Συμμετέχοντες: Κυρίως εγώ, και το οικογενειακό μου περιβάλλον
Λίγα λόγια για την διασκευή σου:
Ένα ακόμα σουξεδάκι του Άρα Ντινκτζιάν, σε χαλαρή εκτέλεση από τον καναπέ μου. Στο ρεφραίν προσπαθώ να εξερευνήσω τη συγγένεια του ισπανικού κιθαριστικού rasgueado με αντίστοιχες τεχνικές στο σάζι.
Πολύ ωραίο. Πόσο πλατιά-βαθιά το κατέχεις το όργανο!
Με εντυπωσίασε αυτή η τεχνική στο ρεφρέν, που κρατάς με τον αντίχειρα (του χεριού της πενιάς, αριστερού εν προκειμένω αφού είσαι αριστερόχειρας) μια χορδή, σαν να στηρίζεις το χέρι πάνω της. Είναι κάτι στάνταρ; Δεν πρέπει να το 'χω ξαναδεί (ή ξαναπροσέξει). Μάλιστα είχα περιέργεια να δω πώς μετά θα επανέλθεις στη φουλ εξαχορδία, αλλά μας την έσκασες!
Με έκανε αριστερόχειρα το κίνητο στο selfie mode, δεξιόχειρας είμαι. Θα το ψάξω με τα προγράμματα να με φέρω πίσω στη φυσιολογική μου κατάσταση να μην παραπλανώ τον κόσμο . Η τεχνική μου είναι λίγο δική μου για να είμαι ειλικρινής, ίσως γι αυτό όταν παίζω δικές μου διασκευές μου βγαίνουν καλύτερα από ότι τα στάνταρ κομμάτια, οπότε δε νιώθω ότι το τερμάτισα το όργανο. Αν περνούσα κατατακτήριες εξετάσεις τώρα μάλλον δε θα πήγαινα για πτυχίο.
Το συγκεκριμένο κόλπο το δανείστηκα από το flamenco όπου το κάνουν με ολόκληρες συγχορδίες, εγώ το χρησιμοποίησα πιο πολύ για ισοκράτη με μελωδία, αλλά η εναρμόνιση μου σίγουρα δεν είναι σαζίστικη