Για χαρά στην παρέα!
Έχω μια απορία όσον αφορά την κιθάρα. Απ ότι έχω καταλάβει πρέπει να βαράς συγκεκριμένο μπάσο ανάλογα με το τι παίζεις .Για παράδειγμα στην υπόγα
http://www.youtube.com/watch?v=Zq7_acttKhE&feature=related άλλοτε βαράει την μι άλλοτε την λα και την ρε. Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς πως πρέπει να βαράω τα μπάσα?
καλώς ήρθες!
κατ’αρχήν ο μυστακίδης έχει κουρδίσει τη μι μπάσο σε ρε. από κει και πέρα στην αρχή κάθε μέτρου παίζει την ρε, και μετά εναλλάξ με λα.
αυτό ισχύει γενικά στην κιθάρα, όχι μόνο στο λαϊκό παίξιμο. δηλαδή στην αρχή κάθε μέτρου, ή όταν αλλάζεις συγχορδία, παίζεις την τονική της στο μπάσο (πχ Am μπάσο λα, F# μπάσο φα#, Bb7 μπάσο σιb, κλπκλπ). μετά εφόσον παραμένεις στην ίδια συγχορδία αλλάζεις μπάσο παίζοντας την πέμπτη νότα της συγχορδίας (Am μπάσο μι, F# μπάσο ντο#, Bb μπάσο φα, κλπκλπ). ειδικά στα λαϊκά παιξίματα, σε γρήγορους ρυθμούς (σέρβικα, καρσιλαμάδες) πολλές φορές μπαίνουμε αντίστροφα με την πέμπτη νότα στο μπάσο και καταλήγουμε στην τονική. μιλώντας πάντα για λαϊκή κιθάρα, η τρίτη νότα σπάνια θα χρησιμοποιηθεί, σαν γέμισμα περισσότερο -επίσης έχει σημασία το πώς θα καρφώσεις την νότα όταν παίζεις με πένα.
Ο Νίκος που είναι μουσικός τα λέει μια χαρά αφού έχει σπουδάσει τη μουσική. Εγώ πάλι που παίζω για το κέφι μου και από θεωρία δε σκαμπάζω τίποτα, παίζω ότι μου κάθεται καλύτερα στο αυτί. Και δεν εννοώ σκουλαρίκι.:112:
έλα ρε πέτρο, αφού μαζί σπουδάζαμε στο berkley!
όσα έγραψα πιο πάνω, πέρα από την θεωρητική εξήγηση είναι και αυτό που μας κάθεται καλύτερα στα αυτιά (και δεν εννοώ σκούφο). δηλαδή όποτε αλλάζει ακκόρντο ή όποτε έχουμε ισχυρό σημείο στο ρυθμό, να ακούμε την βάση του ακκόρντου (και κέντρο της μελωδίας ταυτόχρονα). επίσης ξέχασα να πω πως συχνά στις παλιές ηχογραφήσεις το μπάσο έπαιζε μόνο την τονική και δεν άλλαζε σε πέμπτη.
επίσης όταν συνοδεύουμε άταστα όργανα που παίζουν ασυγκέραστα (ούτι, βιολί), κρατάμε μόνο ένα ρυθμικό σχήμα στα μπάσα (χαβάς, όπως αυτό που ακούγεται στους αμανέδες ή σε κάποια τσιφτετέλια). αυτό γίνεται για να μην μπλέκει η συγκερασμένη τρίτη της κιθάρας με τις ασυγκέραστες των άλλων οργάνων.
Το μπαράκι στα Εξάρχεια λες?
Καλός σας βρήκα!
Νομίζω ότι αρχίζω και καταλαβαίνω. Στο συγκεκριμένο κομμάτι κουρδίζει την μι σε ρε, ή γενικά στο μπασοκίθαρο ?
Ο Δημητριάδης το παίζει διαφορετικά εδώ ? http://www.youtube.com/watch?v=xLuQquGakkk&feature=related
Ο Κυριος αυτος που παιζει ειναι ο Γιαννης Αλεξανδρης, το γραφει και στη καρτελα πριν αρχισει το κομματι. Δημητριαδης ειναι ο Τετος που εχει γραψει στιχους
Το ποιός έχει γράψει τη μουσική και ποιός τους στίχους, σε όλα τα τραγούδια του “Α. Κωστή”, που ηχογραφήθηκαν μεν στην Αθήνα, κυκλοφόρησαν όμως μόνο στην Αμερική, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ, όπως και το ποιός τραγουδάει σε ποιό, ο Κώστας Μπέζος ή ο Τέτος Δημητριάδης, ή ο Καμβύσης ή άλλος, άγνωστος. Ειδικά για την Υπόγα, οι δίσκοι (Orthophonic, θυγατρική της Victor, και Victor) αναφέρουν για συνθέτη και στιχουργό κάποιον “Τέντη” (προφανώς είναι ο Δημητριάδης) και για τραγουδιστή “Α. Κωστής”, που ο Κουνάδης ισχυρίζεται ότι είναι ο Κώστας Μπέζος και εγώ, τουλάχιστον, νομίζω ότι έχει δίκιο. Το σίγουρο είναι ότι ο Τέτος (Θεόδοτος και για την Αμερική Ted) Δημητριάδης, Κων/λίτης από καταγωγή και μετανάστης στην Αμερική, υπεύθυνος της Orthophonic, ήταν στην Ελλάδα για περίπου έξη μήνες το 1932 και έφυγε με 12 ή 13 ηχογραφήσεις, κυρίως τραγούδια αλλά και οργανικά. Από εκεί και πέρα, αρχίζουν οι υποθέσεις και τα σενάρια, που δεν γίνεται να τα παρουσιάσουμε και αναλύσουμε εδώ.
αν θες να παίξεις με δάχτυλα από ρε, συνήθως κατεβάζεις τη μι σε ρε για να παίζεις με ανοιχτές χορδές (όπως στην υπόγα). υπάρχουν και άλλα κουρδίσματα, θα τα βρείς με μια αναζήτηση στο φόρουμ.
καλά κάνεις και διαλέγεις κορυφαίους παίχτες για να βγάλεις τα τραγούδια (μυστακίδης, αλεξανδρής) αλλά μελέτα πρώτα απ’όλα τον κωστή στην πρώτη εκτέλεση (την οποία μελετήσαμε όλοι για να τα βγάλουμε, όπως μπορεί ο καθένας)!
γεια σου πέτρο μπαρόβιε! θα μας κλείσουν μέσα για τσατ!
να προσθεσω οτι ο αλεξανδρης περα απο κιθαριστας ειναι και οργανοποιος!
και συγγνωμη απο τους συντονιστες για την απαντηση που δεν σχετιζεται με το θεμα