Κοίτα τι έκανες - Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη

Αλλο να ψάχνεις το μπλούζ και άλλο να κοπανάς συνέχεια και ασύστολα μια Ντιμινουίτα και να λές οτι παίζεις μπλούζ.Οποιος το πιασε το πιασε.

“…αν τα παιδιά του δε διαφυλάξουν το έργο του Μάρκου τότε ποιός? …”

Συμφωνώ με τον Νίκο, η απάντηση στο ποιός είναι κατά τη γνώμη μου :όλοι εμείς. Και όχι με έπαρση ή κάτι τέτοιο άλλα η διαφύλλαξη του έργου του Μάρκου υπάρχει και αναπτύσεται στη προσπάθεια και το μεράκι πάρα πολλών ανώνυμων παρεων άλλα και γνωστών καλλητεχνών όπως είναι ο Κοντογιάννης, ο Ξυντάρης, ο Σταυριανάκης και άλλοι γνωστοί σε όλους εδώ…Αρα λοιπόν τα παιδιά του Μάρκου δεν βαρύνονται με κανένα ιδιαίτερο βάρος λόγω γονιδίων.Αν ο Στέλιος θέλει να κάνει την περιπλάνησή του στο μπλούζ σωστά πράτει,αν ο Δομένικος θέλει να ασχοληθεί με τις κλασσικές σπουδές του σωστα κι αυτός.Το έργο του Μάρκου δεν επηρεάζεται από τη ρότα που τραβάει ο ένας κι ο άλλος συγγενής του.

όσων αφορά τώρα για την ρέγκε φραγκοσυριανή,από το συγκεκριμένο συγκρότημα δεν νομίζω ότι έγινε με διάθεση διακομόδησης.Δεν έχουν καμία σχέση με το ρεμπέτικο ούτε θέλουν να έχουν. Απλά πιστεύω ότι μεταφέρανε στην αισθητική τους το συγκεκριμένο τραγούδι μάλλον με καλή πρόθεση και σεβασμό προς τον δημιουργό.Ας μην είμαστε τόσο αυστηροί με συγκροτήματα που δεν ανοίκουν στο χώρο αυτό και δεν διεκδικούν τίποτα από αυτόν τη στιγμή που άλλοι “εκπρόσωποί” του (βλ.Νταλάρα) μας έχουν χαρίσει ανεκδιήγητες διασκευές (βλ.Θα ρθω να σε ξυπνήσω, σε πρόσφατο δίσκο)

γειά χαρά…

Σωστότατος ο Νίκος

Είδαμε (όσο αντέξαμε) επιτέλους κι εμείς αυτό το περιβόητο αφιέρωμα στο Μάρκο και στην Κύπρο.

Ε λοιπόν, παρά το ότι είχα ψιλοπροετοιμαστεί από αυτά που είχα διαβάσει στο φόρουμ, τελικά μου ήλθε κεραμίδα!

Τι μαλα…νη προσέγγιση ήταν αυτή που έκαναν οι αθεόφοβοι! Μέχρι και το σκηνικό ήταν το ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΙΤΣ σε αρμονικότατη συνάρτηση με τα υπόλοιπα. Δεν άντεξα περισσότερο από 15 λεπτά.

Κρίμα πραγματικά.

ΣΗΜ: Μεταδόθηκε και το αφιέρωμα στο Μανώλη Ρασούλη και τουλάχιστον ήτανε αξιοπρεπές (ομολογώ ότι δεν το είδα όλο).