Καλησπέρα σε όλους.
Μήπως γνωρίζει κανείς τι λέει ο Καζαντζίδης στο δεύτερο κουπλέ πριν το τουρλου-τουρλού?
Καλώς ήρθες!
Εδώ ακούγεται πιο καθαρά, αλλά και πάλι δεν το βγάζω.
Υγ: αδιάφορο κομμάτι μουσικά και στιχουργικά, απλά ασχολούμαστε στην καραντίνα… No offense!
Δεν το βγάζω… Προφανώς κάτι παρόμοιο με το τουρλού τουρλού, όλα ανάμικτα, ίσως καμιά μαγειρική λέξη, αλλά δεν αναγνωρίζω τίποτα.
Ναι μεν, αλλά με μια ευχάριστη έκπληξη: δεν ήξερα ότι το 1953 ο Καζαντζίδης τραγουδούσε σαν άνθρωπος. Μπορεί να 'χω ακούσει κανένα τέτοιο τραγούδι στο ράδιο χωρίς να ξέρω ότι είναι Καζαντζίδης. Όταν τον ακούω με τη γνωστή και αναγνωρίσιμη μανιέρα, ποτέ δεν αντέχω μέχρι το τέλος ενός κομματιού.
Κι από μένα…
1 «Μου αρέσει»
Μήπως ξεκινάει “θες …”;
…και μήπως τελειώνει «να ‘ν’» (να είναι);
1 «Μου αρέσει»
Ειλικρινά ρε παιδιά, γιατί ξοδεύετε χρόνο ακούγοντας αυτή την «ιστοριούλα»; Η μουσική είναι ανεκτή, μέχρι καλούτσικη θα ΄λεγα αλλά, στίχος είν’ αυτός; Χρειάστηκε να πιέσω τον εαυτό μου μέχρι να φτάσω στο τουρλού.
(Περικλή συμφωνώ, κι εγώ δεν τον αντέχω κι ας είναι φωνάρα, αλλά ρε παιδί μου, Καζαντζίδης είν’ αυτός εδώ; Ένα τίποτα είναι, εγώ τραγουδάω καλύτερα. Τουλάχιστον, όταν μιμούνταν τον Τσαουσάκη ήταν κάτι… )
Γιατί τότε, πριν 43 λεπτά, δεν είχαν σκάσει ακόμη τα νεότερα σχετικα με το Γκαρίπ Χιτζάζ, που είναι πιο ενδιαφέροντα. 
2 «Μου αρέσει»
(αυτό λέγεται κόλλημα στον τοίχο, βγάζω το καπέλο…)
Θα μου πείτε τώρα με τί ασχολούμαι αλλά βρήκα τι λέει (μάλλον).
“Τσεσίτια τουρλού τουρλού”
Από το τούρκικο çesit που σημαίνει είδος και κατ’ επέκταση πολλά είδη, ποικιλία κλπ.
Εδώ ακούγεται πιο καθαρά :
5 «Μου αρέσει»
Λοιπόν, αν υποθέσουμε ότι στα ελληνικά αυτή η λέξη ήταν κάπως γνωστή το '50 (για μένα είναι εντελώς πρωτάκουστη), και μάλιστα ότι υπήρχε και στη μορφή «κεσίτι», τότε ίσως πράγματι λέει «κεσίτι να ‘ν’ τουρλού τουρλού».
Αν δε βρεθεί κάτι πιθανότερο, προτείνω τον @alko101 για ειδικό βραβείο πιο δύσκολης αποκρυπτογράφησης (το λεγόμενο βραβείο «ελλενικιά τροπιλοφόρα»).
6 «Μου αρέσει»
Ναι, “τσεσίτι να ‘ν’ τουρλού τουρλού” λέει
2 «Μου αρέσει»
Ωραία λοιπόν, αυτό είναι. @elenh, σήκωσε μανίκια!
Τώρα το ποιος πάει και γράφει το 1953 «τσεσίτι να ‘ν’ τουρλού τουρλού» σε λαϊκό τραγούδι, δηλαδή σε τραγούδι πλατιάς απεύθυνσης, και τι προσδοκά να καταλάβει ο ακροατής, είναι κάτι που με αφήνει σε απορία…
Παρά ταύτα, το τραγούδι άσκησε επίδραση:
Και στο Γλωσσάρι του Νταή Σταβρή του Τζελέπη:
Και «τσασίτι» πρέπει να λέγεται:
Τσασίτι (τό)
η αναλογία, το ποσοστόν, κατά την μίξιν διαφόρων κατηγοριών ή ποιοτήτων τού αυτού είδους. Επί ξυλείας, η αναλογία ως προς τάς διαστάσεις, μήκους, πλάτους, πάχους, έξ ών προέρχεται μία κατηγορία ξυλείας, τά μαδερικά, τά σανιδικά, τά καδρονικά, τά στρογγύλα. ’Άλλο τσασίτι προκύπτει από κατηγορίας ξυλείας ώς προς τον τρόπον κατεργασίας της: πριστή, πελεκητή, σχιστή, στρογγύλη. 'Ο ξυλέμπορος ενδιαφέρεται νά διαθέτη ταυτοχρόνως εις την αποθήκην του τσασίτι έξ όλων τών κατηγοριών, διότι τούτο διευκολύνει την διάθεσιν τού εμπορεύματος. —«Δέν έχω τσασίτι» παραπονείται ο ξυλέμπορος. — «Μού λείπει το τσασίτι» (καί δι’ αυτό δεν κινείται το εμπόρευμα).
Αλλά και «τσισίτι»:
Στα τούρκικα çaşit είναι η ποικιλία.
Όχι, ο κατάσκοπος (!). Και μόνον.
Μπράβο @alko101 και όλοι οι υπόλοιποι!
όντως είναι σκέτη αντιγραφή -ο μέσος έλληνας πρέπει να έχει την ίδια αντίληψη για τις φυλές όπως ο μέσος λευκός αμερικάνος…
νομίζω είναι απλά κάπου στην μέση μιας σειράς τέτοιων λιγούρικων τραγουδιών, όπως το “όλες όμορφες” και το “αγαπώ τα μαύρα μάτια” κλπ
«τσεσίτ τσεσίτ»: τουρλού τουρλού
Εντυπωσιακή η ανταπόκρισή σας!
η εκδοχή του “Τσεσίτι” είναι πολύ πιστευτή. Έχω ξοδέψει ώρες να ακούω αυτό το τραγούδι για να καταλάβω τι λεει.
Τσεσίτι να ‘ν’ τουρλου τουρλού, λοιπόν!
2 «Μου αρέσει»
@hondrosk είναι που ήρθες στη σωστή γωνιά του ίντερνετ! Καλωσόρισες και από μένα στην παρέα μας και σου εύχομαι όμορφες αναζητήσεις στον πλούσιο κόσμο του ρεμπέτικου 
2 «Μου αρέσει»
Δεν είχα ξανακούσει κάτι με τσ*τίτι. Εξ΄αφορμής της κουβέντα εδώ, άνοιξα (για την τιμή των όπλων περισσότερο) ένα προσφάτως κυκλοφορηθέν γλωσσάρι σιφνέικου ενδιαφέροντος και πέτυχα το"τσιτίτγια" στο οποίο δίνεται η ερμηνεία (που αφορά τη σιφνέικη χρήση βέβαια): τα μικρά κεραμικά, φλιτζανάκια, πιατάκια κλπ. Ετυμολογείται από το τουρκικό çesit: δείγμα, είδος.
Αυτή η περιγραφή ταιριάζει με την ποικιλία.
3 «Μου αρέσει»