Ενδιαφέρουσα μουσική παραγωγή

Δεν χρειάζεται να εξηγήσω, ανοίγοντας το θέμα, ότι όλες οι απόψεις, τα σχόλια, οι κριτικές, είναι ανοιχτές για όλους. Η δική μου, προσωπική άποψη είναι ότι είναι τρομερά δύσκολη και η υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας (διαφορετικών προελεύσεων μουσικοί σε διαφορετικά μέρη, υπό διαφορετικές συνθήκες κλπ. αν και έχει ξαναγίνει) και κυρίως, η ενορχήστρωση. Έτσι λοιπόν, θεώρησα αρχικά ότι ένα κομμάτι σαν το Στο ΄πα και στο ξαναλέω δεν είναι το απολύτως καταλληλότερο για να αναδειχθεί η συμβολή ενός μικρού συνόλου μπουζουκομπαγλαμάδων (με τον Σπύρο Γκούμα!) στην προσέγγιση του κοματιού. Όμως, ξαναβλέποντας τα σχετικά περάσματα για να τα θυμηθώ καλύτερα, συνειδητοποίησα ότι η ιδέα του ενορχηστρωτή μάλλον δεν ήταν ακριβώς να ταιριάξει τους μπουζουκομπαγλαμάδες με το Μικρασιάτικο ύφος αλλά, κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον: να τονιστεί ότι το ύφος που (τυχαίνει να) έχει ένα, το όποιο, κομμάτι, μπορεί άνετα να αποδοθεί με σύνολο κρουστών, ή με νυκτά ηλεκτρικά ή «πειραιώτικα», ή με σαντούρι και ίσως το αποκορύφωμα της μουσικολογικής / οργανολογικής αντίθεσης: με σύμπραξη ενός συνόλου από νησιώτικες τσαμπούνες και ενός συνόλου από «πειραιώτικους» μπουζουκομπαγλαμάδες (χωρίς κιθάρα) και όλα αυτά, αμέσως μετά τον απόηχο του κλεισίματος ενός «κλασικού μικρασιάτικου» κομματιού (Τζιβαέρι) με συμβολή «κλασικού μικρασιάτικου» σχήματος (καβάλι, ούτι, λαούτο, μπεϊντίρ).

Το (δυνητικά κάπως ακανθώδες…) θέμα της εμπλοκής της γειτονικής Τουρκίας στην ουσία του εγχειρήματος, νομίζω ότι το χειρίστηκαν χωρίς ούτε ακρότητες, ούτε περισσότερες των αναγκαίων αποσιωπήσεις. Γενικά, μία αξιοπρεπής προσπάθεια που αξίζει της προσοχής μας.

4 «Μου αρέσει»

Προσωπικά δε μου λέει κάτι ιδιαίτερο…

Αναμφίβολα το όλο στήσιμο (ενορχήστρωση, εκτέλεση, ηχογράφηση-εικονοληψία, μίξη, και ό,τι άλλο υπάρχει από πίσω), με τόσο πολλούς, τόσο διαφορετικούς μουσικούς σε τόσα μέρη και σε χρόνο όχι απλώς «όχι πραγματικό» αλλά το άκρο αντίθετο, είναι δύσκολη. Εξαιρετικά δύσκολη. Βέβαια, όχι τόσο δύσκολη όσο την πρώτη φορά που κάποιος συνέλαβε άνευ προηγουμένου ένα τέτοιο πρότζεκτ.

Το πρώτο τέτοιο που είχα δει ήταν με τον Ερωτόκριτο, πριν αρκετά χρόνια, ίσως 7, ίσως παραπάνω. Εντάξει, είχα εντυπωσιαστεί. Με κάθε επόμενο που έβλεπα, όσο λιγότερο καινούργιο ήταν το κόνσεπτ, τόσο λιγότερο εντυπωσιαζόμουν.

[Μια σφήνα: Κάποτε είχα διαβάσει για την πρώτη παγκοσμίως παρουσίαση στερεοφωνικής ηχογράφησης. Το κοινό τα ‘χε χάσει εντελώς, πίστευε ότι συμβαίνει κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που όντως συνέβαινε, και όταν τους αποκαλύφθηκε η αλήθεια έπεσαν σε παραλήρημα. Ε, από κάποια στιγμή και μετά το να είναι μια ηχογράφηση στέρεο, και καλά φτιαγμένη για στέρεο, δεν ήταν πια αφ’ εαυτού προτέρημα, ήταν στοιχειώδες.]

Τώρα λοιπόν που ο εντυπωσιασμός έχει καταλαγιάσει, κοιτάω να δω τι άλλο μένει:

Μια αναμφίβολα εξαιρετική δουλειά, πάνω σ’ ένα κόνσεπτ που προσωπικα΄δε μου λέει τίποτε. Δεν ξέρω κατά πόσο θα έστεκε ν’ ακούσεις κάτι τέτοιο χωρίς εικόνα (έτσι κι αλλιώς, δεν προορίζεται για τέτοια χρήση). Το ότι ενδεχομένως κάποιος συνδυασμός οργάνων δεν είχε εμφανιστεί σε κανένα από τα 4-5 παρόμοια που έχω δει και εμφανίστηκε πρώτη φορά τώρα, δε λέγεται πρωτοτυπία.

Ένα σημείο που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν το φωνητικό τρίο των τριών γηραιών ντιβών, Πασπαλά, Φαραντούρη, Γιαννάτου. Τόσο καλές η καθεμία όσο ήταν πάντα, πρώτη φορά (για μένα) που δεν είναι σολίστριες αλλά ισότιμες συνεργάτιδες σε μια πολυφωνία, και κεφάτες σαν κοριτσόπουλα που μόλις ανακάλυψαν τη μαγεία της πολυφωνίας.

Δε θυμάμαι να έχω δει ξένα τέτοια βίντεο. Λογικά δε μου μοιάζει πιθανό να είναι ελληνική πατέντα.

(Και βέβαια, μια αναπόφευκτη σημείωση: γκάιντες παίζουν, όχι τσαμπούνες.)

Εδώ στο φόρουμ είχαμε πριν αρκετά χρόνια σχολιάσει μία παρόμοια παραγωγή, νομίζω Τουρκική, αλλά δεν θυμάμαι λεπτομέρειες ώστε να το ψάξω. Ήταν μεγάλη παραγωγή και πολύ προσεγμένη, με όλους μουσικάρες.

Το ίδιο concept είχε κάνει η ίδια ομάδα, πριν από σχεδόν 8 χρόνια με τον Ερωτόκριτο, όπως είπε και ο @pepe

Εγώ γενικώς το βρίσκω ενδιαφέρον… :slight_smile: