Χαζεύοντας την σελίδα του Ισίδωρου Παπαδάμου, η οποία είναι και πάρα πολύ αξιόλογη, έπεσα πάνω σε ένα μπουζούκι που είχε όπως έλεγε και όπως φαινόταν στις φωτογραφίες ασύμμετρο σκάφος, http://www.trixordo.com/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=26&category_id=5&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=26, πράγμα το οποίο μου έκανε εντύπωση καθότι νομιζώ ότι δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Τότε θυμήθηκα ότι είχα πιάσει πριν από κάποιους μήνες έναν τζουρά του Θεόφιλου Μπρά, ο οποίος και αυτός είχε ασύμμετρο σκάφος, αν και όχι τόσο εμφανές. Φαίνεται λίγο και στη φωτογραφία που έχει στη σελίδα του http://www.bras.gr/. Τότε, είχα θεωρήσει ότι μπορεί να οφείλεται σε κάποιο λάθος, και μάλλον έκανα εγώ λάθος απ’ ότι φαίνεται -πραγμά που ήταν και έξαρχής βέβαια πιο πιθανό αν σκεφτούμε την ποιότητα των οργάνων του Μπρά, όπως και του συγκεκριμένου οργάνου άλλωστε.
Μήπως ξέρει κανεις κάτι παραπάνω σχετικά με αυτήν την κατασκευαστική ιδιομορφία; Τι εξυπηρετεί; Προσφέρει κάτι συγκεκριμένο στον ήχο του οργάνου;
Ευχαριστώ
Εντελώς υποθετικά μιλώντας νομίζω είναι μια προσπάθεια για ποιό άνετη πρόσβαση στα τελευταία τάστα χωρίς να μικραίνει το μέγεθος του σκάφους. Δεν πιστεύω οτι υπάρχουν σοβαροί ακουστικοί λόγοι για να γίνει ασύμετρο το σκάφος, απλά είναι ενας συμβιβασμός που ακολουθεί την φύση του ανθρώπινου σώματος. Υπάρχουν και κάποια βιολιά αλλα κυρίως βιόλες κατασκευασμένες με το ίδιο σκεπτικό. Ενας κατασκευαστής βιολιών μου εξήγησε οτι προσπαθεί να μετριάσει την άβολη κλίση του αριστερού καρπού στις ψηλότερες νότες, έχοντας παράλληλα ένα όργανο με αρκετό “αέρα” μέσα του έτσι ώστε να παράγει ένα υγιές ηχητικό αποτέλεσμα. Και ας μήν ξεχνάμε τις cutaway κιθάρες. Ισως θα βόλευε μπουζουξήδες με όχι ιδιαίτερα μεγάλα χέρια η και παιδιά, αν και προσωπικά το βρίσκω κάπως περιττό (άρα μάλλον κάνω λάθος) :019:
ένα παράδειγμα εδώ
Στα βιολιά και στις βιόλες ειδικά σε πολύ παλιά ιταλικά όργανα υπάρχουν αρκετές ασυμμετρίες, και κάποιες είχαν λόγους(που δεν γνωρίζω) ακουστικής. Αλλές φορές όμως ήταν απλά ατέλειες. Πχ, στα πολύ αρχικά στάδια οργανοποιείας στην Ιταλία, φτιάχνανε πρώτα τα πλαϊνά του οργάνου και μετά καρφώνανε το μανίκι με 2 πρόκες πάνω στα πλευρά. Η πρώτη πρόκα τα στράβωνε και η δεύτερη τα έφερνε σχεδόν ίσια παλι με μικρές αποκλίσεις. Ποιός ξέρει τωρα εαν θέλαν διαφορές στις 2 πλευρές…
Είναι ένα είδος μπουζουκιού , αν θα μπορούσαμε να το πούμε ετσι, που επητιδευμένα έχει ασύμετρο σκάφος.