Φαίνεται ενδιαφέρον πολιτιστικό γεγονός αυτή η εικαστική Έκθεση με άξονα το ρεμπέτικο.
Άντε να κόψουμε καμιά βόλτα!
“Συνδέοντας το ρεμπέτικο με τη σύγχρονη τέχνη”
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΟΠΑΝΔΑ
Η έκθεση, που ξεκινά στις 10 Φεβρουαρίου, θα διεξαχθεί σε 3 χώρους: την Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων στο Μεταξουργείο, το Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων, στο Πάρκο Ελευθερίας, και στο Ολύμπια – Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας»
εδώ στη Γερμανία όλα είναι φτιαγμένα από ξύλο για μόδα και οικολογικούς λόγους, αλλά μου αρέσει πολύ αυτή η εικόνα, είναι τόσο υπέροχη, ξέρω το πραγματικό μοτίβο, είναι μια έξυπνη μεταμόρφωση
screenshot apo kathimerini:
Να βάλουμε άλλο ένα φρέσκο ρεπορτάζ:
https://www.tovima.gr/2022/01/27/vimagazino/to-rempetiko-allios/
Εδώ χρηστικές πληροφορίες:
Πληροφορίες των τριών χώρων
Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (κτίριο Μεταξουργείου): Λεωνίδου & Μυλλέρου, Πλ. Αυδή
Πληροφορίες: 210 5202420
Ωράριο: Τρίτη – Σάββατο 11:00 – 19:00, Κυριακή 10:00 – 16:00, Δευτέρα κλειστά
Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας
Πληροφορίες: 210 7232604, 210 7224028, στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 11:00 – 19:00, Σάββατο – Κυριακή 10:00 – 15:00, Δευτέρα κλειστά.
Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας»: Ακαδημίας 59, Πληροφορίες: 210 3642540
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 11:00 – 19:00, Σάββατο – Κυριακή 10:00 – 15:00, Δευτέρα κλειστά.
like “Cafe Aman” or “teke” or “magkas”,
the chair
is also an absolute specialty of this beloved genre
Υπάρχει ένα 13λεπτο φιλμάκι-θρύλος («Από μπουζούκια σε μπουζούκια», 1962) του Πάνου Κουτρουμπούση, του σημαντικού αυτού εικαστικού και συγγραφέα.
Λέει ο ίδιος:
«Δεν δούλεψα ποτέ ως σκηνοθέτης, εκτός από ένα μικρό ντοκιμαντέρ που ετοίμασα για τα μπουζούκια στο Πέραμα, που όμως δεν το ολοκλήρωσα ποτέ. Είναι 13 λεπτά, σε φιλμ 35 mm και με πολύ γρήγορο μοντάζ – δεν ήξερα κιόλας, πέταξα υλικό ωρών γιατί φοβόμουν να μην πληρώσω δικαιώματα για τα τραγούδια»
Αυτό το ανεύρετο μέχρι σήμερα φιλμάκι (που είναι βωβό με εκ των υστέρων ενσωματωμένη μουσική), δεν ξέρω πώς αλλά βρέθηκε και το είδα σήμερα στο «Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο “Μαρία Κάλλας”» (Ακαδημίας 59), έναν από τους τρεις εκθεσιακούς χώρους όπου απλώνεται η Έκθεση για το Ρεμπέτικο.
Εξαιρετικό ντοκουμέντο από πολλές απόψεις! Το Πέραμα του 1961, με τα κεντράκια του και τις «φάσεις» τους. Νομίζω πως διέκρινα Καραπατάκη και Βασίλη Ξενάκη.
Να πάτε!
Πολύ μου άρεσε επίσης το φιλμάκι που έκανε η Μαρία Τσάγκαρη με επίκεντρο τον προπάππο της βιολιστή Νίκο Συρίγο ή Σαντορινιό. Αυτό παίζεται στον άλλο εκθεσιακό χώρο, στο Πάρκο Ελευθερίας.
does anybody here know where i can buy the book from the three exhibitions? Is it one book or three different. do you know the prize? is it good?
THX
Simon
It’s only one book (“Catalogue of the Exhibition”, [170 pages]).
It ‘s not for sale, but it’ s given to journalists, artists and to those who co-operated in the Exhibition
OPANDA (City of Athens Culture, Sports and Youth Organisation
δωστε μια διεύθυνση στον Simon να επικοινωνήσει μαζι τους.
ισως μπορούν να του στείλουν ενα.
i am a writer in german language and wrote (am writing) with help from this forum (Niko and pepe and others) about Roza, Rembetiko, Cafe aman, Klarino, Stelios when he died, Rembetiko/Punk, laterna, the song DIRLANDA …
in the
Griechenland Zeitung and Griechenland Journal
taz
Journal for mechanic music-instruments
do you think they will send me a KATALOG?
It would certainly be much better to pay them a visit at the exhibition, present yourself and ask for the catalog.
Εδώ αναπτύσσεται ενδιαφέρουσα προβληματική από κάποιον που πράγματι είδε και στοχάστηκε. Κρίμα μόνο που δεν έκανε λόγο για το 13λεπτο “διαμάντι” του Κουτρουμπούση…
this is a very interesting article showing how music and pictorial art can be related, it also reminds me a bit of my efforts to retransform rembetiko or to compare it to other cultures. I will definitely visit the exhibitions.
Και στην Ελλάδα, την εποχή που τα πάλκα είχαν γλόμπους κρεμασμένους σε καλώδια, ξύλινα ήταν τα καφάσια, τα πλαστικά ήρθαν αργότερα και ίσως γιαυτό ο καλλιτέχνης που εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο καλλιτέχνημα, να μην βρήκε ξύλινα καφάσια και, τί να κάνει, χρησιμοποίησε πλαστικά*.
Απορία: Στο συγκεκριμένο πάλκο, τραγουδούσε ο Κώστας Καφάσης;
( * ) Ο χρωματικός συνδυασμός πάντως, είναι πραγματικά να σου παίρνει το νού, σκέτος Μonet!!! Τί θεσπέσια πανδαισία χρωμάτων, και πόσο σοφά ταιριαγμένα μεταξύ τους! Κρίμα μόνο που δεν βρήκε και άσπρα καφάσια ο καλλιτέχνης, να ταιριάζουν με τους άσπρους γλόμπους…
Niko du bist einfach genial!
Has anybody from this forum the KATALOG?
Αυτό το νήμα έκλεισε αυτόματα μετά από 365 ημέρες. Δεν επιτρέπονται πια καινούριες απαντήσεις.