Προσέξτε αυτό το κούρδισμα της κιθάρας … http://www.youtube.com/watch?v=tFjxOOQZ1dg&list=PL09052C4D272712F2
Έτσι, έχουμε κάτι σαν 3χορδο (DAD) μπουζούκι και μετά ένα παράξενο GAD !
Ποιά (μουσική, ρεπερτοριακή) αναγκαιότητα προέκρινε αυτό το κούρδισμα ; Τί εξυπηρετεί; Θα φαινόταν, άραγε, χρήσιμο εάν κάποιος το δοκίμαζε στα καθ’ ημάς ;
Καμμία, μα καμμία απολύτως σχέση με το κούρδισμα ρε λα ρε στο μπουζούκι. Καθαρή σύμπτωση. Μάλλον εξυπηρετεί κάποιοιυς λαϊκούς σκοπούς που έχουν ξεμείνει στην Αμερική από Ιρλανδία, ίσως και αλλού. Υπάρχουν όμως, φυσικά, περιορισμοί στις αλλαγές τονικότητας.
Ντουζένι σε κιθάρα! ο “επισκέπτης” ρωτά αν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ρεμπέτικο.Δεν κατάλαβα γιατι να μην μπορει;; Ισως βόλευε να κουρδιζόταν μια κιθάρα κάπως παρόμοια (αν όχι ίδια) με αυτήν για να συνοδεύει στα ρεμπέτικα.
Εκτός από τρίχορδο μπουζούκι, παρατηρείστε οτι αν πάρεις τις 2η,3η,4η χορδές είναι Α,D,G όπως είναι της κρητικής λύρας, του μαντολίνου και του βιολιού ΜΕ την εξαίρεση ότι στο βιολί η πρώτη ειναι ΜΙ ενώ εδώ είναι ΡΕ
Μην το ψάχνετε, όλα τα κουρδίσματα, όλου του κόσμου, είναι σε τέταρτες, πέμπτες και μείζονες τόνους.
Ε δεν μενει και κάτι άλλο
Δεύτερες, τρίτες, έκτες, έβδομες.
Μικρές, μεγάλες, αυξημένες και ελαττωμένες.
και να ειναι ολες ιδιες . Ενταξει σύμφωνοι.
εντάξει, η κιθάρα, όπως και το μπουζούκι, όπως ακόμα και το βιολί, έχουν διάφορα κουρδίσματα τα οποία εξυπηρετούν διαφορετικές κλίμακες ή τονικότητες, ή και διαφορετικά παιξίματα (πχ slide). έχουν αναφερθεί εδω μέσα αρκετά αναλυτικά κάποια από αυτά.
μια παράθεση ενός κουρδίσματος σε ένα εντελώς άλλο είδος δεν νομίζω ότι προσφέρει τίποτα.
επίσης τα κουρδίσματα δεν γίνονται μόνο σε 4ες και 5ες. για την ακρίβεια εκεί γίνονται τα βασικά (πάνω στις πρώτες αρμονικές) και μετά μπαίνουν στο παιχνίδι τα υπόλοιπα διαστήματα, ανάλογα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Παντως στο συγκεκριμενο κουρδισμα παιζει ο Μυστακιδης την “Υπογα” -μεταξυ αλλων- στο δισκο.
Η αναγκη μαλλον πρκυπτει οταν παιζεις τσιμπητα.
Δεν είναι το τσιμπητό που κάνει τη διαφορά. Προφανέστατα, το κούρδισμα αυτό ταιριάζει σε τονική ρε. Ή, βάζεις καποτάστο αλλά οι ανοιχτές είναι αλλοιώς…
και εν πάσει περιπτώσει, ο Κωστής πουθενά δεν έπαιξε τσιμπητά, είτε ο ίδιος είτε οι άλλοι.
Αρα κ.Πολιτη, αν ο Κ.Μπεζος εδω δεν παιζει τσιμπητα με δαχτυλα, τοτε πρεπει να υπαρχει ενας ακομα κιθαριστας που να παιζει τις μπασες (υποθετωντας οτι ο Μπεζος παιζει τη μελωδια). Ξερουμε ποιος ειναι αυτος?
Ή ο Μνηματίδης, ή ο Στύπας έπαιξαν μαζί του στις ηχογραφήσεις για Αμερική. Φίλοι του, που συνεργάστηκε μαζί τους και στα “Άσπρα πουλιά”, λίγο αργότερα.
Νομίζω ότι είναι λιγάκι διαφορετικό το κούρδισμα στην υπόγα, ανοιχτο Ρε (μινόρε μάλλον, αν και το ματζιόρε είναι πιο συνηθισμένο σαν κούρδισμα). Το DADGAD είναι πατέντα του Davy Graham από τη δεκαετία του 60, ο οποίος ήθελε μεν τους ισοκράτες ρε και λα στα μπάσα αλλά ήθελε κούρδισμα που να μην είναι ούτε ελάσσων συγχορδία ούτε μείζων, για να βοηθά σε πιο “τροπικό” παίξιμο
Ο Δημήτρης Μυστακίδης την υπόγα την παίζει σε DAD’FA’d αν δεν κάνω λάθος (δηλαδή δεν θυμάμαι εάν το καντίνι το αφήνει μι ή ρε).
Αρκετά διαδεδομένο είναι και το DGDGBD, δηλαδή για σολ .
Για να απαντήσω στον “επισκέπτη”, μια πιθανή εξήγηση είναι ότι όταν παίζεις σε τονική ρε, έχοντας το g ανοιχτό να το χτυπήσεις, θα αντιχήσει πιο όμορφα μια σολ συγχορδία, στην οποία πιθανότατα να έχεις μπάσο ρε. Τόσο απλά.
Το κούρδισμα μιας κιθάρας δεν έχει τη λογική κλίμακας, αν το εκλαμβάνεις έτσι. Η κιθάρα δεν παίζεται σε μια διάσταση όπως το πιάνο ή ένα μονοφωνικό όργανο (π.χ. κλαρίνο). Το κούρδισμά της είναι ένας τρόπος να έχεις διαφορετικά ηχοχρώματα από ευκολότερα ή τελοσπάντων διαφορετικά πιασίματα ακόρντων. Δες αυτό το βίντεο και θα σου λύσει απορίες.
Να κάνω μια παρένθεση σε αυτά που λέτε. Ειναι κάποια τραγούδια (νομιζω ενα απο αυτά ειναι το Λέιλα) όπου η μια χορδή ξεκουρδίζεται προκειμένου να παιχτεί το κομμάτι ποιο εύκολα, ΌΜΩΣ το Βασικό κουρδισμα της κιθάρας παραμένει να Μι-Σι-Σολ-Ρε-Λα-Μι.(δηλαδή απλά ξεκουρδίζεται μια χορδή προκειμένου να παιχτει το τραγούδι και μετα επαναφέρεται στο κλασικο κουρδισμα)
Εδώ σε αυτά τα κουρδίσματα που μιλάμε, είναι τα βασικά κουρδίσματα, δεν αποτελούν εναλλακτικο κουρδισμα του Μι-Σι-Σολ-Ρε-Λα-Μι
Έχετε δίκιο, κοιτάω το cd τώρα και το κούρδισμα είναι DAFDAD από κάτω προς τα πάνω.
Οντως ετσι φαινεται στο CD.
Τις προάλλες δοκίμασα σε μια ακουστική κιθάρα κουρδισμα GADFAD (απο πανω προς τα κάτω) και εμεινα πολύ ικανοποιημένος…με βόλεψε αρκετά.
κατ’αρχήν καλώς ήρθες!
όταν λες “από πάνω προς τα κάτω”, λόγω του κουρδίσματος υποθέτω πως εννοείς από μπάσα προς καντίνια (με βάση το πάνω-κάτω όπως βλέπουμε την κιθάρα).
αλλιώς όμως θα καταλάβαινα το ανάποδο, από πάνω (καντίνια, ψηλές συχνότητες) προς τα κάτω (μπάσα, χαμηλές συχνότητες).
υπάρχει ένα μπέρδεμα σε σχέση με το πάνω-κάτω (και κατά μήκος της ταστιέρας) λόγω αντίστροφης σχέσης με τις συχνότητες. επίσης τα κουρδίσματα γενικώς αναφέρονται από μπάσα προς καντίνια (ανεβαίνοντας συχνοτικά), ανώ ειδικά στο μπουζούκι έχει επικρατήσει το ανάποδο…
το καλύτερο είναι να αναφερόμαστε σαφώς σε μπάσα/καντίνια όταν παραθέτουμε κουρδίσματα, να είμαστε σίγουροι!
Καλώς σας βρήκα :088:
Εκτός απο νεος στο φορουμ ειμαι και νεος σχετικα στα εγχορδα (αρμονιο παιζω αρκετα περισσοτερα χρονια) και εγω μπερδευομαι ακομα με τα κουρδισματα.
Εχεις απολυτο δικιο παντως. Απο μπασα προς καντινια εννοω.