Επαθα συγκοπη μολις το ειδα!

οριστε και μερικες φωτογραφιες απο το service.δεν φαινεται και πολυ!




Πως σας φαινεται;

Δεν κατάλαβα καλά αν ρωτάς για την επισκευή ή το όργανο,
αλλά έχω μία απορία:
Μήπως παρα είναι φαρδύ το σκάφος για τρίχορδο?

Και για την επισκευη αλλα και για το οργανο!
Χμμμμ,φαρδυ ε;ξερω κι εγω;το σιγουρο ειναι πως δεν ηταν τετραχορδο που εγινε τριχορδο.
Και το πρωτο μου μπουζουκι το ιδιο μεγεθος ειχε.

ποια εινι η τιμή του οργάνου καρντάσι?

Γεια σου οκταχορδε.Το αγορασα απο τον δασκαλο μου 800 ευρωπουλα και του εδωσα το δικο μου μαζι.ειναι κατασκευη του 99 .
Δεν ξερω αν με αυτα τα χρηματα θα μπορουσα να παρω κατι καλυτερο μιας και δεν το εψαξα,απλα μου αρεσει πολυ ο ηχος του και με την πρωτη ευκαιρια το πηρα. σχετικα με την αισθητικη του,θα το προτιμουσα λιγο πιο λιτο.
Ευτυχως το μπαλωμα φαινεται λιγο.Ο μαστορας ειπε πως για να εφτιαχνα κατι αναλογο θα ηθελα πανω απο 2000 !!! ΜΑλλον υπερβαλει!

Όπως έχω ξαναγράψει, πρίν κάποια χρόνια ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρείς στην αγορά τρίχορδα μπουζούκια. Ο λόγος ήταν πως η εμφάνιση του τετράχορδου οργάνου είχε σχεδόν εκτοπίσει τον πιό πρόσφατο πρόγονό του ( ο παλιότερος, ο ταμπουράς είχε από καιρό σχεδόν εξαφανιστεί ).

Οι λίγοι που ακόμη επέμεναν στο τρίχορδο, βολεύονταν με προσωπικές παραγγελίες σε κάποιον μάστορα, ενώ η παραγωγή ελάχιστα πλέον τρίχορδα κατασκεύαζε διότι δεν υπήρχε ζήτηση.

Με την αναβίωση του ρεμπέτικου, άρχισε να αυξάνει και η ζήτηση και κατά συνέπεια και η παραγωγή των πιό παραδοσιακών, τρίχορδων μπουζουκιών. Κάποιοι μάστορες αναζήτησαν η κατασκεύασαν και πιό παραδοσιακές, στενές φόρμες ανάλογες με τα τρίχορδα της εποχής του `50 η και παλιότερες.

Είχε προηγηθεί όμως το φάρδεμα του σκάφους κατά πλάτος , πολλές φορές πλησιάζοντας τον κύκλο, μιά και το μήκος του ηχείου παρέμεινε περίπου ίδιο.( Από τα 25 περίπου εκ. των παλιών μοντέλων έφτασε αισίως έως και τα 31 εκ. ,κάποτε και περισσότερο! ). Επίσης είχε ουσιαστικά επιμεριστεί η διαδικασία της κατασκευής, με την εμφάνιση των σκαφάδων, των φιγουρατζίδων και αργότερα των λουστραδόρων. Το μπουζούκι είχε πλέον - όπως εύστοχα περιέγραψε ο Μάνος Χατζιδάκης - αποκτήσει την εμφάνιση ( αλλά και τον χαρακτήρα ) « λαϊκού αγαπητικού ».

Σ` αυτή την περίοδο, μιά και το παλιότερα καλούπια είχαν πέσει στην αχρηστία η δεν υπήρχαν κάν, οι σκαφάδες συνήθιζαν να φτιάχνουν και κανένα σκάφος γιά τρίχορδο χρησιμοποιώντας το τετράχορδο καλούπι με απλά στενότερο στην κατάληξή του τάκο. Μιά και έτσι ο ήχος ήταν πιό λαμπερός και πλούσιος, ( χωρίς ωστόσο ούτε τον χαρακτήρα ούτε το ύφος των παλιών τρίχορδων ), πολλοί μουσικοί, κάποιοι συνειδητά και οι περισσότεροι ασυνείδητα, έμοιασε να τα προτιμούν.

Ακόμη και σήμερα , πολλά τρίχορδα ( όπως αυτό στο οποίο αναφερόμαστε ), εξακολουθούν να κατασκευάζονται σε τέτοια, φαρδιά καλούπια. Παράλληλα όμως, έχουν επανέλθει στη χρήση και οι παλιότερες στενές φόρμες.

Ευτυχώς, γιατί προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι αμυγδαλοειδείς φόρμες και το ηχόχρωμα που παράγουν και όχι οι κουρπουζοειδείς φόρμες…:088:

Το καρπούζι όμως…!!!:090: