Καλησπέρα σας,
θα ήθελα να ρωτήσω κάτι τους ειδικούς της κιθάρας οσον αφορά τη συνοδεία της στα ρεμπέτικα και τα λαικά.
Τα γεμίσματα τις κιθάρας έχουν κάποιο συγκεκριμένο τρόπο που γίνονται η κάποια τεχνική? π.χ σε ένα δρόμο ρε-χιτζαζ απλά κάνει τα γεμισματα στις μπάσες χορδές στα πατηματα του χιτζαζ οπως πάει το τραγούδι ή απλα όπως το ακούει ο καθένας στο αυτί του ? Σορι για τη λάθος μουσική ορολογία …
Επίσης υπάρχει κανένας εύκολος τρόπος για να βγάζεις τα τραγούδια απο άλλες νότες ?
π.χ έχω ένα τραγούδι σε ρεμινορε με συγχορδίες Dm Gm kai C και θέλω να το κάνο σε Σολμινορε…
Επομενως για να πας απο το ρε στο σολ ανεβαινεις 5 ημιτονια
αρα το ρε γινεται σολ
στο σολ ανεβαίνεις 5 ημιτονια και γινεται ντο
το ντο ανεβαίνεις 5 ημιτονια και γινεται Φα
ο βασικός κανόνας στα γεμίσματα είναι να κοιτάς σε ποιά νότα και πότε θες να καταλήξεις. δηλαδή συνήθως στην τονική του ακκόρντου, και στην αρχή του μέτρου.
από κει και πέρα μπορείς να την προσεγγίσεις είτε από πάνω είτε από κάτω, χρωματικά ή διατονικά. χρωματικά σημαίνει με όλα τα ενδιάμεσα ημιτόνια, πχ μι-φα-φα#-σολ, ενώ διατονικά σημαίνει πάνω στις νότες του δρόμου -πχ στο ρε χιτζάζ ρε-μιb-φα#-σολ.
επίσης μπορείς να παίξεις την ίδια μελωδία με το μπουζούκι (ντουμπλάρισμα), ή να παίξεις όλο το κομμάτι με χαβά (σε τσιφτετέλι ή καρσιλαμά). κάποια πράγματα είχαν γραφτεί κι εδώ.
Επίσης είναι καλό να σκέφτεσαι πόσες νότες έχεις χρόνο να παίξεις πριν καταλήξεις στην τονική (π.χ. σε αρμονικό μινόρε 3: Λα, Σιb, Ντο# ή 5: ξεκινάς από Φα ή ακόμα και 7: ανεβαίνεις όλη την κλίμακα). Αυτά εξαρτώνται πάντα από χρόνο και ρυθμό και θα σου βγαίνουν εύκολα με λίγη εξάσκηση. Επίσης και τα γεμίσματα σε διαστήματα τρίτης μπορούν να δώσουν ωραίο χρώμα (π.χ. Λα-Ντο#-Μι-Ρε (τονική))
Επειδη την σκαλιζω λιγο και την κιθαρα (προσφατα αγορασα κιολας), θα σου προτεινα να μελετησεις καλα τους δρομους για να κανεις τα αντιστοιχα περασματα στο μπασοκιθαρο. Εμενα με ωφελησε πολυ η γνωση των δρομων και των κινησεων της μελωδιας απο το μπουζουκι. Μονη προσοχη: αν κανουμε το μπασοκιθαρο αυτοσκοπο, καταληγει μια πατατα τα ασμα…
Επιφυλακτικά θα πω την άποψη μου γιατί δεν είμαι τόσο έμπειρος στο όργανο ακόμα .
Τα μπάσα ή αλλιώς η μπασογραμμή ενός τραγουδιού μπορεί να ντουμπλάρει στο μπουζούκι (ή οποιοδήποτε σολιστικό όργανο ) σε χαμηλότερη οκτάβα . Επίσης σε πολλά τραγούδια απ’όσο έχω παρατηρήσει παίζονται τα δεύτερα της μελωδικής γραμμής επίσης σε χαμηλότερη οκτάβα ως γέμισμα , εφόσον όμως το “σηκώνει” το συγκεκριμένο τραγούδι !
Πολλοί όπως και εγώ τονίζουν χρωματικά τα κλεισίματα ή τα περάσματα με χρωματικές . (π.χ σε ένα μινόρε τραγούδι όπως χαρακτηριστικό για μένα είναι το μαγκαλάκι του Χατζηχρήστου , στο κλείσιμο της εισαγωγής η ακολουθία που παίζω (από τονική ΣΙ-) είναι : ΦΑ# , ΦΑ , ΦΑ# , ΣΟΛ , ΣΟΛ# , ΛΑ , ΣΙb ,ΣΙ (ΦΑ# - ΣΙ ).
Τονίζω και πάλι ότι δεν έχω μεγάλη εμπειρία στο όργανο !
Περιμένω διορθώσεις στο κείμενο μου !
Να είστε καλα !
αυτό είναι ένα κλασικό κλείσιμο της εποχής, ταιριάζει αν και δεν το βάζει στο συγκεκριμένο κομμάτι παρά μόνο στο τέλος-τέλος. το χρησιμοποιούσε πολύ ο τσιτσάνης, πχ το κάνει συνέχεια στο “τα βάσανα μες τη ζωή”. το μαγκαλάκι είναι παιγμένο απο λα, πρόσεχε στο ρεφραίν ότι κάνει F-C-G7-C. επίσης την F στο κουπλέ δεν την βάζει πάντα.
κάτσε με ακουστικά και άκου τις πρώτες εκτελέσεις (από σωστές, καθαρές εκδόσεις) και θα βρεις πολύ υλικό. πώς μπαίνουν, πώς μπαίνουν, και που δεν μπαίνουν επίσης!
Ναι ναι , ξερω οτι η τονική στην ηχογράφηση ειναι Λα- , προσωπικά λόγω φωνής με βολεύει (Σι-) .
Την F που λες για το κουπλέ δεν την βάζει καθολου στην πρωτη εκτέλεση αν δεν κάνω λάθος , ενώ στις νεότερες την χρησιμοποιούν (και εγώ την βάζω ) .
Στο δεύτερο μέρος του ρεφρέν (όπως μου τ’άναβες κάθε βραδάκι) , στην C έχεις μπάσο E και όχι C , ως ακολουθία φωνής !
Συμφωνώ με αυτά που είπες απλά προσθέτω κάποιες λεπτομέρειες που δεν είναι αναγκαίες μεν , αλλά είναι όμορφες για να τις προσθέσεις !
μετά απο χρόνια να συμπληρώσω λίγακι.
δεν υπαρχει κανόνας στο τι θα βάλεις σε ενα γύρισμα.
αφου γνωρίζεις(τον δρόμο), που θέλεις να φτάσεις στην επόμενη αλλαγή
και με σεβασμό στο γενικο Ηχόχρωμα του κομματιού επινοείς κατι, η αυτο που “ακους”.
Το πόσες νότες να βάλεις? οσες μπορείς, όσες χωρούν προσοχή μη “γλιστρήσεις”…
Υπηρετείς το κομμάτι και μόνον αυτό.