Με την ευκαιρία της ανακίνησης του θέματος και χωρίς να γνωρίζουμε εμείς τι πραγματικά συνέβη ανάμεσα στον Μπακάλη και στον Τσιτσάνη για τα τραγούδια που έχουν αναφερθεί παραπάνω, θα ήθελα να δώσω κάποιες πληροφορίες.
Το παραπάνω τραγούδι, ηχογραφήθηκε στο όνομα του Βασίλη Τσιτσάνη στις 31/5/1947 αρχικά με τον Βαμβακάρη, την Χασκίλ και τον Τσιτσάνη στα φωνητικά.
Στις 8/10/1947 ηχογραφήθηκε ξανά από τον Τσιτσάνη, με τους Λίτσα και Τόλη Χαρμαντά (Ντούο Χάρμα) στα φωνητικά.
Μέχρι τότε ο Μπάμπης Μπακάλης δεν είχε καταφέρει να περάσει κάποιο τραγούδι του στην δισκογραφία.
Αυτό συνέβη στο τέλος του 1947 ή στις αρχές του 1948 με το τραγούδι, σύμφωνα με το sealabs, “Μια κοπέλα στ΄ακρογιάλι”. Στον δίσκο φαίνεται σαν συνδημιουργία του Μπακάλη και της Χασκίλ.
Το “Ζητά να μάθει αν ζει ο γιος της” ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1951.
Η πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού του Τσιτσάνη “Ο τραυματίας” γίνεται στις 19/10/1949 με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη και την Μαρίκα Νίνου στα φωνητικά.
Το τραγούδι πήρε τον αριθμό μήτρας (ηχογράφησης) OGA-1492.
Αφού ηχογραφήθηκε το επόμενο πολύ γνωστό τραγούδι του Τσιτσάνη “Πω, πω, πω Μαρία” με τους ίδιους συντελεστές και τον Τσιτσάνη στα φωνητικά (OGA-1493), ο Τρικαλινός συνθέτης ηχογραφεί πάλι τον “Τραυματία” του, την ίδια μέρα, αυτή τη φορά μόνο με τη φωνή της Νίνου (OGA-1494).
Αυτές οι τρεις (3) ηχογραφήσεις είναι οι πρώτες της Νίνου σε τραγούδια του Τσιτσάνη.
Μετά από δύο (2) μέρες (21/10/1949) ο Τσιτσάνης το ηχογραφεί πάλι, αλλά αυτή τη φορά για την Parlophone. Στα φωνητικά ήταν η Στέλλα Χασκίλ.
Το τραγούδι πήρε τον αριθμό μήτρας (ηχογράφησης) GO-4121.
Πέντε (5) νούμερα μετά (GO-4126) ο Μπάμπης Μπακάλης ηχογραφεί για λογαριασμό της ODEON τον δικό του “Τραυματία”.
Προηγήθηκαν δηλαδή οι ηχογραφήσεις του “Τραυματία” του Τσιτσάνη, έναντι του “Τραυματία” του Μπακάλη.
Και οι δύο “Τραυματίες” κυκλοφόρησαν κανονικά από τις εταιρείες του Μίνωα Μάτσα.
Του Τσιτσάνη στην Parlophone με αριθμό δίσκου (κυκλοφορίας) Β-74161.
Και του Μπακάλη στην ODEON με αριθμό δίσκου (κυκλοφορίας) GA-7508.
Οι δύο δίσκοι πρέπει να κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα, και ίσως γι΄ αυτό ο Τσιτσάνης τα έσπασε με τον Μίνωα Μάτσα.
Για τα επόμενα δύο (2) χρόνια ο Τσιτσάνης ηχογράφησε μόνο στις εταιρείες των αδερφών Λαμπρόπουλοι (Columbia-His Master’s Voice).
Όταν τον Φεβρουάριο του 1952 ο Τσιτσάνης επέστρεψε στις εταιρείες του Μίνωα Μάτσα, τα έσπασε (όχι με δική του ευθύνη) με τις εταιρείες των Λαμπροπουλαίων!
Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν πριν το 1949, οπότε η παραπάνω πρόταση δεν έχει βάση αληθείας.