Αναζήτηση τίτλου (από πρόστυχο ρεμπέτικο)

Χαιρετώ όλη την παρέα του φόρουμ και ζητώ προκαταβολικά συγνώμη σε όσους προσβληθούν απο το περιεχόμενο-είδος των στίχων που θα εκθέσω. Ψάχνω τον τίτλο από ένα κομμάτι με τους εξής “ιδιαίτερους” στίχους: σκύλα πήγες στο παρίσι και έμαθες καλό γαμ*σι, σκύλα πήγες και στον βώλο και τον πήρες απ’ τον κώλο, σκύλα πήγες και στην Κρήτη και σε 'χύσαν και στην μύτη, σκύλα πήγες στο τορίνο και έμαθες καλό κλαρίνο κτλ. (Η σείρα των στίχων δεν είναι σωστή). Στην έκδοση που άκουσα ο ερμηνευτής θύμιζε πολυ τον ζαγοραίο αλλά δεν είμαι σίγουρος γιατί επικρατούσε πανικός τριγύρω.

Ευχαριστώ προκαταβολικά :slight_smile:

Φίλε Kastoria δεν γνωρίζω τον καλλιτέχνη, αλλά αναρωτιέμαι δυνατά:
ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΟΓΙΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΜΑΖΕΨΕΙ ΑΥΤΗΝ ΣΚΥΛΑ;;;;; :080::080:

Αν και ποτέ δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο,υποθέτω πως κάποιος μ…ς ψευτόμαγκας άλλαξε τα λόγια του τραγουδιού : Σκύλα μ’ έκανες και λιώνω του Μάρκου, για να το παίξει μάγκας βαρύς και ασήκωτος.

για τον kastoria
Κάνεις εγγραφή στο φόρουμ, πράγμα που σημαίνει οτι έχεις κάνει μια ‘‘περιήγηση’’ πριν, (εγω τουλάχιστον ήμουν επισκέπτης απο το 2006 και έκανα εγγραφή το 2009), που σημαίνει οτι έχεις αντιληφθεί το επίπεδο στο οποίο γίνονται οι όποιες συζητήσεις, είτε αυτές αφορούν θέσεις πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, είτε ανταλλαγή πληροφοριών - γνώσεων, είτε τα μέλη κάνουν χιούμορ. Γιατί αυτό να είναι το πρώτο σου μήνυμα; Δεν είχες κάτι άλλο να ρωτήσεις; Και τι πρέπει να περιμένουμε στο επόμενο;
Χθες μάθαμε πως το φόρουμ αναφέρθηκε ως πηγή πληροφόρησης σε κάποιο αφιέρωμα απο γνωστό έντυπο. Δεν νομίζω πως θα συνέβαινε κατι τέτοιο αν οι αναζητήσεις μας και οι μεταξύ μας συζητήσεις ήταν σαν αυτή που προσπαθείς να ξεκινήσεις.

Κι εγώ θέλω να ζητήσω συγνώμη από όλα τα μέλη του φόρουμ γιατί ίσως παραφέρθηκα στην παραπάνω απάντηση μου.

Πρέπει στο φόρουμ αυτό να γίνονται σοβαρές συζητήσεις αν και λίγο χιούμορ ποτέ δεν βλάπτει και θα συμφωνήσετε όλοι σας μαζί μου σε αυτό.Πιστεύω πως ,επειδή και μόνο, αυτό είναι το πρώτο μήνυμα του φίλου μας του kastoria έχει καταλάβει απο τα λεγόμενα μας την σωστή λειτουργία του φόρουμ.

Υ.Γ Χωρίς να βγάζω την…“ουρά” μου έξω απο τον χορό μερικοί απο εσάς θα πρέπει να θυμάσται το πρώτο δικό μου μήνυμα:

Ρε παιδιά μόλις εγινα μέλος (αν και εχω ξαναμπει άλλες δεκά περίπου φορές χαζεύοντας) και θέλω να σας πω πως μόλις βλέπω και γράφετε οτι πήρατε όργανο (μπουζούκι) με 250 ευρώ σεληνιάζομαι!!!
μετά απο αυτό, και την κόκκινη κάρτα που έφαγα, έμαθα σταδιακά να χρησιμοποιώ το φόρουμ

Υ.Γ Όσο για το τραγούδι συμφωνώ με τον Gilles.Είναι το τραγούδι “Σκύλα μ’έκανες και λιώνω” του Βαμβακάρη.Και ιδού οι πραγματικοί στίχοι:
Σκύλα μʼέκανες και λιώνω
(μες στη σκοτεινιά με πόνο) [COLOR=Black]εδώ μπορεί να λέει: “μες την Κοκκινιά με πόνο”

Σκύλα μʼέκανες κομμάτια βρε!
με τα δυο σου μαύρα μάτια

Σκύλα μʼέκανες ρεζίλι βρε!
στον πασά και στο βεζύρη

Ευχαριστώ

[/COLOR]

Kastoria, καλώς όρισες στη παρέα μας.
Αυτό το “πράγμα” που ανέφερες, δε γνωρίζω καν αν υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να αποκαλείται τραγούδι και ένα παραπάνω ρεμπέτικο.
Νομίζω ότι είναι προσβολή για αυτό το φόρουμ, αλλά δεν τιμάει και εσένα να κάνεις τέτοιου είδους αναζητήσεις και μάλιστα όπως προαναφέρθηκε από το πρώτο σου μήνυμα.

Εντάξει παδιά, κι εγώ το θεώρησα πολύ χοντροκομμένο, αλλά μην του την πέφτουμε άσχημα. Ο ίδιος μάλλον για να ζητάει εξ αρχής συγγνώμη, είχε ενδοιασμούς.
Προτείνω να σβηστεί το θέμα τελείως, κι ο φίλος να μείνει στην παρέα μας εάν θέλει να ανακαλύψει άλλα πράγματα…

Το κομμάτι είναι το Μου χτυπούν το παραθύρι το οποίο δυστηχώς κι αυτό έχει δεκτεί τον ανάλογο βιασμό απο πολλούς και διάφορους.Την συγκεκριμένη εκδοχή δεν την ξέρω γιατί ο καθένας βάζει και τα δικά του.Την πρώτη διασκευή την έκανε ο Χονδρονάκος ο οποίος το ξεκίναγε κανονικά και στο τέλος πρόσθεσε 3 δικούς του με βρομόλογα:092:.ο Νάκος πιθανώς το έκανε για χαβαλέ και για να χλεβάσει τις άσχετες κυρίες και χλεχλέδες που μαζευότανε στα ρεμπετάδικα γιατί ήταν της μόδας ( ο άνθρωπος αυτός είχε προσφέρει χρόνια στο είδος να ναι καλά όπου είναι).Επειτα πήραν αέρα πολλοί και διάφοροι σκυλοάσχετοι και το Μπιιιιιιιιιιιπ :258:έφτασε μέχρι την Αυστραλία.Τι να πούμε…

Δεν πρέπει να είναι αυτό.
Το “Μου χτυπούν το παραθύρι”…
κανονικός τίτλος: “Τρίτη - Πέμπτη, μακαρόνια” είναι παλιό φυλακόβιο τραγούδι και γνωστό φυσικά στη διασκευή του από το Χοντρονάκο.
Φυσικά, στις ζωντανές εκτελέσεις συνήθιζαν να προσθέτουν στιχάκια χαβαλεδιάρικα… προς τέρψη των θαμώνων, οι οποίοι πολλές φορές τα ζητούσαν και μάλιστα επιτακτικά…

Ο Χονδρονάκος, όχι πιθανώς, αλλα προφανώς, έκανε χαβαλέ, και αυτό σίγουρα δεν είναι κακό. Ίσως αρκετοί απο εμάς να παραποιούμε στίχους όταν παίζουμε με παρέα ή - κάποιοι - στο πάλκο. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό. Ο Κ. Λαδόπουλος έγραψε κάτι πολύ ενδιαφέρον για την ‘‘πλάκα’’ πρίν 2-3 μέρες. Ίσως αξίζει να το ξαναδιαβάσουμε. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στο καθαρό, πηγαίο χιούμορ και στην προσβολή.

επειδή σε κάποια πράγματα ίσως επαναλαμβάνομαι, διευκρινίζω πως δεν είχα δει το μήνυμα της Ελένης

Βρε παιδια ημαρτον,μην αποθαρρυνετε τον ανθρωπο ξεκινωντας με μυνηματα που εχουν υφος κυρηγματων (εκτος κ αν εγω τα εξελαβα ετσι:109:).Δε φαινεται να το κανει με κακο σκοπο εκτος αυτου ζηταει πριν αναφερει οποιοδηποτε στιχο συγνωμη κλπ.
Ακουσε καποια στιχακια και ρωταει να μαθει τι ειναι.Μπορει να μην εχει τοσες πολλες γνωσεις ωστε να αναγνωρισει οτι ειναι ο ¨ταδε¨ σκοπος ντυμενος με αυτους τους στιχους.

Kastoria καλως ηρθες,μαλλον εχουν δικιο τα παιδια που ειπαν οτι προκειται για ενα κλασικο σκοπο ντυμενο με αυτους τους στιχους,κατα καιρους εχω ακουσει και εγω να το κανουν σε διαφορα ανοικτα γλεντια παρεων η σε ταβερνακια(βεβαια δε χρησιμοποιουσαν τετοιο λεξιλογιο αλλα υπονοουμενα).Το πιο επιτυχημενο το ακουσα στην κρητη σε ενα υπογειο κουτουκι (δε θυμαμαι ονομα),παιζοντας το "ησουνα ξυπολητη" στο τελος προσθεσαν το εξης διστιχο:

να 'σουνα η θαλασσα να 'μουνα το βαπορι
να σου σκιζω τα νερα με πρυμνη και με πλωρη:78:

Οσον αφορα παλια ρεμπετικα με πονηρα υπονοουμενα γνωριζει κανεις αν περα απο τη Βαρβαρα υπαρχει κατι αλλο?
Σε βιβλια του Η.Πετροπουλου μονο εχω διαβασει αναφορες τραγουδιων που ακουσε σε φυλακες,να ηταν αραγε αυτοσχεδια καλη ωρα σαν τα πρωτα ρεμπετικα η προκειται για υπαρκτα τραγουδια που χαθηκαν αφου ποτε δεν ηχογραφηθηκαν?

Εγώ θεωρώ ότι τα “πονηρά” ρεμπέτικα έιχαν τεράστια διαφορά με αυτά τα δήθεν μάγκικα, είχαν υποβόσκον νόημα, όταν μιλούσαν για τις σχέσεις των δύο φύλων -ή έστω το “παιχνίδι” ή για κάποια “ελαφρών ηθών”- δεν κατονόμαζαν συγκεκριμένες πράξεις, (όπως οι στίχοι του τραγουδιού που έγινε η αναζήτηση από το φίλο στο φόρουμ)…ήταν πιο “εγκεφαλικά” να το πω έτσι, και πιο έξυπνα, δεν ήταν καθαρή βωμολοχία…

=>
και να με συγχωρέσεις φίλε kastoria, αλλά άιντε πες ότι το βρίσκεις…

Τι όφελος θα έχεις από ένα τέτοιο άσμα, είναι τραγούδι με κάποια αξία όσον αφορά τη ρεμπέτικη-λαϊκή μας μουσική, ή μήπως προτείνεται για διασκέδαση?ένα λούμπεν είναι…ή μάλλον ένα χοντροκομμένο δήθεν προκλητικό.
ούτε καν για χαβαλέ δε μπορείς να το πάρεις…κι ο χαβαλές έχει κάποιο επίπεδο

φρονιμον και πρεπον θα ητο , να εισαχθει θεμα εν ηδη διατριβης μεθ` ελευθερου
σχολιασμου , με τιτλον …

<< η γυνη και οι διασυρμοι αυτης , ως “σκυλας” εις την
ανδροκρατουμενη ρεμπετικη κοινωνια >> …

ισως παρουμε τις οποιες απαντησεις μας …

Τα προστυχα τραγουδια ειναι πολυ παλια υποθεση και ακρως ενδιαφερουσα.Με εξαιρεση το ηδη γνωστο ‘‘Μπουρδελο’’ με τον Ψαμαθιανο .
Ο Zουναρακης εχει ηχογραφησει στην εταιρεια smyrnophon τρια τεσσερα τραγουδια με προστυχα στιχακια το 1910 που σοκαρουν και σημερα
Οι τιτλοι σε δυο απο αυτα που θυμαμαι ετσι ειναι

‘‘Της Παπαδιας ο Μουναρος’’
‘‘Καμβακλιδικο μουνι’’

Φιλε BLekos το σεμνα μπηκε κατα λαθος ,σου ζηταω συγνωμη

Φιλε Σταυρο (αν και τα χρησιμοποιω) δε με ενδιαφερουν καθολου τα μπραβο και τα σεμνα που μαζευω…μακαρι να καταργουνταν.Δε με ενοχλει το σεμνα:088:

Οσον αφορα τα προστυχα τραγουδια τωρα,οι αναφορες που κανει ο Πετροπουλος ειναι δυο.Η πρωτη εχει να κανει με ενα τραγουδι που μιλαει για μια καθως-πρεπει κυρια και το σκυλακι της,οπου σκυλακι υπονοειται το αιδοιο της,στιχους ωστοσο δεν αναφερει.Η δευτερη αναφορα του εχει να κανει με ενα στιχακι που λεει (το οποιο δε θα αναφερω,οποιος το θελει ας στειλει π.μ.) που του τραγουδησε καποιος παλιος μαγκας σε μια φυλακη.Και κανω το ακολουθο σκεπτικο,εστω οτι μπορει να υπηρξε ενας “χ” αριθμος τετοιων τραγουδιων,ειτε επροκειτο για τραγουδια με υπονοουμενα ειτε τραγουδια με βωμολοχιες, ποσες αραγε να ειναι οι πιθανοτητες να μην ηχογραφηθηκαν ποτε λογω του περιεχομενου τους?

Κοιταζοντας σε αλλες κατα τοπους παραδοσιακες μουσικες συνανταμε τετοια τραγουδια,απο αυτα που γνωριζω, στην Κερκυρα παλιοτερα υπηρχαν διστιχα που λεγοταν σε γλεντια ειτε για να πειραξουν ο ενας τον αλλο οι ανθρωποι.Δεν τα προλαβα αλλα μου εχουν μιλησει ηλικιωμενοι για αυτες τις καταστασεις λεγοντας οτι τους το “εδωσαν” οι παλιοτεροι.Παρομοια μαρτυρια εχω συναντησει και απο ηλικιωμενους στην Κρητη,μιλουσαν για μαντιναδες με πολλα υπονοουμενα.Τραγουδια με βωμολοχιες συνανταμε και στον Τυρναβο που εχουν το εθιμο με τα ομοιωματα φαλλων.Παρομοιο σκηνικο εχω συναντησει στην Καστορια(αν μπορει ας μας μιλησει και ο φιλος απο Καστορια γι αυτο) στα Ραγκουτσαρια(τοπικο καρναβαλι) οπου ο κοσμος γλεντα τραγουδωντας στους δρομους συνοδεια χαλκινων πνευστων και σε ενα τραγουδι μετα απο καθε διστιχο επαναλαμβανοταν ενα “βρωμικο” στιχακι σαν ρεφραιν.Μεσα απο ολο αυτο θελω να πω οτι αυτου του ειδους τα τραγουδια δεν ειναι κατι καινουργιο,απλα ειναι κατι που δε γνωριζω σε τι βαθμο μπορει να υπηρξε στο ρεμπετικο.

Και να υπήρξε στο ρεμπέτικο, ακόμα και σε μεγάλο βαθμό, όπως τα σκωπτικά παραδοσιακά, αυτό δε σημαίνει ότι τα αποδεχόμαστε σώνει και καλά σαν σπουδαία τραγούδια…
ούτε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κριτικάρουμε την ενλόγω παράδοση στο σήμερα, όταν μάλιστα γίνεται εκτός εθίμου (πχ στον Τύρναβο αυτά τα έθιμα τα κάνουν συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, αυτό σημαίνει παράδοση, το να εξαπλώνεται η ενλόγω άποψη όποτε να ναι αυτό είναι κάτι άλλο)

Όλα τα παραπάνω χωρίς καμιά διάθεση σεμνοτυφισμού ή ψευδοσυντηρητισμού, αλλά τελος πάντων υπάρχουν και αισθητικά κριτήρια και πήχυς…

Μιλώντας για το σήμερα, καθώς έναν αιώνα πριν έχουμε αρκετά διαφορετικές συνθήκες:
Πιστεύω ότι η χρήση “πονηρών” τραγουδιών στην παρέα έχει την πλάκα της, έχει το κέφι της. Το να καταγραφούν στη δισκογραφία, ως παράδοση, κι αυτό έχει αξία (π.χ. Δ. Σαμίου).
Ομως η δισκογραφική έκδοση τέτοιων “εμπνεύσεων” της προηγούμενης δεκαετίας, δε βλέπω τι μπορεί να εξυπηρετήσει.
Για την …ιστορία, οι σύγχρονοι πονηροί αυτοσχεδιασμοί γίνονται συνήθως πάνω σε παλιά αδέσποτα, όπως το “Τρίτη-Πέμπτη”, το “Τούτοι οι μπάτσοι”, το “Λέου-λέου” κ.ά. Η “Σκύλα” του Μάρκου δε χρησιμοποιείται.

ΥΓ. Κάποτε είχα ακούσει μια ζωντανή (ερασιτεχνική) ηχογράφηση του Κερομύτη, φορτωμένη με τέτοιες “πονηριές”. Πάντως ο μάγκας Κερομύτης δεν τα έκανε ποτέ …δίσκο.

Ρε συ Άρη, δε θυμάσαι το “ΕΛΕΓΕΙΟΝ” του Κερομύτη στα “ΑΣΕΒΗ ΤΡΟΠΑΡΙΑ”; :089:
(το είχαμε αναφέρει εδώ: http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=19709&highlight=�����+��������&page=4 )
Βέβαια, δεν το τραγουδάει ο ίδιος… αλλά ήταν έκπληξη για όσους είδαν πως ήταν δικό του!

Το θέμα είναι ποιός είναι αυτός που λέει αυτά τα τραγούδια και το ύφος του.