Τα οποία συνεχίζονται παρασκηνιακώς, αλλά δημόσια θ’ αργήσω λίγο να αναρτήσω κάτι καινούργιο:
Έχω καταπιαστεί τώρα με τον Γαλατά Μανέ, ο οποίος μού πέφτει αρκετά πιο δύσκολος να τον καταλάβω, και έχει και πολύ περισσότερες ηχογραφήσεις. Μόλις έχω κάτι να πω θα το πω, αλλά αυτό θέλει κάποιον χρόνο. Πάντως έχω αρχίσει να μαθαίνω/κατανοώ πράγματα τα οποία νόμιζα (εσφαλμένα, όπως προκύπτει) ότι έχω καλύψει προ πολλού. Και αφορμή ήταν αφενός το άρθρο του Νίκου Π., που τυχαία ανασύρθηκε, αφετέρου το βιβλίο του Ανδρίκου που κατά σύμπτωση διάβαζα τις ίδιες μέρες.