Αυτός που κλέ- για να ταΐ- κουτσουβελάκια
Απ το θεό, κι από εμέ- συγχωρεμέ-
Αυτός που κλέ- κι αποταμί- σε μασουράκια
Παλιοκοπρί- αηδιαστή- και σιχαμέ-
Αυτός που κλέ- γιατί δε βγαί- με το τιμίως
Είναι αθώ- σου λέει κλέ- γιατί πεθαί -
Αυτός που κλέ- για να τα κρύ- και υπογείως
Όταν ψοφή- κι οι κολασμέ- δεν τόνε θέ-
Αυτός που κλέ- ένα καρβέ- κι ύστερα τρέχει
Κύριε πρό- δεν είναι κλέ- σεσημεσμέ- Πεντεξι μή- ενα ψωμί δικαίως έχει
Φασκελωμέ- την κοινωνί- τη χαλασμέ-
Εχω μεταγραφή σε άθλια version και δεν διακρίνω τα λόγια κάποιες φορές.
Ειδικά για το italics.
Το έχει κανείς υπόψη του;
Και στη μουσική αν έχετε υπόψη τίποτα, καλοδεχούμενο.
Το έχω από ζωντανή ηχογράφηση σε κάποια ξεχασμένη κασέτα. Η ποιότητα είναι σχετικά καλή. Πρέπει να υπάρχει και στο CD από τις εμφανίσεις του Πάνου στο ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ το 1988 (;). Απ΄όσο το θυμάμαι πρέπει οι στίχοι να είναι όπως τους γράφεις πιό πάνω. Αν το χρειάζεσαι μπορώ να το ξεθάψω και να το μεταγράψω κάπως σε ψηφιακή μορφή.
Μάνο, αν τσεκάρεις το τελευταίο δίστιχο θα σου είμαι υπόχρεος. Το δισκάκι του Επειγόντως το παράγγειλα. Ευχαριστώ.
ΥΓ. Το ‘88 ήταν όντως. Το δισκάκι βγήκε κάνα χρόνο αργότερα. Ημουν εκεί… επειγόντως! στις αρχές. Ηταν μαζί ο Μάριος κι ο Θοδωρής ο Παπαδόπουλος. Ο Ακης ήταν κατα-κομπλαρισμένος. Φερόταν σα να τον σήκωσες απ’ τη παρέα του με το ζόρι και τούδωσες ένα μπουζούκι να παίξει. Δηλαδή, φερόταν σα φυσιολογικός άνθρωπος. Οποιος τον είδε live τον συμπάθησε σαν δικό του άνθρωπο.
Κώστα, δυστυχώς δεν την βρίσκω την κασέτα! Πολύ πιθανό να μην την έχω πιά.
Τον Πάνου τον είδα γιά πρώτη και μοναδική φορά στο Επειγόντως τότε. Γιά μένα ξεχωριστή εμπειρία, γιατί τα τραγούδια του μου ήταν σε γενικές γραμμές άγνωστα! Ολο το σχήμα ήταν τέλειο. Μόνο ο Ρασούλης που έμπαινε στα διαλέιμματα δεν ταίριαζε με την όλη κατάσταση και αδικούνταν.
Ο Θοδωρής Παπαδόπουλος, πούναι και συγγενής του Πάνου, τα ξέρει όλα απ’ έξω κι ανακατωτά. Αν έχετε συγκεκριμένα ερωτήματα, τον παίρνω τηλέφωνο και μας απαντάει. Ή και όποιος άλλος τον ξέρει.
Ας σημειωθεί πως ο Μάριος κι ο Θοδωρής ήσαν στο “Καφέ Αμάν του Φέρρη” το 2001. Φέτος δεν είναι, αλλά του χρόνου, αντί γιά τον Μπάμπη Γκολέ, μπορεί νάναι ο Μανώλης Ρασούλης.
To “Κλε” στο “επειγόντως” το λεει ο Θοδωρής Παπαδόπουλος αλλά η πρώτη εκτέλεση δεν είναι αυτή αλλα στον δίσκο “Μάθημα πρώτον” προσωπική παραγωγή του Α.Πανου στην “sonora” όπου τραγουδάει τα περισσότερα τραγούδια ο Χρηστάκης αλλά το συγκεκριμένο ο Θ.Κατσάρης και άλλα 2 ο Μ.Τοπάλης.
Αυτό το περί συγγένειας του Θ.Π. με τον Πάνου δεν το ήξερα. Ετσι εξηγείται αυτό το μουσικό ζευγάρι: Από ένα σημείο και μετά, όπου Ακης και ο Θοδωρής.
Το δε “μάθημα πρώτον” και η Sonora εξηγεί το φαινόμενο να έχουμε μόνο επανεκτελέσεις σε μιά μεγάλη παρτίδα τραγουδιών του Α.Π. Εμ, βέβαια. Που να βρεις τέτοιες προσωπικές συλλογές; Και που να πάει ο νους σου να τις ψάξεις δηλαδή…
Αντε να γράψω κάτι… (Μόνο διαβάζω τελευταία, αν και αυτό σπάνια…)
Το ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ [που όπως πολύ σωστά θυμάται ο Σώτος (φαίνεται η χοληστερίνη απ’ το φεστιβάλ δεν έχει…πειράξει τα εγκεφαλικά κύτταρα μνήμης!!! -από ζήλεια το λέω αυτό φίλε μου-] είναι δίσκος του 1976 που το διπλό του εξώφυλλο το έχει ζωγραφήσει -με εκπληκτικά σκίτσα- ο ίδιος ο Ακης.
Κώστα, τον έχω. Κάτι θα γίνει για πάρτη σου, αλλά μετά τις 20 Μάρτη. (Είμαι στην τελική ευθεία του βιβλίου του Μπίνη, 15 Μαρτίου το παραδίδω!!! Αντε, να τελειώσω επιτέλους!!! να πιούμε κανα κρασί και να μην κάνω τίποτα για κανα…τρίμηνο!!!)
Κι άλλα ευχάριστα! Μίλησα με τον Φρανκ. Έρχεται μονίμως πια στην πατρίδα, τέλος του μήνα.
Σας φιλώ όλους
Ιωάννα