Νομίζω σε όλους τους μπουζουξήδες γράφουν μαντόλα. Δες και στον Μητσάκη για παράδειγμα. Το είχα αναφέρει και παλιότερα σε άλλο θέμα, αν θυμάστε. Είχα και τότε αναρωτηθεί αν το έκαναν για γραφειοκρατικούς λόγους. Εκτός αν ήθελαν να κρύψουν το γεγονός περί μπουζουκιού (πιθανώς λόγω κακής φήμης;). Αλλά γιατί να ανησυχήσουν για κάτι τέτοιο όταν πρόκειται για μητρώο, δηλαδή για εσωτερική κατανάλωση; Εξάλλου αυτό συνεχίζεται στο μητρώο και μετά το ‘45, αν δεν κάνω λάθος, όταν πια το μπουζούκι είναι λίγο πολύ απενοχοποιημένο ή τελοσπάντων τυγχάνει πολύ καλύτερης αντιμετώπισης απ’ ό,τι τα πρώτα χρόνια. Μήπως ο γραφιάς που περνούσε τα στοιχεία θεωρούσε το μπουζούκι ως κάτι το ανεπίσημο/ανύπαρκτο ακαδημαϊκά και πήρε την πρωτοβουλία να γράψει μαντόλα θεωρώντας το καλύτερο; Ποιος ξέρει να πει…
Τείνω κι εγώ τελικά, παρά το ότι οι απορίες του Κώστα Μπουρνά είναι πολύ λογικές, να υιοθετήσω την άποψη του «κάλλιο γαϊδουρόδενε», ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Είτε 1928 έχουμε, είτε 1948. Και βεβαίως, μία παραλλαγή αυτής της προσέγγισης θα μπορούσε να είναι η ίδια η θέληση των μουσικών που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του συνδέσμου, να αποφορτίσουν την προσωπικότητα του μπουζουξή από τις όποιες αρνητικές απόψεις τμήματος της τότε κοινωνίας, που σίγουρα τους ενοχλούσαν και σίγουρα υπήρχαν, ακόμα και το 1948*. Ήταν ακόμα μακρυά ο καιρός που ένας βιρτουόζος μπουζουξής θα θεωρείται πλέον καταξιωμένο μέλος της κοινωνίας, όπως ένας γιατρός, ένας σωφέρ, ένας κλπ. κλπ. κλπ.
( * ) Δεν θα πάω μακρυά, αναζητώντας παραδείγματα σχετικά με το θέμα αυτό, θα παραμείνω στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον. Κάποτε, δεκαετία ΄60, ο πατέρας μου και η μάνα μου επωφελήθηκαν μιάς ευκαιρίας και σε ένα ταξείδι τους στη Δυτική Ευρώπη, συμπεριέλαβαν και την πόλη όπου σπούδαζα. Πήγαμε κάποια στιγμή και στο φοιτητόσπιτο όπου έμενα, και βλέποντας ο πατέρας μου (σίγουρα για πρώτη φορά στη ζωή του από τόσο κοντά) το μπουζούκι μου κρεμασμένο στον τοίχο, με παρακάλεσε να του παίξω κάτι. Αφού κάτι έπαιξα και τραγούδησα, είπε: " - Μου φαίνεται ότι πρέπει να αλλάξω γνώμη, σε ό,τι αφορά το μπουζούκι και τη μουσική που παίζει!".
Θυμάμαι ανάλογη κίνηση συνδέσμου / συλλόγου κουρέηδων προς «τον Πρόεδρον της Εθνικής Κυβερνήσεως κ. Γ. Παπαδόπουλον» (δυστυχώς δεν κρατάω αρχείο αποκομμάτων εφημερίδων) όπου, αφού περιγράφουν με τα μελανότερα των χρωμάτων την οικτράν οικονομικήν κατάστασιν εις την οποίαν έχουν περιέλθει, απότοκον της νεωστί εισαχθείσης παρά τη νεολαία συνηθείας δια τροφήν πλουσίας και μακράς κόμης, ζητούν στο τέλος «όπως ληφθούν μέτρα».
Αυτά τα αρχεία δεν είναι ούτε του Διονύση, ούτε του Hλία Μπαρούνη. Ο Charles Howard τα έχει γράψει με το χεράκι του, μέσα από τα αρχεία της Columbia, πρωτού κλέψει τις καρτέλες γνωστός παραγωγός, Αφορά κυρίως τα His Masters Voice μεταπολεμικά και κάποια Columbia.
Ο Howard έγραψε «με το χεράκι του» τα Βιβλίο Μητρώου του Σωματείου «Αλληλοβοήθεια»;
Στα «Εκτελεστικά» οι χειρόγραφες εγγραφές ανήκουν στον Howard;
Μπήκε “γνωστός παραγωγός” στα αρχεία και διέπραξε κάτι τέτοιο;
Πώς στοιχειοθετείται η κατηγορία;
Μπορούμε να έχουμε λεπτομέρειες όσοι δεν έχουμε πρόσβαση στα άδυτα;
Συνεδριάσαν την 5ην Μαΐου 1928 ανεγνώρισε δια της υπ’ αριθμόν 3545 αποφάσεως το Καταστατικόν του Άνω Συνδέσμου υπό την επωνυμίαν Σύνδεσμος Μουσικών Αθηνών, Πειραιώς η «Αλληλοβοήθεια», διέταξε δε την τοιχοκόλλησιν επί 10ήμερον εν τω ακροατηρίω του Δικαστηρίου τούτου και την μετά ταύτα καταχώρησιν του ανωτέρου Σωματείου εις το βιβλίον των ανεγνωρισμένων Σωματείων και εν ιδία αυτού σελίδι.
Ενεκρίθη και αποφασίσθη
Εδημοσιεύθη δε αυτόθι την 16ην Μαΐου 1928
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ - Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
Ν. ΚΟΡΡΕΣ - Β. ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Σε ένα τυπωμένο κείμενο του 1972 παρουσιάζονται δύο καταστατικά. Στην εξωτερική σελίδα του εγγράφου μνημονεύονται 7 διαδοχικές αποφάσεις αναγνωρίσεως, η πρώτη 3545/28, η τελευταία του 1972, χρονιάς κατά την οποία τυπώνεται και το έγγραφο. Το πρώτο καταστατικό έχει 24 άρθρα, ακολουθεί δεύτερο με 17 άρθρα και με το ακροτελεύτιο άρθρο του μνημονεύονται 6 διαδοχικές αναγνωρίσεις, από 1928 κ.ε. Στην κατακλείδα του εγγράφου αναφέρεται ότι πρόκειται για «ακριβές αντίγραφον» (φωτοτυπία δηλαδή) «του κατατεθειμένου εν τη δικογραφία εφ’ ής εξεδόθη η 3633/72 απόφασις πρωτοδικείου» κλπ, άρα πρόκειται για το ισχύον από 9/11/72 (ημερομηνία επίσημης θεώρησης του εγγράφου) καταστατικό. Για τα υπόλοιπα, ας ρωτήσουμε δικηγόρο, εγώ μέχρις εδώ μπόρεσα να φτάσω…
Να τονίσω και πάλι ότι δεν έχω ειδίκευση σε καταστατικά, ούτε καν στη νομική σχολή δεν έχω ποτέ πάει, αλλά φαίνεται ότι συνέστησαν το σύλλογο 1/3/28, άρχισαν να γράφουν μέλη, κατέθεσαν καταστατικό προς έγκριση και κάποια στιγμή, την 16/5/28, το καταστατικό ανεγνωρίσθη. Φαντάζομαι ότι την 1/3/ συνεστήθη ο σύλλογος, την 16/6/ ανεγνωρίσθη.
Στις 19/01/65 έχουν συμπληρωθεί, φαίνεται, όλες οι σελίδες του βιβλίου μητρώου και, φαντάζομαι, θα ξεκίνησαν καινούργιο. Απ’ ό,τι συμπεραίνω, αυτή η κίνηση δεν χρειάζεται αναγνώριση καταστατικού. Ίσως να έγινε κάποια άλλη ενέργεια, για νομιμοποίηση του νέου βιβλίου μητρώου. Στα επί μέρους άρθρα του καταστατικού, δεν μνημονεύεται βιβλίο μητρώου.