Αριστερόχειρας που παίζει με κιθάρα για δεξιόχειρα?
Ε, ναι. ‘ντάξ!.. Αυτή βρέθηκε μπροστά του, μ’ αυτήν έπαιξε.
εννοείται πως, πρώτα, άλλαξε τις χορδές
Δε νομιζω να αλλαξε τις χορδες…Στην αρχη φαινεται καθαρα πως παιζει στις θεωρητικες μπασες, ενω ο ηχος ακουγεται πριμαριστος…
Νομιζω πως παιζει με κανονικη για δεξιοχειρα κιθαρα…Το ειχα δει πριν 3 χρονια απο τον υιο Κορακακη στην Θεσσαλονικη… (εννοειται πως ειχα μεινει καγκελο!)
Το παράξενο που το βλέπετε? και γώ έτσι παίζω και είναι το πιο νορμάλ πράγμα για μένα…όλα είναι θέμα συνήθειας…μην κολλάτε…
δυστυχώς αυτός ο κόσμος είναι φτιαγμένος σχεδόν αποκλειστικά για δεξιόχειρες. οπότε οι αριστερόχειρες αναγκάζονται να λειτουργούν εν μέρει ως αμφίχειρες.
μια φορά μου είχε τύχει μια μαθήτρια που ήταν αριστερόχειρας. πήραμε αριστερή κιθάρα, έμαθα κι εγώ κάποια ακκόρντα ανάποδα. στη μελωδία όμως έχω πρόβλημα. ακόμα και στο μπουζούκι που είναι συμμετρικό το κούρδισμα, μπλέκομαι στην αλλαγή χορδής.
πάντως…(και αφού το ανοίξαμε το θέμα) η δική μου περίπτωση ήταν τελείως διαφορετική. Δεν ειμαι αριστερόχειρας στην “ζωή” παρα μόνο στη μουσική 
κι αυτό έγινε τελειως φυσικά…όταν πρωτοέπιασα ενα τζουρά στη ζωή μου και τον κράτησα κανονικα δεν μπορούσα να πάρω τα δάχτυλα μου…όταν για πλάκα το κράτησα “ανάποδα” μέσα σε μισή ώρα είχα το πρώτο μου τραγούδι …
Και καταλήγω …ότι (ακόμα και τώρα) θεωρώ ότι το “σωστό” κράτημα για τους δεξιοχειρες είναι αριστερά (αχαχαχαχ και γώ μπερδεύτηκα τώρα). Κι αυτό γιατί (κατ εμέ και στην πορεία με το ούτι επιβεβαιώνομαι) τα δαχτυλα που παίζουν στο μανίκι (στη δική μας περίπτωση του δεξιού χεριού) έχουν πολύ λεπτομερή δουλειά να κάνουν ενώ το αριστερο που προορίζεται τελικά για την πένα στρωνεται εύκολα και μπορεί να μάθει πιο γρήγορα…
Θεωρίες μεταμεσονύχτιες που στην δική μου περίπτωση έπιασαν τόπο όταν ήμουν τσικό…
εκτός από τον Βασίλη Κορακάκη και ο κιθαρίστας Κώστας Γεράκης παίζει και με δεξιόχερη κιθάρα με τις χορδές ανάποδα και με αριστερόχερη.
Πριν λίγους μήνες έβαλα στον παλιοτζουρά μου τη μουργκάνα στη θέση του καντινιού και τούμπαλιν, κι άρχισα να μελετάω… ανάποδα.
είναι ωραία άσκηση. Στην κιθάρα δεν το έχω κάνει ακόμα, δεν έχω βρει όργανο… αξίζει όμως διότι ακονίζει και μυαλό και αυτί…
Εγω ειμαι αριστεροχειρας και εχω μετατεψει τη δεξιοχειρη κιθαρα μου (ηταν δωρο) σε αριστεροχειρη.
Το αναποδο απλα δεν παλευεται!
Γιατι δεν ειναι μονο η δακτυλοθεσια, αυτο πες ειναι και θεμα μελετης και συνηθειας. Τα πιο δυσκολα ειναι το strumming και η μελωδια, και αυτο γιατι θεωρουμε “φυσιολογικο” και πιο βολικο ο ηχος να πριμαρει οσο κατεβαινει το χερι. Για να ακουγεται καλα δηλαδη το ακομπανιαμεντο αν παιζεις αναποδα, θα πρεπει η πενα να κινειται κυριως πανω-κατω αντι για κατω-πανω, κατι που -τουλαχιστον σε εμενα- φαινεται πολυ μπερδεψιαρικο! Στη μελωδια τα πραγματα ειναι λιγο πιο ευκολα, αλλα και παλι υπαρχει αυτο το θεμα, οταν θελω στο σολο να περασω σε πιο μπασα χορδη ασυναισθητα θα “ανεβω”, ενω αν παιζεις αναποδα πρεπει να κατεβεις!
Τα ιδια ισχυουν και στα τριχορδα (οσο εχω πιασει -δυστυχως μονο δεξιοχειρα) τα οποια ειναι μεν συμμετρικα, αλλα λογω θεσης χανω αυτο το “γκρααν” της μπουργκανας.
Τουλάχιστον στις συγχορδίες (και όλες γενικώς τις πολύχορδες πενιές), όσοι παίζουν ανάποδα κάνουν και τις πενιές ανάποδα. Για μονόχορδα σόλα δεν έχω προσέξει. Είναι ένα θέμα: αν κάνεις τις θέσεις πάνω και τις άρσεις κάτω, παίζεις …ανάποδα, και δεν ξέρω αν θα βγει σωστός ήχος. Αν τις κάνεις όπως στο κανονικό όργανο, τότε πώς γυρίζεις από μονόχορδη σε πολύχορδη πενιά;
Ε!!! εντάξει μη τρελενόμαστε… όλοι όσοι γνωρίζουν καλά ένα όργανα, απλά, αργά και μη απαιτητικά κομμάτια τα παίζουν άνετα και ανάποδα… είτε είναι αριστερόχειρες είτε δεξιόχειρες.
Βέβαια εμείς οι αριστερόχειρες, έχουμε κάπως μεγαλύτερη εξοικείωση σε αυτό, καθότι εάν δεν έχεις μαζί σου το δικό σου όργανο… σιγά μη βρεις αριστερό.
Η αν δεν θέλεις να ασχολείσαι με ειδικές παραγγελίες κλπ, το παίρνεις απόφαση απο την αρχή και μαθαίνεις ως δεξιόχειρας…
Δικαίωμα! Ότι γίνεται γίνεται, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι και εύκολο! Το να ξέρεις ένα όργανο δεν περνάει μόνο από το μυαλό αλλά και από τη «μνήμη» των δαχτύλων. Ε, άμα τη βάλεις την έρημη τη μνήμη να κάνει το ανάποδο από αυτό που ήξερε, θα μπερδευτεί. Άμα το κάνεις πολλές φορές βέβαια (και οι αριστερόχειρες όντως έχουν περισσότερες ευκαιρίες) θα μάθει και τον άλλο τρόπο σιγά σιγά.
Πάντως το ανάποδο παίξιμο είναι ανάποδο και στις πενιές, όταν παίζουμε πολλές χορδές μαζί (ακόρντο ή ανοιχτές), ενώ στα μονόχορδα σολαρίσματα γίνεται όπως και στο κανονικό όργανο (το πάνω είναι πάνω και το κάτω είναι κάτω). Δεν μπορώ να φανταστώ τι γίνεται όταν εναλλάσσεις το μονόχορδο με το πολύχορδο παίξιμο!
τις θέσεις τις κάνεις άρσεις και τις άρσεις θέσεις 
όλα γίνονται…μόνο του σπανού τα γένια έχουν δυσκολία να βγούν
Είναι κρίμα να μην αναφερθεί ότι ο παικταράς του βίντεο με το οποίο ξεκίνησε η κουβέντα είναι ο Μητσάρας Αναγνωστόπουλος, ο οποίος δυστυχώς μας άφησε πρόσφατα…
Μεγάλος παίχτης και ωραίος μάγκας…
Αμ δε!
Είχα μέρες που ήθελα να εκφράσω την απορία μου, αλλά επιφυλασσόμουν να παρατηρήσω πρώτα τι κάνει ένας φίλος που παίζει έτσι, και διαπίστωσα ότι στο μονόχορδο παίξιμο οι θέσεις είναι θέσεις και οι άρσεις άρσεις, ακριβώς όπως όταν παίζει με κανονικό ζερβοχέρικο όργανο. Δες και τα βιντεάκια που παρέθεσα σ’ ένα από τα πρώτα μηνύματα (αν και η εικόνα δεν είναι απόλυτα διαφωτιστική).
οπως το λεει ο Πεπε ειναι.
Οι θεσεις ειναι θεσεις και οι αρσεις αρσεις, αλλα αν παιζεις με alternate picking θα πρεπει να ξεκινησεις “αναποδα” δηλαδη απο κατω προς τα πανω (upstroke), και να σου “βγει” οτι ανεβαινοντας την κλιμακα πηγαινεις προς τα πριμα αντι για τα μπασα.
Γινεται βεβαια να ξεκινησεις και με downstroke, αλλα γνωριζοντας οτι ισως χρειαστει να ξανασυντονιστεις καποια στιγμη στο κομματι.
Για συγχορδιες, το ιδιο (αφοτου συνηθισει κανεις τη δαχτυλοθεσια), τα upstrokes γινονται downstrokes και τουμπαλιν, αλλα η ρυθμικη τους τοποθετηση παραμενει ιδια (αν θα παιχτουν σε θεση ή αρση).
Γενικα παντως απαιτει πολυ κοπο, και οπωσδηποτε δε θα φτασει κανεις αριστεροχειρας στο ιδιο επιπεδο που θα εφτανε αν επαιζε με το φυσιολογικο γι αυτον τροπο. Υπαρχουν βεβαια και οι αμφιδεξιες εξαιρεσεις, οι οποιες -ειναι και απολυτα λογικο- κυριως αναδεικνυονται απο τον αριστεροχειρο πληθυσμο. Προσωπικα το θεωρω μαζοχιστικο να μαθαινει κανεις αναποδα απο οτι του βγαινει, μονο και μονο για… τους αλλους ουσιαστικα (αν βρεθω καπου που δεν εχω το δικο μου οργανο μαζι δε θα μπορω να παιξω με των αλλων). Γι αυτο το λογο μου δημιουργειται και μια σχετικη δυσφορια οταν ακουω δεξιοχειρες (που κατα κανονα δεν εχουν καμμια απολυτως εμπειρια του τι σημαινει να αναγκαζεσαι να χρησιμοποιεις σε διαφορα θεματα το “κακο” σου χερι -αρκετοι ουτε μια φετα ψωμι δε μπορουν να κοψουν με το αριστερο) να προτρεπουν ελαφρα τη καρδια αριστεροχειρες να μαθουν αναποδα.
Αυτο που κυριως με ενοχλει δεν ειναι τοσο αυτο -ας ειχα μαζι τη δικη μου κιθαρα στην τελικη- οσο το οτι ειναι πιο δυσκολο να δοκιμασω καινουργια οργανα (γιατι αλλη αισθηση εχω οταν δοκιμαζω αναποδα ενα λαουτο, ενα μαντολινο, ακομα και ενα μπουζουκι) σε σχεση με τον δεξιοχειρα που μπορει να αξιοποιησει ολη του την τεχνη και σε ενα νεο οργανο.
Γειά σας, παιδιά. Είμαι νέο μέλος και θά 'θελα αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει στο εξής: αν εγώ που είμαι δεξιόχειρας μπουζουξής, θέλω να δείξω κάποιες ασκήσεις και γενικά διάφορα σε αριστερόχειρα αρχάριο με οχτάχορδο, πως θα μπορούσα να το κάνω, μου φαίνεται αρκετά δύσκολο. Επίσης να ξεκινήσει κανονικά ως δεξιόχειρας? ή να γυρίσει το μπουζούκι από την άλλη ? Αν γίνει το δεύτερο πως τοποθετούνται οι χορδές? Ευχαριστώ προκαταβολικά.
Καταρχάς καλωσόρισες και καλή διαμονή στο forum και καλές κουβέντες να έχουμε!
Όσον αφορά τον τρόπο που θα δείξεις τις ασκήσεις, η απάντηση είναι προφανής νομίζω … “κανονικά”. Θα του πεις του ανθρώπου τις νότες ή τα διαστήματα των ασκήσεων και εκείνος θα τις μεταφέρει με στο δικό του όργανο!
Χωρίς να θέλω να φανώ κυνικός, εσύ που είσαι δεξιόχειρας έχεις προσπαθήσει ποτέ να φας κρατώντας το πιρούνι με το αριστερό χέρι; ή έστω να γρατζουνίσεις λίγο το οργανάκι σου με την πέννα στο αριστερό; Μοιάζει πολύ άβολο και σχεδόν ακατόρθωτο. Άρα γιατί να βάλεις στην αντίστοιχη διαδικασία έναν αριστερόχειρα; Ο άνθρωπος θα μάθει να παίζει σαν αριστερόχειρας και τελειώνει το θέμα εκεί νομίζω.
Το να γυρίσει το μπουζούκι από την άλλη (όπως είναι - χωρίς αλλαγές) είναι ένας εναλλακτικός τρόπος, αλλά αυτομάτως τα καντίνια φεύγουν πάνω και τα μπάσα κατεβαίνουν κάτω. Πολλοί από τους αριστερόχειρες, επειδή τυχαίνει συχνά να παίξουν με όργανα δεξιόχειρων μαθαίνουν με τον καιρό και αποκτούν ευχέρεια και σε αυτό τον τρόπο παιξίματος, ειδικά στον τρόπο μετάβασης μεταξύ των χορδών.
Κανονικά υπάρχουν μπουζούκια για αριστερόχειρες που είναι ρυθμισμένα για αυτούς. Με τις χορδές “ανάποδα” και φυσικά ρυθμισμένα κατάλληλα (βλέπε καβαλάρης, κοκαλάκι στην κλειδιέρα κλπ) ώστε να παίζουν σωστά. Εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα αγοράς νέου οργάνου για αριστερόχειρα, κάνε μια επίσκεψη σε έναν οργανοποιό, ώστε να σου σετάρει έναν νέο καβαλάρη (και ό,τι άλλο χρειάζεται) ώστε να μπορέσεις να γυρίσεις τα καντίνια σου χαμηλότερα και οι μπουργκάνες να ανέβουν ψηλότερα, στη φυσική τους θέση.
Ελπίζω να βοήθησα…
Προσωπικά διαφωνώ στο να αρχίσει κάποιος αριστερόχειρας να παίζει ανάποδα.
Αυτό κυρίως γιατί υπάρχουν 1000δες όργανα στα οποία δεν θα έχει πρόσβαση.Χάνεις την ευκολία και την ποικιλία που έχει ο δεξιόχειρας στην επιλογή αλλά και αλλαγή οργάνου.
Επίσης, ο μουσικός κόσμος έχει 100δες χρόνια εμπειρίας κατασκευής οργάνων για δεξιόχειρες. Τα καλύτερα όργανα είναι φτιαγμένα έτσι , απλά γιατί φτιάχνονται σχεδόν όλα για δεξιόχειρες.
όσων αφορά το τεχνικό μέρος: Ναι προσθέτει μια δυσκολία το να μάθεις ανάποδα αλλά όπως έχει ειπωθεί, ο αριστερόχειρας κάνει πάρα πολλά πράγματα ανάποδα, πράγμα που μας υποχρεώνει να έχουμε καλό έλεγχο και στο δεξί μας χέρι. Καθημερινά, απο το κουμπί της φωτογραφικής μέχρι το ψαλίδι και την θήκη του κινητού, δεκάδες αντικείμενα μας υποχρεώνουν να προσαρμοστούμε.
Τέλος: Αν μιλάμε για κλασική μουσική, αυτό το πράγμα δεν υπάρχει σχεδόν. Το περίεργο είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί αριστερόχειρες έγχορδοι.Στην ορχήστρα μου, οι 4 από τους 6 βιολίστες είμαστε αριστερόχειρες. Δεν γνωρίζω γιατί.
Το να ξεκινήσεις ένα παιδί λοιπόν να παίζει δυτικό όργανο ανάποδα, σχεδόν του στερείς επαγγελματικά το μέλλον του στη μουσική.