Σε τι δρόμους κυμαίνεται το παρακάτω τραγούδι από την εκτέλεση του Μουφλουζέλη που έχω ακούσει ; Νομίζω ότι είναι αρμονικό μινόρε αλλά έχει και κάποια άλλα που δεν ξέρω εάν είναι γεύσεις,τυχαίες νότες ή δρόμοι
είναι ρε φυσικό μινόρε γιατί έχει προσαγωγέα ντο#, και στο ρεφραίν κάνει καρτσιγάρ (στην ουσία βάζει ένα σολ χιτζάζ).
1 «Μου αρέσει»
Ευχαριστώ να είσαι καλά
1 «Μου αρέσει»
Περίεργος συνδυασμός.
Το κομμάτι θέλει αρκετή προσοχή και όργανο στο χέρι, δεν είναι από τις μελωδίες τις τόσο προφανείς που βγαίνουν και νοερά (τουλάχιστον για μένα). Δεν έκανα όλη αυτή τη δουλειά, απλώς το ξανάκουσα. Συνεπώς ό,τι πω είναι με επιφύλαξη. Αλλά:
α) Το κλείσιμο αμέσως μετά από αυτό το Σολ χιτζάζ, μου ακούγεται τελείως Ουσάκ. Μάλιστα αν δεν απατώμαι κάνει και το χαρακτηριστικό Μι-Μιb-Ρε. Οπότε εδώ αίρεται το «περίεργο» που είπα και τηρούνται κανονικά οι σχετικές βάσεις των δρόμων.
Όμως, πώς μπορεί να εναλλάσσει Ουσάκ (και/ή Καρτζιγιάρ) με Μινόρε στην ίδια βάση; Πάλι ανακατεύονται οι σχετικές βάσεις.
Ένα το κρατούμενο.
β) Τον προσαγωγέα Ντο# σε ένα μόνο σημείο τον έπιασα με σιγουριά: σε μια «ουρά» όπου, αφού κλείσει στην τονική, κάνει και μια γρήγορη κατεβασιά Ρε-Ντο#-Σι-Λα, έτσι για να δείξει ότι η κατάληξη δεν είναι τελική αλλά έπεται συνέχεια. Δεν είμαι σίγουρος αν τον έχει κι αλλού. Αν μόνο γι’ αυτό το σημείο είναι που το χαρακτηρίζουμε Μινόρε, εγώ θα έλεγα μάλλον ότι όλο το κομμάτι είναι Ουσάκ (+ το πέρασμα Καρτζιγιάρ που είπαμε) και απλώς, σ’ αυτή την ουρίτσα, αντί για το αναμενόμενο 4χ Λα Ουσάκ (ή 5χ Σολ Ραστ), βάζει ένα ποίκιλμα με αναπάντεχες νότες, φευγαλέα όμως, χωρίς να αλλοιώνουν το όλο άκουσμα.
κι εγώ το σκέφτηκα για ουσάκ, αλλά κάτι η πεντατονική κάτω από την βάση, κάτι οι διφωνίες, προτίμησα να το ορίσω ως φυσικό μινόρε. στο καρτσιγάρ όντως κλείνει με ουσάκ (αυτό είναι το καρτσιγάρ εξάλλου, σολ χιτζάζ που καταλήγει σε ρε ουσάκ).
κλασικό μπλέξιμο, το καρτσιγάρ κάποιοι το λένε κιουρντί (που είναι αυτό που λένε οι μπουζουξήδες ουσάκ). το θέμα είναι να καταλαβαίνεις τί συμβαίνει, πώς δουλεύουν τα 4/5χορδα. σκέψου το σαν ένα σολ χιτζάζ που περνάει από φα νικρίζ και καταλήγει σε ρε ουσάκ και ας το ονομάζουμε όπως θέλουμε.
1 «Μου αρέσει»
Πέρα από το θέμα της ονοματολογίας, ο τύπος στο βίντεο τα ‘χει πολύ ξεκαθαρισμένα στον νου του και -γι’ αυτό βέβαια- είναι σαφής.
Όμως, εξακολουθώ να έχω πολύ περισσότερο την αίσθηση του Ουσάκ παρά του Μινόρε. Κατ’ αρχήν, σε πολλές κατεβασιές προς την τονική έχει Μι-Μιb-Ρε, όχι μόνο στο σημείο με το Καρτζιγιάρ (και επίσης, βάζει σκέτο Μιb πάνω από την οκτάβα).
Δεύτερον, πού είναι τελικά εκείνο το Ντο#; Πάντως, όχι εκεί που νόμιζα προηγουμένως:
Λάθος άκουσα. Επειδή περίμενα Ρε-Ντο-Σι-Λα και δεν έπαιξε αυτό, το τι αλλοιώσεις έβαλε το μπέρδεψα. Τελικά παίζει Ρε-Ντο-Σιb-Λα.
1 «Μου αρέσει»
κι εσύ δίκιο έχεις, που λέει και ο χότζας. έχει τις χρωματικές του ουσάκ (φα->ρε και λα->ντο) αλλά και τις διφωνίες και την έκταση του φυσικού μινόρε. τρέχα γύρευε, είναι σαν εκείνα τα ματζοράκια που κάνουν ραστ, αλλά ταυτόχρονα μοιάζουν με ραστ που ματζορίζουν…
και είναι λογικό εξάλλου, ο μουφλουζέλης δεν ήταν υποχρεωμένος να τηρεί τους κανόνες του μακάμ την εποχή που το ηχογράφησε και με την ορχήστρα που είχε από πίσω. η μελωδία έτσι κι αλλιώς κινείται κάπως περίεργα, αλλά αυτό είναι και το χαρακτηριστικό του κομματιού (πέρα από τον πολύ δυνατό τίτλο και πρώτο στίχο).
2 «Μου αρέσει»
Εν πάση περιπτώσει, αυτά που λέμε έχουν μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον. Σε πρακτικό επίπεδο, το εκπαιδευτικό βιντεάκι του #6 είναι καλό.
3 «Μου αρέσει»
ναι, ο κωσταντάκης κάνει προσεγμένη δουλειά.
2 «Μου αρέσει»
Άντε να δούμε πότε θα συμφωνήσουμε στο πως θα το ονομάσουμε αυτό.
Πάντως και από μακάμ μουσικούς έχω ακούσει να λένε κάποιες φορές οτι γινεται μετατροπία στο σολ χιτζαζ κομματι γιατι καποιοι μενουν “παρα πολύ” και αναπτύσσουν ολοκληρο χιτζαζ εκεί και μετα καπως ξαναγυρνανε και κλέινουν με ουσακ στη βάση.
Αλλοι λενε οτι ειναι μερος του μακαμ άλλοι οτι δε μπορεις να μενεις και τοσο πολύ εκει.
Αμάν, τί σαρδάμ ήταν αυτό με το “Ντο#” αντί για Ντο φυσικό;;; Κανείς δεν το πρόσεξε ρε παιδιά;
Μιλάμε για το μεγιάν που έτσι κι αλλιώς ξεφεύγει από το αρχικό μακάμι;
1 «Μου αρέσει»
Κυρίως ναι αλλά οχι απαραίτητα μονο εκει. Το αν τελικά θεωρείται οτι έχεις “ξεφεύγει” ή οχι με πιο εκτενή ανάπτυξη του σολ χιτζαζ δεν ειναι και τοσο ξεκάθαρο απο οτι καταλαβαίνω. Ακόμα και σε μακαμ περιβάλλον που τα πράγματα είναι πιο καλά συμφωνημένα.
1 «Μου αρέσει»
Λοιπόν πέφτει όλο πάνω στο κιουρντιλί χιτζασκιάρ αλλα η γραφή είναι λίγο “πιανιστική” οπότε δεν το καταλαβαίνουμε
Ξεκινάει με ένα ολόκληρο ουσακ απο την 5τη του (αραζμπάρ) οποτε έχουμε και μπουσελικ στην 8βα
Το ουσάκ είναι κρυμμένο αλλα το τραγουδάει κινητά…
Πχ : “ποτέ δεν περισπάται…” τα τραγουδάει ψηλά.
Μετά κάνει χιτζάζ στο νεβά (αναφορά στο χιτζασκιάρ)
Καρτσιγιάρ δεν υπάρχει…υπάρχει βάρυνση της 5της το οποίο καταληκτικά είναι αναφορά σε χρώμα κιουρντί.(στην ουσία είναι κάτι άλλο αλλα μην τα μπλέξουμε χειρότερα)
Όσων αφορά το ουσάκ χρώμα στη βάση, μάλλον υπονοει το κιουρντιλι χιτζασκιαρ χρώμα το οποίο είναι βαρύτερο του ουσακ αλλα ψηλότερο του κιουρντί. Δηλαδή το ακούω όλο απο ραστ περντέ
Οπότε εγώ ακούω
1 αραζμπαζ
2 χιτζαζ στο νεβα (χρώμα χιτζασκιάρ)
3 καταληξη με βάρυνση της 5της και χρώμα κ.χ.
Δηλαδή εγώ δεν ακούω μετατροπίες παρα μόνο το seyir ενος μόνο μακαμιού και μάλιστα αρκετά περίτεχνα.( Δεν τον είχα για τόσο μάστορα!)
Πειτε καμια γνώμη
1 «Μου αρέσει»
Να σου πω μια γνώμη.
Θα ήθελα να είμαι από καμιά μεριά(να ακούω) όταν θα γίνει αυτή η αναλυση σε κάποιο πατάρι 
2 «Μου αρέσει»
Πείτε μου άλλη μια γνώμη αν σας βρίσκεται όρεξη:
Χωρίς ανάλυση πως κατάφερε ο μακαρίτης να γράψει σε τόσο περίτεχνο μακάμι με 3 χρωματα μπλεγμένα τόσο ωραία και τόσο σωστά🙂
Και όχι μόνο αυτό αλλα αποφεύγει και τους μαλακους περντέδες που δεν έχει το όργανο
1 «Μου αρέσει»
Από πού προκύπτει το συμπέρασμα ότι τέτοιες αναλύσεις γίνονται στα πατάρια; Εδώ που είμαστε και τη διαβάσαμε δεν είναι πατάρι, δεν είναι χώρος μουσικής πράξης, είναι χώρος μουσικής συζήτησης.
2 «Μου αρέσει»
1 τελευταίο: την εισαγωγή πρέπει να τη σκεφτουμε ψηλά. Δηλαδη με βάση την 8βα και όχι την τονική
Έτσι δεν υπάρχει ποτέ νιχαβέντ βάση
1 «Μου αρέσει»
Είναι όντως κομμάτι με αρκετές εναλλαγές που όπως το περιγράφεις μπορεί να πατήσει στο κιουρντιλί χιτζασκιάρ, αλλά δεν είναι απίθανο να το έχει γράψει κάποιος με άγνοια του συγκεκριμένου μακάμ εφόσον έχει το άκουσμα των ουσάκ που γυρίζουν σε καρτσιγάρ. Εκτός κι αν πατάει σε παλιότερη μελωδία, όπως τα περισσότερα του Μουφλουζέλη εξάλλου.
1 «Μου αρέσει»