Γεια σας παιδιά ξανά μετά από καιρό!
Έχω τον εξής προβληματισμό μετά και από΄σχόλια που μου έχουν κάνει διάφοροι φίλοι και γνωστοί που παίζουμε μαζί ή με έχουν ακούσει να παίζω μόνος μου.
Αυτό που μου λένε είναι: " βάρα το", “παίζε πιο δυνατά” και άλλα παρόμοια.
Όντως το έχω παρατηρήσει και εγώ πως συχνά παίζω χαμηλά, που μάλλον έγινε συνήθεια αφού στο σπίτι παίζω σιγά λόγω μηδενικής μόνωσης…
Πώς μπορώ να το φτιάξω αυτό; Προσπαθώ να παίζω δυνατά αλλά αυτό έχει αποτέλεσμα να κάνω μεγάλες κινήσεις με το δεξί χέρι και να χάνω σε ταχύτητα σε πιο δεξιοτεχνικές φράσεις ή να μην τις βγάζω καθαρά
όλη η ιστορία είναι στην πενιά, ρυθμός και ήχος -και επίσης η ένταση. όσο πιο χαλαρό είναι το χέρι σου, τόσο πιο δυνατά θα μπορέσεις να παίξεις. αν είσαι σφιγμένος, απλά θα βγει σκληρός και κακός ήχος.
προσπάθησε η πένα να μην “κυνηγάει” την χορδή με άσκοπες κινήσεις, αλλά να κάνει μια συνεχόμενη σταθερή κίνηση θέση/άρση και απλά να παρασέρνει την χορδή στο διάβα της. δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη, ας πούμε την μισή απόσταση μεταξύ των χορδών εκατέρωθεν της κάθε χορδής. δηλαδή αν οι χορδές απέχουν ένα πόντο, εσύ θα κάνεις κίνηση ξεκινώντας μισό πόντο πάνω από την χορδή και κατεβάζοντας μέχρι μισό πόντο κάτω από την χορδή (σύνολο ένας πόντος κίνηση), οπότε στη μέση την έχεις χτυπήσει κιόλας. στην άρση απλά επιστρέφεις τον καρπό χωρίς να κυνηγήσεις την χορδή -αφού την χτύπησες κατεβαίνοντας, θα την πετύχεις και ανεβαίνοντας.
σε γρήγορες φράσεις μπορείς να πλησιάσεις την χορδή για να ελαχιστοποιήσεις την κίνηση, αλλά φυσικά χάνεις σε ένταση. εννοείται βέβαια πως όσο γρήγορη και να είναι η φράση, θα χτυπήσεις δυνατά την νότα που πέφτει πάνω στο ρυθμό.
και φυσικά χτυπάς και τις δύο χορδές του ζεύγους, όχι μόνο την πάνω στη θέση και μόνο την κάτω στην άρση. αυτό το βλέπεις και το ακούς πεντακάθαρα στην μπουργάνα, όπου είναι διαφορετικές οι δύο χορδές.
επίσης, παίζουμε από το τελείωμα της τρύπας και πίσω, προς τον καβαλλάρη για πιο δυνατό και ξερό ήχο. ποτέ μέσα στην τρύπα, βγαίνει πλαδαρός ήχος και τρίζει το όργανο.
γενικά πρέπει να παίζουμε δυνατά, και όταν χρειάζεται να μπορούμε να παίξουμε και πιο σιγά. αφήστε τα χαϊδέματα για τους τετράχορδους με τους μαγνήτες…
Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές!!
Θα το προσπαθήσω. Όσον αφορά “τεχνικές-τρικς” πχ με σιδερένιες πένες (αν βγαίνουν πλέον ), που ακούω συχνά πυκνά, είναι ικανές να σε βελτιώσουν με την σειρά τους στο κομμάτι αυτό;
στο πρώτο σου μήνυμα είχα διαβάσει “σιδερένιες πενιές” και σκεφτόμουν κάτι παιχταράδες με δυνατή πενιά!
μην το σκέφτεσαι για περίεργες πένες, οι πολύ μαλακές δεν βγάζουν ποτέ ήχο ενώ οι πολύ σκληρές βγάζουν από μόνες τους. το θέμα είναι όμως να εξασκήσεις εσύ το χέρι σου, γι’αυτό πάρε μια ποιοτική πένα μεσαίας σκληρότητας (γύρω στο 0.75) και μάθε με αυτήν.
εγώ έχω κατασταλάξει σε αυτές, ποιοτικό πλαστικό που αφήνει να βγει ο ήχος του οργάνου και μικρό μέγεθος για να μην εξέχει πολύ.
και κάτι ακόμα, όταν παίζεις να έχεις απεύθυνση, δηλαδή να νοιώθεις ότι παίζεις για κάποιον. να στέλνεις τον ήχο σου καθαρά και μακριά, κάθε μια νότα να έχει λόγο και σημασία.
), που ακούω συχνά πυκνά, είναι ικανές να σε βελτιώσουν με την σειρά τους στο κομμάτι αυτό;