Δεν ξέρω πόσο καιρό τώρα, λογικά το τελευταίο τρίμηνο. Επεσα τυχαία πάνω στην ομολογουμένως συγκινητική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα τους. Ολο και κάτι θα έτυχε να έχουμε ψωνίσει από’κει άσχετα αν ο βασικός μας προμηθευτής είναι κάποιος οργανοποιός ή άλλο κατάστημα… σετ χορδών, κάποιο βιβλίο…
Η διαρκής ροή, η πορεία όλων μας στο χρόνο. Αναπότρεπτα αλλά και πηγή σοφίας
Το σημαντικότερο είναι η «γέφυρα» που μας συνέδεε με Κων/λη! Ο μπαρμπα – Νίκος Αρμάος, ξακουστός τεχνίτης σταμπαδόρος στην Πόλη, ήταν αδερφός (μεγαλύτερος) του Λορέντζου, που άνοιξε το κατάστημα στην Αθήνα όταν το μαγαζί του στην Πόλη έγινε ένας σωρός καμμένα ξύλα το 1955. Γκρεμίστηκε τώρα και η γέφυρα….
Παρα πολυ ωραιο μαγαζι ειχα αγορασει παλιοτερα μια ηλεκτροκλασικη κιθαρα απο εκει παρα πολλοι καλοι ανθρωποι με σεβασμο στον πελατη και ολα τα οργανα τους εξαιρετικα κατα την γνωμη μου
Εν έτει 2012 είχα αγοράσει ένα τζουραδάκι απο εκεί. Τίμιο όργανο , με 15 δούγιες και ωραίο ήχο . Μη γνωρίζωντας όμως πολλά τότε δεν έδωσα σημασία και παρατηρώντας μετά απο καιρό είδα ότι δεν υπήρχε κάρτα κατασκευαστή , ούτε και κάτι γραμμένο κάτω απο το καπάκι. Μήπως γνωρίζει κανένας συφορουμίτης από που προμηθεύονταν λαικά όργανα το συγκεκριμένο κατάστημα ?
Δεν ξέρω τι γίνεται με τα μαγαζιά μουσικών οργάνων αλλά οργανοποιοι βγαίνουν αρκετοί και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό τα τελευταία χρόνια από ότι την εικοσαετία 90-10.
Ίσως σε ένα άλλο θέμα να το αναλύσουμε και να το συζητήσουμε γιατί ώρες ώρες απορώ πόσες 1000αδες μπουζούκια μπορεί να απορροφήσει η αγορά σε έναν χρόνο!