Ειδα την αυτή την φώτο του Κώστα Καλαμάρα και εντυπωσιάστηκα με την όμορφη ρετρό κιθάρα του, την πενναριά της…
Γνήσια προπολεμική Λαϊκή κιθάρα.
το " ιστορικό 8άρι"!
και οπως λέει ο λαός “ρωτώντας πας στην πόλη”, έφθασα αρκετά πίσω στην ανακάλυψη αυτου του οργάνου.
βρεθηκε σε κακή κατάσταση σε παλιό σπίτι απο τον Γαβρήλο Κοκώνα και την ανέλαβε ο Γιάννης Καδόγλου.
Μέσα εχει καρτελάκι
“Μουσικός οίκος Γαϊτάνου”.?
Ο Γαϊτάνος δεν κατασκεύαζε όργανα, αλλα εμπορεύονταν όργανα των Παναγή,Παπαζιάν, Μουρατίδη και άλλων.
η πενναριά “πεταλούδα”, ειναι κατι που βλέπουμε σε μαντολίνα.(σε άβολη θέση βέβαια)
ο καβαλάρης ειναι προπολεμικός και εναν τέτοιο ίδιο, λέγεται οτι ειχε ο Μουντάκης (απο όργανο Παναγή).
παρακάτω ο Γιάννης Καδόγλου περιγράφει το ιστορικό της συντήρησης της.
<< Κατά πάσα πιθανότητα προπολεμική κιθάρα με ταμπέλα Μουσικού Οίκου Γαϊτάνου. Δεν έχει σφραγίδα ή άλλη επιγραφή που να πιστοποιεί ποιός είναι ο κατασκευαστής της. Στην ταμπέλα και στο δεύτερο καμάρι είναι γραμμένα με μολύβι το όνομα “Μασούρας” που φαίνεται να έχει γραφτεί πρόχειρα από έξω, και στην ταμπέλα κάτι ακόμα ακατάληπτο. Κάτω από την ταμπέλα υπήρχε γραμμένος ο αριθμός 1. Πάντως, είναι ένα κλασικότατο δείγμα ρεμπέτικης προπολεμικής κιθάρας.
Η κιθάρα βρέθηκε σε παλιό ετοιμόρροπο σπίτι της Αθήνας πριν καταλήξει σε παλαιοπωλείο. Είχε εμφανή σημάδια υγρασίας πάνω της που δημιούργησαν δυσκολίες στην επισκευή.
Είχε επίσης δεχτεί παλιά κακή επισκευή, ευτυχώς όμως το καπάκι της ήταν εν πολλοίς αυτούσιο.
Η αρχική ταστιέρα ήταν από βρασμένη καρυδιά, και σπασμένη στο 12ο τάστο, και αντικαταστάθηκε με έβενο.
Τα πλαϊνά είχαν μεγάλες αλλοιώσεις στο σχήμα σε μερικά σημεία, και δύο τρύπες που είχαν προκληθεί απο υπερβολικό τρίψιμο στην προηγούμενη επισκευή. Ο καβαλάρης ήταν τελείως ξεκολλημένος και κρατιόταν στο καπάκι από τρία καρφιά, και ένα ακόμη έλειπε. Κάτω από τον καβαλάρη είχε μείνει κολλημένο πανω του ένα αυτούσιο κομμάτι από το καπάκι!
Η αντικατάσταση του τάστου στον καβαλάρη από κόκκαλο κρίθηκε αναγκαία για τεχνικούς λόγους.
Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, και παρά τα φαινόμενα, ήταν μια αρκετά απαιτητική επισκευή, όχι για καλλωπιστικούς λόγους, αλλά για τεχνικούς και δομικούς, γιατί η υγρασία είχε αλλοιώσει ανεπανόρθωτα κάποια εσωτερικά σημεία που επέφεραν επιπλοκές σε μια κατά τα άλλα προφανή αναπαλαίωση. >>
να σημειώσω οτι η εταιρία υφίσταται και σήμερα, αλλα δεν εχει καμία σχέση με τον παλαιό οικο Γαϊτάνου και δεν εχουν απαντήσεις για τέτοιες λεπτομέρειες του τότε.
Έχει σχέση με την έννοια ότι την τελευταία φορά που πήγα είχαν στοίβες ολόκληρες από παλιές παρτιτούρες. Αλλά έχει αλλάξει η ιδιοκτησία https://kokonetsis.gr/
Έτυχε μια περίπτωση και ήρθε στα χέρια μου ένα μπουζούκι σε κακή κατάσταση. Είχε αγοραστεί την δεκαετία του '60 από τον Γαϊτάνο και τότε ήταν από τα ακριβά του μοντέλα. Το μπουζούκι το είχε αγοράσει ο συχωρεμένος Δ. Σιμόπουλος. Αρχικά ήταν τρίχορδο αλλά λόγω της μόδας της εποχής το έδωσε και του άλλαξαν μπράτσο και το έκαναν τετράχορδο.
Αυτό το λέω γιατί όταν ζούσε ψάξαμε να μάθουμε ποιος ήταν ο κύριος προμηθευτής μπουζουκιών για το μαγαζί γύρω στο 1963 αλλά στοιχεία δεν υπάρχουν.
Όπως είπε και ο Σπύρος όλα αυτά πρέπει να έχουν χαθεί.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι το διάστημα συνύπαρξης του παλιού, πριν περιθωριοποιηθεί, με το νέο πριν κυριαρχήσει, ήταν τόσο σύντομο, 2-3 χρόνια, ή και πέντε ακόμα. Όσοι έπαιζαν 3χ πριν την έκρηξη των 4χ, όλοι είτε πρόλαβαν να μάθουν 4χ είτε χάθηκαν; Ακόμα και σε περιόδους όπου είναι τελείως εμφανές ποια είναι η νέα τάση, παίρνει καιρό για την πλήρη αλλαγή.
Εγώ τα πέντε, άντε έξη - εφτά, τα βλέπω οριακά. Από τη ΄στιγμή που το τετράχορδο γίνεται μόδα, σχεδόν όλοι τρέχουν να προσαρμοστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Οι αντιρρήσεις του Μπίνη (σίγουρα και άλλων, βέβαια) δεν έπιασαν τόπο, όπως καθαρότατα έδειξαν οι εξελίξεις.
Γενικά δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίρρηση ότι το οκτάχορδο επιβλήθηκε την δεκαετία του "60, πιθανότερα από τα μέσα της και μετά. Εξάλλου θεωρώ ότι άλλος ένας παράγοντας που βοήθησε σε αυτή την επιλογή ήταν και η εμφάνιση της τηλεόρασης. Ξεκίνησε το 1960, αλλά κανονικές εκπομπές και πρόγραμμα άρχισε το 1966 με την ΕΙΡ και την ΤΕΔ (μετέπειτα ΥΕΝΕΔ).
Ναι ο γνωστός, αλλά δεν έκατσε να μάθει ποτέ. Απλά το γρατζούνισε για λίγο καιρό. Και μου είχε κάνει εντύπωση ότι το έδωσε να το κάνει οκτάχορδο λίγο μετά που το πήρε. Όπως μου είχε πει το πήρε σε μια παρόρμηση επάνω, αλλά μετά δεν είχε τον χρόνο.
Όταν τον ρώτησα γιατί δεν το άφησε τρίχορδο, μου είπε ότι όλοι όσοι γνώριζε του έλεγαν ότι πλέον το μπουζούκι είναι το οκτάχορδο.
Και λογικά πρέπει να πλήρωσε και αρκετά λεφτά για να το μετατρέψουν. Δεν είναι και κάτι εύκολο.
Πάντως, θα μπορούσε να είναι δημιούργημα οποιουδήποτε Πειραιώτη (και όχι μόνο…) οργανοποιού της δεκαετίας του 1928-1938… δεν έχουμε δει πάμπολες κιθάρες Πανηγύρη Παναγή ώστε να έχουμε την σιγουρια ότι μάλλον είναι η συγκεκριμένη… εμένα μου θυμίζει Μουρατίδη, Παπαζιάν και Γεώργιο Παναγή…
Από όσο μπορώ να καταλάβω από το βίντεο η κιθάρα ακούγεται όμορφα. Θα ήθελα να ρωτήσω όμως εσένα και γενικά όλους τι άποψη έχετε για τον ήχο αυτών των οργάνων και εξηγώ. Αγόρασα πριν λίγο καιρό μια κιθάρα που σύμφωνα με αυτόν που μου την πούλησε (και την είχε επισκευάσει) ειχε αγοραστεί στην Γερμανία πριν τον πρώτο παγκόσμο πόλεμο. Εξωτερικά η κιθάρα μοιάζει αρκετά με αυτην που φαινεται στις φωτό και στο βίντεο, χωρίς όμως την πεταλούδα. Την αγόρασα με μεγάλη χαρά και χωρίς να την ακούσω (μέσω ιμπέι) και απογοητεύτικα από τον ήχο της που είναι εξαρετικά σιγανός και μουντός. Να σημειώσω επίσης πως δεν την αγόρασα πολλά λεφτά, μόλις 250 λίρες Αγγλίας και αυτός που μου την πούλησε είναι ένας ερασιτέχνης κατασκευαστής που έπεσε τυχαία πάνω σε αυτό το όργανο και το επισκεύασε την περιοδο της καραντίνας. Ο επιδιορθωτής της με ενημέρωσε ότι την αρμάτωσε με πλαστικές χορδές γιατί το καπάκι της είναι αδύνατον να σηκώσει το βάρος που ασκούν οι συρμάτινες χορδές και αναρωτιέμαι αν το πρόβλημα στον ήχο είναι οι χορδές. Από την άλλη όμως αναρωτιέμαι αν το ιδιαίτερα “ρηχό” σκάφος (όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες της υπο συζήτηση κιθάρας του Καλαμάρα) παίζει κάποιο ρόλο. Για να κάνω ένα συμμάζεμα θα ήθελα την γνώμη της ομάδας για τον ήχο αυτών των οργάνων και όποια συμβουλή μπορεί να έχετε για να βελτιώσω τον ήχο της κιθάρας μου που ενώ είναι κειμήλιο και πολύ όμορφη, ακούγεται σαν παιδική κιθάρα των 20 ευρώ.
Το μόνο που ξέρω για το στενό σκάφος είναι ότι γενικά “πετάει” τον ήχο πιο γρήγορα έξω. Στα τρίο των παλιότερων εποχών τα κιθαρόνια, με ρηχότερο σκάφος και μικρότερο συνολικά μέγεθος, από μια συνηθισμένου μεγέθους κιθάρα, είχαν τον σολιστικό ρόλο.
Αν αυτό που αγόρασες είναι κανονικό κιθαρόνι και όχι κάποια ρέπλικα - παιχνίδι, τότε θα είχε τον δικό του ήχο, που πιθανά να μπορεί να τον επαναφέρει ένας οργανοποιός με το ανάλογο κόστος.
Καλό θα ήταν να έβαζες και μερικές φωτογραφίες της κιθάρας που αγόρασες.
Για χορδές, οι pyramid silver plated, είναι καλές για κιθάρες που δεν αντέχουν πολλές τάσεις.
Σε ευχαριστώ, αυτές έχω αγοράσει, αλλά δεν τις περνάω ακολουθώντας την συμβουλή του επισκευαστη. Είμαι εκτός βάσης μου, έχω έρθει Αθήνα για το τριήμερο στην Τεχνόπολη θα ανεβάσω φωτο όταν επιστρέψω λογικά. Και πλάι ευχαριστώ
