Απ’ το στόμα μου το πήρε ο Περικλής! Έχω την εντύπωση πως οι εναντιούμενοι στον αμανέ, το μπουζούκι, τις ουσίες και ό,τι άλλο εκείνης της εποχής (του Μεταξά περιλαμβανομένου, αλλά και των υπευθύνων της εν λόγω εφημερίδας), δεν θα ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν σε φωτογραφία από «διασκέδασιν χωρικών» με «χορόν χωριάτικον», κατά πόσον ένα όργανο είναι μπουζούκι, κιθάρα, σαξόφωνο ή κάτι άλλο….
1 Like
Την παρουσιάσαμε και την σχολιάσαμε πριν 2 χρόνια περίπου.
3 Likes
Οπ, καλά θυμόταν ο pepe!
Συγγνώμη!
νομος τρικαλων. Καλομοίρα (Γουδουβασδα) στην τοποθεσία Γκουρα
12 Likes
Γιάννης Πηξομάτης :βιολί,
Γεώργιος Γκόγκος:λαούτο
σου φαινεται για λαουτο αυτο κυριε σπυρο…?
Μπουζούκι μου φαίνεται εμένα… Απλά η γωνία της φωτογράφησης κάνει το σκάφος να φαίνεται μεγαλύτερο…
Αφού με ρωτάτε ,θα σας απαντήσω . θα πω λαούτο ,γιατί τι ζητούσε το μπουζούκι στα βουνά ?
τώρα που είδα το όνομα ξανά , (Γεώργιος Γκόγκος:λαούτο ) ,είναι ο πατέρας του Στέργιου Γκόγκου ,στην περίφημη φώτο ( σήμα Λιάβα )
Το όργανο μοιάζει περισσότερο για μπουζούκι. Το μέθεθος του σκάφους μπορεί να ποικίλλει, αλλά στα λαούτα το μπράτσο φτάνει μέχρι την οκτάβα (1/2 της κλίμακας - μάλιστα συνήθως ούτε καν οκτάβα αλλά ενδέκατο τάστο), ενώ εδώ έχουμε πολύ μακρύτερο μπράτσο.
Αυτό δε με εκπλήσσει. Δεδομένου ότι σε πολλά νησιά, όπου ξέρουμε το λαούτο ως στάνταρ συνοδευτικό του βιολιού ή του όποιου πρώτου οργάνου, κατά περιόδους είχαν πειραματιστεί και με άλλα έγχορδα και το μπουζούκι ήταν ένα από αυτά, και μάλιστα ότι κάποιοι το προτιμούσαν επειδή ήταν φτηνότερη η αγορά του, θεωρώ πιθανό να συνέβη και στη Θεσσαλία αυτό.
Παρά ταύτα διευκρινίζω ότι χειροπιαστά παραδείγματα δεν ξέρω από στεριανά μέρη (αλλά ούτε και τα 'χω ψάξει τόσο όσο τα νησιά).
στα λιμάνια ,στους σταθμούς ,την αγορά μουζουκομπαγλαμάδες και στα βουνά ,λαούτα και φλογέρες ,για να βόσκουν τα κοπάδια με όρεξη !
Εχεις απολυτά δίκαιο στην εκτίμηση σου pepe .σαν πολύ μακρυμάνικο φαίνεται ?
το καπακι δεν υπαρχει πια… το συναντησα πριν 20 χρονια στο ροτσκο στην θεσσαλονικη κρεμασμενο στον τοιχο. εχεις αλλες φωτο απο αυτο κυριε σπυρο…?
δυστυχώς όχι αυτή τη στιγμή .θα ψάξω.
Ηχογραφήσεις στην Αράχοβα, κάποια στιγμή πριν το 1965 που βγήκε ο δίσκος. (Aiutos = Αϊτός.) Η κομπανία ήταν λαϊκή, παίζουν κι ένα γνωστό χασαποσέρβικο, και το βέρσο στο τσάμικο δεν είναι και τόσο βέρσο, μάλλον προς ταξίμι. Αλλά πάντως το ρεπερτόριο ήταν, προφανώς, «ό,τι ζητάει ο κόσμος»!
Εδώ παρατίθενται και όλοι οι τίτλοι των κομματιών του δίσκου, αλλά και τρία επιλεγμένα δείγματα από τις υπόλοιπες ηχογραφήσεις. Ηπειρώτικη πολυφωνία, αλλά και Ρούμελη…. Ενδιαφέρον έχουν τα ονόματα των «Performers»: Χαλκιάδες και ένας Ζούμπας (!).
1 Like
Ααααα, κοίτα να δείς! Δεν είχα βρει πουθενά τα ονόματα, παρόλο που από αυτή τη σελίδα είχα ξεκινήσει την αναζήτηση. (Επειδή εκεί παρέπεμπε ο Τόνι Κλάιν σε κείμενο που παρατίθεται αλλού στο φόρουμ). Είχα δει μόνο μια υπερβολικά μικρή φτγρ του οπισθοφύλλου, που δεν μπορούσα να τη διαβάσω - με κόπο έβγαλα τη λέξη «Αράχοβα». Ο Νίκος όμως υπήρξε παρατηρητικότερος. Στο ΥΤ λέει ότι παίζουν άγνωστοι. Τα βιντεάκια, τα υπόλοιπα πέραν των τριών, τα βρήκα με αρκετό ψάξιμο εκεί. Είναι 8 συνολικά, από τα 17 του δίσκου, και είναι στον πάτο του ΥΤ, με 20-30 θεάσεις το καθένα μέσα σε δυο χρόνια και κάτι. Σ’ ένα από τα ηπειρώτικα ακούγεται «γεια σου Χαλκιά».
1 Like
Τελικά ο Αραχωβίτης μπουζουξής έχει καταγραφεί ως Ioannis Thessarigikis, όνομα προφανώς όχι πιο σωστό από το Aiuto=Αϊτός. Και όπως φαίνεται υπάρχουν γενικά ελλείψεις στην τεκμηρίωση: εδώ βρήκα όλα τα ονόματα αλλά πολλά από αυτά είναι απλώς «undefined musicians», ενώ εκεί διαβάζω ότι ένα δίσημο κομμάτι έχει εσφαλμένα καταχωρηθεί ως τσάμικο.
Οι ηχογραφήσεις είναι του 1961.
Όποιος διαβάσει τη σελίδα του πρώτου λινκ μέχρι τέρμα κάτω, θα βρει σύντομο σχολιασμό του κάθε κομματιού από τον καταγραφέα (James McNeish), που αν καταλαβαίνω καλά αναδημοσιεύεται κατευθείαν από το οπισθόφυλλο του δίσκου, και σχόλια του Τόνι Κλάιν επί των σχολίων του καταγραφέα! Δύο πληροφορίες συγκρατώ κυρίως: ότι ο Αραχωβίτης μπουζουξής είναι η μία από τις δύο μοναδικές γνωστές περιπτώσεις μπουζουξήδων με τέτοιο ρεπερτόριο (δίνονται στοιχεία για τον δεύτερο), και ότι ο καταγραφέας δεν ήξερε και πολύ τα ελληνικά μουσικά πράγματα.
Το μόνο που δεν κατάλαβα είναι πώς προέκυψε το όνομα του Βασίλη Ζούμπα και των μελών της κομπανίας Χαλκιά, που δίνει η Discogs (μνμ #91 Νίκου Π.)
1 Like
«εκεί» γίνεται μνεία στην Εtude της Mme Desp. Mazaraki για τις δυναστείες τσιγγάνων μουσικών στην Ελλάδα. Στο άλλο, για τον Νεοζηλανδό, καταχωρείται και ότι πήρε υποτροφία για να μελετήσει τον Όμηρο μέσω των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, και βέβαια ο Νοτόπουλος δεν μπορούσε να μη μνημονευτεί κι αυτός!
Πάντως, στο «δέντρο» των Χαλκιάδων της Μαζαράκη δεν αναφέρονται τα ονόματα του δίσκου του Νεοζηλανδού.
Και Ηπειρώτικα απ’ το Λεσκοβίκι!
Νομίζω ότι οι Χαλκιάδες είναι δύο ανεξάρτητα σόγια. Δεν είχε γίνει κι ένα θέμα με τον Πετρολούκα, ότι αναφερόταν στον Τάσο (; ) Χαλκιά αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι σόι ενώ δεν είναι, κάτι τέτοιο;
Πάντως από τα ηχογραφήματα, αυτό που κατεξοχήν μού κίνησε το ενδιαφέρον να το ακούσω, αλλά δε βρήκα μέχρι στιγμής να υπάρχει πουθενα΄στο ίντερνετ, είναι ένα μοιρολόι από την Ήπειρο κανονικό, όχι μουσικό αλλά με μοιρολογίστρες. Το ηχογράφησαν λέει λαθραία με τη συνέργεια του προέδρου του χωριού, ο οποίος τούς συμβούλευσε «και τώρα εξαφανιστείτε από το χωριό πριν ξημερώσει και μην ξαναπατήσετε το πόδι σας», όπως και έπραξαν.
McNeish got to Greece early with his Nagra, but many had gone before him.
Epirus was one of the stops of Sotirios Chianis […]
He’d been given a Guggenheim fellowship to study Homer “as an oral poet in the light of Greek heroic oral poetry and folk songs”.
Νομίζω ότι ο “he” είναι ο Τσιάνης, όχι ο ΜακΝις.