Οι Παπάζογλου της καρδιάς μας είναι δύο… το ίδιο πολύτιμοι, με διαφορετικό ίσως τρόπο ο καθένας… Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω… Πριν ένα χρόνο του μίλησα στο τηλέφωνο για πρώτη (και τελευταία) φορά, για κάτι επαγγελματικό δύο λεπτά, κι ήταν η πιο ζεστή φωνή ανθρώπου που έχω ακούσει, εξέπεμπε ευγένεια και καλοσύνη… Όσο για την “τραγουδιστική” φωνή του, ήταν από τους λίγους με φυσική φωνή, σαν σε ψαλμό…
Κάπου είχα ακούσει ότι και ο Μπιθικώτσης δεν μπορούσε να λειτουργήσει όταν έμαθε το θάνατο του Τσιτσάνη και είχε πει ότι “είχε πάθει μια ψυχολογία” ή κάπως έτσι.
Ένας ωραίος Έλληνας της Μεταπολίτευσης
Κείμενο του δημοσιογράφου Ν. Ξυδάκη από την Καθημερινή 19-4-11
Ήταν ένα απ τα Παρα πολλα Ωραία βραδυα που Πέρασα κατα την διάρκεια της συνεργασίας μου με τον Νικο.
Αναντικαταστατος…
Μήτσο υπάρχει κανένα βίντεο από την “Λοξή Φάλαγγα”? Όσο και αν έψαξα δεν βρήκα.
Κάποια σχόλια από το youtube:
"Παπάζογλου-Ρασούλης μαζί εκεί πανω απο σήμερα ;;
Sold Out ο παράδεισος απο σήμερα…"
“Δωστε μας πισω τον Νικο και παρτε κανενα απο τα σιχαματα που κυβερνανε αυτη τη ρημαδα χωρα.”
Τι εννοείς λοξη φάλαγγα; Αυτο είναι ένα πολυ παλιό σχήμα στο οποίο μπήκαν και έφυγαν πολλοί μουσικοί. Αναφερεσαι σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο;;
Ναι την περίοδο που έπαιζες και συ. Προχθές στην ΝΕΤ σε ένα αφιέρωμα σε είδα που έπαιζες κιθάρα.
Εγώ Ήμουν με τον Νικο περίπου 12 χρόνια Αλλα Ότι βίντεο ερασιτεχνικό υπάρχει Προφανώς βρίσκεται σε κασσετες και είναι Λίγο δυσκολα να το αναρτησουν. Υπάρχουν όμως αρκετές εκπομπές καθώς και ένα ντοκυμαντέρ απο την κρατική τηλεόραση που φαντάζομαι πως αυτές τις μέρες θα ξαναπαιχτουν…
Ισως κάποια η ΕΡΤ να τα έχει στο ψηφιακό αρχείο που έχει δημιουργήσει,θέλει ψάξιμο…
Ο Παπάζογλου πρόσφερε πολλά όχι μόνο σαν τραγουδιστής ή συνθέτης αλλά και σαν ηχολήπτης (το Ρίσκο των Φατμέ, οι Τρύπες στον πρώτο τους δίσκο κλπ), και σαν ραδιοπειρατής παλιότερα 
. Ελπίζω το υλικό που είχε στο συρτάρι του από τα παλιά του συγκροτήματα, τους Μακεδονομάχους και το Ζηλωτή να κυκλοφορήσει.
Το θέμα είναι ότι συνεχώς σε αυτή τη χώρα γινόμαστε φτωχότεροι…και δεν εννοώ την τσέπη μας. Γινόμαστε φτωχότεροι πολιτισμικά…πνευματικά…Ακούστε ένα οποιοδήποτε τραγούδι του Νίκου. Θα ακούσετε ψυχή. Πόσα πράγματα σε αυτόν τον τόπο πλέον γίνονται με ψυχή; Καλό ταξίδι Νίκο Παπάζογλου…
“Δεν ωφελούν οι υπομνήσεις των ιστορικών…αυτή την τσαλακωμένη πολιτεία καθώς εκπίπτει το ήθος της, σφραγίζονται τα στέκια της, χαραμίζονται τα ταλέντα της, αδειάζει απʼ τα πιο χαρισματικά της παιδιά”: http://www.lifo.gr/mag/columns/3892
ΚΑΠΕΤΑΝ ΝΙΚΟΛΑΣ—ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
Στο μπουζούκι ο Παναγιώτης ο Κούτσουρας,(στην μετά Λιόλιο εποχή)απο μπαλκονάκι στη στροφή Τριανδρίας παιδικές μνήμες …
το δεύτερο είναι από μια αγαπημένη ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη στην οποία έγραψε μουσική ο Παπάζογλου
Σ ευχαριστω για το βιντεακι της νοσταλγου. Είναι η μόνη "επισημη"ηχογράφηση που έχω με τον Νίκο.
Στον δισκο Μάισα Σεληνη αναφερεται ως “Στιγμες” αυτο το τραγούδια παντως.ειναι απο τα αγαπημενα μου.εκανα ενα τεραστιο λαθος στη ζωη μου,δεν πηγα ποτε να τον ακουσω απο κοντα…
Ναι μετα την ταινία το ξαναηχογραφησε για τον δίσκο με άλλη ενορχηστρωση.
Δεν γνώριζα ότι παίζετε εσείς κιθάρα εδώ κύριε Μυστακίδη.Σας ευχαριστώ για την ενημέρωση!
Ναι κι εγώ πρώτα το άκουσα στη Μάισα Σελήνη αυτό το κομμάτι και μετά είδα την ταινία.
Παρεπιπτόντως η ταινία έχει να κάνει με ένα διήγημα του Παπαδιαμάντη, είναι σκηνοθετημένο σεβόμενο απόλυτα το κείμενο και τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη και δένει πάρα πολύ όμορφα με τις Στιγμές.
Τι ομορφο τραγουδι!!! Καθε τι που εχει κανει ο Νικολας ειναι σαν ενα κομματι απο μια ζωη!!!
Περασε ενας χρονος χωρις τον Νικολα… Ποσο αδικο ρε γαμωτο ειναι αυτο…