Ενα καινούργιο οργανικό για τρεις κιθάρες που έγινε με σκοπό την παρουσιαση οσο το δυνατον περισσότερων λαϊκών δρόμων μεσα σε ενα κομμάτι.
2 «Μου αρέσει»
Είσαι δάσκαλος ρε φίλε! Απ’ αυτούς που όλο σπάνε το κεφάλι τους να βρούνε καινούργιους καλύτερους τρόπους μετάδοσης και δεν ησυχάζουν ποτέ. Και που δουλεύουν περισσότερο από το μαθητή - και σίγουρα περισσότερο απ’ ό,τι φανερώνει το τελικό αποτέλεσμα της δουλειάς τους (λογικά μια σελίδα τελικής δουλειάς σημαίνει δεκάδες σελίδες σβησμένες και σχισμένες).
Ρισπέκτ.
Απίστευτη δουλειά !!! και δεν αναφέρομαι σ΄αυτό που παρουσιάσατε κ. Μυστακίδη λίγο πρίν,
στο βίντεο,
αλλα στο σύνολο της δουλειάς σας στο χώρο της λαικής μουσικής και της λαικής κιθάρας που παρακολουθώ εδώ και κάποια χρόνια…
Σίγουρα η μουσική ιστορία αυτού του τόπου θα αφιερώσει στο μέλλον πολλές σελίδες σ’ αυτό το έργο που με συνέπεια φτιάχνετε.
Ένα ‘‘έυγε’’ είναι σίγουρα πάρα πολύ λίγο, να είστε πάντα καλά.
Μπράβο, Δημήτρη, εξαιρετική δουλειά!
Πόσο, λοιπόν, μπορεί κανείς να βοηθήσει στην κατανόηση και διάδοση του λαϊκού μας πολιτισμού, αν έχει γνώσεις, μεράκι και θέληση!
Μπράβο Δημήτρη! εξαιρετική και η ιδέα - και το αποτέλεσμα!
Πολύ καλό… Η μόνη -πρακτική - δυσκολία είναι η απομνημόνευση όλων αυτών των μουσικών φράσεων. Αλλά έτσι είναι… Θα τρώω περισσότερα καρότα 
ευχαριστούμε Μήτσο!
Μπάμπη τα καρότα, την όραση ενισχύουν, όχι τη μνήμη…
Εάν είχα καλή μνήμη, θα το θυμόμουν, χαχα.
1 «Μου αρέσει»
χρήσιμο πείραμα, και με όμορφο μουσικό αποτέλεσμα -δύσκολος συνδυασμός! η εισαγωγική μελωδία έχει άρωμα πολίτικο, αλλά μετά εξελίσσεται περισσότερο σε άκουσμα δεκαετίας '50/'60.
παρατηρώ ότι στη σύνδεση των δρόμων μεταξύ τους, χρησιμοποιείται περισσότερο μια σχέση ματζόρε/μινόρε (πχ από λα σε φα#) και σπανιότερα κοινές βάσεις ή κοινά 4/5χορδα (όπως πχ λα νικρίζ και λα ραστ). μια τέτοια δυτικότροπη αφετηρία έχω παρατηρήσει και στο βιβλίο για την λαϊκή κιθάρα, αν δεν κάνω λάθος.
υποθέτω ότι έχει και διδακτικό χαρακτήρα, όπως και ο δίσκος με τα 16 τραγοδια -που επίσης είναι ευχάριστο άκουσμα. στον “χάρτη” θα προτιμούσα πιο φυσικό ήχο στις κιθάρες, ιδιαίτερα στο τεμπάρισμα.
ευχαριστούμε για το μοίρασμα στο φόρουμ!
Πάντως Νικόλα η δυτική αντίληψη περί σχετικών κλιμάκων (Ντο+ με Λα- κλπ.) είναι εξισου και ανατολική.
σίγουρα, το ματζόρε τοποθετείται στο φα και το μινόρε στο ρε (ή αντίστοιχη σχέση με μετατροπία).
η “ένσταση” μου είναι σε μεταβάσεις τύπου λα χουζάμ (ντο# μελωδική βάση) - ντο# ουσάκ (υποθέτω ως αναφορά στον φρύγιο). αυτή η αντίληψη της τροπικότητας είναι πιο δυτικότροπη (κλιμακοκεντρική), ειδικά όταν εναρμονίζεται με D συγχορδία. περίμενα το ουσάκ να μπεί στο σι, τηρώντας την σχέση των βάσεων.
επίσης η μετάβαση από φα# καρτσιγάρ σε λα ραστ, συνεχίζει να λειτουργεί με βάση την σχέση “μινόρε +3η μικρή = ματζόρε” ενώ θα περίμενα να πάει σε μι ραστ. με αφορμή αυτό, να πώ ότι στο βιβλίο για την λαϊκή κιθάρα ειδικά στο καρτσιγάρ θεωρώ λάθος τον ορισμό του κάτω τετραχόρδου ως μινόρε, είναι σαφώς ουσάκ. (παρεπιμπτόντως, στην παρτιτούρα του βίντεο όταν μπαίνει το καρτσιγάρ στο ακκόρντο F#m λείπει η δίεση)
[SIZE=2]λέω “ένσταση” σε εισαγωγικά, γιατί δεν θεωρώ ότι έιναι τόσο λάθος προσέγγιση αν την τοποθετήσουμε αργότερα χρονικά, και βέβαια είναι δικαίωμα του συνθέτη να παίξει με το υλικό του όπως θέλει -εξάλλου το ακουστικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει. σε κάθε περίπτωση πέτυχε το σκοπό του, να κάτσουμε να ασχοληθούμε με την μελωδική κίνηση και την αρμονία του κομματιού!
[/SIZE]
Φίλε Liga δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω αναφορά στον φρύγιο τρόπο. Είναι απλώς ένας “εξυπνακίστικος” τρόπος να αλλάξω δρόμο εκμεταλλευόμενος τις κοινές νότες αλλά και μιά φυσιολογική αρμονική κίνηση. Για την εναρμόνιση με D δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που λές. Εξήγησε το λίγο παραπάνω.
Και αυτό επίσης. Σχέση βάσεων;
Μπορείς να το ερμηνεύσεις και έτσι αλλά η δική μου λογική ήταν και πάλι οι κοινές νότες. Μπαίνω σε λα ματζόρε και μάλιστα σε νότα ντό δίεση γιατί αυτό το άκουσμα προϋπάρχει στην χιτζαζ φράση του καρσιγάρ που προηγείται. Σαφώς όμως και μια φράση σε Μι ραστ θα είχε ενδιαφέρον. Μπορούμε να το δοκιμάσουμε!
Αυτό ήταν ένα σημείο που με προβλημάτισε πολύ. Σαφώς αν ακολουθήσουμε την θεωρία των μακάμ έπρεπε να είναι ουσάκ. Όμως πολλά κομμάτια στο ρεπερτόριο ακόμη και σε καθοδικές κινήσεις κρατάν την δεύτερη βαθμίδα ψηλά ακόμη και σε καθοδικές κινήσεις. Προκειμένου λοιπόν να καλύψω και αυτές τις περιπτώσεις έγραψα το κάτω πεντάχορδο σαν μινόρε και το ουσάκ σαν πολύ πιθανή κίνηση. Ίσως πρέπει να αναθεωρηθεί. Αυτό ακριβώς άλλωστε ήταν και το ζητούμενο με την έκδοση του βιβλίου. Να αποκαλυφθούν λάθη και αδυναμίες και στην επόμενη έκδοση βιβλίου από όποιον να βελτιωθεί όλο το σύστημα.
ευγε!
ειναι δυνατον να δημοσιευσεις εδω την παρτιτουρα πχ σε pdf γι αυτους που θελουν να μελετησουν περισσοτερο??
Προς το παρόν τα ανεβάζω έτσι γιατί δεν έχω προσβαση στο αρχείο. Όταν γυρίσω θεσσαλονίκη θα το ανεβάσω ολοκληρο.
ok ευχαριστω
ευχαριστούμε και για τις παρτιτούρες!
τα πιάνω ένα-ένα:
για τον φρύγιο πάνω-κάτω το ίδιο λέμε, απλά χρησιμοποίησα τον όρο της τζαζ αρμονίας. είναι ένας τρόπος μετάβασης στις συγκεκριμένες νότες, απλά ξεφεύγει από την λογική των 4/5χορδων και μπαίνει πιο πολύ στην έννοια της κλίμακας. έτσι προκύπτει αβίαστα πλέον και το ακκόρντο D, ως σύγχορδία δεύτερης βαθμίδας. στο τροπικό παίξιμο δεν θα έμπαινε σε ουσάκ αφού δεν ορίζεται 4/5χορδο, αλλά μπήκε από κάποιο χρονικό σημείο και μετά όσο προχωρούσε η θεώρηση του ουσάκ ως κλίμακα (όπως και στο χιτζάζ).
σχέση βάσεων εννοώ ότι κατ’αρχήν και εξ ορισμού το ραστ είναι 5χορδο από ντο, το ουσάκ 4χορδο από ρε, το σεγκιάχ 3χορδο από μι κοκ, οπότε από εκεί προκύπτουν τα 4/5χορδα και οι μελωδικές κινήσεις. είτε αυτά εξηγούνται με ήχους, είτε με μακάμ, είτε με δρόμους. κι εδώ συμφωνούμε απόλυτα ότι πρώτα έρχεται η πράξη και μετά η θεωρία.
αυτό με το ντο# στο φα# καρτσιγαρ δεν το έπιασα, αφού ντο φυσικό έχει (εκτός κι αν χρησιμοποιήσεις το ντο# ως την μη ελλατωμένη πέμπτη του).
για το ουσάκ στο καρτσιγάρ επιμένω πάντως, έτσι δημιουργήθηκε και έτσι εξηγούνται όλες οι κινήσεις του. γενικά προτιμώ το ουσάκ να μην το βλέπω αποκλειστικά με χαμηλωμένη δεύτερη, αλλά με κινητή τη δεύτερη βαθμίδα (και επίσης με τόνο στην υποτονική ως βασικό χαρακτηριστικό).
Μπράβο μάστορα !
Για άλλες δρομικο-μακαμικές “κατασκευές”
πρβλ.
π.χ.
από τον χώρο του 8χορδου
ΝΤΟ+ ΡΑΣΤ ΤΑΞΙΜΙ ΜΕ 18 ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ 13 ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΟΛΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
και
από τον λαικοδημοτικό χώρο
ΠΑΝΟΣ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ ΣΟΛΟ ΠΕΣΤΕΓΚΙΑΡ - ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ ΧΟΥΖΑΜ - ΟΥΣΑΚ - ΙΤΙΑ - ΗΛΙΟΣ - ΜΙΡΚΑ - ΣΕΡΒΙΚΟ