παιδια γεια σας…ξερω να παιζω κλασσικο βιολι , αλλα θα ηθελα να μαθω παραδοσιακο…κυριως σμυρναιικα …και να το ενταξω κατα καποιο τροπο σε ρεμπετικα τραγουδια…ξερει κανεις να μου προτεινει κανεναν καλο δασκαλο στο Βόλο???ευχαριστω προκαταβολικα!!
Τον ίδιο δρόμο ακολουθώ και εγώ δειλά-δειλά…
Εφόσον γνωρίζεις ήδη το όργανο, θα εκπλαγείς με το πόσα μπορείς να μάθεις από παραδοσιακούς/λαϊκούς μουσικούς, χωρίς να είναι απαραίτητα βιολιστές.
Λίγα πράγματα που βλέπω να βοηθούν εμένα.
Καλή μουσική παρέα:Καλός και ο τζερτζελές αλλά αισθάνομαι ότι προοδεύω όταν βρίσκομαι με φίλους/συναδέλφους που έχουν τη γνώση και το χρόνο να μου εξηγήσουν μεθοδικά τις απορίες μου, σε ένα ήσυχο περιβάλλον και όχι σε μάζωξη. Το Skype στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι θησαυρός για μένα (γεια σου Νίκο!) γιατί μπορώ να κυνηγήσω κόσμο με μικρόφωνα και κάμερες και να κάνω λίγο πολύ ένα μίνι-μάθημα. Απο την άλλη πλευρά βέβαια, το πήρα απόφαση οτι δεν θα μάθω τέτοια μουσική στο σπίτι μου μόνος, πρέπει να είμαστε σε επαφή με άλλο κόσμο.
Καταγραφή παρτιτούρας: Προσπαθώ να καταγράφω σε παρτιτούρα αρκετές ηχογραφήσεις. Αυτό το κάνω με 2 τρόπους. Είτε ακούω διάφορες εκτελέσεις και φτιάχνω μια απλοποιημένη παρτιτούρα-οδηγό που θα με βοηθήσει να παρουσιάσω το κομμάτι με τον δικό μου τρόπο, είτε καταγράφω με όση λεπτομέρεια μπορώ την ίδια την ερμηνεία που ακούω, αν πιστεύω ότι μπορεί να με βοηθήσει να κατανοήσω το ύφος.
Θεωρία: ένα καλό βιβλίο τον βασικό τρόπο σκέψης των κλιμάκων βοηθάει στην κατανόηση της συμπεριφοράς των δρόμων κλπ. Αυτό τον καιρό ξεκοκαλίζω το βιβλίο του Βούλγαρη, το οποίο βρίσκω πολύ χρήσιμο. Η τούρκικη σημειογραφία με τις μισές υφέσεις διέσεις κλπ είναι τελικά απλή για όσους γνωρίζουν δυτική γραφή και τη βρίσκω κατανοητή.
Καλή τύχη!
Εδώ έχω ένσταση, όχι γιατί δεν είναι ωραίο ή χρήσιμο να παρουσιάζεις ένα κομμάτι με το δικό σου τρόπο αλλά γιατί:
Ο δικός σου ο τρόπος, το πιό πιθανό είναι να ακολουθεί αυτά που σου δίδαξαν στο ωδείο (Κέρκυρα ή Λονδίνο, το ίδιο είναι) και που δεν βοηθάν να δεις και ακούσεις τις διαφορές του λαϊκού ύφους απόδοσης της μελωδίας. Μόνο όταν νοιώσεις περίπου “φτασμένος” ως λαϊκός μουσικός θα μπορούσες να κάνεις κάτι τέτοιο, αλλά τότε δεν θα σου χρειάζεται παρτιτούρα.
Φυσικά συμφωνώ με όσα λέτε και προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι βρήκα τη μαγική συνταγή να μετατρέψω κλασικούς μουσικούς σε παραδοσιακούς.
Από την άλλη, υπάρχει ένα σύστημα γραφής το οποίο πιστεύω μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκμάθηση.
Καταρχήν δεν έχω τρόπο να απομνημονεύσω τόση μουσική και ούτε θα έχω ποτέ την ευκαιρία να την παίξω αρκετά έτσι ώστε να μείνει στο κεφάλι μου. Ο μοναδικός τρόπος που έχω είναι να ανατρέξω στις σημειώσεις μου.
Είναι επίσης προφανές ότι αν προσπαθήσω να αντιγράψω στο παίξιμο μου νότα-νότα την ερμηνεία που ακούω , το ηχητικό αποτέλεσμα θα είναι γελοίο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω την ηχογράφηση για να μάθω το ύφος. Και υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να καταγράψω (να προσπαθήσω τουλάχιστον) τον τρόπο που παίζουν; Μουσικοί όπως ο Ογδοντάκης δεν επαναλαμβάνουν την ίδια φράση ποτέ χωρίς να αλλάξουν κάτι έστω πολύ μικρό. Μπορεί να ακούγεται αυθόρμητο αλλά απο πίσω υπάρχει σκληρή δουλειά και οργανωμένη σκέψη. Βρίσκω ενδιαφέρον να εξετάζω αυτή τη σκέψη.
ο καλύτερος τρόπος για να μπείς σε ένα ύφος που δεν κατέχεις, αλλά και αργότερα για να εμβαθύνεις, είναι να βγάζεις μια καλή εκτέλεση όχι μόνο νότα-νότα αλλά και με κάθε λεπτομέρεια. μεγάλο σχολείο, και αργότερα αναπόφευκτα θα βάλεις και το δικό σου στοιχείο στην ερμηνεία.
από την άλλη αλέξανδρε, εσύ είσαι στο λονδίνο χωρίς κάποιον παραδοσιακό βιολιντζή, ενώ η έλενα που άνοιξε το θέμα είναι στον βόλο, εκεί σίγουρα θα υπάρχει κάποιος καλός δάσκαλος. ας ενημερώσουν οι βολιώτες!
καταρχην θα ηθελα να σας ευχαριστησω που μπηκατε στον κοπο να ασχοληθειτε με το θεμα…το προβλημα μου δεν ειναι οι παρτιτουρες ή οι νοτες…αντιμετωπιζω προβλημα στο υφος θα ελεγα…ακουω ενα τραγουδι για παραδειγμα, βγαζω τις νοτες αλλα ακουγεται αχαρο…λειπει το σκερτσο …σαν να μην βγαινει συναισθημα…δεν ξερω καν να το εξηγησω…μα που ειναι οι βολιωτες του site??? 
βιολί δεν κατάφερα να παίξω… αλλά κάτι που μπορεί να σε βοηθήσει γενικά στην μετάβαση από το κλασικό παίξιμο στο παραδοσιακό, είναι το τόνισμα. ό,τι παίζεις να συμβαδίζει με τον ρυθμό (συρτό, τσάμικο, ζειμπέκικο, τσιφτετέλι, ο,τιδήποτε). αυτό είναι κάτι που έχω την εντύπωση πως λείπει σαν αντίληψη -σε τόσο ανεπτυγμένο βαθμό- από την κλασική παιδεία. επίσης άμα ακούσεις προπολεμικές ηχογραφήσεις προσπάθησε να καταγράψεις κάθε τσάκισμα και ποίκιλμα, να δεις πώς χρησιμοποιούνται και να σου γίνουν συνήθεια.
καλή μελέτη!
υγ: για βολιώτες ψάξε στο rebetiko.sealabs.net, έχει μεγάλη και οργανωμένη ομάδα. ετοιμάζεται και πανελλαδική μάζωξη στις 14-15-16 δεκέμβρη!
ευχαριστω!
Μεγάλη αλήθεια.
Δοκίμασε με βιντεάκια σύγχρονων βιολιτζήδων, που βλέπεις τι κάνουν. Δεν είναι βέβαια σαν να είχες ζωντανό άνθρωπο δίπλα σου, αλλά σίγουρα είναι πολύ παραπάνω από μια σκέτη ηχογράφηση.
Εγώ αυτό το βλέπω να συμβαίνει με όλους τους βιολιστές που ασχολούνται αποκλειστικά με την κλασική μουσική και δε νομίζω να αποκτήσει παραδοσιακό ύφος και να γίνει κάποιος αξιοπρόσεκτος παίκτης στο είδος αυτό, αν π.χ. μέχρι τα 18 του χρόνια δεν έχει ακούσει ποτέ του παραδοσιακά και δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το είδος αυτό.
Το ύφος αποκτιέται από τα μουσικά βιώματα του καθενός και αφού είναι αδύνατον να καταγραφεί σε κάποιο σύστημα διδασκαλίας, πολλές φορές είναι δύσκολο - ακατόρθωτο να το κατανοήσουν - αποκτήσουν μουσικοί άλλης κουλτούρας ακόμη και με μαθήματα από παραδοσιακούς παίκτες.
Στο Βόλο βρίσκεται ο βιολιστής Χρήστος Δασκαλόπουλος ο οποίος συνεργάζεται και με την ορχήστρα “Εστουδιαντίνα”, νομίζω κάνει και μαθήματα παραδοσιακού βιολιού, αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Μπορώ να δώσω το τηλέφωνό του, με προσωπικό μήνυμα.
Καλά αποτελέσματα!
ενταξει ειπαμε…δεν μεγαλωσα στο Παρισι…απο Τρικαλα ειμαι…και θελω να το προσπαθησω, χωρις να θελω απαραιτητα να γινω αξιοπροσεκτη βιολιστρια…αν μπορεις στειλε μου το τηλεφωνο…