Κάτω στην άσπρη πέτρα- Φιλιάτες Θεσπρωτίας

Ένα τραγούδι ακόμη, αυτή τη φορά με σωστή αφήγηση και ειρμό στους στίχους.

Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω το χορευτικό. Τραγικό!
Εντάξει, τηλεόραση σε παίρνει αλλά κι αυτό το χάλι όμως;

1 «Μου αρέσει»

Για όσους, όπως εγώ, δεν έχουμε ξαναδεί να χορεύεται ο χορός αυτός, τί είναι εκείνο που ενοχλεί;

Χορεύουν πολύ χοροπηδηχτά. Υπερβολικά για στρωτό συρτό Ηπείρου.
Και για την υπόλοιπη Ελλάδα πάλι υπερβολικό είναι αλλά τέλος πάντων.

Η «πρώτη» μήπως ξέρουμε αν είναι δασκάλα; Μάλλον εκείνη τους «δίδαξε»… Το τέμπο της ορχήστρας, είναι σωστό ή γρηγορεμένο;

Ωραίο θα ήταν πάντως, Δημήτρη, να μας ανέβαζες κι ένα «σωστότερο» παράδειγμα, αν και τώρα μάλλον ξέρω πώς θα είναι. Εγώ υπέθεσα ότι ο χορός αυτός θα λέγεται “Πηδηχτός Φιλιατών” ή κάπως έτσι.

υ.γ. μήπως η κοπέλα ονομάζεται Σκανδάλη;

Δεν έχω ιδέα. Ούτε το όνομά της.

Το τέμπο μια χαρά είναι κι έτσι. Δεν είναι αυτός που προκαλεί το πήδημα τόσο έντονο.

Στο παρακάτω -μην λάβετε υπόψη τον ήχο- δείχνει ακριβώς το ύφος. Βαριά και στρωτά βήματα με όλο το πέλμα συνήθως. Όσο γρήγορο και να το παίζαν, οι κυρούλες στρωτά θα πάταγαν. Για να προλάβω και σχόλιο, δεν απορρέει από την ηλικία το πάτημα.

Μιας και το θυμήθηκα τώρα, σας επισυνάπτω κι ένα ακόμη στιχουργικά ίδιο με το πρώτο τραγούδι. Βλάχικο αυτή τη φορά. Εγώ θεωρώ ότι πρόκειται για την ίδια ιστορία.

Κάτω στην άσπρη(ν) πέτρα μωρέ μάτια μου
κάτω στην άσπρη(ν) πέτρα μωρέ φρύδια μου,
κάτω σι (λόι) κάτω σι γιαλό …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα
κάτω σι (λόι) κάτω σι γιαλό …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα.


Βαρέσαν’ τον Γιαννάκη μωρέ μάτια μου
βαρέσαν’ τον Γιαννάκη μωρέ φρύδια μου,
τον αρμά… (λόι) τον αρματωλό …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα
τον αρμα… (λόι) τον αρματωλό …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα.


Τούρκοι τον τρογυρίζουν μωρέ μάτια μου
Τούρκοι τον τρογυρίζουν μωρέ φρύδια μου,
και Ρωμιοί (λόι) και Ρωμιοί τον κλαίν’ …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα
και Ρωμιοί (λόι) και Ρωμιοί τον κλαίν’ …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα.


Γιαννάκη μ’ να ‘χεις μάνα μωρέ μάτια μου
Γιαννάκη μ’ να ‘χεις μάνα μωρέ φρύδια μου,
να ‘ρθει να (λόι) να ‘ρθει να σε κλαίει …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα
να ‘ρθει να (λόι) να ‘ρθει να σε κλαίει …γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα.

1 «Μου αρέσει»

Ε, προφανώς δίκιο έχεις Δημήτρη, αν έτσι είναι τα πράγματα… Πάντως, είναι και λιγάκι τσιμπημένο το πρώτο (126) σε σχέση με το δεύτερο (104), κάποιο ρόλο παίζει κι αυτό.

Η ίδια ιστορία πέρασε και στην Κέρκυρα απ’οτι φαίνεται, κι απο αρματωλός ο Γιαννάκης έγινε ακριβός υιός :slight_smile:

ΥΓ- Παραθέτω κι αυτό που βρήκα ψάχνοντας…ηχογράφηση 1930

1 «Μου αρέσει»