κουρέλω

Γειά φίλοι,

Δεν μπορώ να βρω αυτή τη λέξη που είναι στο τραγούδι Τουμπελέκι Τουμπελέκι. Την έψαξα στην αναζήτση εδώ αλλά δεν βρήκε τίποτε—ελπίζω να μην έκανα λάθος. Να η γραμμή:

βρε ποια κυρία, ποια κουρέλω, βρε ποια κασόμπρα του συρμού, βρε
έναν κόμη σαν τοιούτο να τον περάσει γι’αλεπού

Διάβασα που εσείς συζητήσατε “κασόμπρα” αλλά δεν είδα αυτή τη λέξη. Πράγματι αυτό το τραγούδι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω!

Σας ευχαριστώ εκ των προτερων,

David

Προερχεται απο την λεξη :κουρελι-κουρελια που ειναι τα παλια ξεσκισμενα ρουχα.
Δηλαδη φτωχια,κακοντυμενη αλλα και τιποτενια.

P.S. Καλη η Ατλαντα αλλα σαν την πατριδα…

Φίλε davidr, τη λέξη κουρέλω δεν τη βρήκες στην αναζήτηση, γιατί η συζήτηση ανέφερε μόνο τη λέξη κασόμπρα, η έννοια του «κουρέλω» είναι προφανής και κανείς μας δεν προβληματίστηκε σχετικά. Αν αναζητήσεις το κασόμπρα, στο θέμα «ρεμπέτικη φρασεολογία και άγνωστες λέξεις» θα το βρείς.

Για όσους τυχόν «την έχουν βρεί» με το τραγουδάκι «τουμπελέκι τουμπελέκι», ίσως θεωρώντας το γνήσιο δείγμα της μουσικής και φραστικής έκφρασης του απλού λαού, να σημειώσω ότι το τραγούδι ανήκει στον Κώστα Μπέζο, «ντιστενγκέ» αστό και καθωσπρέπει μέλος της Αθηναϊκής κοινωνίας, που όμως είχε μεγάλη επαφή με τους ρεμπέτες της εποχής. Προφανώς και με τον «Αρτέμη», τη μαύρη γάτα, τον άτυχο Ανέστη Δελιά. Τούτο φαίνεται καθαρά από τους πρώτους στίχους του κομματιού.

Αν, τώρα, κάποιος παρατηρήσει ότι το τραγούδι «Το σακάκι» με τον Ανέστη Δελιά ηχογραφείται το 1935, ενώ το «τουμπελέκι» το 1931, να σημειώσω και πάλι ότι πιθανότατα ο Κ. Μπέζος είχε ακούσει τον Ανέστο να το τραγουδάει, πιθανόν να του πήρε και την (προφορική) άδεια να (ξανα-) μελοποιήσει στίχους του για αποκλειστική εξαγωγή στην Αμερική, και το πράγμα να ξεχάστηκε μέχρι το 1935 που ο Δελιάς κατάφερε να το ηχογραφήσει. Φυσικά, αυτό δεν γίνεται να αποδειχτεί αλλά η αναγραφή στο δίσκο της Orthophonic του Α. Κωστή ως συνθέτη και κάποιου «ΣΥΓΧΡΟΝΙΚ» ως στιχουργού (για το τουμπελέκι), είναι κάποια ένδειξη. Όπως επίσης, οι αναγραφές στην άλλη πλευρά του δίσκου, με το κομμάτι «Η φυλακή είναι σχολείο»: Συνθέτης Α. Κωστής, στιχουργός Δ. ΣΚΟΤΤΙ. Το αντίθετο, δηλαδή να «δανείστηκε» ο Δελιάς από τον Συγχρόνικ τους στίχους για το σακάκι, το βρίσκω όλως απίθανο.

Σας ευχαριστώ, φίλοι paris και Νίκο, για τη βοήθεια και για την υπομονή σας. Νόμισα ότι η έννοια της λέξης πρέπει να είναι προφανής για ελληνόγλωσσους αλλά μόνο για μένα όχι όπως ξένο. “κουρέλι(α)” βρήκα στα λεξικά μου, αλλά μόνο τώρα καταλαβαίνω την μεταφορική έννοια. Νομίζω ότι όλοι θα βρουν τις εξοχυνιστικές πληροφορίες για την ιστορία του τραγουδιού πολύ ενδιαφέρουσες. Σας ευχαριστώ παλι και ελπίζω να μην είναι χάσιμο του χρόνου σας οι ερωτήσεις μου.

Σύμφωνα με τον Κουνάδη η ταύτιση που είχε εισηγηθεί του μυστηριώδους Κ. Κωστή με τον Κώστα Μπέζο τελικά δεν ισχύει. Αναφέρει επί λέξει στα πληροφοριακά στοιχεία για το τραγούδι Τουμπελέκι τουμπελέκι στη σειρά με τα ρεμπέτικα τραγούδια που επιμελείται :’’ Ύστερα από προσεκτική ακρόαση διαπιστώσαμε ότι ο τραγουδιστής με το ψευδώνυμο Κ. Κωστής δεν είναι ο Κώστας Μπέζος. Η πιθανότερη εκδοχή είναι η φωνή να ανήκει στον Τέτο Δημητριάδη’’.

Αν δεν κάνω λάθος,ο Α. Κωστής είναι ο Κώστας Μπέζος.Ο Κ. Κωστής είναι άλλος?Πάντως αυτή η φωνή δεν μου ακούγεται για του Τέτου Δημητριάδη.Εκτός αν τραγουδάει το τραγούδει πολύ χαμηλά για να μας μπερδέψει.Εμένα πάντως μου φένεται ότι το λέει ο Κώστας Μπέζος.

Το θέμα της ταύτισης του Μπέζου με τον Α. Κωστή είναι κάτι που μάλλον προβληματίζει ακόμα, για κάποιους μπορεί και να είναι ακόμα ανοιχτό. Όμως το να ανήκει η φωνή στον Δημητριάδη το βρίσκω πολύ τραβηγμένο, για να μη πω πως αποκλείεται. Δε χρειάζεσαι καν… επαγγελματικά ακουστικά για να δεις την τεράστια διαφορά στις φωνές, από την χροιά μέχρι και την προφορά. Πολύ δύσκολα θα “έβγαζε” αυτή τη φωνή ο Δημητριάδης αλλοιώνοντας τη δικιά του, μάλιστα σε αυτές τις πολύ χαμηλές τονικότητες.

Για τα τραγούδια του Κωστή. Νίκο, δεν απαντάω στο δικό σου σχόλιο, απλά το βρίσκω σαν αφορμή.
Ακόμα και σε περίπτωση που έχουμε ταύτιση Μπέζου/Κωστή, νομίζω είναι λάθος να απορρίπτουμε συνολικά το ηχογραφημένο έργο του ως μη λαϊκό λόγω της ταξικής του προέλευσης και αισθητικής (χαβαγιές κλπ). Μπορεί το τσιμπητό παίξιμο της κιθάρας του Κωστή, όπως και των Δούσα και Κατσαρού, από μόνο φτάνει στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού, και διεκδικεί σπαθάτα μια θέση εκεί, εισαγώμενο από το δυτικότροπο ελαφρό τραγούδι (προσπάθεια έκφρασης του παιξίματος του μπαγλαμά/μπουζουκιού με την κιθάρα), ή κάποια τραγούδια του (πχ “στρίβε λόγια”) να φέρνουν έντονα προς το ελαφρότερον ως προς τη θεματολογία (μικροαστική μποεμ-φολκλόρ της εποχής;). Όμως σίγουρα έχει αποτυπώσει αρκετές αδέσποτες λαϊκές μελωδίες και στιχάκια που κυκλοφορούσαν στα πέριξ. Το “Γαλαξίδι”, την “ξυπόλητη” κλπ τα συγκαταλέγω στα καθαρόαιμα και ζόρικα μάγκικα, τα οποία ευτυχώς που ηχογραφήθηκαν.

ΥΓ - Gilles, μου φαίνεται πως ο Παναγιώτης εννοούσε Α. Κωστής, αλλά στη βιάση του έγραψε Κ.

Πέραν της επικαιρότητος του τραγουδιού, ο έχων ώτα ακουέτω…!

//youtu.be/4TYEZSDz2Pw