Βρήκα μία πολύ ασυνήθιστη και ενδιαφέρουσα (κατά την γνώμη μου, φυσικά) εκδοχή της υπέροχης αυτής μελωδίας, από σύγχρονο Έλληνα συνθέτη σε συμφωνική φόρμα όπου εμπλέκονται στοιχεία μπλόυζ και τζάζ. Είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος (στο ένατο λεπτό και τρίτο δευτερόλεπτο, περίπου, του βίντεο), εδώ :
Ο δανεισμός αυτού του είδους δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο. Όλοι οι μεγάλοι συνθέτες δίνουν την δική τους εκδοχή - ερμηνεία - διασκευή παραδοσιακών μελωδιών, ειδικά σε έργα του τύπου “ελληνικοί χοροί¨, “ουγγρικοί χοροί” κοκ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μπράμς με τους “ουγγρικούς χορούς” αλλά και ο Σκαλκώτας με τους “ελληνικούς χορούς”.