάσεως έχουν πλεον καθιερωθεί.
Βέβαια και αυτό είναι υποκατάστατο. Τίποτα δε συγκρίνεται με το δάσκαλο από κοντά, που στην κυριολεξία θα σου πιάσει το χέρι για να σου μάθει.
Πελαγία, μιλάμε για απόσταση και για αυτούς που έχουν ήδη μία βάση από κοντά!
Προφανώς και τα πολύ-πολύ βασικά δεν γίνεται να τα αντι-καταστήσει με κανέναν εξολπισμό.
Οφείλω να σας ευχαριστήσω και τους δυο για την κατατόπιση και την γνώμη σας !!!
Κι εγώ , το δήλωσα και σε παλαιότερο μήνυμα μου , είμαι της ίδιας άποψης …
Το “δια ζώσης” , είναι αδύνατον να αντικατασταθεί από τα καλώδια του internet !!!
καλοί μου φίλοι αμερική που αναφέρθηκε και αυστραλία είμαι σε θέση να ξέρω ότι υπάρχουν μπουζούκαροι που διδάσκουν,δε θα διαφωνήσω ότι βιντεάκια που κυκλοφορούν στο νετ βοηθάν έναν ήδη καταρτισμένο τουλάχιστο στα βασικά παίκτη…αλλά γενικά ας μη γελιόμαστε,όλο αυτό δημιουργήθηκε προφανώς για το εμπόριο και μόνο…υπάρχουν δάσκαλοι από παλαιότερα μέχρι και σήμερα που διδάσκουν από μεράκι και πολλές φορές και χωρίς αντίτιμο καθαρά για να περάσουν στους επόμενους τη γνώση…επίσης αναφέρθηκαν παραπάνω παραδείγματα του τύπου “κρατάει λάθος τη πένα”, κύριοι ούτε αυτό είναι παράδειγμα…δε κρατάμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τη πένα έτσι και αλλιώς, ουτε χρησιμοποιούμε το καρπό με το ίδιο τρόπο όλοι κ.λ.π,ειδικά γιά τη πένα οι τεχνικές είναι πάρα πολλές και στις περισσότερες εκ των περιπτώσεων μετά από αρκετή μελέτη το χέρι έρχεται μόνο του…παιδιά αν κάποιος διαφωνεί με τα παραπάνω ας με συγχωρέσει…
Για να μην λέμε τα ίδια και τα ίδια, παρακαλώ να διαβάζετε προσεκτικά όσα γράφονται και ύστερα ελεύθερα να λέτε την γνώμη σας (εάν έχει κάτι ουσιώδες να προσφέρει).
Για την Αμερική, διάβασε καλύτερα…
Η Αυστραλία πού αναφέρθηκε;;
Ίσως να μην είναι σωστό παράδειγμα και να έχεις δίκιο, αλλά, για χάριν της συζήτησης πρέπει κάπως να πούμε τί μπορεί να είναι τα βασικά. Επειδή δεν έχω πάει σε δάσκαλο, ας μας πει κάποιος τί είναι αυτά που μαθαίνεις τον πρώτο μήνα.
Όμως…
Επειδή αν συνεχίσουμε έτσι, λέγοντας ότι “ούτε αυτό είναι σωστό παράδειγμα”, “ούτε το άλλο” κλπ κλπ χάνουμε την ουσία και ξεφεύγουμε, συνεπώς, τέλος από την μεριά μου.
Χαιρετίσματα σε όλους
Υ.Γ.: Για αποφυγήν παρεξηγήσεως, σε όλα μου τα μυνήματα σε αυτό το thread αναφέρομαι στα On-line μαθήματα και στην περίπτωση Τρίγκα ως παράδειγμα και ΟΧΙ στα “λανθασμένα” βιντεάκια του youtube που αναφέρονται στο αρχικό Post του Βραδυνού.
για το σχόλιο εντος της πάρένθεσης δε θα αναφερθώ…
η αυστραλία αναφέρθηκε από εμένα ως παράδειγμα…
και επειδή φεύγω διακοπές και αυτό είναι το τελευταίο μηνυμα για μία εβδομάδα καλά να περνάτε παιδιά και καλά παιξίματα σε όλους μας…
Καλή ξεκούραση Βραδυνέ.
Όσο για το θέμα μας πολύ κουβέντα έχει γίνει(η κακεντρέχεια δεν έλλειψε).Όπως και να το κάνουμε τα μαθήμτα αυτά είναι “απρόσωπα”, “ψυχρά”, τυποποιημένα, όσο και να βλέπεις τον “δάσκαλό” σου. Οι επικοινωνίες αυτές είναι λύση ανάγκης για ζευγάρια σε απόσταση, οχι για διδασκαλία μουσικού οργάνου.Για μεταπτυχιακά μερικές φορές. Όταν ερχόταν ο δάσκαλός μου στο σπίτι ή πήγαινα εγω στο δικό του, υπήρχε ιεροτελεστία. Καφές, τσιγάρο, κουβέντα και μετά μάθημα.Το ευχαριστιόμασταν απ όλες τις απόψεις. Δεν το αλλάζω αυτό με τον “καλύτερο” παίχτη-δεξιοτέχνη.
Και κάτι άλλο, οι καλύτεροι, είναι και αυτοί που ξέρουν την σωστή διαδικασία. Αυτοί που νιώθουν οτι για να περάσουν στο μαθητή πράγματα, θέλει άμεση επαφή και επικοινωνία. Κι οχι νέους τρόπους κέρδους.